Diese, ik heb bij Mick de slijmprop verloren op zaterdag en zondag op maandagnacht is hij geboren. Dus misschien heeft het strippen toch iets in gang gezet. Succes.
Hier alles nog rustig.

Balen Diese!
Maar misschien heeft het inderdaad wel iets in werking gezet.

Hier ook nog alles rustig. Merk wel dat mijn man en ik beide echt al aan het wachten zijn. Hij is gestresst, merk ik 's nachts. Hij slaapt heel onrustig. Ik zit m'n dagen uit, ben steeds minder mobiel.

Balen Diese! volgens mij als er binnen 24 uur niks gebeurd dan heeft het strippen geen nut gehad. Bij onze middelste verloor ik in de ochtend de slijmprop en om 19:00 kregen ik mijn eerste weeën dus wie weet.

Oh La La die laatste dagen kunnen echt lang duren.

Ja de ontsluiting ging snel maar als ik terug kijk ging het voor mij niet te snel, ik had bij de andere twee bevallingen ook hechtigen en nu niks Om 12 uur s'nachts was voor mij de bevaling al begonnen (al had ik er nog niet zoveel "last"van) en ruim 19 uur later is hij geboren ik vond het lang genoeg geduurd hebben. Ik heb al die tijd zitten wachten tot de "echte" pijn zou komen

Balen Diese.
Kan mij voorstellen dat wachten nu lang duurt. Ook voor jou Ooh Lala..

Hier gaat het wel z'n gangetje. T komt nog steeds 8 x per dag dat is wel balen, soms na 2,5 uur alweer dus we geven hem dan een fles van 90 cc en kijken hoever hij komt. We merken aan hem dat als hij zo snel alweer komt dat hij echt honger heeft. Hij drinkt dan ipv 60 cc iets van 75 a 80 cc. '' Officieel'' moet hij nu ongeveer 8 x 60cc drinken maar hij heeft hier nu dus niet altijd genoeg aan. Ook als we hem meer geven komt hij weer na 3 uur, dus 7 voedingen zit er nog niet in.
Regeldagen wellicht? Het is voor mij allemaal nieuw en ik weet dat je flesvoeding niet teveel mag geven maar hij heeft natuurlijk wat in te halen.

Salome, 't weer helpt ook niet mee hè? Als 't zo warm is, kunnen ze ook meer drinken! Tobias kwam hier ook 'opeens' eerder voor de fles, toen hebben we die gewoon verhoogd en liet-ie er vanzelf eentje vallen! Je mag idd niet teveel geven, maar je moet wel een keer iets proberen!

Salome, N. had in het begin ook veel honger. We hebben toen ook de flessen verhoogd en toen was het snel beter. Natuurlijk moet je niet direct alles verdubbelen, maar een aantal flessen een beetje verhogen kan geen kwaad. N. zit nog altijd op de -1 lijn ;)

...

Ja we verhogen de laatste fles van de dag nu sowieso. Heeft vannacht wel effect gehad want hij heeft hierdoor uurtje langer geslapen. En ik heb hem om 13:30 vandaag weer een grotere fles gegeven. Ik kan aan hem wel merken wanneer hij het nodig heeft. Hij is dan echt enorm onrustig.

Hallo allemaal

Er wordt hier weinig geschreven, want doen we natuurlijk ook op fb.
Vanmorgen naar de vk geweest en ze heeft proberen te strippen, maar was nog moeizaam, dus weer een kindje wat lang wil blijven zitten. Nu afgesproken dat ik bij 41 weken wordt overgedragen aan de gynaecoloog, dus afwachten maar. zaterdag gaan ze als er geen bevalling is nogmaals strippen.
We wachten maar weer rustig af.

Diese, ben benieuwd hoe het bij jou gaat?

Oh lala, hoe gaat het met jou?

Balen dat het strippen niet echt lukte Hopelijk komt de baby voor zaterdag nog spontaan!

Ben ook heel benieuwd hoe het met Diese gaat!

Hier gaat het goed, een rustige dag. N. is lekker rustig geweest vanmorgen. Hebben samen in bed filmpjes gekeken en een beetje geknutseld. Ze ligt nu lekker te slapen.
Verder weinig beweging in mn buik. Althans, aanzienlijk minder dan andere dagen. Kijken of dat vanavond ook nog zo is, dan is ze vaak heel druk.

Donderdag heb ik weer controle bij de vk.

oh lala, hier moet de oudste naar school en zijn we altijd allemaal op tijd in de kleren.
Maar verder doe ik ook rustig aan. Ga zo de verloskundigen nog bellen dat ik maandag wel op de lijst wil staan voor inleiden bij de gynaecoloog.
Verder hier ook alles rustig.

Normaal gesproken zijn wij ook wel op tijd in de kleren maar N. wilde gister de hele dag haar pyjama aan. Dikke prima haha.
Nu zijn we wel aangekleed. Ergens hoop ik vandaag even met haar naar buiten te kunnen, maar daar kijk ik wel al tegenop. Kost me veel moeite en energie.

De baby is super rustig. Ook gisteravond en vanmorgen vroeg nauwelijks beweging. Ik hoop maar dat ze zich aan het voorbereiden is ;)

Hoop dat je maandag op de lijst staat, maar dat het niet nodig blijkt

oh lala, ik heb nu in elk geval voor elkaar gekregen dat ik maandag ctg en afspraak heb bij gynaecoloog en dan krijg ik wel de afspraak voor inleiden.
Dus dat staat gepland. hoop ook inderdaad dat het niet nodig is.

Vervelend dat je zo weinig energie hebt. Hier heb ik nu een vriendinnetje van T te spelen en straks nog naar zwemles. Hier gaat alles gewoon door.
Al meer beweging gevoeld? Hier blijft baby gewoon actief.

Fijne dag nog

Nog steeds weinig beweging. Heb vanmiddag samen met N. 2 uurtjes in bed gelegen, toen voelde ik wel iets maar lang niet zo druk of aanwezig als anders.

Ik ga er vooralsnog vanuit dat het voorbereiding is. Morgenochtend bij de vk zal ik het in ieder geval bespreken.

Fijn dat je maandag bij de gynaecoloog terecht kunt in ieder geval. Dan duurt het voor jou ook echt niet lang meer.

Spannend Nillis. Nu komt het dichtbij.

Hoe gaat het Ooh Lala, al meer beweging gevoeld en je afspraak vandaag al gehad?

Wij komen net bij het consultatiebureau weg. Ging heel goed. We zijn er lekker naartoe gewandeld dat is maar kleine 20 minuutjes. Het is hier mooi weer vandaag.
T woog net 3,2 kg al
Ze vinden dat hij hard groeit. 1 kg al sinds zijn geboorte, dus ik ben wel beetje trots.

Salome, gisteravond wel even wat meer beweging gevoeld. Vandaag weer weinig. Om 12 uur heb ik controle.

Fijn dat ie al zo lekker gegroeid is! Even een inhaalslag lijkt het wel

Nou, ik ben ook weer een beetje op aarde ;-) Wat een week!
Vorige week dinsdag bevallen, vrijdag weer thuis en inmiddels alweer de kraamhulp afgesloten. Ise doet het super. Zit alweer op haar geboortegewicht en heeft overdag al 4 uur en 's nachts zelfs 5u tussen haar voedingen (bv) zitten. Ik herstel lichamelijk best snel, al merk ik wel dat ik een "dubbele" bevalling achter de rug heb. Mentaal gaat het wisselend. Vond het weer een traumatische ervaring en dat doet me veel verdriet. Ik had zo het gevoel dat dit een bevalling zou worden waar ik positief op terug zou kunnen kijken en waarvan ik alle momenten bewust op zou kunnen zuigen (bij Lune weet ik door oververmoeidheid heel veel niet meer). Gelukkig weet je niet alles van te voren. Ik heb de eerste dagen na de bevalling veel gehuild en gepraat en dat heeft me goed gedaan. Ook heb ik mijn verhaal hieronder opgeschreven. Ik verwacht niet dat jullie het helemaal gaan lezen hoor haha, maar veel fijn om alles van me af te typen!

Maandag 13 juni heb ik 's ochtends de gynaecoloog gebeld. Ik heb 's middags een afspraak, maar ik voel me helemaal niet lekker. Vandaag ben ik 41w2d. Ik mag meteen komen en moet bloedprikken en urine inleveren. Ook ga ik weer een half uur aan de CTG. De baby doet het nog goed en bij mij zien ze wat harde buiken. Het blijkt dat ik eiwitten in mijn urine heb, en de uitslag is op het randje van ingrijpen. Mijn lijf vindt het duidelijk niet meer zo leuk. We moeten nu toch echt gaan na denken over inleiden. Hier baal ik flink van, bij Lune vond ik het zo heftig. Ik kwam al snel in een weeenstorm en moest vanaf 6 cm persdrang wegpuffen, bijna 3 uur lang. Onmenselijk! Voor mijn gevoel komt dat door de weeopwekkers, maar goed ik heb natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal met een "natuurlijke" bevalling.
We besluiten om dan ook maar meteen door te pakken. Morgen, 14 juni, is de dag! Ik word nog voor de 3e keer deze week gestript en ik blijk nu al 4 cm ontsluiting te hebben. Wauw, die heb ik mooi in the pocket!!

Dinsdag 14 juni melden we ons om 7 uur bij de verloskamer. Al snel worden mijn vliezen doorgeprikt. Ik heb echt enorm veel vruchtwater, de matjes zijn niet aan te slepen. Als eindelijk bijna al het water weggelopen is (na anderhalf uur!) zie je precies de baby liggen. Ze is flink aan het reageren, haar 5 sterren hotel wordt afgebroken!
Zoals afgesproken wachten we eerst even af of mijn lijf het zelf oppakt na het breken van de vliezen alvorens met de medicijnen te starten. De verloskundige wil het infuus prikken. Ik zeg haar dat ik heel moeilijk te prikken ben, omdat mijn aders wegrollen, en dat ze daarom altijd iemand van de IC er bij roepen. Ze zegt dat ze een goede prikker is en probeert het toch zelf. Uiteraard mislukt het en haar gepor heeft me flink zeer gedaan. De naald komt er in een hoek van 90 graden weer uit (nu een week later is mijn arm helemaal zwart), mijn vertrouwen in haar is gedaald en er wordt alsnog iemand bij geroepen.
Helaas gebeurt er niets noemenswaardig, dus om kwart voor 10 worden de weeenopwekkers met een lage dosis gestart. Dan gaat het snel, ze hoeven nog maar 1x te verhogen. En of mijn lijf het nu snapt! Om kwart voor 11, dus een uur later, zeg ik al tegen mijn vriend dat ik niet meer kan. Ik ben echt niet gemaakt om te bevallen. Ik raak in paniek, ik voel nu al persdrang. Het gebeurt gewoon weer waar ik zo bang voor was. Maar ik heb nu een plan: ik wil een ruggenprik en ik druk op de bel. De klinisch verloskundige komt er aan en ik word getoucheerd: 8 cm ontsluiting! Daarom heb ik nu al het gevoel dat ik niet meer kan! Ze zegt letterlijk: "De baby komt er nu aan". Pijnstilling krijg ik dus niet
Alles wordt klaar gezet, de kleertjes worden verwarmd met kruiken. Ik krijg een adrenaline stoot en even lukt het heel goed om de persweeeen weg te puffen. Ik zit op mijn knieen, nog even die laatste 2 cm er bij krijgen! Helaas gebeurt dat niet. 3 uur later zit ik nog steeds op 8 cm. Ik heb inmiddels een pompje met pijnstilling waardoor ik iets lucht krijg tussen de weeen door. Maar de weeen zelf zijn hels en het lukt me echt niet meer om niet mee te persen. De verloskundige besluit de laatste 2 cm weg te masseren tijdens de weeen. Auwww. Ik begin te spugen, zo erg dat de verloskundige onder zit. Ik roep de hele tijd sorry en zeg dat ik me zo schaam om de geluiden die ik uitkraam door de persdrang.
Dan om kwart voor 3, 4 uur later, mag ik persen. Ik ga in de houding liggen. Maar ineens weet ik het gewoon niet meer hoe het moet en waar naar toe ik moet persen. En dat terwijl ik het eerst niet tegen kon houden. Ik herken het ook niet, bij L.une was ik zo blij dat ik er eindelijk aan toe mocht geven. De verloskundige begeleidt de weeen door me te toucheren. Wat is het zwaar, zo op eigen kracht te moeten doen. 3 kwartier later komt de gynaecoloog mee kijken. Hij toucheert me 1x tijdens een wee en zegt dat het een keizersnede wordt. Het hoofdje schiet na de wee weer terug uit het geboortekanaal. Heel even schrik ik, maar meteen ook berusting, Ik kan gewoon niet meer. Ik ben zo blij dat hij zo kordaat is! Ik moet stoppen met persen. En ja hoor, daar is ineens wel weer die persdrang. Mijn ademhaling heb ik allang niet meer onder controle. We moeten wachten op een OK, maar ik kan echt niet meer wachten. Dan mogen we eindelijk gaan. Met bed en al over de gangen, zelfs langs de wachtkamer van de verloskundige. Voor mijn gevoel ben ik net een krolse kat, H.uib zegt achteraf dat dat heel erg mee viel. Ik moet stil zitten voor de ruggeprik. Maar hoe dan?! Gelukkig lukt het in 1x en dan krijg ik weer lucht. Huib komt naast me zitten in zijn OK tenue en al snel hoor ik het eerste huiltje van Ise. Ze is er! Ze houden haar over het doek en doen wat verderop de controles bij haar. Ik zie meteen dat ze heel gaaf is. En wat is ze groot (4220 gram)! Al snel komt H.uib met haar bij me. In de positie waarin ik lig kan haar niet goed zien. Maar ik voel haar en ik ruik haar en dat is voldoende. Ondertussen wordt me gevraagd hoe ik me voel. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Volgens mij ben ik eigenlijk wel een beetje misselijk. En ook wel een beetje duizelig. Ik merk dat ik niet meer goed wakker kan blijven en af en toe weg val en verlies de controle over mijn lijf. Mijn lichaam begint enorm te shaken en ik voel paniek om me heen. Huib en Ise moeten weg van de OK en er wordt nog een infuus aangelegd. Met 3 mensen staan ze om me heen zoutoplossing in mijn armen te pompen. Volgens mij zie ik nog een bloeddrukwaarde staan van 35/15 en daarna ben ik even een stuk van de puzzel kwijt. Ik weet het weer vanaf de uitslaapkamer. Ik vraag naar H.uib en Ise, maar ze mogen nog niet bij me omdat ik nog niet stabiel ben. Ik vraag of ze Huib wel willen vragen of hij onze ouders wil bellen. Langzaam aan voel ik me opknappen en dan, 2 uur nadat ze geboren is, komen Huib en Ise me ophalen om naar de kraamsuite te gaan. Eindelijk samen!

Achteraf hoorde ik dat Ise nooit vaginaal geboren had kunnen worden. Haar hoofdje lag wel recht voor de uitgang (vandaar dat ze ook zo lang hebben aangemodderd), maar haar hoofd lag heel scheef ten opzichte van haar lijfje. Haar schouders konden nooit die bocht maken.

Wat een heftige bevalling Diese!
Sterkte met het herstel.
Fijn dat het nu wel goed gaat met jullie.

Wat een heftig verhaal. Ik hoop dat je kunt genieten van jullie prachtige meisje. En dat de scherpe randjes van deze ervaring snel vervagen. (en wat een mooie naam )

Wat een heftige bevalling, lijkt mij best traumatisch.
Hoop dat het helpt erover te praten en het hier van je af te schrijven.

Wat een prachtige naam heeft jullie dochter.

Jemig lieve Diese, ik lees je verhaal met tranen in m'n ogen. En nee, dat zijn niet alleen mijn hormonen ;)

Wat een heftig verhaal. Zo ontzettend jammer dat het weer zo traumatisch voor je was. Hopelijk kun je het een plekje geven en in ieder geval lekker van Ise genieten. Het is je zo gegund!

Diese, wat een heftig bevallingsverhaal! Sterkte met je verdere herstel. Mooie naam heeft ze!

Zwaar hoor Diese. Het is allemaal niet niks. Hoop dat je snel hersteld.

Hier gaat het eventjes ietsjes minder. T huilt echt veel. We letten goed op zijn signalen wanneer hij moet slapen enzo maar hij doet alleen hazenslaapjes. Ook heeft hij veel krampjes en lijken de druppeltjes niets te doen. Vannacht was ook weer een ramp en heeft hij bij mijn man op de borst 'geslapen'. Ik heb geen oog dicht gedaan in ieder geval bah.
Hopen dat het een fase is.

Oh lieve Diese ik lees dit verhaal nu pas! Wat een traumatische ervaring weer! Probeer het te delen, en bedenk dat je het NOOIT meer hoeft te doen. Je bent misschien niet gemaakt om te bevallen maar je bent wel gemaakt om een fantastische leuke en lieve moeder te zijn voor je 2 plaatjes!