De Tweeling, een in 1993 uitgegeven boek van de schrijfster Tessa de Loo, verfilmd in 2002 en nu, na ruim twintig jaar bekendheid, ook omgetoverd tot musical.

Alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft, weet mij te boeien. Het boek wist me al op jonge leeftijd te interesseren en ook de film was pakkend. Toen ik op Facebook een preview voorbij zag komen van ‘De Tweeling, de Musical’, heb ik direct tickets geboekt om deze in het DeLaMar Theater te bewonderen!

Het verhaal:
Begin jaren ’30 worden de tweelingzusjes Anna en Lotte na de dood van hun vader gescheiden. Anna groeit op in het gebroken Duitsland, bij haar gemene oom Heinrich. Ze gaat niet naar school en groeit op met het idee dat haar zusje is overleden. Lotte, lijdend aan TBC, groeit op bij haar zachtzinnige oom en tante in Nederland, geneest van haar ziekte en gaat naar school, in het kansrijke Nederland.

Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, worden de verschillen tussen de meisjes alleen maar groter, hetgeen gevolgen heeft voor hun keuzes, in hun leven en in de liefde.
Anna trouwt met de blonde Bernd, die naar het oostfront wordt gestuurd, terwijl Lotte trouwt met de amicale Joodse David. Beide zusjes worden echter al vroeg weduwe; Bernd sterft in Rusland, terwijl David omkomt in het concentratiekamp.
Na de bevrijding van Nederland, probeert Anna weer in contact te komen met haar zusje Lotte, maar is er teveel stuk gemaakt?

Cast en creators:
De hoofdrollen van Anna en Lotte Bamberg zijn weggelegd voor Hanna van Vliet en Rosa da Silva. De laatste zou je kunnen kennen van het Theaterstuk Anne. Verder zijn beide actrices jong en relatief nieuw in het vak. Musicalheld William Spaaij speelt de vrolijke Joodse David en weet met zijn talent en ervaring een glimlach op je gezicht te brengen. Andere bekende gezichten horen bij de namen van Kees Boot, Doris Baaten, Wouter van Zweers , maar verder is de cast redelijk onbekend.

Het script is van de hand van Frank Ketelaar en Kees Prins, het duo dat ook achter de musical ‘Hij gelooft in mij’ zit.
De muziek uit De Tweeling is gecomponeerd door Ilse deLange en JB Meijer; voor beiden nieuw terrein, voor het eerst schreven zij teksten voor een musical én in het Nederlands.

De voorstelling:
Aangekomen, slechts een uur te vroeg, in het mooie DeLaMar in Amsterdam, heb ik ongeduldig zitten wachten tot we naar binnen mochten. Ik had mooie plaatsen, maar de zaal is niet overdreven groot en het podium is wél dusdanig groot, dat er niet perse slechte plaatsen zijn.
Opvallend is, dat in tegenstelling tot het boek en de film, er geen bejaarde tweeling voorkomt in dit stuk. Oké, ik zou ook geen actrices kunnen denken die door zouden kunnen gaan als bejaarde zusjes die ook nog eens kunnen zingen, maar ik was wel nieuwsgierig naar hoe ze dit zouden oplossen!

Heel eenvoudig en slim aangepakt; de meisjes treffen elkaar vlak na de oorlog, wanneer Anna naar Nederland komt, om Lotte op te zoeken. Het is echter de tijd van de Knokploegen, die maar wat graag wraak nemen op de landverraders. Anna wordt dan ook snel in de boeien geslagen, want een Duitse in Nederland is al ongevoelig, maar wanneer ze ook nog eens SS documenten bij zich draagt, is het helemaal foute boel.

Anna en Lotte treffen elkaar, na jaren, in een interneringskamp. Lotte, Anna’s laatste kans op een eerlijk proces, is verbitterd en kwaad op de Duitse Anna en vindt het moeilijk om zich te verzoenen met haar zusje. Anna, zich bewust van haar positie, is echter alleen maar dolgelukkig met de hereniging en weet niet goed wat ze aan moet met de afstandelijkheid van Lotte.
Ze vertellen elkaar over hun verleden en worden hierin bijgestaan door flashbacks, vergezeld met indrukwekkende beelden uit die tijd.

Door mooi licht, een perfecte geluidsinstallatie en bijpassende filmbeelden, geprojecteerd op schermen op het podium, wordt het gebrek aan decor en ‘props’ goedgemaakt. De beelden uit hun verleden, propaganda van de NSDAP bijvoorbeeld tijdens de herinneringen van Anna, maken grote indruk.
Doordat er tussendoor steeds wordt voorgelezen uit de krant uit die tijd, wordt de musical ook enigszins een geschiedenisles.
In Anna’s tijd, horen we over de werkloosheid in de jaren ’30 en hoe Hitler de Duitse bevolking hoop geeft. Terwijl we na de bevrijding van Nederland horen over de wederopbouw van Nederland en de terugkomst van kampgevangenen en de vele emigraties.

De kracht van deze musical ligt in mijn ogen niet in het script; het verhaal is welbekend en niet zo breed. Liefde, in welke vorm dan ook en het verlies hiervan. Het is wel mooi om te zien, hoe je begrip kunt opbrengen voor Anna, de naïef gehouden boerenmeid, die kiest voor de blonde SS’er, maar tegelijkertijd medelijden krijgt, met Lotte, de ontwikkelde en talentvolle Hollandse, die haar eveneens talentvolle man verliest aan de Nazi’s. Ik denk echter dat dit vooral komt door de talenten van Da Silva en van Vliet; de chemie tussen de twee is heel mooi om te zien. Van Vliet, die de Duitse Anna speelt, weet het karakter van een minder ontwikkelde, vlotte, enthousiaste boerenmeid neer te zetten, tegenover de keurige en serieuze rol van Da Silva. Je voelt de contrasten en bijkomende frustraties en het houdt je alert.
Ook de choreografie van de overige leden en het talent van William Spaaij maakt het een fijne musical om naar te kijken!

Een aantal scenes hadden van mij niet gehoeven, wederom een minpunt van het script, de scènes waarin de ‘foute Nederlanders’ worden aangepakt, met een hoop geschreeuw en geweld. Ja, realistisch, absoluut. Maar het geschreeuw van vulgaire woorden ‘Moffenhoeren, gore sloerie’ is niet meer dan dat; geschreeuw. Sommige woorden, sommige teksten, zijn op zichzelf al sterk genoeg en kunnen zelfs fluisterend nog indruk maken, maar dat is niet bij iedereen bekend.
Ander hoogtepunt, op de twee hoofdrolspeelsters na; de muziek.



‘Niemand weet wat er komt’, blijft na één keer luisteren al hangen en is prachtig om naar te luisteren vanwege de mooie samenzang. De teksten zijn niet altijd even aansluitend op de scènes en script, maar daarom niet minder mooi. Krachtig gezongen door de hoofdrolspelers en extra mooi gemaakt door de meerstemmige vocale harmonieën van de cast. En tja, dat is toch wel één van de redenen dat je naar een musical gaat, toch?

Al met al vind ik deze musical wel een aanrader! Van begin tot eind word je geboeid en denk je even weg te zakken, dan word je opgeschrikt door sterke choreografie die je weer terug brengen in het verhaal. De musical is op zich voor jong en oud, maar vanwege het taalgebruik hier en daar zou ik m’n nichtje van acht wel thuis laten. Ik heb De Tweeling in het DeLaMar Theater gezien, maar daar speelt hij nog tot en met december. Vanaf februari zal de musical in nog acht andere plaatsen draaien. Kijk hier voor meer informatie en actuele ticketprijzen. De ticketprijzen hangen af van de dag waarop je wilt gaan. Ik ben zelf op een dinsdagavond gegaan en was voor een 1e rang ticket €45,- kwijt. De beste plaatsen in de zaal noemen ze de Gouden Rang en een ticket kost dan €55,-. Een stoel in de 2e rang kost €39,- maar nogmaals; de zaal en het podium zijn dusdanig ingericht, dat je niet echt ‘slechte’ plaatsen kunt hebben!

---

Wil je de vorige recensierubrieken nog eens teruglezen?

Rubriek #1: Kersthangers Yoursurprise
Rubriek #2: Christmas with Nick & Simon
Rubriek #3: Jett Rebel
Rubriek #4: Billy Elliot the musical
Rubriek #5: Toneelvoorstelling Anne
Rubriek #6: Het Zwanenmeer
Rubriek #7: Een avond met Dorus
Rubriek #8: Musical Grease