Jij en het moederschap

22 Dec 2015 11:08 door Anoniem281

Ik kan alleen maar hopen, natuurlijk, maar 't spookt laatste tijd wel vaker door m'n hoofd. Tegen welke zaken ga ik oplopen? En hoe ga ik ze oplossen? Hoe sta ik tegenover nachtenlang alleen maar janken, ben ik wel sterk genoeg?

Mijn grootste angst is of ik wel warm genoeg ben. Ik ben geen knuffelaar, behalve met de katten. Ik spreek gevoelens niet snel uit, ben hard, tot op 't botte aan toe. Heb niet geleerd dat je 'houden van' uitspreekt, kreeg vroeger zelf eerder kritiek dan complimenten en ben bang dat zelf ook te doen.

Anderzijds merk ik nu al dat er zo'n sterk oerinstinct los komt.. Kom niet aan mijn kind, kwets hem niet, want dan ben je van mij. Dat stukje beschermend zijn, heb ik altijd al gehad voor de mensen om wie ik geef, maar bij Tobias voelt het zo all consuming. En dan merk ik opeens dat er dus nu al heel veel liefde zit en kan ik me niet voorstellen dat voor me te houden straks. Als ik er aan denk, dat er straks een klein mannetje rondloopt, gemaakt uit liefde. Iets van m'n vriend terugzien in onze zoon, maar misschien ook wel iets van m'n moeder of broertje of oma. Dat het van mij is, mijn bloed. Dan gaan er zoveel gevoelens door me heen, dat 't opeens energie geeft! Dan voelt m'n borstkas te klein voor m'n hart en kan ik niet wachten om hem echt te ontmoeten, om hem vast te houden en flitsen er allebei toekomstbeelden door m'n hoofd en heb ik opeens heel veel vertrouwen in mezelf. Dan ben ik niet meer bang om niet warm genoeg te zijn. 't Gaat immers om m'n kind en daar gaat iedereen van houden natuurlijk, omdat-ie nu al awesome is.

Afijn, k denk dat ik wel een strenge moeder zal zijn, maar rechtvaardig. Ik zal vrijheid geven, maar wel met duidelijke grenzen. Openheid, vind ik erg belangrijk, communicatie. En ik denk dat 't moederschap loodzwaar gaat zijn, als ik er teveel over nadenk, maar als ik erin mee ga, het wel goed gaat komen. Ik heb niet heel veel vertrouwen in mezelf, maar wel in óns en daardoor moet het moederschap uiteeeindelijk wel goed komen. Denk ik. Hoop ik..

22 Dec 2015 11:12 door Marin

Carl

die liefde die jij omschrijft is al zo veelomvattender dan de woorden 'ik hou van jou'. Dat komt wel goed. Echt. Ik heb nog nooit iemand gezien die zo gek was van haar Frits, dus ik wil wedden dat je nog gekker van je Tobias bent. Een kindje voelt die warmte echt wel, daar heb je geen woorden voor nodig.

22 Dec 2015 11:24 door Parel

Ik voelde me vanaf dag 1 immens verantwoordelijk voor mijn kinderen, de zorgen zijn echt toen begonnen en nooit meer weggegaan. Niettemin ben ik volgens mij wel een makkelijke moeder, ze mogen hier bijvoorbeeld een heleboel, van op de bank springen tot in de vensterbank zitten, en het hele huis is kidsproof. Ik ben ook niet streng, er zijn alleen bepaalde dingen zoals pesten, of dingen gebieden die ik gewoon echt niet tolereer, dan ben ik best pittig.

Ik vind het qua opvoeding allemaal vanzelf gaan, ik doe het grotendeels alleen omdat mijn man best veel werkt, ze savonds een uurtje ziet en ze naar bed brengt. Is niet erg, hebben we zo afgesproken en we liggen op een lijn qua opvoeding. De oudste is wat pittiger, en de jongste wat milder, dus dat gaat bij allebei vanzelf.

De oudste is echt een spiegel van mezelf, dezelfde uiterlijke en innerlijke kenmerken. Ze is heel gevoelig met een grote mond, en best groot voor haar leeftijd waardoor mensen haar anders inschatten. Ze zit vooral zichzelf veel in de weg, en dat vind ik heel erg verdrietig om te zien. Ik ben sowieso echt een ontzettende moederkloek en emotionele muts geworden.

Ik ben fulltime thuis, en de moeder die altijd op het schoolplein staat en aan het einde vd schooldag klaar zit met sap en snoepjes ;) ik ben rustiger geworden in zekere zin, ik leef voor mijn gezin en het boeit me minder wat andere mensen van me vinden, zolang wij maar gelukkig zijn. Ik verkies wel altijd mijn kinderen boven mezelf, maar dat gaat onbewust. Ik heb maar een doel, en dat is die meiden op laten groeien als leuke, lieve meiden in een liefdevol gezin waar niks te gek is.

22 Dec 2015 11:28 door Marin

Parel schreef: Niettemin ben ik volgens mij wel een makkelijke moeder, ze mogen hier bijvoorbeeld een heleboel, van op de bank springen tot in de vensterbank zitten, en het hele huis is kidsproof.

Oh hier ben ik dus best bang voor zelf! Ons huis is zo niet kidsproof! Natuurlijk zijn er dingen die aangepast kunnen worden. De drank staat nu op een heel laag plankje, dat kan hoog en natuurlijk de standaard kidsproof dingen van kastjes en stopcontacten is zo aangepast. Maar ik ben zo bang dat ik streng ben, niet de hele dag met je fikken aan dingen zitten of op de bank springen. We hebben best dure meubels waar gewoon voorzichtig mee gedaan moet worden. Dat moet ik ook doen, dus een kind ook. Een groot plastic kleed over de tafel kan prima met tekenen tegen bescherming van het hout. En we hebben een hele harde, koude marmeren vloer, dus een lekker zacht speelkleed is ook wel fijn (laatst zette ik T van Snirp maar even gauw op een zacht dekentje). Maar ik heb ook geen zin in zo'n kleurexplosie van kinderspullen. Ik ben daar soms best bang voor, dat ik de godganse dag aan het 'nee' roepen zal zijn. Dat wil ik ook weer niet.

Ooh La La, ik vind altijd dat jouw huis er nog zo leuk met je eigen stijl uit ziet. Hoe doe je dat?!

22 Dec 2015 11:32 door SDL

Ik ben gewoon ik gebleven alleen ben ik er moeder bij geworden, net als miljoenen medemoeders.

Het lijkt door sommige reacties dat ons gezin een uitzondering is maar onze kinderen houden niet van foodfestivals, shoppen, weekendjes weg, lang in een vliegtuig zitten en willen de wereld op dit moment niet zien. Nu nog niet in ieder geval. Ze houden ook niet van gezellig tafelen in een restaurant met een goede kaart (en ik hou niet van een Bickel Beer-achtig restaurant). Als het gaat om de "leuke dingen" dan passen wij ons aan aan de kinderen. We doen de dingen die wij als volwassenen leuk vinden met zijn tweeën of met vrienden maar dan in veel mindere mate (je kunt en wil ze niet ieder weekend wegbrengen). Dus een dagje uit is een dagje dierentuin bijvoorbeeld, dit omdat de kinderen dit leuk vinden en het dan een leuke dag wordt. Een dagje naar het strand is dus bijv. een strandwandeling en daarna patatjes eten en een milkshake dringen i.p.v een lekkere brunch in een gezellig restaurantje. Gaan we bijvoorbeeld een weekendje stedentrippen dus moeten zij zich lange tijd aanpassen aan ons, geloof me: dat is gewoon niet leuk dus doen we dat tijdelijk niet. Een kind de hele dag laten slenteren omdat wij zo graag iets willen zien dat werkt gewoon niet. Ik merk dus vooral dat wij als ouders ons ontzettend aanpassen aan onze kinderen en dat doe ik met heel veel liefde. Ik wil ze gewoon lekker kind laten zijn. Die weekendjes weg etc. en de uitgebreide maaltijden komen wel weer en over een paar jaar zien we wel weer.

Marni, volgens mij wil jij er goed uitzien omdat jij dat wil. Niet omdat er in de toekomst eventuele pubergastjes van school je kind om die reden gaan pesten. Ze kunnen je kind ook pesten omdat hij of zij zo'n leuke mama heeft en de pester niet.

En even off topic: moeder zijn heeft niets met niet hip te maken. Er gaat bij het baren heus geen on-hip-knop om. De niet hippe moeders waren voordat ze moeder waren waarschijnlijk ook al niet hip.

22 Dec 2015 11:33 door SoGood

Geen idee hoe ik zal zijn als moeder, wel vinden we bepaalde kernwaarden heel belangrijk. Ik wil een warme, lieve moeder zijn waarbij ons kind zich veilig voelt om dingen te delen, om eerlijk te zijn en om zich te ontplooien. Als ik net zo'n moeder wordt als mijn eigen moeder voor mij was/is dan ben ik blij!

22 Dec 2015 11:34 door Anoniem147

Haha Marin!

Afbeelding

Daar verzin je volgens mij ook wel weer dingen op. Een 'kinderkamer' of echte speelhoek waar ze los mogen gaan. Ik denk ook dat als je altijd consequent bent in waar ze wel of niet op mogen staan dat normaal voor ze is.

22 Dec 2015 11:36 door Marin

Hahaha hilarisch. Een mooie middenweg er tussen lijkt me prima!

22 Dec 2015 11:39 door SoGood

Marin schreef:
Parel schreef: Niettemin ben ik volgens mij wel een makkelijke moeder, ze mogen hier bijvoorbeeld een heleboel, van op de bank springen tot in de vensterbank zitten, en het hele huis is kidsproof.

Oh hier ben ik dus best bang voor zelf! Ons huis is zo niet kidsproof! Natuurlijk zijn er dingen die aangepast kunnen worden. De drank staat nu op een heel laag plankje, dat kan hoog en natuurlijk de standaard kidsproof dingen van kastjes en stopcontacten is zo aangepast. Maar ik ben zo bang dat ik streng ben, niet de hele dag met je fikken aan dingen zitten of op de bank springen. We hebben best dure meubels waar gewoon voorzichtig mee gedaan moet worden. Dat moet ik ook doen, dus een kind ook. Een groot plastic kleed over de tafel kan prima met tekenen tegen bescherming van het hout. En we hebben een hele harde, koude marmeren vloer, dus een lekker zacht speelkleed is ook wel fijn (laatst zette ik T van Snirp maar even gauw op een zacht dekentje). Maar ik heb ook geen zin in zo'n kleurexplosie van kinderspullen. Ik ben daar soms best bang voor, dat ik de godganse dag aan het 'nee' roepen zal zijn. Dat wil ik ook weer niet.

Ooh La La, ik vind altijd dat jouw huis er nog zo leuk met je eigen stijl uit ziet. Hoe doe je dat?!

Hmm. Herkenbaar. Haha. Ik wil ook zo relaxed zijn als jij Parel. Hier is ons huis ook niet kidsproof. Toen we onze meubels kochten lukte het zwanger worden niet zo en aangezien we niet wisten wat de toekomst ons zou brengen hebben we hier geen rekening mee gehouden. Nu heb ik zandkleurige, stoffen Riviera Maison (niet schoon te krijgen dus) eetkamerstoelen, wit vloerkleed, lichte gordijnen, stoffen bank enz.. Super mooi, daar niet van. :palm:

we gaan het zien, wat kan mij die meubels nou schelen!

Gisteren was hier een peuter met zijn moeder op visite. Echt de hele tijd aan onze kerstboom zitten. Mama zegt wel 'voorzichtig aanraken he, dat kan kapot' ik denk bij mezelf dat ie er gewoon af moet blijven. Is geen speelgoed. Heel de vloer weer onder de dennennaalden. Pff.

22 Dec 2015 11:39 door Anoniem147

SDL schreef:
Marni, volgens mij wil jij er goed uitzien omdat jij dat wil. Niet omdat er in de toekomst eventuele pubergastjes van school je kind om die reden gaan pesten. Ze kunnen je kind ook pesten omdat hij of zij zo'n leuke mama heeft en de pester niet.

En even off topic: moeder zijn heeft niets met niet hip te maken. Er gaat bij het baren heus geen on-hip-knop om. De niet hippe moeders waren voordat ze moeder waren waarschijnlijk ook al niet hip.

Ik wil mijn kind leren dat iedereen een eigen mening mag hebben en dat mensen niet perse dezelfde mening hoeven te delen om tot iets fijns te komen.

22 Dec 2015 11:41 door Miccie

Van te voren lagen mijn man en ik redelijk op 1 lijn. Ik merk nu vaak wel verschillen. Mijn man is echt streng terwijl ik soms geen zin heb om de strijd aan te gaan. Ik heb wel minder geduld dan ik dacht. Ik kan er slecht tegen als mijn zoon niet luistert en dan maar gewoon door blijft gaan.
Ik merk ook wel dat hij op mij lijkt qua gedrag en ik denk dat dit ook botst.

Net als Carl heb ik vroeger ook het knuffelen en het uitspreken van gevoelens niet meegekregen. Ik wilde dit ook graag anders doen en dat lukt goed. Ik vind het heerlijk om met hem te knuffelen. Helaas is het geen echte knuffelkont, maar het wordt wel beter haha.. Gisteren zei hij ineens bij een knuffel dat ik zijn beste vriend was. Dat is toch heerlijk om te horen. (het is namelijk een echt papa's kindje)

Het gewone praten waar Urban Naked het over heeft doen wij ook gewoon. Ik merk aan mijn zoontje dat hij daardoor echt al goed praat (wordt ook bevestigd door anderen). Uiteraard laten wij sommige woorden wel gewoon zoals hij ze zegt. We zeggen het zelf wel goed, maar corrigeren ga ik niet doen. Ik vind het lief dat hij zijn beer, deer noemt, dat een stoplicht een lichtstop is, een boomstam een stamboom. Ik ben inderdaad ook geen moeder die met piepstemmetjes koetsie koetsie gaat doen.

Ik ben wel een moeder die zich snel zorgen maakt. Dat heb ik altijd wel gehad, maar sinds hij geboren is, is dat wel erger geworden. Hij mag in de speeltuin lekker zijn gang gaan, maar ik wil hem wel in het oog houden. Ook in de winkel ben ik volgens mijn man soms een panische moeder die alleen maar op haar kind kan letten. Ben gewoon veel te bang dat hem iets overkomt. We hebben echt een wegloopkind die nergens bang voor is dus ik vind het wel terecht haha. Loslaten is iets wat ik echt nog moet gaan leren.

Straks krijgt hij een zusje en ben heel benieuwd of zij anders zal zijn dan haar broer. Mijn broer en ik zijn ook elkaars tegenpolen haha.

22 Dec 2015 11:43 door SDL

Marni, je schreef eerder "Ohja, en ik wil dat ze er hip en verzorgd bijlopen :heart:

. Niet om het een of ander maar mensen zijn hard en rekenen (vooral (pre)puberaal) elkaar toch af op 't uiterlijk en hoe je erbij loopt. Dan kun je daar maar beter op voorbereid zijn :^^:

Edit: en ik denk dat als je jezelf goed verzorgd je je eigen lijf ook beter leert te respecteren."

Ik las het als "als ik er niet goed bij loop dan is de kans groter dat mijn kind gepest wordt".

22 Dec 2015 11:46 door Lady

Wat een leuke vraag, toevallig dacht ik er laatst over een zelfde soort topic te openen.

Ik denk dat ik een natuurlijke moeder ben, ik heb niet in die rol hoeven groeien. De eerste newborn periode vond ik naast heerlijk ook vreselijk zwaar. D huilde zoveel en ik werd daar heel onzeker en onrustig van. Kon hem moeilijk uit handen geven, was continu aan het zoeken naar de oorzaak en heb me vaak heel ellendig gevoeld. Nu kan ik eindelijk zeggen dat ik de relaxte, nuchtere moeder ben die ik van te voren dacht te zullen zijn.

Ik ben geen bange, paniekerige moeder. Ik vind het niet leuk voor hem wanneer hij prikjes moet of weer eens op zijn achterhoofd valt omdat hij het met zijn 7.5 maanden nou eenmaal heel erg nodig vindt om al te kunnen staan, maar ik kan er ook niet om huilen. Ik ben ook niet iemand die bang is dat hij stikt in zijn matrasje, zijn eten, etc. Mijn achtegrond als verpleegkundige zal daar wellicht aan bijdragen. Wij maken het hele huis dan ook niet kidsproof. Hij zal met vallen en opstaan moeten leren dat sommige dingen niet mogen en niet handig zijn. Daarbij is dit ook nog steeds mijn huis en weiger ik 24/7 in puinhoop te leven, daar word ik pas echt gestresst van. Dus af en toe opruimen hoort daar ook bij, nu nog niet natuurlijk maar over een aantal jaren wel.

Ik merk -net als Zora- niet dat ik enorm veranderd ben. Ik hoor dat ook niet van anderen trouwens. Wat ik wel heel sterk heb gekregen is dat ik kinder- en dierenleed bijna niet meer kan verdragen. Mijn hart huilt, en ik soms ook, bij beelden die ik zie op televisie of berichten die ik lees in de krant. Je gaat alles op je eigen kind betrekken en dat komt zo enorm hard binnen.

Ik zet niet mijn hele leven on hold vanwege mijn zoon. Ik kan niet zonder mijn werk, mijn sociale leven en me-time. Zo overweeg ik alweer om mijn contract op te plussen omdat ik 24 uren werken eigenlijk te weinig vind. Ook denk ik serieus na over het starten van een opleiding tot f.orensisch verpleegkundige in september, omdat ik me wil blijven ontwikkelen. Mijn versterkte emoties als het gaat om leed werkt met hierin wel een beetje tegen, omdat ik niet weet of ik al die heftige dingen die ik ga zien en horen kan verdragen.

Het allermooiste wat het moederschap me heeft gegeven, naast mijn kind

, is dat gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Het zo trots kunnen zijn omdat je je kind ineens kan terugzwaaien, meedoet met hiep hiep hoera, of bewonderd wordt door andere mensen. Dat maakt de behangplakmomentjes heel dragelijk :wink:

.

22 Dec 2015 11:58 door minoessepoes

Geen idee wat voor een moeder ik ben, ik heb er nooit heel erg over na gedacht en handel denk ik mee vanuit mijn instinct. Ik ben blij met de opvoeding die ik heb gehad en denk dat ik S daar ook veel van mee ga geven.

S is nog best klein maar het huis is wel aardig kind proof, de whisky flessen zijn inderdaad in een kastje opgeborgen Marin :wink:

, we hebben afdekplaatjes op de stopcontacten en haakjes in de keukenkastjes. Maar ik laat expres een schaal met kaarsen op de salontafel staan en blijf consequent tegen S zeggen dat dat van mij is en dat hij daar niet aan mag komen want dan gaat het kapot, ik wil hem wel leren dat hij weet hij niet overal aan mag komen. ( Ik praat ook op normale toon tegen hem en met juiste grammatica maar dat vind ik persoonlijk niet meer dan normaal en niemand in mijn omgeving doet dat anders)
Ik vind goed eten belangrijk en wil hem graag veel laten proeven en hoop dat eten een gezellig moment kan blijven, met het gezin aan tafel, kletsen/ de dag doornemen en genieten van lekker eten. Tot nu toe zie ik dat S die moment ook echt gezellig vind en hij het dan ook niet erg vind om in de kinderstoel te blijven zitten en lekker met ons mee eet.
Ik hou mijn huis ook graag in onze stijl en pas het speelgoed daar deels op aan, prima een autokleed maar graag een zwart/witte. Ik laat S alles overhoop trekken en het hele huis ligt vol met speelgoed, daar stoor ik me totaal niet aan als hij lekker aan het spelen is, ik ga ook vaak bij hem op de grond zitten en met hem met de blokken spelen bijvoorbeeld, zodra hij naar bed gaat gooi ik alles in manden en zit ik wel graag in een gezellige woonkamer en niet een kinderparadijs.

Ik vond mijn werk altijd best belangrijk maar ik merk dat het mijn prioriteit totaal niet meer is, ik doe het keurig en maak mijn uren maar zodra ik thuis ben denk ik er geen minuut meer over na, dat had ik van te voren niet kunnen bedenken. Aan de andere kant wilde ik aan het eind van mijn verlof wel weer aan het werk, mijn cocoon uit en zou ik denk ik heel ongelukkig zijn als thuisblijf moeder.
Ik heb S graag bij me, een keer een dagje weg zonder hem is best fijn, maar het liefst niet te vaak omdat ik ook al best veel werk, het liefst sjouw ik met hem rond in de draagzak, ik vind het zo heerlijk dat hij nu kusjes kan geven en kan knuffelen en dus ook laat merken dat hij het fijn vind.

S slaapt bij de gastouder keurig twee keer overdag in zijn bedje, maar als wij vrij zijn nemen we hem toch vaak mee op pad en slaapt hij gelukkig nog in de kinderwagen, wij passen ons schema deels op hem aan ( meestal 1 slaapje overdag in zijn bed en de andere in de wagen), maar gaan gewoon lekker met hem winkelen, uit eten en andere dingen doen die wij leuk vinden en dat vind hij over het algemeen ook allemaal prima gelukkig.

Over het algemeen denk ik dat ik vrij consequent ben als het om eten en slapen gaat ('s nachts geen gedoe), maar dat er ook een hele hoop kan en geniet ik vooral enorm van S.

22 Dec 2015 12:00 door Anoniem174

22 Dec 2015 12:01 door Marin

Ik kan me heel erg vinden in het stukje over je huis, Minoes. Vind het heel fijn om dat te lezen van je. Sowieso spreekt je stukje mij wel aan. Leuk om te lezen!

Lady, wat een liefde spreekt er uit je bericht. Vind het ook zo leuk om te zien hoe jij als moeder bent.

22 Dec 2015 12:03 door Lady

minoessepoes schreef:

S slaapt bij de gastouder keurig twee keer overdag in zijn bedje, maar als wij vrij zijn nemen we hem toch vaak mee op pad en slaapt hij gelukkig nog in de kinderwagen, wij passen ons schema deels op hem aan ( meestal 1 slaapje overdag in zijn bed en de andere in de wagen), maar gaan gewoon lekker met hem winkelen, uit eten en andere dingen doen die wij leuk vinden en dat vind hij over het algemeen ook allemaal prima gelukkig.

Dit vind ik wel fijn om te lezen. Wij doen dit nu precies zo en ik vroeg me al af of ik daar wel mee door kon gaan naarmate hij ouder wordt. Maar als ik jouw verhaal zo lees, kan dat prima.

22 Dec 2015 12:04 door Ooh La La!

Marin schreef:Ooh La La, ik vind altijd dat jouw huis er nog zo leuk met je eigen stijl uit ziet. Hoe doe je dat?!

Wat lief

Ik ben (tot het irritante af) heel kritisch over welk speelgoed er in huis komt. Dus plastic spul tot het minimum beperken. Verder veel houten speelgoed. Dat koop ik regelmatig 2e hands, schuur en verf ik dan in zachte kleuren of laat ze blank (dat past goed bij ons huis).

Ook heeft ze geen overload aan speelgoed. Er staat een IKEA keukentje (die niet roze ofzo geschilderd is, maar gewoon origineel) met wat spulletjes voor bij de keuken. De rest van het speelgoed zit in een grote kist die in onze slaapkamer staat.

Ik weiger in een Intertoys te wonen. Daarom hebben we ook nog gewoon onze decoraties staan. Bijv een glazen stolp met dingetjes. Ik zet die dingen als ze nieuw zijn heel bewust samen met N. neer en zeg haar dan dat het dingen zijn om naar te kijken en niet om mee te spelen. Ze raakt ze even aan om te testen en dan zeg ik nee en is het klaar. De volgende dag gaat ze er dan bij staan en uitvoerig naar kijken maar that's it.

Verder scheelt het dat we degelijke materialen in huis gebruikt hebben, maar dat hebben jullie ook. En probeer relaxt te zijn. Er kan eens iets gebeuren wat je zonde vindt, maar het zijn allemaal materiële zaken die je kunt vervangen.
N. heeft laatst een design vaas uit de kast getrokken, stuk. Tja, dat ding kostte €150 en daar was ik best boos over, maar N. had gelukkig geen glas in dr handjes. Dat vind ik belangrijker.

22 Dec 2015 12:11 door Marin

Ooh Ooh La La, ik word blij van je berichtje. Dat bevestigt voor mij echt dat dat gewoon kan, zonder dat je de hele dag achter je kind aan loopt te rennen om alles op te ruimen. Dat laatste lijkt me namelijk wel heel vervelend en onmogelijk, daar wordt niemand gelukkig van. Maar wat pak jij het slim aan qua speelgoed. En dat je het speelgoed zelf schuurt en neutraal verft. Briljant slim. Ik houd ook van houten speelgoed. Er zitten hier in Haarlem een paar super leuke speelgoedwinkels en de Sissy Boy zit hier op de hoek. Love it! Nou kan je vast niet voorkomen dat er plastic in huis komt, en voor die allerkleinsten zijn felle kleurtjes juist fijn, maar ik hoop er wel een beetje rekening mee te kunnen houden. Ik hoef inderdaad geen speelkleed met van die grote plastic gekleurde tegels in m'n woonkamer. Een neutraal (makkelijk te wassen!) kleed daarentegen uiteraard prima. Ik vond je keukentje met die slinger er boven ook zo leuk. Dat was echt een soort eye openener voor me en sindsdien denk ik daar veel aan. En je laatste alinea ben ik het uiteraard ook mee eens. Maar ik zou toch wel echt heel erg balen van stift strepen op onze dure eetkamerstoelen. Maar we gaan ook geen nieuwe inrichting kopen voor een kind. Laatst waren onze nichtjes hier en ik merk dat ik dan best een beetje zenuwachtig ben, vooral omdat ze inderdaad met stiften rondliepen (nou vind ik het sowieso niet zo slim om stiften mee te nemen als speelgoed naar iemand als je op bezoek gaat, maar goed). Dat er koffie om ging op de salontafel vind ik helemaal niet erg, dat hoort er bij, maar op een gegeven moment hadden ze per ongeluk een plekje met roet ontdekt en toen dacht ik wel ooooh help mijn muren! ;)
Maar ook dat komt wel goed, gelukkig kruipt en loopt een kindje niet direct.

22 Dec 2015 12:15 door Spencer

Ik woon in een intertoys haha. R heeft een ruime speelhoek in de woonkamer met een expedit met 8 vakken en die zitten 's avonds vol. Er staat ook een keukentje en een bbq. Onze meubels zijn bewust goedkoop en hij mag bijna overal aankomen. Op de bank mag hij springen en op tafel mag hij dansen.

Verder ben ik ook heel relaxed. R mag veel en als hij valt dan leert hij er van. Hij mag gewoon naar boven als hij het nodig vindt bijvoorbeeld.

We slapen vaak samen. Dutjes doet hij op de bank en 's nachts gaat hij bij ons liggen. We kussen en knuffelen en hou van jou-en wat af.

Verder wil ik graag dat hij zelfstandig is. Als hij op de tafel zit en zijn beker valt moet hij zelf een doekje pakken en het schoonmaken. Als hij zijn broek vies maakt moet hij die in de wasmand stoppen en een schone aan doen etc.

22 Dec 2015 12:17 door Tabbie

Wat mooi om jullie moeder verhalen te lezen hoe jullie moederschap ervaren. Echt dat doet een hart al smelten, zoveel liefde spat er vanaf, of ze nu wel of niet op een bank mogen springen :wink:

Zelf heb ik altijd geroepen dat ik graag moeder wilde worden. Dat was het beroep wat ik wilde toen ik klein was, en nog steeds is mijn kinderwens groot. Maar tegelijkertijd ben ik er ook bang voor, want wat als ik een slechte moeder ben.. dan is het lezen over al jullie andere manieren en moeder zijn ook mooi om te lezen. Iedereen doet wat zij het beste acht en uit volle liefde voor de kind(eren) en dat maakt je toch automatisch een goede moeder volgens mij.

22 Dec 2015 12:23 door Patsy

Carl, je 2e alinea omschrijft precies mijn man, behalve de katten dan :laughcry:

. Hij is de liefste knuffeligste vader die er is. Hij is, sinds de kinderen geboren zijn, daar veel zachter in geworden. Volgens mij doordat hij nu heel duidelijk inziet hoe hij het niet wil doen.

Ik geloof dat ik niet zoveel veranderd ben. Ik ben wel emotioneler (maar de negen maanden ontzwangeren zijn nog niet voorbij). Ik had niet verwacht dat ik zo van ze zou genieten, ik kan echt op de bank zitten en gewoon naar ze kijken. Ook had ik nooit verwacht zo veel liefde voor ze te voelen, echt onvoorwaardelijk.

Natuurlijk krijg je bij het ouder zijn ook de gebruikelijke zorgen, maar ik was altijd al een stresskip dus daarin is weinig veranderd. Ik geloof zelfs dat ik wat meer relaxed ben geworden.

Wij zijn ook weinig dingen gaan laten om de kinderen, nu gaan ze gewoon mee. In huis hebben we alleen het echt gevaarlijke weggezet (schoonmaakmiddel ed). Doordat onze kamer vrij klein is is de speel hoek nu op een prominente plaats en een bende. Als straks de box uit de kamer is komt er een houten speelgoedkist op die plek, met een kleed om op te spelen. Helaas is dat nu niet haalbaar.

22 Dec 2015 12:25 door Ooh La La!

Ik was ook wel heel erg bang voor onze leren stoelen en lichte houten vloer hoor Marin, maar je eigen kind groeit ook gewoon in die omgeving op en je zult daar vanaf het moment dat het aan de orde is duidelijk in zijn wat wel en niet mag. Dat is met kinderen die op visite komen natuurlijk anders.

Zo was mijn schoonmoeder heel erg verbaasd dat ik gewoon een kerstboom met glazen ballen heb staan. Ja, wat moet ik anders? Kerstbomen afschaffen omdat N. er is? Nee, ik vind dat ze maar zo vroeg mogelijk moet leren met die dingen om te gaan. Wij wonen ook in dit huis en wij willen een kerstboom. Gaat er toch wat stuk, dan zijn er volgend jaar wel weer nieuwe ballen te koop.

Qua plastic speelgoed ontkom je er inderdaad niet helemaal aan. Dat is ook niet erg. Maar wij hebben wel de regel dat we zelf geen plastic meuk kopen. Dat doet de rest van de familie wel. Zo vinden R z'n ouders het stom en decadent dat we (in hun ogen ik) dat willen. Prima, maar dat spul verdwijnt heel snel uit mijn zicht.

Vorig jaar kreeg N. met sinterklaas een plastic loopauto met lichtjes en loeiharde muziekjes. Knettergek werd ik er van. Onzin vonden ze, hartstikke leuk! Tot ik dat ding eens een dag meenam toen we daar heen gingen. N. heeft de hele dag op de claxon lopen rammen om muziekjes te spelen. Toen werden zij er ook wel gestoord van :hulde:

22 Dec 2015 12:34 door anoniem203

22 Dec 2015 12:41 door minoessepoes

Lady schreef:
minoessepoes schreef:

S slaapt bij de gastouder keurig twee keer overdag in zijn bedje, maar als wij vrij zijn nemen we hem toch vaak mee op pad en slaapt hij gelukkig nog in de kinderwagen, wij passen ons schema deels op hem aan ( meestal 1 slaapje overdag in zijn bed en de andere in de wagen), maar gaan gewoon lekker met hem winkelen, uit eten en andere dingen doen die wij leuk vinden en dat vind hij over het algemeen ook allemaal prima gelukkig.

Dit vind ik wel fijn om te lezen. Wij doen dit nu precies zo en ik vroeg me al af of ik daar wel mee door kon gaan naarmate hij ouder wordt. Maar als ik jouw verhaal zo lees, kan dat prima.

Ja hier kan dat echt prima, S kan soms ook wel zonder zijn tweede slaapje dus dat is helemaal makkelijk, maar anders gooi ik even iets over de wagen zodat hij niet teveel afgeleid wordt en valt hij nog heerlijk in slaap.

Welkom op Zeg maar Yes!

Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moedersch

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Re: Jij en het moederschap

Wie is er online?