Wanneer wist jij?

01 Okt 2013 23:01 door Nyx

Wanneer wist jij dat je een kinderwens had?

Al vanaf mijn 17e roep ik dat ik geen kinderen wil. Nu sta ik daar niet helemaal meer achter. Ergens zou ik het prachtig vinden om een gezin te starten, maar tegelijkertijd wil ik nog steeds geen kinderen. Mijn biologische klok begint te tikken en ooit komt er een moment dat ik geen keuze meer heb en kinderloos door het leven moet. Dat vind ik eng. Maar hoe kom ik er ooit achter wat ik echt wil?

Om een hele domme vergelijking te geven; Een kat neem je niet zonder te weten dat je er jaren in moet investeren, een kind heb je een leven lang.... Hoe maak ik toch ooit de juiste keuze zonder achteraf spijt te krijgen?

Ik weet niet precies waar ik dit onderwerp moet plaatsten. Als de burgemeesters een betere plaats weten, be my guest.

01 Okt 2013 23:05 door Anoniem 82

Dat lijkt me een hele lastige!

Ik kan niet eens meer herinneren wanneer ik al wist kinderen te willen. Op heel jonge leeftijd in elk geval al. Al besef je dan nog niet goed wat het allemaal inhoudt, maar het gevoel moeder te willen was er al. En dat is gebleven en alleen maar sterker geworden.

Lijkt me erg lastig als je twijfelt! Ik zou normaal zeggen, bij twijfel niet doen. Maar bij zoiets belangrijks hou je misschien altijd wel enige twijfel.. Misschien helpt het een beetje om een 'simpel' lijstje met voors en tegens te maken en het zo een beetje op een rijtje te zetten?

01 Okt 2013 23:12 door Steep

Voor mij is het nooit een optie geweest om kinderloos door het leven te gaan. Moeder natuur heeft bepaald wanneer de tijd rijp was (ik was aan de pil toen ik zwanger van Ruben raakte). Dus ik kan je hiermee niet goed helpen.

01 Okt 2013 23:17 door Girli

Ik heb geen kinderwens, dus ook ik kan je daar niet mee helpen. Wat voor mij altijd een bevestiging is, is dat ik het best leuk vind om met kinderen te spelen en als ze een weekendje komen logeren vind ik het ook hartstikke leuk. Als je daarna weer naar huis gaan ben ik ook hartstikke blij dat ze weer weg zijn. Ik zie mezelf echt niet als ouder en ik zou dat niet 24/7 willen doen. Ik zou denk ik ook heel ongeschikt zijn. Ik vind de verantwoordelijkheid te groot.

01 Okt 2013 23:19 door Nyx

Steep, dat is ook eigenlijk een reden waarom ik denk dat ik hem verkeerd heb geplaatst. *mistschaamtesmiley

Het is voor mij altijd heel duidelijk geweest dat ik geen kinderen wilde. Kinderen trokken naar mij toe, maar ik wist niet hoe snel ik ze naar mijn broertje (overduidelijke vader) moest brengen. De laatste tijd is het alleen zo dat ikzelf steeds meer naar kinderen trek. En dan elke leeftijd die ik vroeger eng vond. Even gezellig lachen naar een baby, gezellig brabbelen met een peuter, gezellig babbelen met een kleuter, geintjes maken met een beginnende puber etc. En dan denk ik opeens aan mijn vader die nooit kinderen had gewild als mijn moeder niet zijn ware liefde was geweest en hoe mijn vader nu onvoorwaardelijk van mij houdt (en ik van hem). Wil ik dat allemaal wel missen in mijn leven? Kinderen van anderen zijn leuk, maar zou het niet leuker zijn als ik mijn eigen spruit zie worden wat hij/zij kan zijn? Vind het moeilijk, want spijt krijgen van zwanger worden/bevallen is natuurlijk geen optie.

01 Okt 2013 23:21 door Taeda

Het is bij mij nooit opgekomen dat ik geen moeder wilde worden. Al van kleins af aan was het mijn standaard antwoord op de vraag 'wat wil je worden?'. Het is straks alleen nog even kijken of het echt zo leuk is als ik hoop :wink:

Ik kan me voorstellen wanneer dit gevoel niet zo sterk aanwezig is, je twijfels heel groot kunnen zijn. Het is inderdaad een grote verantwoording die je aangaat, lastig Nyx!

01 Okt 2013 23:32 door Anoniem7

Ik weet al vanaf m'n puberteit dat ik moeder wil worden. Ik hoop dat het ons gegund is, want ik word volgende maand 32 en ook hier voelt het alsof de klok tikt en de tijd voorbij raast. En dat vind ik steeds moeilijker te accepteren, dat de kans op risicovolle zwangerschappen of ongewenst kinderloos blijven steeds dichterbij komt.

01 Okt 2013 23:41 door Nyx

Maple, het is je van harte gegund! Echt! Misschien een brutale vraag, maar hebben jullie een planning?

En de tijd raast? Ik vraag me nog steeds af waar de afgelopen vijf jaar zijn gebleven. De tijd is nog nooit zo snel gegaan als de afgelopen vijf jaar en ik heb het gevoel nog veel tijd te goed te hebben (van die vijf jaar).

01 Okt 2013 23:43 door Parisienne

Ik weet al zolang ik me kan herinneren dat ik graag moeder wilde worden. In vriendenboekjes schreef ik vroeger altijd bij de vraag 'Wat wil je later worden?' moeder op. Dus mijn wens is altijd aanwezig geweest. Ik ben alleen onverwachts iets eerder moeder geworden dan dat ik had gedacht :wink:

01 Okt 2013 23:47 door Nyx

Haha, dat van het vriendinnenboekje herken ik. Al mijn klasgenootjes schreven daar op dat ze moeder wilden worden en zijn nu ook allemaal moeder. Ik schreef politieagent. Moeder leek me niet zo'n leuke 'wat wil je later worden'.

01 Okt 2013 23:48 door Anoniem7

De komende maanden is alles zo onzeker dat er gewoonweg niets te plannen valt. Misschien dat we begin volgend jaar meer inzicht hebben. Maar voorlopig heeft vriend net een nieuwe baan, bij mij gaat er misschien nog gereorganiseerd worden, nog wat andere dingen die ook meespelen, natuurlijk...

01 Okt 2013 23:54 door Nyx

Maple schreef:De komende maanden is alles zo onzeker dat er gewoonweg niets te plannen valt. Misschien dat we begin volgend jaar meer inzicht hebben. Maar voorlopig heeft vriend net een nieuwe baan, bij mij gaat er misschien nog gereorganiseerd worden, nog wat andere dingen die ook meespelen, natuurlijk...

Heb er een hap en een snap van meegekregen en ondanks alles hoop ik dat jullie alleen maar positieve jaren tegemoet gaan.

Ik moet nog eerst een vriend vinden. Mijn wel/niet kinderwens weegt trouwens inmiddels ook mee bij een partnerkeuze want een man die op deze leeftijd nog steeds zegt geen kinderen te willen valt af, een man die zegt het absoluut te willen gaat on hold. En dan vraag ik me weer af of mijn wel/niet kinderwens wel mag meewegen bij een partnerkeuze. Lastig zeg, had vroeger nooit gehoopt dat ik op deze leeftijd nog met deze vragen zou komen te zitten... Dacht dat het nu allemaal wel klaar en beklonken zou zijn.

02 Okt 2013 00:00 door Slakje

Ik wilde altijd al kinderen, een stuk of 3. Alleen niet zo snel. Dat riep ik nog in maart 2011 toen mijn halfzusje geboren werd: "Nu nog niet." 2 maanden later was ik zwanger :') En het aantal is nu toch gereduceerd tot 2.

02 Okt 2013 01:02 door Anoniem 48

Ik wist het ook van kleins af aan. Toen vorig jaar mijn nichtje zwanger bleek had ik ook wel zoiets van ik wil ook. Gelukkig toen niets mee gedaan. Afgelopen zondag zag ik dat kleine druppie weer en had echt zoiets van help ik wil een baby. Voorlopig eerst nog veel te doen maar ben nu heel blij met mijn spiraal dan maak ik iig geen onverwachtse beslissingen.

02 Okt 2013 06:30 door Anoniem30

Ik roep het al mijn hele leven, en die wens is ook enorm groot, maar hier nog even geduld hebben, helaas

02 Okt 2013 08:05 door Patsy

Ik heb ook altijd gezegd dat ik geen kinderen wilde. Ook toen ik mijn man leerde kennen wilde ik dit niet. Na een paar jaar samen met hem begon ik me steeds vaker af te vragen hoe het zou zijn met een kindje en begon het te kriebelen. Toen ik er zeker van was dat het geen bevlieging was, en mijn man ook zeker wist dat hij een kind zou willen zijn we ervoor gegaan. Dit alles maakt ook dat ik geen super jonge moeder wordt, ik ben 32 en nu zwanger van de eerste.

02 Okt 2013 08:35 door Annemie

Katrien schreef:Ik heb ook altijd gezegd dat ik geen kinderen wilde. Ook toen ik mijn man leerde kennen wilde ik dit niet. Na een paar jaar samen met hem begon ik me steeds vaker af te vragen hoe het zou zijn met een kindje en begon het te kriebelen. Toen ik er zeker van was dat het geen bevlieging was, en mijn man ook zeker wist dat hij een kind zou willen zijn we ervoor gegaan. Dit alles maakt ook dat ik geen super jonge moeder wordt, ik ben 32 en nu zwanger van de eerste.

Hier precies zo, alleen ik was dan wel wat jonger.

02 Okt 2013 08:43 door Soleil

Ik wist het ook altijd al. Hoewel ik vroeger liever met mijn speelgoed paardjes speelde dan met poppen, wist ik wel dat ik moeder zou worden.
Op mijn 16e ben ik 'jaloers' geweest op tienermoeders, toen kwam het gezonde verstand en nu, in een stabiele relatie met eigen huisje, zijn we ervoor gegaan.
Soms voelt het alsof ik heel lang heb moeten wachten, maar nu ik ook daadwerkelijk in verwachting ben, vind ik dat de tijd nu echt rijp is.

02 Okt 2013 09:15 door Anoniem8

Ik wist wel dat ik ooit kinderen zou willen maar pas als ik wat ouder zou zijn. Totdat ik op mijn 22e zwanger bleek te zijn. Mijn toen nog vriend en ik waren nog geen halfjaar samen, we studeerden allebei en woonden in verschillende steden. Maae zodra ik wist dat ik zwanget was, voelde ik me 'moeder' en wisten we allebei dat we het heel graag wilden.

Twee maanden later kreeg ik een miskraam en stortte dat beeld waar we net aan gewend waren weer in. Maar we waren er inmiddels zo vol van dat we er direct daarna voor zijn gegaan. En een maand later was ik zwanger van ons meisje dat nu al weer vijf jaar is.

Van alle rollen die ik in mijn leven heb gehad (student, werkneemster, vriendin etc) is de rol van moeder degene die me het makkelijkst af gaat. De liefde die je krijgt van en voelt voor je kinderen vind ik zo mooi en ontroerend. Natuurlijk is het soms zwaar maar er zijn altijd van die momenten, blikken of woorden die het moederschap allemaal waard maken. Ik zou er zo nog twee bij willen (mijn man helaas niet).

02 Okt 2013 09:28 door Ooh La La!

Held op Sokken schreef:Van alle rollen die ik in mijn leven heb gehad (student, werkneemster, vriendin etc) is de rol van moeder degene die me het makkelijkst af gaat. De liefde die je krijgt van en voelt voor je kinderen vind ik zo mooi en ontroerend. Natuurlijk is het soms zwaar maar er zijn altijd van die momenten, blikken of woorden die het moederschap allemaal waard maken.

Wat mooi gezegd, HoS!

Ik had vroeger niet heel sterk het idee dat ik later kinderen wilde. Ik had wel poppen, maar speelde liever met lego.
Toen ik 18 was kreeg ik een relatie en met hem zag ik mezelf wel oud worden en kinderen krijgen, maar het gevoel was niet concreet en kwam met vlagen.
Pas toen ik mijn huidige vriend leerde kennen wist ik; dit wordt de man van m'n leven. Met hem wil ik kindjes! Toen kriebelde alles wat kriebelen kon. Alleen wilde hij absoluut niet voor z'n 30e vader worden. Ik heb uiteindelijk 3 jaar moeten wachten. Op z'n 30e verjaardag zei die tegen mij dat hij ook een cadeautje voor mij had: ik mocht stoppen met de pil

Inmiddels ben ik zwanger van ons eerste kindje.

02 Okt 2013 10:07 door sarah1985

Ik riep het ook al toen ik jong was. Toen ik verkering kreeg zou ik het ook niet erg gevonden hebben om tienermoeder te worden. Maar tot nu toe geen kinderen

02 Okt 2013 11:20 door snoezel

Ik heb altijd geroepen dat ik wel kinderen wilde, maar mijn antwoord is jarenlang geweest "ja, ooit". Kinderen op dat moment zag ik niet zitten. Mijn man en ik woonden al 5 jaar samen, kochten samen een huis en daar woonden we al een jaartje toen er een soort rust over me heen kwam en dacht- ja, nu is het moment. Ik weet niet wat dat was, het was gewoon een over-all gevoel. Een gevoel van rust en een "dit is goed" gevoel...

02 Okt 2013 11:43 door Olivia

Ik wist al heel jong dat ik kinderen wilde. Ik riep ook altijd dat ik jong mama zou willen worden.

02 Okt 2013 12:22 door Pinkel

Als kind was ik een echte poppenmoeder, en kleedde op een gegeven moment zelfs de kat aan! :razz:

Na een aantal mislukte relaties heb ik het idee van moeder worden aan de kant geschoven, en tevens de mannen afgezworen want daar was ik wel even goed klaar mee.

Ik bleek nog wel ingeschreven te staan op een relatie site, en zo leerde ik mijn huidige man kennen, nu zo'n 3.5jaar geleden. We zijn uit geweest en ik vond hem wel leuk om de zomer mee door te brengen... Al snel werden we smoorverliefd en binnen een half jaar woonden we samen. Ik wist dat hij heel graag vader wilde worden, en inmiddels kwamen mijn moedergevoelens langzaam weer te voorschijn.

Inmiddels is ons meisje alweer 9 maanden oud, en ik had het moederschap voor geen goud willen missen! Ze is het mooiste cadeautje wat ik ooit heb gekregen!

02 Okt 2013 14:26 door Kwak

Ik heb daar nooit echt over na gedacht. Wel dat ik en mijn man en ik graag kindjes wouden maar nier wanneer ect.
Ik was na ons trouwen al snel zwanger van de oudste, dat kwam als een verrassing maar ik ruil haar nooit meer in!
Ondertussen is nummer 2 ook een feit en wij willen ook graag een derde en evt een vierde.

Welkom op Zeg maar Yes!

Wanneer wist jij?

Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Re: Wanneer wist jij?

Wie is er online?