Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

<<

Sam

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 10380

Geregistreerd: 01 Sep 2013 19:55

Bericht 07 Sep 2015 08:09

Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Omdat het mij bijna staat te gebeuren, vind ik het interessant om de beleving van andere vrouwen tijdens een bevalling te lezen. Ik snap dat voor elke vrouw een bevalling totaal anders beleefd wordt, ook al laat je een ieder dezelfde meemaken, maar ben benieuwd naar persoonlijke ervaringen.

Ging het bv snel of langzaam? Duurde de tijd voor je gevoel lang? Waar beviel je? Wat vond je het ergst? Wat vond je prettig of een aanrader?
It is my circus. They are my monkeys. I am the ringmaster of this show.

♡ P 2015
♡ X 2016
♡ S 2017
♡ B 2018
<<

Myloon

Kletskop

Berichten: 897

Geregistreerd: 16 Sep 2013 12:41

Bericht 07 Sep 2015 08:26

Re: Beleving bevalling

Op 19-09 waren bij mij de eerste tekenen dat de bevalling stond te beginnen ik was 35.3 weken zwanger.
's morgens rond 6.15 braken de vliezen. Na een echo en alle controles mocht ik rond 15.00 met 3 cm ontsluiting naar de verloskamers. Liggen vond ik zo niet fijn, er werd een fijne stoel met een lading kussens voor mij klaar gezet. Zo heb ik bijna alle weeën kunnen opvangen. Ook kreeg ik een pompje met medicijnen om de pijn te verlichten.
Rond 23.00 had ik nog maar 7cm ontsluiting. Een van mijn jongens had het niet fijn meer dus werd besloten om een spoedkeizersnede te doen. Ik werd ok klaar gemaakt... en dat was even niet fijn. Eenmaal de ruggenprik er in, waar ik overigens niets van gevoeld heb was alle pijn weg. op 20-09 om 00.08 en 00.09 zijn ze geboren (35.4).
Daarna moesten ze naar de kinderafdeling dus heel lang heb ik ze niet gezien.

De uitslaapkamer vond ik een drama!!
Maar de week verder dat ik in het ziekenhuis gelegen heb vond ik prima te doen, ik was zo lekker dicht bij mijn kinderen.

Nu terugkijkend, vond ik het een prima bevalling, spoed is vervelend maar ik heb wel even mogen "proeven" van hoe het op de natuurlijke weg zou gaan. Ik had veel mensen rond mijn bed, maar dat vond ik niet zo heel erg.
Ik had tijdens en na de bevalling heel erg de behoefde aan Appelsap.

Mijn advies, probeer rustig te blijven en echt te genieten!! Op het moment dat je bezig bent is dat moeilijk... maar het is zo bijzonder om het mee te maken!

Voor mijn gevoel ging het wel vrij snel.
Ik moest vanwege meerlingzwangerschap in het ziekenhuis bevallen.
Mijn vader is er even bij geweest maar verder de bevalling en keizersnede alleen mijn man.
Mijn zwager en schoonzusje vonden het zo spannend (zijn ook een tweeling) die waren ook ergens in het ziekenhuis, ik heb ze alleen gezien bij de lift toen ik naar de ok gebracht werd.

Succes alvast!
20-09-2013 N. & T. Geboren!
<<

miss piggy

Kletskop

Berichten: 504

Geregistreerd: 01 Sep 2013 19:43

Bericht 07 Sep 2015 08:59

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

bij mij ging het beide keren redelijk snel en voor mijn gevoel helemaal, ik had geen besef van tijd doordat ik zo bezig was om de weeen weg te puffen.
de eerste was van begin tot eind ongeveer 6 uurtjes en de tweede ongeveer 5 uurtjes.
ik vond liggen ook niet fijn ben zo veel mogelijk aan de wandel geweest.
maar dat moet je op dat moment zelf gaan ervaren wat jij het fijnst vind.
de eerste keer ben ik in het ziekenhuis bevallen en de tweede keer thuis dat vond ik fijner op de een of andere manier toch meer ontspannen.
ik kijk er goed op terug.
tips: probeer zo veel als je kunt te ontspannen en verder heel veel succes!
<<

Ysa

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1026

Geregistreerd: 08 Dec 2013 12:23

Bericht 07 Sep 2015 09:52

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb voor mijn gevoel een redelijk ontspannen (voor zover mogelijk :laughcry: ) bevalling gehad. Pas toen mij achteraf de details werden verteld, bleek dat er wel zorgen zijn geweest in de laatste fase van de bevalling.

Ik moest mij om 07.30u melden voor de inleiding (38+2, vanwege hoge bloeddruk). Om 08.50u zijn mijn vliezen gebroken, aangezien ik al 2 cm ontsluiting had. Op wat lichte krampen na, deed het niet zoveel. Mijn man en ik hebben dus heel relaxt het nieuws zitten kijken en gekletst. Om 10.00u hebben ze de wee opwekkers aangesloten op de laagste stand en dit bleek voldoende om de bevalling echt in gang te zetten. Op bed liggen vond ik totaal niet prettig, dus ik heb wat gestaan en gehangen rondom het bed. Met wat yoga oefeningen kon ik mijzelf goed gefocust houden en was de pijn goed te handelen. Ik was zo in mijzelf gekeerd, dat mijn man echt niets aan mij had. Hij stelde af en toe wat vragen, maar ik geloof dat ik hem toen heb gesommeerd zijn mond te houden en mij vooral niet aan te raken:palm:

Rond 12.30u werd de pijn steeds heftiger. Ik bleek toen 4 cm ontsluiting te hebben (wat prima was), maar ik had op dat moment het gevoel dat het super traag ging. De verloskundige adviseerde om onder de douche te gaan zitten. De douche bleek het middel. Ik was totaal in mijzelf gekeerd en heb met mijn ogen dicht (zittend) de weeën opgevangen. Ik had geen idee van de tijd. Ik heb er bijna 2 uur gezeten, maar als je mij zou vertellen dat het 15 minuten waren, had ik het ook geloofd. De verpleegkundige kwam af toe kijken hoe het ging, maar ik vond het maar irritant dat ik haar vragen moest beantwoorden :laughcry: Daardoor raakte ik uit mijn concentratie en kwam de pijn vele malen heftiger binnen. Mijn man heeft al die tijd op de badrand gezeten met zijn sudoku boekje. De wetenschap dat hij daar zat, was voor mij voldoende.

Tegen 14.20u werd het onder de douche onhoudbaar. Voor mij gevoel zat ik tegen het einde aan en ik bleek, weer terug in bed, 8cm ontsluiting te hebben. Toch vond ik het tot die tijd goed te handelen. Van de verloskundige moest ik op mijn zij gaan liggen, in combinatie met persdrang vond ik dit echt enorm pijnlijk. Ik probeerde mijn focus en ontspanning weer terug te krijgen, maar dit was enorm lastig. Had continu het gevoel dat ik de controle over mijn lichaam verloor. Om 14.48u mocht ik persen en om 14.58 is hij, na een knip, geboren. Hij huilde niet na de geboorte en de verpleegkundige pakte hem naar mijn idee hardhandig aan om hem maar te laten huilen en ik wist eigenlijk niet waarom. Hij moest echt even opstarten. Een tijdje later vertelde de verloskundige dat ze de uitslag had van het bloed en dat bleek dat hij gelukkig geen zuurstof tekort gehad. Het werd mij achteraf pas duidelijk dat de hartslag van mijn zoontje tijdens de bevalling flink dipte en dat het noodzaak was dat hij snel geboren werd. Het feit dat ik zo in mijzelf gekeerd was, heeft er voor gezorgd dat ik veel om mij heen niet heb meegekregen en dat ik mij volledig kon focussen op de bevalling. Ik hoorde wel onbekende stemmen op de achtergrond, maar ik hoorde niet wat te zeiden (misschien maar goed ook).

Achteraf vond ik het wel lastig dat mijn man mij veel moest vertellen over het verloop van de dag en de toestand van mijn zoon tijdens en na de bevalling. Het nagesprek bij de gynaecoloog heeft mij geholpen de tijdlijn compleet te maken. Toch kijk ik terug op een vlotte en fijne bevalling. Ik probeer maar niet te veel stil te staan bij de wat als.. Van het begin tot einde heeft het 6 uur geduurd en tot het laatste half uur was de pijn goed te handelen. Het persen zelf viel mij alles mee, ik had dit vele malen pijnlijker verwacht.
<<

Framboos

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1810

Geregistreerd: 01 Sep 2013 17:13

Bericht 07 Sep 2015 10:16

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik werd behoorlijk overvallen door de bevalling. Was 35+3 toen vliezen braken en had het gevoel er nog niet klaar voor te zijn. Eerst werd er gesproken ove drie dagen opname en als er niets gebeurde zou ik weer naar huis mogen. Nog geen kwartier na binnenkomst in het ziekenhuis begonnen de weeen. Voor mijn gevoel gebeurde er nog niet zoveel, maar toch werd ik naar de verloskamer overgebracht omdat het door ging zetten. Toen ging het heel snel had vier cm bij binnenkomst op verloskamer. Weeen volgde elkaar zo snel op en er zat nauwelijks nog een pauze tussen. Ik was volledig in me zelf gekeerd. Af en toe had ik niet door wie er in de kamer stond, kreeg dat totaal niet mee. 1,5 uur later had ik 8 cm en voor m'n gevoel mocht ik daarna al heel snel mee gaan persen. Na kwartier persen was hij er. Het ergst van heel de bevalling vond ik denk ik dat er totaal geen rust pauze meer tussen de weeen zat. Verder heb ik ervaren zoals ik het hoopte (in mezelf gekeerd en niet in paniek raken). Wel heb ik soms het gevoel dat ik dat eerst moment niet helemaal helder heb meegemaakt toen zoon werd geboren. Maar later besefte ik pas ook dat ik in vier uur was bevallen en moest toen ook nog naar OK voor de placenta. Het hele gebeurd overviel me daardoor wel, maar kijk er heel goed verder op terug. Soms iets te goed ben ik bang en dat een tweede bevalling dan heel erg gast tegenvallen. Maar goed zover is het voorlopig nog niet ;)
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
<<

Anoniem174

Bericht 07 Sep 2015 10:44

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

.
Laatst gewijzigd door Anoniem174 op 04 Dec 2015 15:05, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem199

Bericht 07 Sep 2015 10:51

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik werd op woensdag opgenomen omdat mijn bloeddruk weer te hoog werd en de ctg er niet goed uitzag. Op donderdagochtend kreeg ik een ballon. Ik had toen al 2 cm ontsluiting. De ballon viel er 's avonds uit. De hele nacht een beetje aan het rommelen, maar niets ergs. 's Ochtends na het ontbijt zijn om 8:15 m'n vliezen gebroken. Nou, toen ging het snel. Ik kreeg een weeënstorm en raakte een beetje in paniek. Ik moest me echt concentreren op de weeën, maar nog waren ze erg heftig. Heb toen om een ruggenprik gevraagd. Tijdens het zetten bleven de weeën erg zwaar en kwamen super snel achter elkaar. Ik had geen tijd om bij te komen. Toen de verloskundige voelde hoeveel ontsluiting ik had, zat ik al op 10. Ik mocht de ruggenprik houden, want ik voelde de weeën nog wel, alleen een stuk minder. Terug op de kamer kwam al snel de gynaecoloog erbij, want de hartslag van de baby dipte heel erg. Er is toen een knip gezet en de vacuümpomp werd gebruikt. Om 10:49 is onze kleine D met precies 37 weken geboren. Heel lang heb ik hem niet gezien, want hij moest naar de kinderafdeling. Hier heeft hij nog 10 dagen gelegen.

Het was dus een hele snelle maar heftige bevalling. Ik vond het vooral eng toen zijn hartslag dipte en bijna niet meer te horen was. Ik vond de steun van de verloskundige erg fijn. Ze wist me precies te vertellen hoe ik moest reageren op de weeën, aangezien ik dus helemaal in paniek raakte. Ik had misschien toch even een cursus moeten doen ofzo, maar weet niet of dit geholpen had hoor. De snelheid overkwam me gewoon.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar blijf vooral rustig! Heel veel succes alvast!
<<

Patsy

Bericht 07 Sep 2015 11:15

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Mijn ervaringen zijn erg verschillend.

De bevalling van de oudste begon met gebroken vliezen met 35,5. Dit overviel mij totaal. Na 1 dag in het ziekenhuis gelegen te hebben, begon de bevalling echt met rugweeen, gelijk regelmatig en al vrij snel elke 2 á 3 minuten. Na een aantal uren heb ik de verloskundige gesmeekt om te kijken hoeveel ontsluiting ik had, ik was bang dat de weeën weinig deden. Ik bleek 5 cm ontsluiting te hebben en mocht pijnstilling. Daar was ik heel blij mee. Met de pijnstilling kon ik een beetje bijkomen totdat ik mocht persen. Mijn weeën stopten alleen, na 2 uur proberen te persen werd de gynaecoloog opgeroepen voor een vacuüm verlossing. De eerste poging schoot de pomp los, waardoor de gynaecoloog nogal bozig reageerde. Bij de volgende poging werd onze zoon geboren.

Deze bevalling vond ik vreselijk, de knip en de vacuumpomp deden vreselijk veel pijn en de gynaecoloog vond ik een eikel. Ook vond ik de vacuümverlossing vrouwonterend. Na de bevalling ben ik heel snel hersteld. Ik was dolblij met de pijnstilling. De bevalling duurde 13 uur en zo voelde het ook.

De tweede bevalling ging totaal anders. Onze zoon was de hele dag erg rustig geweest en normaal juist erg bewegelijk, dus we gingen naar het ziekenhuis voor een erg. Ik was toen 40,4. Voor de ingang van het ziekenhuis braken mijn vliezen :laughcry:. Ik had al 3 weken last van voorweeen en ook aan de ctg had ik af en toe een krampje. Alles was goed met onze zoon en we mochten thuis wachten op wat ging komen. Ik ben gaan douchen en daarna kwamen de weeën. Gelijk om de minuut en erg krachtig. Na een klein uurtje heeft mijn man de verloskundige gebeld want ik kòn niet meer, ik weet nog dat ik vrij wanhopig werd omdat ik ervan uitging weer 13 uur bezig te gaan zijn en dat zou ik niet volhouden. Na een half uur was de verloskundige er met de stagiaire. Ik had de minst leuke verloskundige van de praktijk dus ik was heel blij dat de stagiaire mee kwam. Ik bleek al 5cm ontsluiting te hebben en moest opschieten aldus de verloskundige. De stagiaire reed met ons mee, wat was ik daar blij om! In de auto dacht ik dat ik gek werd van de pijn. Ik heb toen gezegd dat ik éénmaal in het ziekenhuis sowieso pijnstilling wilde, achteraf bleek ik toen al persweeen te hebben. In het ziekenhuis kon ik niet recht zitten in de rolstoel, de stagiaire, die mij duwde, rende. Ik vond dat heel overdreven. Toen ik opstond uit de rolstoel voelde ik het hoofdje. Ik mocht gaan persen. Na 20 minuten persen is onze zoon geboren.

Op deze bevalling kijk ik super goed terug. In 3 uurtjes was alles achter de rug! En zonder hulpmiddelen deze keer en met persweeen, daar was ik zó blij mee. Ik kon echt wat doen en merkte dat mijn lichaam zelf deed wat het moest doen. De stagiaire heeft de bevalling "gedaan" dat vond ik heel fijn, ze is echt een topper en heeft mij heel goed geholpen.

Ik was, toen ik in verwachting was van de jongste, doodsbang voor de bevalling. Maar dat was nergens voor nodig, het was een super ervaring. Natuurlijk deed het pijn, maar het ging echt natuurlijk en "vanzelf". Ik heb me druk gemaakt on niks.

Het herstel ging wederom heel goed en snel.
<<

boeddha

Kletskop

Berichten: 609

Geregistreerd: 22 Apr 2015 11:14

Woonplaats: Achterhoek

Bericht 07 Sep 2015 11:47

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Mijn bevallingen waren beide best heftig.

Bij de oudste lag ik al 2 weken in het ziekenhuis met een te hoge bloeddruk en na een echo op 22 sept werd besloten dat ie eruit moest want bij mij kreeg hij niet genoeg te eten en groeide dus niet. Ik kreeg om half 2 te horen dat t ging gebeuren en 's avonds 18:09 is ie geboren m een keizersnede. Hij was ruim 6 weken te vroeg (33,6) en had een groeiachterstand van 3 weken. Hij heeft dus nog even in de couveuse gelegen maar met 3 weken was hij thuis dus het eten wat ie bij mij te kort kwam dat kreeg ie wel genoeg binnen.

Bij de jongste was het nog weer even anders.
Ik wist natuurlijk niet hoe weeën aanvoelden maar ik bleek ze al vanaf vrijdag af en aan te hebben. Ik voelde wel dat ik krampen had maar goed ik dacht indaling enz. Op maandag had mijn moeder al gezegd bel het ziekenhuis dan maar eigenwijs als ik was deed ik dat niet omdat ik niet dacht dat er echt iets was. Dinsdag tussen de middag verloor ik ook de slijmprop dus toen moest ik toch maar bellen volgens mijn man. Dat heb ik gedaan en hoewel de vk dacht dat ik niet bezig was moest ik toch maar even komen. Ik was er om 14u en nadat ze had gevoeld bleek ik toch 3 cm ontsluiting te hebben. Ze wilde afwachten wat er ging gebeuren en ik werd aan t ctgapparaat gelegd. Ondertussen kreeg ik toch meer last en de gyn kwam ook even kijken. Het bleek dat ze na elke wee dipte met haar hartslag en de gyn zei ook dat dit beschouwd moest worden als een eerste bevalling omdat de eerste een keizersnede was dus er werd niks afgewacht. Binnen no time werd ik klaar gemaakt voor de o.k. Na 6x prikken zat t infuus en na 5x de ruggenprik (voelde me een speldenkussen) en konden ze beginnen. Maar omdat ze zoveel haast hadden heb ik de eerste paar sneden die ze zetten nog gevoeld (auw auw). Daarna ging het heel snel. Ze bleek in t vruchtwater te hebben gepoept. Toen ze eruit kwam huilde ze niet en dat was juist heel goed want nu had ze niks in dr longen. Desondanks had ze een eerste apgarescore van 0. Gelukkig trok ze heel snel bij en heeft ze 1 nachtje in de couveuse gelegen. Ik ben blij dat de gyn zo doortastend was en niet heeft afgewacht. Ik was dus om 14u in het ziekenhuis en om 15:06 is ze geboren. Ze woog het dubbele van dr broer en deed het later heel goed.

Mijn bevallingen zijn aardig langs me heen gegaan maar ze zijn beide gezond en dat is belangrijkste.
<<

Anoniem181

Bericht 07 Sep 2015 12:02

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

-
Laatst gewijzigd door Anoniem181 op 05 Feb 2016 19:02, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem125

Bericht 07 Sep 2015 12:47

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb twee keer een dramatische bevalling gehad. Ik was niet angstig en heb zoveel mogelijk geprobeerd te ontspannen, maar dat hielp niks tegen de pijn. Hoe vrouwen in staat zijn om rond te lopen tijdens een bevalling is mij nog steeds een raadsel. Ik had zulke heftige beenweeen dat ik door mijn trillende benen zakte zodra ik ging staan. Een fijne houding heb ik nooit weten te vinden, het deed gewoon vreselijk veel pijn. Veel meer dan ik ooit had kunnen bedenken.

Verder vind ik er gewoon niks aan. Echt de hel eigenlijk. Kan ook niks met al die romantiche verhalen. Het moment dat ik mijn kind in de armen krijg is prachtig, maar de hele bevalling zou ik liever aan me voorbij laten gaan.
Laatst gewijzigd door Anoniem125 op 07 Sep 2015 12:51, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Olivia

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3850

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:20

Bericht 07 Sep 2015 12:50

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Grappig.. ik dacht dat ik echt de meest perfecte bevalling ooit zou gaan lezen..
<<

Anoniem125

Bericht 07 Sep 2015 12:55

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Haha, nee helaas. Ik snap dat ook echt niet. Als ik vrouwen hoor vertellen over hun fantastische bevalling, dan vraag ik me af of we het over hetzelfde hebben. Slapen tussen de weeën door? Hoe dan? Ik zat midden in een weeënstorm. In bad? Ik viel gelijk door mijn benen. Een barkruk, klinkt leuk, maar ook daar heb je je benen voor nodig.

Nou ja, je kan niet overal goed in zijn. Ik vraag me wel nog altijd af of het voor de ene vrouw echt zwaarder en pijnlijker is dan voor de ander, of dat het echt alleen een kwestie van beleving is.
<<

Elliot

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15401

Geregistreerd: 20 Feb 2014 11:58

Bericht 07 Sep 2015 13:07

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Nougat schreef:Nou ja, je kan niet overal goed in zijn. Ik vraag me wel nog altijd af of het voor de ene vrouw echt zwaarder en pijnlijker is dan voor de ander, of dat het echt alleen een kwestie van beleving is.

Ik ben nog nooit bevallen, maar denk toch dat ik het antwoord op deze 'vraag' weet. Namelijk: Beide. Het is een feit dat de ene persoon een hogere pijngrens heeft dan de ander, en dat de ene persoon beter met pijn/stress etc. kan omgaan dan de ander. Maar alle bevallingen zijn ook verschillend. Een bevalling zonder enige complicaties is lichamelijk waarschijnlijk een stuk makkelijker te handelen dan een hele lastige stuitbevalling waarbij de moeder een totaalruptuur oploopt. Dus tja, het lijkt me van twee dingen afhankelijk hoe je de bevalling ervaart. Op de allereerste plaats het verloop van de bevalling zelf en op de tweede plaats hoe je dit als vrouw ervaart en hoe hoog je pijngrens is.

♥♥
<<

Kajaka

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2848

Geregistreerd: 02 Sep 2013 08:15

Bericht 07 Sep 2015 13:17

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ondanks de pijn die ik heb gehad tijdens mijn eerste bevalling kijk ik niet op tegen een tweede bevalling.
Ik ben ingeleid met 38.2 vanwege trombose. S'morgens aangekomen in het zkh konden ze direct m'n vliezen breken en mij aansluiten op het infuus. Tot een uurtje of 12 ging dat allemaal prima. Vanaf toen kreeg ik toch wel echt pijn. Onder de douche staan vond ik niet fijn. Heb uiteindelijk een pompje gekregen tegen de pijn die behoorlijk wat verlichting gaf. Tot een uur of 18:00 toen hielp het niet echt meer. Maar toen had ik ook bijna volledige ontsluiting. Alleen nog een randje die ik eigenlijk door op m'n zijn te gaan liggen moest weg zien te krijgen. Dat op m'n zij liggen is me niet gelukt. Om 19u mocht ik toen gaan persen en om 20:18 is zoon geboren. Oh en achteraf had ik echt niet het gevoel dat ik zolang zoveel pijn had gehad. Ben mezelf gaan douchen en voelde me na de bevalling erg goed.
Laatst gewijzigd door Kajaka op 07 Sep 2015 13:19, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem166

Bericht 07 Sep 2015 13:18

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Tijdens mijn eerste bevalling had ik buik- en rugweeën. Vooral met die rugweeën wist ik me echt geen raad, wegzuchten lukte niet, en de pijn overstemde de buikweeën helemaal. Toch was het wel een rustige bevalling. De baby deed het goed in mijn buik, ik was rustig en alles verliep goed. Kijk er met een goed gevoel op terug.

De tweede bevalling had ik alleen buikweeën en dat scheelde een hele hoop. Het kwam niet regelmatig en het was prima weg te zuchten. Ik heb steeds het idee gehad dat het niet echt was begonnen, maar dat het gewoon even flink rommelde. Uiteindelijk voor de zekerheid toch de verloskundige gebeld, zij kwam gelijk langs en maakte het bed in orde. Ik dacht dat ik misschien op 3 cm zou zitten. Een half uur later had ik ook zelf door dat het toch echt begonnen was en ongeveer een kwartier later was mijn zoon er. Ik vond het een wereld van verschil met mijn eerste bevalling. Beide erg prettig (voor zover je een bevalling prettig kan noemen), maar de tweede toch echt minder pijnlijk dan de eerste keer.
<<

anoniem203

Bericht 07 Sep 2015 13:21

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb 1x een poging gedaan tot maar kreeg daarna een spoedkeizersnede en 1x heb ik een geplande keizersnede gehad.

De geplande keizersnede was tot zover pijnloos op de ruggeprik en het prikken van het infuus na. Die dag heb ik als mooi en fijn er ervaren en de pijn was te doen.

Mijn eerste bevallingwas ip z'n zachtst gezegt verschrikkelijk. Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad en ik heb daar echt een deuk van opgelopen. Ik heb een postnatale depressie gehad en ik kan nu nog steeds moeilijk over die dag praten. Over mijn kraamweek nog niet te spreken.. Mijn bevalling duurde 24 uur. De eerste 5-6-7 uur dacht ik als dit het is kan ik dit en met de pijn valt het mee. Daarna heb ik echt een paar keer een soort van paniek gehad omdat ik niet wist waar ik het zoeken moest van de pijn. Vooral de combinatie rugweeeën én buikweeën én beenweeeën waren erg pijnlijk. En op het eind was ik natuurlijk doodmoe en wist ik helemaal geen raad meer met die pijn. Ik heb wel een ruggenprik gehad maar omdat ik zolang bezig was geweest was die daarna ook uitgewerkt. Vlak daarna kreeg ik persweeën die ik een uur moest ophouden die ik wel weer heel goed kon opvangen. Maar na 3 perspogingen besloten ze toch voor een spoedkeizersnede te gaan.

Al met al ik vond/vind bevallen echt verschrikkelijk.
<<

Anoniem125

Bericht 07 Sep 2015 13:25

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

O ja, die rugweeen dat ook nog. In vergelijking met mijn been en rugweeen vielen die buikweeen echt in het niet. Kan me voorstellen dat als je het alleen in je buik hebt dat het dan goed op te vangen is. Maar bij mij straalde het door in mijn hele bekken/been/onderrug.
<<

Patsy

Bericht 07 Sep 2015 13:29

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Elliot schreef:
Nougat schreef:Nou ja, je kan niet overal goed in zijn. Ik vraag me wel nog altijd af of het voor de ene vrouw echt zwaarder en pijnlijker is dan voor de ander, of dat het echt alleen een kwestie van beleving is.

Ik ben nog nooit bevallen, maar denk toch dat ik het antwoord op deze 'vraag' weet. Namelijk: Beide. Het is een feit dat de ene persoon een hogere pijngrens heeft dan de ander, en dat de ene persoon beter met pijn/stress etc. kan omgaan dan de ander. Maar alle bevallingen zijn ook verschillend. Een bevalling zonder enige complicaties is lichamelijk waarschijnlijk een stuk makkelijker te handelen dan een hele lastige stuitbevalling waarbij de moeder een totaalruptuur oploopt. Dus tja, het lijkt me van twee dingen afhankelijk hoe je de bevalling ervaart. Op de allereerste plaats het verloop van de bevalling zelf en op de tweede plaats hoe je dit als vrouw ervaart en hoe hoog je pijngrens is.


Gezien mijn eigen, totaal van elkaar verschillende, ervaringen zeg ik ook beide. Na mijn eerste bevalling snapte ik ook niet wanneer vrouwen 'het allemaal wel mee vonden vallen'. Inmiddels weet ik dat dat ook kan en dat het voor mij samenhing met de duur van de bevalling en in hoeverre mijn lichaam meewerkte.
<<

Bonheur

Noob

Berichten: 157

Geregistreerd: 25 Dec 2014 18:42

Bericht 07 Sep 2015 13:37

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik ben 2 weken overtijd gegaan. Ik zou vrijdag 2 juli 2010 ingeleid worden. Op woensdag begin het toch te rommelen. Woensdagnacht begon het door te zetten toen het donderdag weer afzwakte. Aan het einde van de middag en heel de dondernacht met flinke weeën rondgelopen. Vrijdagochtend kwam de verloskundige en had ik nog maar 2cm ontsluiting en ik was echt helemaal kapot.
In het ziekenhuis pijnstilling gehad en toen het vrij vlot. Na 1 uur persen is de vacuüm erbij gekomen en was ze er zo uit.
Het was pijnlijk en zwaar. Maar het blijft een bijzondere ervaring.
<<

Arwyn

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 9634

Geregistreerd: 01 Sep 2013 15:06

Bericht 07 Sep 2015 13:40

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik vond het eerlijk gezegd dus wel best meevallen. Je weet dat het pijn gaat doen, maar ik heb het niet uit liggen krijsen of zo.
Nou kreeg ik de eerste 6 cm ook cadeau, ik had wel buikpijn, maar geen idee dat ik weeën had. Eigenlijk heb ik maar iets van 2 uurtjes pijn gehad en dat begon toen mijn vliezen gebroken waren. Het ergste vond ik echt dat ik al persweeën had, maar nog niet mocht persen omdat ze nog te hoog lag. Dat vechten tegen je eigen lijf vond ik echt verschrikkelijk. Het persen is natuurlijk geen feestje, maar daar kon ik beter mee omgaan dan toen ik nog niet mocht persen.
Eigenlijk was het hechten na de tijd misschien nog bijna het ergst, haha. Is ze ook iets van een half uur mee bezig geweest en tsja, het is gewoon niet het best te verdoven gebied.
Ik hou van jou, van heel jou

augustus 2015 - juni 2018 - januari 2022
<<

minoessepoes

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5873

Geregistreerd: 02 Sep 2013 05:56

Bericht 07 Sep 2015 13:45

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb de bevalling als heftig ervaren maar kijk er heel positief op terug en zie het echt als een verlossing.

De hele bevalling duurde 2.5 uur en was 1 lange wee, ik had geen tijd om bij te komen tussen de weeen en de helft van de tijd heb ik zitten overgeven op de toilet. De verpleegkundige heeft me een beetje op het verkeerde been gezet door te zeggen dat ik waarschijnlijk 2-3cm had toen ik moest overgeven en dat, dat met 7-8cm waarschijnlijk nog een keer terug zou komen, de weeen waren zo heftig dat ik niet wist hoe ik dat nog plus minus 12 uur vol zou moeten houden en ik herkende ook niks van de uitleg hoe een bevalling normaal verloopt met een paar minuten rust tussen de weeen.
Maar ik hoefde dat dus niet nog twaalf uur vol te houden, na iets meer dan twee uur weeen mocht ik persen en dat had nog sneller gekund als ze eerder door hadden gehad dat ik er al was. Toen ik mee mocht persen heb ik geen pijn meer ervaren, alleen toen de baby snel geboren moest worden en ze met hun handen gingen helpen heb ik twee keer heel rustig auw gezegd, maar alles wat mijn lijf of dat moment zelf deed was niet pijnlijk. Ik denk dat ik op dat moment genoeg endorfine aangemaakt had en zo graag wilde dat de baby geboren zou worden dat ik dat helemaal niet als pijnlijk heb ervaren.

Ik ben negen maanden misselijk en flink ziek geweest, echt direct na de bevalling was dat over. Bevallen deed mij pijn, maar twee uur pijn vond ik echt vele malen beter te doen dan 9 maanden misselijk en me ziek voelen. De bevalling was dus vooral op dat gebied echt een enorme opluchting en oprecht een verlossing. Ik riep ook meteen na de bevalling dat ik zo nog 80 keer zou bevallen, maar liever nooit meer zwanger zou willen zijn.
25-11-2014 & 09-06-2017
<<

Happydobby

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3343

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:09

Bericht 07 Sep 2015 14:12

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Bij de oudste was het vreselijk, na urenlang weeen had ik 4 cm en heeft de vk mijn vliezen gebroken. Daarmee begon de hel, hierna nog 7 uur een weeenstorm gehad voordat ik verlost werd met een keizersnee. Ik kijk niet fijn op de bevalling terug maar ik kan er wel gewoon over praten. Het eerste jaar kon ik alleen maar huilen als iemand er naar vroeg.

De tweede vol goede moed het nogmaals geprobeerd maar wegens een niet vorderende ontsluiting weer een keizersnee.

Beide keizersnedes kijk ik wel goed op terug. Ik heb behalve wat getrek er weinig van gevoeld, de volgende dag stond ik weer onder de douche. Bij de tweede was alles zo goed gegaan dat ik er erg positief op terug kijk.
Ik de ok was er doorlopend iemand bij die me aan de praat hield. Dat was op de verloskamers wel anders.
M:21072011
J :08012014
<<

Anoniem219

Bericht 07 Sep 2015 14:13

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb eigenlijk alleen rugweeen gehad maar vind het heel goed te doen. Achteraf zei ik, goh was dit alles? En dat terwijl ik van 1/2 cm maar 10 cm gegaan ben in 2 uur 15 min. 15min pers weeen weg puffen vond ik het zwaarste van de bevalling.

Ik kijk er dus heel positief op terug en heb er stiekem eigenlijk nu alweer zin in :smile:
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7281

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:04

Bericht 07 Sep 2015 14:35

Re: Hoe is jouw beleving van je bevalling(en)?

Ik heb mijn bevalling vooral als heel erg intens en bijzonder ervaren. Ik was doodziek, lag met twee infusen, een blaaskatheter en een bloeddrukband om te bevallen, werd ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging. De weeën waren toen ze uiteindelijk op gang waren best moeilijk op te vangen omdat ze heel snel op elkaar kwamen maar ik heb het nooit als onmogelijk ervaren.
Ik herinner me vooral dat ik de hele tijd mijn ogen dicht had, ik was heel erg geconcentreerd aan het ademen, puffen etc. Ik was echt helemaal in mijn eigen wereld. Wel moest mijn man persé meepuffen anders raakte ik in paniek van de weeën en moest hij regelmatig mijn lauwe thee bijvullen (en aanlengen met koud water) en thee aangeven en zo. Als hij dat niet snel genoeg deed kreeg hij een stomp en verder moest hij dus mijn hand stevig vasthouden en meepuffen. Arme man, hij was hartstikke ziek en van al dat meepuffen ging hij haast hyperventileren gheghe.
Toen ik ineens out of the blue persweeën kreeg zei ik eerst tegen mijn man dat ik moest persen, toen zei ik: 'doe nou wat' en op zijn reactie: 'ik heb al op het knopje gedrukt' besefte ik dat het veel te lang ging duren en riep ik heel hard hélp, hélp! Want ik dacht, als ik nou heel hard help roep dan komen ze wel, heb ook nog overwogen om te roepen dat er brand was haha.
Daarna mocht ik eigenlijk gelijk persen want ik had inderdaad ineens volledige ontsluiting en een paar minuten later was L. er al.
Dat was ook wel grappig want ik lag dus nog steeds met mijn ogen dicht, heel geconcentreerd te persen en toen zeiden ze: "pompoen, doe je ogen maar open, hij is er al" en toen pas deed ik dus mijn ogen open.
Ze dachten dat dat kwam van de pijnstilling die ik een half uurtje eerder had gehad, toen had ik namelijk nog maar 6 cm ontsluiting dus ze dachten dat dat makkelijk kon. Maar ik ben eigenlijk niet duf geweest van de pijnstilling, alleen de pijn was iets minder scherp en ik kon iets beter ontspannen.

Ik heb mijn ervaring als bijzonder en mooi ervaren en ik heb totaal geen tijdsbesef gehad die hele periode, was ook niet bezig met tijd, ik was gewoon helemaal verstopt in mijn eigen wereld.
Volgende

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Taeda