Indigo schreef:Lady heel herkenbaar wat jij schrijft dat je zwangerschap voelt als een cadeautje. Dat vond ik ook echt bij de derde. Ik ben zo dankbaar dat mijn man uiteindelijk toch nog een derde kindje wilde en dat ik na een missed abortion toch weer zwanger raakte. Wij zijn wel echt klaar. Ik ben na de derde zwangerschap heel erg blij om mijn eigen lijf weer terug te hebben. Ook ben ik erg dankbaar dat alledrie kinderen gezond en wel de bevalling hebben doorstaan, dat had heel anders kunnen aflopen. De gebroken nachten nu vallen mij ook best zwaar met onze jongste zoon. Dus nee, een vierde komt er hier echt niet meer, dus wij zijn compleet.

Hippie schreef:Hier is het een beetje dubbel. Ik heb wel het gevoel compleet te zijn en ik hoop ook zeker dat dit gevoel blijft. Sinds de geboorte van de jongste voelt het voor mij goed zo. Maar 'vroeger' had ik eigenlijk wel drie of vier kinderen gewild. Medisch gezien, maar ook zeker op andere gebieden is gewoon gebleken dat dat waarschijnlijk niet meer haalbaar is. Dus in dat opzicht ben ik blij dat het ondanks mijn vroegere wens voor meer kinderen, toch compleet voelt. Ik hoop dat dit gevoel niet meer verandert.

Het enige waar ik wel veel moeite mee heb is het idee dat ik allerlei dingen nooit meer mee zal maken. Ik vind dat zo'n gek idee. Maar aan de andere kant kan je dat blijven hebben, ook als je bijvoorbeeld vier kinderen hebt. Maar toch, ik vind het een raar idee. Overigens ben ik wel begonnen met spullen uitzoeken en op termijn gaat alles weg (op wat speciale dingen na). Sommige dingen zijn al verkocht en voor andere dingen wacht ik even op iemand in mijn omgeving die misschien dingen wil hebben. Daarna ga ik wel echt opruimen. Bewaren heeft geen zin en wegdoen is denk ik ook wel goed om een periode te kunnen afsluiten. Plus dat ik weer wat ruimte krijg op zolder.

Wat ik nog wel hoop is in de toekomst neefjes of nichtjes te krijgen om te verwennen en lekker mee te knuffelen, dat lijkt me ook heel bijzonder! Toch nog een beetje van de zijlijn wat meemaken, maar niet zelf meer de verantwoordelijkheid en zorgen voor nog een kindje erbij.

Fiederilsje schreef:Wij hebben er van het weekend nog eens over gesproken. Enerzijds vind ik het idee van nog een kindje "eng", maar (en dit heb ik vooral ook tegen mijn man gezegd) ik gun ons zoontje een broertje of zusje, ook al is er nooit garantie op een goede verstandhouding tussen de twee. Ook gun ik mezelf nog een keer de ervaring. Hij is er momenteel niet voor, maar ook niet tegen. Hij laat het een beetje in het midden en komt met praktische bezwaren. Deze kan ik eigenlijk zo wegwuiven en dan zegt hij ook: "Ja dat is ook wel weer zo". We zijn er dus nog niet helemaal uit, maar ik heb vooral het sterke gevoel nog niet echt compleet te zijn.

Lady schreef:

HollyGolightly schreef:

Lady schreef:
Dit schreef ik in november 2015. Ik ben echt heel gelukkig met het feit dat mijn man zich bedacht heeft. Ik had twee jaar geleden miet durven dromen nu zwanger te zijn. En nu ik dat wel ben voel ik ook heel duidelijk dat we hierna echt compleet zijn.

Zo fijn, dat je nu zwanger bent! Hoe gaat je zwangerschap eigenlijk? Hoe voel je, je?

Dank je wel, lieve Holly. Ik voel me best belabberd, haha. Ben qua misselijkheid wel over het hoogtepunt heen maar heb extreme honger en daar voel ik me vaak heel naar door. Het maakt me in inmiddels ook wel wat moedeloos. Ik ben de hele dag bezig met niet (want misselijk) en wel (want extreme honger) eten. Ik herken dat in deze mate absoluut niet van mijn vorige zwangerschap. Ik hoop dat het gauw beter wordt want het beperkt me best wel. En voor de rest voelt deze zwangerschap, dit kindje, als een cadeautje .

Lady schreef:

Indigo schreef:Lady heel herkenbaar wat jij schrijft dat je zwangerschap voelt als een cadeautje. Dat vond ik ook echt bij de derde. Ik ben zo dankbaar dat mijn man uiteindelijk toch nog een derde kindje wilde en dat ik na een missed abortion toch weer zwanger raakte. Wij zijn wel echt klaar. Ik ben na de derde zwangerschap heel erg blij om mijn eigen lijf weer terug te hebben. Ook ben ik erg dankbaar dat alledrie kinderen gezond en wel de bevalling hebben doorstaan, dat had heel anders kunnen aflopen. De gebroken nachten nu vallen mij ook best zwaar met onze jongste zoon. Dus nee, een vierde komt er hier echt niet meer, dus wij zijn compleet.

Count your blessings inderdaad. Dat houdt me best wel bezig. Ik hoop dat over een half jaar ook te kunnen zeggen. En ik kijk ook best wel op tegen weer gebroken nachten enzo, maar alles bijelkaar genomen: een cadeautje!

Pollepel schreef:Voor degene die zich compleet voelen
Hebben jullie ook als je dan nog een baby vast houdt van bv vrienden dat je dan blij bent dat je dat al hebt gehad?
Of dat je bewust stil staat bij alle kleine dingen omdat je weet dat het de laatste keer was?

Indigo schreef:

Pollepel schreef:Voor degene die zich compleet voelen
Hebben jullie ook als je dan nog een baby vast houdt van bv vrienden dat je dan blij bent dat je dat al hebt gehad?
Of dat je bewust stil staat bij alle kleine dingen omdat je weet dat het de laatste keer was?

Dat heb ik nu na de komst van de derde wel! Zowel het blij zijn dat ik het al heb gehad als het extra stilstaan bij dat het van alles de laatste keer zal zijn. Ik probeer er nu ook extra van te genieten (voor zover dat lukt), want mijn ervaring met de andere twee kinderen is dat deze periode zo voorbij vliegt.

Reep dat lijkt mij heel lastig. Is het een definitieve nee?