Ik zal straks mijn reactie typen maar er wil iemand de fles en we moeten zo gaan. Die van mij volgt dus nog.

Geen idee, mijn vader hoor ik er niet over en er is geen contact met mijn moeder.

Mijn vriend zijn ouders hoor ik er ook niet over hoe zij het deden.

Ja ik doe bepaalde dingen (reacties/normen/waarden/eisen) hetzelfde, die ik graag anders zou willen, ik probeer dat te veranderen met behulp van de psycholoog ben ik er wel achter wat ik anders wil doen en hoe ik dat aan moet pakken (de uitvoering alleen is moeilijk, patroon doorbreken is toch lastiger dan ik dacht)

Mijn dochter is pas 6 weken dus nog niet heel veel qua opvoeding hoeven doen.

Ik merk het nu ook andersom. Mijn moeder geeft aan dat er nu een boel dingen zijn die ze anders zou doen, als ze bepaalde dingen eerder had geweten. Zo was zij een thuisblijfmoeder en hadden wij nooit een oppas omdat ze altijd thuis was. Mijn broer en ik hebben op sociaal vlak best wat moeite, wie weet was dit anders geweest als we meer met andere mensen / kinderen in contact waren gekomen.

Dat ga ik dus ook anders aanpakken dan zij destijds deed (ook al vind ik dat zelf nu ook best moeilijk).

Wat doe jij hetzelfde als jouw ouders?
Ik doe eigenlijk bijna alles hetzelfde als mijn ouders, wij zijn streng maar heel vrij. Hier mag een hoop, we zijn lekker gek en houden ervan ons eigen ding te doen en elkaar in hun waarde te laten. Wel zijn er bij ons bepaalde dingen die gewoon echt niet mogen, ik heb een hekel aan respectloos gedrag van wie dan ook naar mij toe, dus ik probeer er de normen & waarden die wij belangrijk vinden echt in te stampen.

Wat doe jij anders of wil je anders doen?
Mijn jeugd was nogal een bewogen jeugd, ik ben veel heen en weer gesleept door gescheiden ouders op vroege leeftijd, onderlinge ruzies en veel gepest. Ik hoop mijn kinderen een onbezorgde, liefdevolle jeugd te geven. En ik knuffel en kus mijn kinderen helemaal dol, en zeg dat ik trots op ze ben en van ze hou. Werd bij ons nooit gedaan, of ik heb het niet opgepikt, en dat heeft wel echt een deuk in mijn zelfvertrouwen gegeven geloof ik.

Bij mij haast het zelfde verhaal als dat van Parel.

Ik werd heel vrij opgevoed met duidelijke grenzen. Zo voeden wij onze zoons ook op. Er mag hier veel maar sommige dingen kunnen gewoon echt niet en daar zijn we streng in.

Mijn ouders waren nooit heel complimenteus en zeiden nooit dat ze van me hielden. Ik zeg dit regelmatig tegen mijn zoons en geef ze ook veel complimenten, ik hoop dat ze hier door een stuk zelfverzekerder worden dan ik.

Maar je weet uit eigen ervaring toch hoe je ouders jou vroeger hebben opgevoed? Zelfde geldt voor je vriend.

Ik ben nog geen moeder (wel bijna ) maar ik denk dat ik het strenge van mijn moeder wil overnemen. Ik weet niet of streng het goede woord is, want ik werd wel heel vrij gelaten maar er golden wel regels. Mensen ouder dan ik met u aanspreken, netjes en rustig aan tafel eten, niet rondrennen in restaurants, niet met je handen aan de muren (echt zo'n goede regel haha ik zou dat echt nooit doen. Laatst kwam iemand naar de babykamer kijken, ging met zijn hand op de muur leunen en nu zitten er meteen al vingers op )

Netjes eten, nouja dat soort dingen. Vooral etiquette zie ik En verder veel liefde en kusjes en knuffels net als mijn moeder mij gegeven heeft.

Vooral dat laatste vind ik ook heel belangrijk, hoe vanzelfsprekend het ook lijkt te zijn. Mijn man kent dat helemaal niet vanuit vroeger. Er werd nooit gezegd "ik ben trots op je of wat heb je het goed gedaan". Een knuffel, een kus of gewoon een fatsoenlijk gesprek met elkaar aangaan; iets wat hij heel erg heeft gemist. Ik vind het daarom juist zo mooi om te zien hoe mijn man met L. is. Stoeien, knuffelen, kusjes geven etc. Iets wat hij niet kent van vroeger. Wij willen dat L. weet dat hij altijd bij ons terecht kan, wij hebben nooit zullen veroordelen, maar dat wij als ouders zijnde wel de regels bepalen en niet andersom.

Ik vind streng zo'n zwaar woord, maar er gelden hier wel bepaalde regels. Veel kan, maar nee is nee en daar blijft het bij. Ik denk dat onze opvoeding aardig overeenkomt met de opvoeding die ik vanuit huis uit heb meegekregen. Liefdevol, respectvol, maar regels zijn regels. Wat Carrie ook zegt; je hoort je te gedragen bij/op een ander. Wij gaan vaak met L. op pad en ook dan; veel kan, maar je luistert wel en je gedraagt je.

Hier ook meer liefde tonen. Heb nog nooit gehoord dat mijn ouders trots op mij zijn of van mij houden. Knuffelen deden we amper of een kus. Zelfs toen mijn zoon geboren was alleen een hand en geen kus of knuffel. Wel van mijn schoonmoeder!
Verder zou ik graag de kinderen wat vrijer laten en niet overal boven op zitten, het huishouden meer op orde willen hebben zodat er ook tijd is voor de leuke dingen. Mijn moeder kan nooit iets doen omdat ze geen tijd heeft want thuis moet poetsen wat ze vervolgens niet doet want ze kan niet aan de gang blijven.
En ook wat tommie? zei, toch iets vaker met een oppas kennis laten maken want ook wij zijn op sociaal vlak niet heel sterk. Mijn moeder was ook altijd thuis dus was niet nodig.

Ik doe veel hetzelfde als bij mij thuis vroeger al ben ik wel wat meer van het gek doen en grapjes.
Veel kan maar binnen de grenzen. Correctie door veel uit te leggen maar niet bij alles.

Wat we wel meer doen is bjjv gevoel benoemen en meer complimenten.
Mijn man is anders opgevoed en heeft vooral echte interesse en praten met elkaar gemist.
Dit proberen we zelf dus anders te gaan doen