Slapen.. ik word er zo moedeloos van
Of het inslapen gaat ruk, of ze wordt 's nachts tig keer wakker, of ze is 's morgens vroeg wakker.
Heb er ondertussen zo'n enorm punthoofd van en ben er zo klaar mee.
Op dit moment zijn we alweer een minuut of 40 bezig om haar in bed te krijgen. Mijn man heeft me net afgewisseld, want mijn lontje was echt gewoon op.
Ze vind het prettig als we bij haar zitten, prima, geen probleem maar dan moet ze wel gaan slapen.
Vanavond is weer zo'n avond dat de ene na de andere smoes voorbij komt. Ze moet naar de wc, heeft honger/dorst, haar knuffels willen niet slapen, haar ogen willen niet dicht.
Tot uiteindelijk de hele straat bij elkaar schreeuwen en krijsen en de boel nog net niet afbreken boven.
's Nachts eindigt ze meestal altijd bij ons. Ze wordt bang en verdrietig wakker, durft niet meer verder te slapen dus komt naar ons toe. Ik heb geen zin om elke nacht een half uur naast haar bed te gaan zitten tot dat ze weer slaapt, dus eindigt ze meestal bij ons. Vaak slapen we dan allemaal zo weer verder, op enkele nachten na, waarin ze mega onrustig slaapt/droomt enz..
En dan is ze vaak 's morgens om 6uur alweer wakker. Ze houdt opzich haar mond wel, maar vraagt om de 3 minuten of we nou al bijna klaar zijn met slapen. We hebben zo'n slaapschaap trainer ding, maar daar is ze bang voor...
Ik ben der zo klaar mee.. word er zo moedeloos van.. Bah...
Elke avond strijd Het word er nie gezelliger op ook