Ik heb bij de jongste een geplande keizersnede gehad.
- Hoe heb je de ingreep zelf ervaren? Was het zetten van de ruggenprik pijnlijk, heb je iets gevoeld tijdens de operatie?
Ik heb werkelijk waar niets gevoeld van het zetten van de ruggenprik. Voordat ik het wist zat hij er al in. Ik vond het wel een gekke gewaarwording en ben een tijdje bezig geweest met het proberen te bewegen van mijn tenen
Ik was best bang dat ik iets zou voelen en zei dat tegen de gyn, die vervolgens zei dat ze net heel hard in mijn buik hadden staan prikken en als ik daar niets van gevoeld had, ik echt niets zou voelen. Ik heb ook echt geen seconde pijn gehad.
- Werd je kindje bij je gelegd of zag je je kindje pas na de uitslaapkamer?
Ik kreeg een gentle sectio. Hij werd uit mijn buik gehaald en ze showden hem boven de doek. Toen werd hij heel even meegenomen door de kinderarts voor de eerste controles. Binnen een minuut was hij bij me en werd hij op mijn borst gelegd en daar is hij niet meer vanaf geweest.
- Hoe ging het herstel?
Het herstel verliep goed. Wel de 1e dag erg veel last gehad van naweeën. Het is een flinke operatie en je moet echt jezelf in acht nemen, en de eerste 2 dagen zijn niet grappig maar daarna gaat het al snel beter. Ik mocht na 4 dagen naar huis (het ging zo goed dat ik eventueel met 3 dagen naar huis mocht, maar omdat ze bang waren dat ik thuis te snel teveel zou gaan doen ben ik na 4 dagen ontslagen). Ik heb 1,5 week heel rustig gedaan en daarna moest ik wel weer aan de bak, de oudste naar school brengen etc. Dat ging gewoon goed en ik bouwde alweer snel conditie op.
- Koos je voor borstvoeding en kwam deze goed op gang?
Ja en het kwam totaal niet op gang. Na 4 dagen kolven, aanleggen, kolven, bijvoeden etc. kolfde ik 1 ml en ben ik ermee gestopt. Ik moet wel zeggen dat het bij de oudste 2 ook nooit gelukt is.
- Vond je het van te voren of na afloop moeilijk dat je niet op een natuurlijke manier kon bevallen? Zo ja, hoe ben je hiermee omgegaan?
Ik vond het achteraf gezien niet moeilijk. Ik ben bij de oudste bevallen met een spoed keizersnede onder narcose en bij de 2e natuurlijk. Dat was natuurlijk een wereld van verschil en ik wilde bij de 3e perse natuurlijk bevallen. Dit zat er uiteindelijk niet in en ik heb echt een heel zwaar weekend voor de keizersnede gehad. Ik wilde het niet, het voelde als falen, ik wilde het afzeggen. Totdat het moment daar was en hij werd geboren, dat moment, dat je je kindje voor het eerst ziet, voelde precies hetzelfde als bij de natuurlijke bevalling. En toen was het voor mij gewoon goed zo. Ik was blij dat hij er gezond uit was gekomen en de manier waarop kon me echt niets schelen.
Bij de oudste heb ik wel veel last gehad van hoe de bevallig was gegaan en voelde het alsof ik gefaald had. Dit trok na een paar maanden wel wat weg, met name door er veel over te praten. Ik kon het wel pas echt een plek geven toen de 2e geboren was en ik merkte dat ik voor mijn oudste hetzelfde voelde als voor de middelste, dat de soort bevalling er niet toe deed (achteraf gezien).