21 Sep 2015 21:00 door Maura
Toen ik 17 jaar was had ik een bijbaan als pompbediende en mijn baas was de 65 jaar al ruim gepasseerd (Hij wilde met pensioen, maar zijn enige zoon wilde de pomp niet overnemen en dus ging hij verplicht door). Mijn haar zat altijd strak in de haarlak. Op een dag waaide het heel erg hard en had mijn baas net uitgevonden dat ik een eetstoornis/depressie had en hij zei:"Maura, stop nu toch eens met die haarlak. Hoe kan de wind jouw zorgen nu opvangen als je ze met haarlak vast zet op je hoofd?" Ik had nog nooit zoiets idioots gehoord. Niet veel later ben ik overgestapt op Bryllcreme en ik liep op een herfstige dag door de wind. Noem me knettergek, maar opeens snapte ik wat hij bedoelde. Dat is dus ook het lekkerste van de herfst, het feit dat ik door de wind loop en het lijkt of de wind mijn zorgen oppakt en ze laat wegwaaien.