24 Sep 2015 08:28 door Lilou
Victoria, ik denk dat er inderdaad dingen zijn die je weet voordat het zover is en waar je dus al over na kunt denken, maar dat het probleem 'm meer zit in het feit dat je door alle hormonen, emoties, indrukken en vermoeidheid rond de kraamperiode anders kunt reageren. Dat is erg lastig inschatten van te voren, maar veel vrouwen vinden het denk ik daardoor ook lastiger dan anders om grenzen aan te geven. Voor mezelf gesproken: ik voelde me in de kraamperiode soms best overspoeld en pas als ik al aan het huilen was kon ik aangeven waardoor dat kwam, ik reageerde ook veel sterker op dingen die ik anders helemaal niet vervelend had gevonden.
Mijn kraamperiode was best fijn. We hebben niet zoveel bezoek gehad, ik vond het ook al druk genoeg. Eerste dagen in het ziekenhuis, daarna thuis en daar maar beperkt kraamhulp vanwege zomerdrukte. Ik heb haar ook geen moment gemist toen ze weg was trouwens. Wat ik niet kon voorspellen, maar echt moeite mee had was mijn eigen moeder. Door omstandigheden (kinkhoest binnen haar gezin) mocht zij niet direct op kraambezoek komen, enorm rot natuurlijk bij de geboorte van je eerste kleinkind, maar dat leverde echt vervelende emotionele taferelen op voor én direct na mijn bevalling. Daarnaast vond ik de drukte (veel jonge broers en zussen) en het continue geflits met de camera's van de opa's en oma's heel vervelend. Ik ben sowieso niet zo heel erg sterk in het aangeven van mijn grenzen, maar deze keer hoop ik dat echt wel anders te kunnen doen.
♥️ N. juli 2014
♥️ L. maart 2016