Mijn man heeft al sinds zijn 12e ongeveer amper contact met zijn vader. Hoe dit precies is gekomen weet ik niet, ik weet wel dat mijn mans vader weigerde zijn alimentatie te betalen na de scheiding en dat hij dit op een gegeven moment heeft 'afgekocht' door in één keer een enorm bedrag naar mijn man over te maken.
Anyways, geen contact dus, inmiddels al zo'n 17-18 jaar lang.

Toen wij trouwden hebben we met het idee gespeeld om een kaart te sturen, ter kennisgeving. Maar uiteindelijk wilde mijn man dat toch liever niet, omdat hij bang was dat zijn vader toch besloot te komen en dit was daar niet de ideale gelegenheid voor. Liever zou hij een keer één op één koffie gaan drinken met zijn vader, om wat dingen uit te spreken.
Hij heeft dit toen in een lange brief aan zijn vader gestuurd en hij kreeg daar een redelijk positieve reactie op, zoiets als 'prima, jammer maar begrijpelijk. Ik maak graag een keer een afspraak met je om te praten.'. Alleen, een half jaar later is er nog steeds niets afgesproken en hebben beide partijen hiertoe ook geen initiatief genomen.

Afgelopen vrijdag kreeg mijn man ineens een facebookberichtje van zijn vader:
Hoi *naam*, ik vier volgende week mijn verjaardag. Al jouw broer en zusters komen ook, en jij bent van harte welkom. Ik hoor graag even of je komt.

En nu weet mijn vriend niet zo goed wat te doen. Aan de ene kant fijn dat zijn vader eindelijk moeite doet om tot een afspraak te komen, maar aan de andere kant is dit niet echt de juiste gelegenheid voor zo'n heftige 'reünie'.

Mijn man heeft mij gevraagd of ik dit verhaal op het forum wilde zetten omdat hij benieuwd was naar meningen over dit verhaal. Wat zouden jullie doen?