een paar dagen na de positieve test.

Ik had juist de maand dat ik zwanger was geen symptomen waardoor ik dacht zwanger te zijn. Toen de ongesteldheid uitbleef die dag een test gedaan en toen bleek dat ik zwanger was.

Vanaf een week of 6/7 werd ik misselijk en kwamen de eerste symptomen.

Bij de eerste had ik niet het gevoel dat ik ongesteld ging worden, maar ook niet dat ik zwanger was, ik voelde gewoon niks. Tot ruim 6 weken zwangerschap heb ik toen niks gemerkt.

Bij de tweede wist ik zeker dat ik ongesteld ging worden, zo voelde het echt. Heel snel na de positieve test kwamen ook de eerste klachten.

Ik was erg moe opeens en MOEST per se direct spareribs eten om 13 uur 's middags. De volgende dag testte ik met 3 wk en 2 dg en zag ik al een hele lichte streep... de clear blue zei ook 1-2 weken.
daarna nog weken op ranzig eten geleefd, afgewisseld met veel overgeven.

Toen ik op de dag dat ik ongesteld moest worden vreselijk misselijk werd van koffie en moest overgeven. Volgende ochtend een test gedaan die was positief en nu bijna aan het einde van mn zwangerschap:)

Ik voel me niet heel erg zwanger of zo. Ja, ik ben moe en heb all the friggin' time trek in pizza, maar daar houdt 't ook mee op... Ik had meer het gevoel niet ongesteld te zijn, dan het gevoel te hebben zwanger te zijn; er kwam geen buikpijn, geen rugpijn, geen trek in chocolade etc. En, beetje onsmakelijk, excuus Doorgaans heb ik de dagen voor mijn menstruatie totaal geen afscheiding en nu ging dat gewoon door.

Op zaterdag was ik misselijk na het eten, toen zei mijn man dat is zwanger was, ik zei dat ik dat nog helemaal niet kon merken want ik kon woensdag pas testen en zo vroeg merk je dat niet. In de tussenliggende dagen werd ik steeds misselijker en op woensdag inderdaad een positieve test, met de termijn echo ben ik nog 4 dagen terug gezet, ik had dus praktisch meteen na de innesteling zwangerschapskwalen.

Heel snel. Ik voelde me gewoon anders. Man verklaarde me voor 'gek'. Test na 3 weken bevestigde mijn gevoel.

Ik voelde helemaal niets juist. Terwijl ik normaal wel pijntjes had. Met 5/6 weken begonnen de klachten.

Meteen dat klinkt echt zo stom. Maar direct nadat we sex hadden gehad ontstond het gevoel. En toen ging ik de dagen erna googelen over 'de weg' die het dan zou gaan afleggen en alles klopte gewoon met mijn gevoel. De test deed ik 4 dagen voor m'n NOD en bevestigde m'n gevoel. In tweevoud, dat had ik dan weer niet gevoeld.

Dat had ik ook Charles. Ik zei als ik zwanger ben is het op die avond gebeurt.

Niet. Een week of twee na de test kreeg ik pas dat gevoel, toen ik als ontbijt watermeloen at omdat ik verder echt niets hoefde.

Ik had al een week lang behoorlijk buikpijn waarvoor ik naar de huisarts wilde en voor de zekerheid toch maar eerst even een test gedaan om dat uit te sluiten. Nou ja, dat was dus juist de reden, haha.
Een week erna werd ik ontzetten beroerd en heb ik wekenlang alleen maar overgegeven, daar zou ik het een volgende keer dus denk ik wel aan herkennen

Ik wist het direct nadat we seks hadden gehad. Ik voelde het aan, heel bijzonder.

Tot 6 weken niet, alleen aan het feit dat ik mijn bh's niet meer paste en ik met 6 weken al 2 maten gegroeid was...

Ik dacht ook het gelijk te voelen in de dagen na mijn eisprong. Ik had een soort van gekke vlinders in mijn buik, mijn borsten deden meer pijn en ik had gewoon echt het gevoel dat het raak was. Daarna kreeg ik een week lang lichte menstruatiekrampen, maar geen menstruatie te bekennen. Omdat het de eerste ronde was en we ook nog op huwelijksreis waren was ik tegelijk bang dat ik mezelf voor de gek hield maar 3 dagen voor mijn NOD testte ik licht positief.

Ik had zere borsten en bulten er in, maar ik weet niet wanneer dat begon. Met ruim 5 weken kwam ik er achter dat ik zwanger was.

Terugdenkend heb ik de bevruchting waarschijnlijk gevoeld, want we hadden het die maand maar 1 x gedaan en toen zijn we gestopt omdat ik ineens een heel scherpe pijn had. Daaruit kan ik trouwens concluderen dat mijn man zijn voorvocht wel erg sterk moet zijn ;) Gatver. Dat ik dit zeg.

Wij waren op vakantie in Dubai. Voor de vakantie had ik getest, maar was de test van licht positief naar negatief gegaan, dus besloot ik te stoppen met de utrogestan. In het vliegtuig heen had ik wat last van bloedverlies, maar het kwam maar niet door. Op alle vakantiefoto's viel het mij op dat ik echt een mega opgezwollen hoofd had. Daarnaast gingen we een flinke wandeling maken en normaliter heb ik een goede conditie, maar nu viel ik bijna flauw van het lopen in de warmte. Toen dacht ik wel "hmm, zal het dan toch misschien zo zijn?". Uiteindelijk daar maar een test gekocht en die was knalpositief.

Aan mijn borsten.

Oja, ik ging met mijn man picknicken in Hyde Park in Londen, toen heb ik denk ik de innesteling gevoeld.

Bij mijn miskraam werd ik 's morgens wakker met flinke menstruatiekrampen, erger dan tijdens een menstruatie, daardoor ging ik testen. Bij de zwangerschap van D. was ik ervan overtuigd dat het die ronde niet raak was. Dinsdagnacht een tijd wakker gelegen door flinke krampen, maar de link niet direct gelegd. Daarna niks meer gevoeld tot donderdagnacht. Hoewel ik nog steeds overtuigd was dat het niet raak was, begon ik bij weer van die krampen toch te twijfelen. Uiteindelijk om het uit te sluiten vrijdagochtend vroeg een test gedaan, met het idee dat ik het dan los kon laten en weer kon slapen…ehm niet dus, ik bleek zwanger!

Door de aanhoudende menstruatiekrampjes. Doorgaans had ik dat maar max twee uur voordat ik ongesteld zou gaan worden, nu hield het aan en werd ik niet ongesteld.

Ik had 4 dagen achter elkaar pijnlijke borsten voor ik ging slapen. De dag dat ik een positieve test had was dat over. Daarna had ik eigenlijk vrij weinig kwaaltjes.

Ik was super draaierig en ben bijna flauw gevallen nadat mijn haar werd uitgespoeld bij de kapper, ik dacht nog dat het kwam omdat je dan met je hoofd zo raar achterover ligt, maar tjeee het zweet brak me uit en wilde zo snel mogelijk weg.
Ook reageerde me huid heel gevoelig op de haarverf en was het helemaal rood en branderig terwijl ik dit normaal echt nooit heb.....
Paar dagen later was ik met mama winkelen en kreeg ik telkens van die duizeligheid aanvallen, Pfff ben zelfs nog naar de dokter geweest ervoor omdat ik dacht dat het mijn evenwichts orgaan weer was.
Maargoed idee wist het ook niet zeker want het zou ook bij een zwangerschap kunnen horen, ook kon ik toen nog niet testen want ik zat nog ver voor mijn nod.
Verder gingen we tijdens het winkelen lunchen bij de v&d en normaal neem ik altijd een lekker broodje, maar nu nam ik een hele bak spruitjes hahahaha
Achteraf nu ik er op terug kijk was het eigenlijk wel duidelijk dus.....
Maar tjeee bij mij was die duizeligheid dus echt het ergste symptoom

Bij mijn eerste zwangerschap voelde ik het al ruim voor de positieve test, maar was ik bang dat ik mezelf voor de gek hield. Had vanaf 3 weken zwangerschap al enorm gevoelige borsten, blauwe aderen erover en ik had hele rare hyper/blij of emotionele buien.

Deze zwangerschap kwam wat onverwachter, maar ook nu had ik geen positieve test nodig. Met 3 weken kreeg ik opeens pijn in mijn liezen die ik herkende van vlak na mijn bevalling, enorm moe, misselijk van iets dat ik normaal lekker vind en diezelfde hyper buien weer. Ik reageer enorm sterk op hormoonwisselingen.

Afgezien van fysieke tekenen; ik kom uit een groot samengesteld gezin en er is dus altijd wel 1 of meerderen jarig elke maand, behalve in maart en juli. Dus een kleinkind moest rond die maanden komen zei mijn stiefmoeder 2 jaar terug voor de grap. En ja hoor. Dochter is geboren in juli, nu ben ik uitgerekend in maart.