Ik ben daar mee gestopt. Ik probeer het, wil hij niet, jammer dan.
Ik heb er geen last van dat hij bij mij, in de kinderwagen of de box slaapt. Met huilen doe ik hem en ons geen plezier.

Klinkt wel als een fijn antwoord

Hoe wil je dat straks gaan doen dan?

Als ze in de box gewoon slaapt, dan denk ik dat ze geen last heeft van de onrust. Er zijn toch ook baby's die juist lekker slapen met stofzuigergeluiden of bij het geluid van de afzuigkap? Leuk dat die mevrouw van het consultatiebureau het te druk vindt, maar jullie dochter slaapt blijkbaar liever niet in haar eentje. Ik zou lekker naar je dochter en naar je eigen gevoel luisteren met dit soort dingen, maar ik heb geen baby en dus geen ervaring .

Ik liet mijn dochter gewoon slapen bij een van ons op de borst of in de wagen tijdens een wandeling

Ja klopt. Maar ik zou het ook zonde vinden als we straks een kindje hebben die in de toekomst alleen maar kan slapen met bijvoorbeeld stofzuiger geluiden ofzo. Maar het gaat wel tegen mijn gevol in haar zo te laten huilen. Mijn man is haar nu halen Benieuwd naar de rest van de reacties.

Ik probeer het elke dag wel. Hij heeft het nl ook een hele tijd gedaan. Maar denk dat het nu even een faaaase is
Komt vanzelf weer. Maar ga nu geen strijd voeren.
Slaapt ZE er in de nachten wel in? Dat vind ik eigenlijk het enige belangrijke moment.

Amani is pas met 6-7 maanden in haar eigen bed gaan slapen overdag, daarvoor sliep ze altijd bij mij op de borst/arm/doek/kinderwagen. Nu werk ik natuurlijk niet en kon dat ook gewoon. Ik zou zo'n jonge baby zeker niet laten huilen nog, daar snapt ze nog niks van.

Nu slaapt ze meestal in bed en 3-4 x pw in de doek. Maar ik leg haar er wel slapend in, ze valt met drinken altijd in slaap.

Ja de nachten gaan goed, dan lig ik naast haar

De eerste denk 16 weken sliepen ze hier beneden in de woonkamer in de wandelwagen (bak). Op een gegeven moment werden ze daar dan onrustig in en sliepen ze juist slechter beneden, toen ben ik ze 'pas' boven in bed gaan leggen overdag. Als ze beneden goed slaapt bij jullie of in de box zou ik van die momenten juist lekker genieten.

Vooral naar je gevoel luisteren.

En even mee gaan slapen in het begin? Totdat ze goed slaapt en dan weg gaan? Dat helpt misschien ook.

Verder (en bij alles) luisteren naar je gevoel.

Ow ik zou haar meteen bij me nemen, ze is nog zo klein, dat komt vanzelf. Vergeet niet dat ze in je buik ook jullie stemmen hoorde, je hartslag, je darmen die rommelde enz, daar was het ook nooit stil.
Ik had mijn zoon de eerste weken overdag vaak in de draagzak zodat ik gewoon iets gedaan kreeg in huis, of ik liet hem op mijn arm in slaap vallen en legde hem dan voorzichtig in de box, 's avonds lag hij standaard bij mijn man op zijn borst. Ik had zelf ook heel erg de behoefte om hem bij me in de buurt te houden en vond het kort na zijn geboorte ook niet prettig als hij in de slaapkamer lag en ik in de woonkamer was.
Na een tijdje probeerde ik zo nu en dan of ik hem eerst slapend in de wieg kon leggen en later wakker en voordat ik weer aan het werk moest na mijn verlof ( toen was hij 15weken) sliep hij overdag in zijn bedje.

Als hij de eerste tijd onrustig was gebruikte wij de White noise app en zette we de stofzuiger aan, op de hardste stand, garantie dat hij binnen 5 minuten sliep. Niet zo gek ook met de gedachte dat er in de buik dus ook veel herrie is. Langzaam aan vond hij ook dat niet meer prettig, ze vergeten het "vertrouwde" van in de buik en daar komt het "vertrouwde" van het kamertje voor terug, ik ken geen kind wat slaapt met een stof zuiger onder zijn bed

F. slaapt pas sinds 2 weken na het badje 's ochtends in haar bedje. Daarvoor wilde ze dat ook echt niet en sliep ze in de box of in de kinderwagen. In de middag slaapt ze nog niet in bed en pas sinds 5 dagen gaat ze 's avonds om half 8 naar bed. Eerder wilde ze de avond gewoon bij ons zijn en contact voelen met ons. Als ik alleen was zette ik vaak de radio even uit en ging ik gewoon wat rommelen dan had ze ook rust en dat vonden ze van het cb hier goed. Het komt echt wel goed!

Ze heeft 9 maanden heel dichtbij je gezeten. Dag en nacht. Gewoon lekker bij je houden en niet te lang laten huilen.
Ze kan ook 'mamahonger' hebben.

Dat slapen overdag in bed komt wel. Gewoon proberen. Lukt het niet dan niet. Ze is nog zo jong en klein. Het gaat al hard genoeg. Geniet!

Hier de eerste 6 weken ook vooral bij ons, ik probeerde het niet eens in het eigen bed overdag, vond ik zo zielig de hele dag boven (is het niet, was mijn gevoel) toen kreeg hij last ban de onrust en sindsdien slaapt hij in z'n eigen bedje als we thuis zijn. Nu hebben we ook automatisch een ritme te pakken qua drinken en slapen.

In het begin sliepen ze allebei niet overdag in hun bedje, maar in de doek of in de wagen. Later sliepen ze overdag wel gewoon in bed.

Oh ik weet het al niet eens meer. Mijn zoon sliep destijds nog op verschillende plekken. Pas later, toen hij er klaar voor was, is hij in zijn kamer gaan slapen. Laat je niet teveel wijsmaken hoor, volg je eigen gevoel hierin. Dat bedoel ik verdrer niet vervelend voor die juffrouw, maar er bestaat zoveel goed bedoeld advies waardoor je aan jezelf kunt gaan twijfelen en dat is zonde van dat prachtige ouderinstinct dat jullie meekrijgen.

Lekker bij je nemen! Ik denk soms nog met weemoed terug aan de tijd dat ze als een klein hoopje bij mij op de borst in slaap viel, nu wil ze dat echt niet meer

Hier ging ze pas na een maand of 2 overdag in haar eigen bedje liggen. Aangekeken wanneer het goed ging, we maakten er geen drama van.

bekijk het eens van haar kant, ze is volkomen hulpeloos. Er is in deze samenleving nou niet echt iets wat gevaar oplevert maar dat weten die kleintjes nog niet. Ik zou dan ook niet lekker ontspannen gaan slapen. Gewoon naar je gevoel luisteren en lekker bij je houden of in de box. Het CB kan zo veel zeggen en dit soort dingen ga je nog veel vaker krijgen.

Ze is net geboren en zoekt nog warmte en geborgenheid. Vaak hoort ze ook je hartslag (of die van je man) als ze bij je ligt te slapen en dat is een herkenbaar geluid voor haar toen ze nog bij je in je buik zat. Hier duurde het een week of 10 voordat ze beide in bedje wilde slapen. Daarvoor sliepen ze vaak bij mij en ik had ze soms ook in een draagdoek dat ik toch nog een beetje mijn handen vrij had om bijv. te koken of wat aan het huishouden te doen.

En die vrouw van het cb he, hoe goed ken je haar? Hebben jullie bijvoorbeeld dezelfde normen en waarden...
Vooral doen wat jullie zelf denken dat goed is.

Achos, ik krijg er gewoon een beetje een rotgevoel van.. hoe moet zij nou weten dat je als baby in een bedje 'hoort' te slapen?

Ik weet dat je heel erg zoekende bent hoor, en dat je het beste wilt doen voor dat kleine meisje maar ahh als het slapen eigenlijk gewoon heel erg goed gaat, laat haar dan niet huilen zij volgt alleen nog maar haar instinct.

Ravi sliep overal behalve in bed en nog steeds. Ik wilde hem liever dichterbij en hij zelf wilde dat ook haha. Hij sliep vaal naast me op de bank.

Zoon is hier meteen in bed gaan slapen. Dus ik heb geen probleem gehad om dat om te zetten. Wij vonden dat vanaf het begin gewoon prettig.
Maar dat wij het zo doen of die vrouw van het cb wil niet zeggen dat jij het zo moet doen. Wij doen waar wij achter staan en jullie moeten doen waar jullie achter staan. En ooit zal dat in de lijn zijn met het bureau en een andere keer niet.
In het begin maakte ik mij ook druk om de mening van iemand anders maar dat doet mij nu echt niets meer. Ik trek mijn eigen plan.

En het komt dadelijk eens voor dat je iets anders doet dan jij en jouw man van tevoren hadden besproken. Ook dat is niet erg. Je moet inspelen op de situatie.

Dus volg je hart en doe wat jij wil. Jij bent haar moeder en jij kent haar het allerbeste!