Wij kregen erg veel visite, omdat we grote families hebben en veel vrienden/kennissen/collega's.
Bezoek vinden wij supergezellig. Maar ik vond het na de bevalling een hele grote opgave om zoveel bezoek te ontvangen. We zaten iedere week met 4-5 bezoeken en dat 3 maanden lang. En de meesten bleven idd erg lang, en ik moest ook vaak kolven dan. En we hadden een erg klein kindje, dat heel erg veel voedingen had in het begin, en de eerste maand zeker ook niet de nacht mocht doorslapen, maximaal 3 a 4 uurtjes. Dus ik was ook erg moe.

Oke, dit is wel een erg negatief verhaal geworden. Ik vond het heel leuk om ons kind aan iedereen te laten zien, en ook dat iedereen zo blij en nieuwsgierig was. En iedereen bedoelde het alleen maar goed!

Maar als de 2e er is dan geven we een kraamborrel en de intimi (opa's, oma's, broer, schoonzus, allerbeste vrienden) die komen thuis ook al langs. Puur omdat het voor mij lichamelijk en psychisch beter zo is. En ik denk dat het voor de kleine die al rondloopt ook een stuk rustiger zo zal zijn.

Kijk, je weet zelf hoeveel mensen er ongeveer zullen komen. En als je mondig genoeg bent dan kun je zeggen zo nu is het tijd om te gaan. Ik ben niet zo mondig wat dat betreft, en ik dacht op dat moment altijd, ach, het is wel gezellig en ze komen speciaal voor ons. Maar op de langere termijn werkt dat niet.

Oohja, koortslippen...
Ik bestudeerde iedereen die binnenkwam aandachtig doorgaans, de mond dus in dit geval
Het is verbazend hoeveel mensen (MET kinderen!) niet weten hoe ernstig een koortslip is...
Er was zelfs iemand die zei, joh, ik had bij mijn eigen kinderen ook koortslippen en er is niks met ze gebeurd.
Nee thank god dacht ik toen, want het had zomaar wel kunnen gebeuren...

Als je iemand ziet met een koortslip, vraag het dan gelijk.

Als het bij jullie gebruikelijk is dat de meeste mensen in de kraamtijd komen zolang de kraamhulp er nog is dan gaan mensen wel op tijd weg, want zij zegt dat dan gewoon. Lijkt me ook handig

Ik heb eigenlijk wel een hele fijne kraamperiode gehad. Ja, soms bleven mensen wel eens wat langer plakken dan ik had ingecalculeerd, maar ik vond dat eigenlijk helemaal niet erg. Verder vond ik alles wel prima geloof ik, ik kan zo in ieder geval niets bedenken waar ik me aan geërgerd heb.

Het enige waar ik achteraf gezien wel beter op had moeten letten, was op mezelf. Ik vind het heel moeilijk om dingen uit handen te geven en om anderen te laten werken terwijl ik maar op de bank lig ofzo. Of toen mijn man weer aan het werk was, wou ik het huishouden altijd piekfijn op orde hebben waardoor ik vaak vergat om naar mijn lichaam te luisteren. Dat zou ik dus wel anders doen als ik het opnieuw zou kunnen doen, meer naar mijn lichaam luisteren en het huishouden op een minder prioritaire plaats zetten.

Oh, en hulp aanvaarden. Als mensen wat aanboden, zei ik altijd dat het niet nodig was ofzo, terwijl ik juist wel blij was geweest met die hulp. Maar ik kan/kon dat niet zo gemakkelijk, hulp aannemen van anderen.

Dat wat Snoes zegt was trouwens ook mijn probleem. Bij ieder bezoek wilde ik altijd alles piekfijn in orde hebben. Dat was achter nog het slopendste van alles. Ik moet het ook zelf doen, vind ik dan, en als de bel gaat er ik ben nog niet klaar dan maakt mijn hart gewoon zelfs een sprong van paniek. Echt niet gezond... Dus het probleem lag ook wel deels bij mij. Nu ik weer zwanger ben heb ik dit trouwens best goed los kunnen laten. Hopelijk blijft me dat zo lukken..

Succes met je bevalling, en een hele fijne periode erna gewenst

Owja Snoes, dat is ook echt een valkuil voor mij! Ik heb helemaal geen nesteldrang (volgens mij heeft M. dat in mijn plaats!) maar ik wil wel alles netjes hebben voordat we naar het ziekenhuis gaan omdat ik weet dat er daarna ineens een vreemde in mijn huis komt voor een week! Iedereen zegt dat ik daarvan moet gaan genieten maar ik kijk er nu al tegenop dat zij mijn was gaat doen enzo. Ik ben benieuwd hoe ik het ga ervaren maar voor nu heb ik het gevoel dat ik blij zal zijn als ze weer weg is na die week zodat ik mijn huis weer voor mezelf heb.

Wij versturen het geboortekaartje gewoon later. Zodat de kraamweek ook echt de kraamweek is.
Wat ik verschrikkelijk vond was dat mensen die roken met de baby op schoot zaten en onze baby daarna dus stonk....
En schoonmoeder die alles beter wist en alles moest zien.
Verder had ik een fijne kraamperiode.
Ohja ik vond het erg vervelend als mensen hun kinderen meenamen en dat die kinderen dan heel druk gingen doen (rennen en gillen) en een troep maakten en aan het speelgoed van de baby zaten. Zelfs nieuwe cadeautjes en spulletjes werden open gemaakt om mee te spelen. En ik durfde niks te zeggen toen....
Maar dit trof maar 1 gezin en ik zeg gewoon nee tegen bezoek als ze willen komen. Een kaartje is voldoende.

Gewoon duidelijk je grenzen aangeven. Wij hebben het in de kraamweek heel rustig gehouden. Alleen onze ouders + broers en zussen zijn langsgekomen en mijn beste vriendin. Dat vonden wij voor de eerste week druk zat, want je hebt ook nog de kraamhulp rondlopen en er komen mensen langs van het cb, de verloskundige, nog een oormeting, etcetera. Wij wilden graag wat rust om bij te komen van de bevalling en ook rustig wat tijd met ons gezin.

Iedereen vond dat meer dan logisch. De weken hierna hebben we steeds liefst 1, maximaal 2 bezoekjes per dag gepland. Deze duurden ongeveer 30 minuten, hooguit een uur als mensen van ver kwamen. Prima! We waren ook niet te beroerd om te zeggen dat we nu weer verder wilden. Als het zo uitkwam zat ik ook wel eens boven borstvoeding te geven, of liep ik eerder weg om dat te gaan doen, terwijl we visite hadden. Mensen snappen dat echt wel.

Ik sluit mij aan bij Snoes. Ik heb ook 2x een fijne kraamtijd gehad wbt bezoek en achteraf gezien maakte ik me ook veel te druk over hoe mijn huis eruit zag. Mensen weten echt wel dat je het druk hebt met een kersverse baby en je herstel dat ze daar niet naar kijken. Verder heb ik altijd aangegeven als ik het bezoek genoeg vond. Dmv bijv. te zeggen dat ik en de baby zo gingen rusten. Ook hadden we 2 dagen in de week geen kraambezoek ingepland en nooit meer dan 2x op een dag.

Ik heb trouwens met niemand moeite gehad behalve met de moeder van een vriendin van mij en een tante. Die hadden beide een heeele sterke parfum op. Ze hebben beide toen ook mijn baby vast gehouden waardoor mijn baby 3 dagen daarna nog die geur bij zich had. Dat vond ik echt heel vies maar daar kan je jammer genoeg weinig aan doen.

Ja, van dat huis snap ik ook niet zo. Wat een druk leg je jezelf dan op. Stel dat het een beetje een zooitje is, dan snappen mensen dat wel hoor. Zouden mijn vrienden niet zijn als ze me daar keihard op gingen afrekenen, haha! En echt vies is het niet, want de kraamzorg maakt ook schoon en als het goed is. Gewoon een beetje loslaten allemaal. Focus je lekker even op je baby en op je eigen herstel, dat is echt het allerbelangrijkste die eerste periode en daar ben je zeker de eerste paar weken ook echt druk genoeg mee.

Over de vorige kraamweken moet ik even nadenken. De laatste was over het algemeen heel positief. Wat me zo wel te binnen schiet is dat mijn schoonouders 3.5 uur na de afgesproken tijd kwamen op de eerste dag. Dat vond km echt niet tof. Maar ik durfde er niks van te zeggen, het contact is al om minder verbroken.

De eerste kraamverzorgster had ik helemaal niets mee. Ze had me in 2 seconden flink over de zeik. Toen ook een ander gevraagd.

Al die kraamvisite vond ik juist leuk en gezellig.

Vooral na de geboorte van I. Zij heeft de eerste dagen op de neonatologie gelegen en er mocht niemand bij haar komen behalve haar ouders (zelfs T. mocht niet bij zijn zusje). Wat was ik toen blij, toen we naar huis mochten en onze dochter aan iedereen konden laten zien.

Wij hadden in het ziekenhuis ouders gebeld dat L was geboren en de kraamzorg hoe laat we dachten thuis te zijn. Uiteindelijk werd dat veel later. En toen kwamen we net binnen toen stonden mijn ouders al op de stoep en een paar tellen later ook de kraamhulp en mijn schoonouders. Dat vond ik wel wat vervelend thuis komen.
Ik was liever eerst even rustig thuis gekomen met de baby.
Denk dat we nu misschien pas bellen als we al weer thuis zijn. Ook i.v.m L. Zou het niet leuk vinden als dan meteen het huis vol is.

De tijd dat de kraamhulp er was was ook een fijne rustige tijd hoor hier. En toen dus ook alleen de naasten op bezoek gehad. Daarna was het gewoon ietsje teveel. We hadden bijv 170 bedankjes. Dus zoveel mensen verwachtten wij toen.

Vandaar nu een borrel, minder persoonlijk, maar het word vast ook gezellig.

Ik heb geen kraamtijd en kraamhulp gehad, vind dat ergens nog steeds klote

Ik heb ook 2 keer een hele leukekraamhulp gehad. Ze was gezellig en deed haar werk goed en mét liefde en plezier.

Ik ook! Ik zag er best tegenop, omdat ik wel gesteld ben op mijn privacy, maar ik heb echt 2× de liefste kraamhulp gehad die er maar bestaat! En heb me totaal niet ongemakkelijk gevoeld ofzo. Ze zorgde goed voor me. Toen ze wegging wilde ik eigenlijk dat ze bleef.

Ik zit nu nog in de kraamweek en ik heb niet veel te klagen. Het enige wat ik jammer vind is dat we heel weinig bezoek hebben. Dat mensen juist denken we laten ze even met rust. Terwijl we nu kraamzorg hebben, we niet naar buiten mogen en de dagen dan best lang duren. Voor de oudste is bezoek ook een leuke afleiding. Maar ik weet van de eerste keer dat bezoek later op gang komt, en ja dan zitten wij midden in een verhuizing. Ook ben ik best teleurgesteld in bepaalde mensen, zus van man die nog niet geweest heeft en ook geen afspraak maakt bijvoorbeeld.

In vergelijking met de vorige keer heb ik nu echt hele goede kraamzorg. Een heel lieve vrouw die hard werkt en alles op eigen initiatief doet. De vorige keer was het meer een klessebes die we vaak ook eerder naar huis stuurde, want ja bij ons kletsen op de bank hadden we niet echt behoefte aan. Nu hebben we een kraamzorg die vannacht een bevalling heeft gehad bij haar oproepdienst, op het moment twee gezinnen doet vanwege enorme drukte, dus ik zei tegen haar ga lekker naar huis joh, wij redden het wel. Nee zegt ze jullie mogen niet de dupe worden van ons rooster en gaat nog stofzuigen en andere dingen die makkelijk tot morgen kunnen wachten.

Ik ook niet en baal er ook van. Kan mij ook totaal niet vinden in dit soort topics.

Je stemt er toch zelf mee in dat er iemand die rookt langs komt of mensen die je niet aardig vindt?
Die mensen kende je toch ook al voordat je bevallen was en zijn toch niet INEENS gaan roken voordat ze op kraamvisite kwamen?
Als je ze niet op visite wilt hebben stuur ze dan geen kaartje daarnaast ben je niet verplicht je kind aan ze te geven.

Lotus: waarom mag je niet naar buiten? En als je behoefte voelt om iemand te zien, dan bel je diegene toch gewoon, een goede vriendin ofzo en vraag je of ze langs wil komen?

Lejow en Victoria, een hele dikke knuffel! En ook voor alle andere moeders die hun kindje niet meteen mee naar huis konden nemen

Ik kan me voorstellen dat je dit soort topics rot vind om te lezen en je er van baalt dat je het zelf niet op deze manier hebt mogen meemaken.
Het is alleen zo dat je in je kraamweek zo onder de invloed bent van hormonen, dat je meestal niet zo bent als normaal. Ik was dan ook niet zo assertief en had erg last van kraamtranen. Ik voelde me een soort van verplicht om mijn kind uit handen te geven en ging vervolgens in de keuken staan huilen omdat ik hem zelf vast wilde houden, de visite hem niet snel genoeg terug gaf, en als ik hem dan terug kreeg hij 'verkeerd' rook.
Als ik dat nu zo schrijf voel ik me ook een idioot, maar ik was toen gewoon niet zo helder.

Maar Gijs, over dat soort dingen kun je toch van tevoren afspraken maken, ook samen met je man? Ik snap dat echt niet, dat je dingen doet die je niet wilt.

Mijn man moest gewoon werken na een paar dagen (bij de eerste). Verder zijn er denk ik niet met de visite afspraken te maken denk ik, binnen sociale kaders (hoi, leuk dat je er bent. Voordat je binnen komt wil ik graag wat dingen afspreken?)