Groeispurt? Ik weet het niet. Mijn zoon hoeft geen voeding, maar slaapt met vlagen door en dan met vlagen weer niet.

Ja zou het? Ik had eigenlijk gehoopt dat als hij eenmaal de smaak te pakken had hij zo goed bleef slapen. Niet dus

Zou het niet gewoon gewenning kunnen zijn?

Waarom kon hij eerst voor een paar weken zonder?

Hij eet overdag heel goed maar hij lijkt s'nachts gewoon echt honger te hebben terwijl hij voor het slapen ook nog een dikke papfles krijgt. Als hij huilt en ik pak hem op maakt hij ook van die smak geluiden.

Heel vervelend Ava! Mijn inmiddels bijna 6 jarige is ook nog steeds zo'n slechte slaper. Toch denk ik dat accepteren het beste is, hoe moeilijk ook. Wakker zijn we dan toch, eruit moeten we ook, boos worden heeft geen zin, want vaak wordt hij hier meer huilerig door. Tja, wat moet je dan? Het is nu eenmaal zo, je verandert er niks aan, want alles al geprobeerd. Ik waardeer de goede nachten daardoor een stuk beter. Sterkte.

Weinig tips, maar wel herkenning! Hier bijna 17 maanden en slaapt echt sporadisch door. Inderdaad ook een tijdje gehad dat hij ergens tussen 5 en 6 voor het eerst wakker werd en dat was dan nog redelijk goed te doen. Toevallig vannacht weer een keertje geluk gehad. Maar de meeste nachten wordt hij toch zeker twee keer wakker. En als ik hem geen voeding geef, dan schreeuwt hij moord en brand, urenlang. Overigens wel bij mij in bed zodat hij niet alleen hoeft te huilen, maar dan nog werkt het niet. Omdat het niks opleverde en ik zo nog minder slaap kreeg en dochter ook wakker werd, ben ik hem toch maar weer melk gaan geven. Dan is hij zo stil en slaapt weer verder. Heb ook water geprobeerd, maar dat hielp ook niet.

Ik lees dus zeker even mee voor tips. Wat hier ook nog een lastige is, is dat hij ondanks stappen vooruit nog wel wat weinig eet en drinkt en ik daardoor ook eerder geneigd ben hem 's nachts dan maar wat te geven als hij wil. Niets geven zorgt er hier namelijk ook niet voor dat hij overdag beter eet en drinkt (dat was de hoop van kinderarts en diëtiste, maar wekenlang proberen maakte geen verschil).

Wat hier misschien verschil maakt is wie hem troost. Ga jij er altijd uit? Ik hier thuis natuurlijk wel omdat ik alleen ben. En ik hoor van zijn vader dat hij daar langer slaapt (wordt vaak wel 1x wakker ook daar) en makkelijker te troosten is. Stel dat jij er altijd uit gaat, zou het misschien een optie zijn om je vriend/man het een aantal nachten te laten doen en te kijken of dat uitmaakt. Ik geef trouwens nog steeds borstvoeding, dus hier zal hij inmiddels ook wel dondersgoed weten dat ik degene met de melk ben en papa niet

Wij geven pertinent geen eten of drinken 's nachts. R slaapt vaker niet dan wel door. Soms, afgelopen nacht bijvoorbeeld, is hij uren wakker. En maar huilen.

Ik heb er inmiddels niet zo veel moeite meer mee. Het wordt vast beter over een paar jaar.

Je verhaal is zo herkenbaar dat ik juist moet reageren. Mijn zoontje is precies even oud als die van jou (maart 2014) en sliep ook dramatisch. Ik had nergens meer energie voor en bij het wakker worden dacht ik al aan het moment dat ik weer naar bed kon.
Wij deden precies hetzelfde als jullie, een fles geven, want dan sliep immers iedereen weer door. Maar gezien de leeftijd hebben ze die fles gewoon niet meer nodig.
Wat hier na zowat alles geprobeerd te hebben hielp is het gebruik van een (kinder)kussen. Ik weet dat dit tegen alle adviezen ingaat gezien de kans op wiegendood maar hij sliep al vanaf de kraamtijd op zijn buik dat ik dit dunne kussen wel durfde te proberen.
We merkten dat wanneer hij op ons bed lag, continu op ons kussen ging liggen. Ik weet niet of het nu daadwerkelijk aan het kussen ligt, maar na 2 keer per nacht op moeten staan, slaapt hij van 20.00 tot 08.00 uur.

Ik wil je heel graag een hart onder de riem steken dat ik ook de reden dat ik mij hier heb aangemeld.
Ik heb vaker gedacht, is het dit nou? Moet dit nu leuk zijn? Je kunt gewoon niet zo van ze genieten zoals je je had voorgesteld omdat je zo op bent..

Hier ook twee kinderen die pas laat doorsliepen. Luuk sliep door vanaf dat hij ongeveer twee was.
Nora slaapt gemiddeld 2 nachten per week door tot 05.00-06.00 in haar eigen bed. Maar de meeste nachten komt ze in de loop van de nachten bij ons in de de co sleeper en krijgt dan geregeld een fles. Ze valt dan de ene keer snel weer in slaap tot ongeveer 06.00-06.45 maar ze is rondom de fles ook wel geregeld een uurtje wakker. Zoals ze nu slaap is voor ons gevoel al goed slapen haha. Een paar maand terug sliep ze veel slechter.
En het komt vast wel goed. Luuk sliep ook altijd heel slecht en nu slaapt hij super!

Onze dochter (net 1) doet hetzelfde. Ik geloof dat ze als pasgeborene tot zo'n 2-3 maanden oud zelfs beter sliep dan ze daarna ooit heeft gedaan. Slopend. Hier lijkt het gewenning en ook een enorme behoefte aan nabijheid en geborgenheid, maar tot nu toe vinden we geen oplossing om haar normale slaapgewoonten aan te leren. Slaapt hij wel zelf in trouwens? Als een kindje dat niet kan en, zoals heel veel kindjes en volwassenen, snachts eens wakker wordt, kan hij/zij dus ook dan vaak niet zonder hulp verder slapen. Hier is dat echt een groot probleem, ze valt dus niet zelfstandig in slaap. Alleen in de kinderwagen of autostoel, waarna je ziet dat ze dus dan wél veel langer slaapt én zelf doorslaapt bij even wakker worden...

Wat een lieve reacties. Bedankt!

Hippie ik ben diegene die er bijna altijd uit ga. Ik pak hem dan uit bed en leg hem op mijn kussen en geef hem dan een flesje. Mijn man gaat er ook soms uit en doet hetzelfde en hij reageert hetzelfde op mijn man als op mij. Maar misschien helpt het idd als mijn man het eens een week alleen doet.

Florence bedankt voor je reactie. Je verhaal is erg herkenbaar. Ik voel mij ook de hele dag door zo licht in m'n hoofd na een hele slechte nacht en dat is idd niet goed voor je humeur. Ik denk alleen niet dat een kussen hier de uitkomst zal zijn. Mijn zoontje is voordat hij slaapt erg bewegelijk en de ene keer slaapt hij op z'n kop in zijn bedje en de andere keer bijna overdwars. Dus precies op een kussen liggen dat zal hij niet gaan doen.

Lilou hij slaapt wel zelf in. Meestal zien we hem (camera op babyfoon) dat hij aan het draaien is, met zijn knuffeltje aan het spelen is of gewoon met zijn oogjes open ligt te staren. Maar na een kwartier slaapt hij meestal. Het is wel een kindje net als zijn broer) die alleen maar slaapt in zijn eigen bed. Nooit in de kinderwagen, autostoel etc

Mijn 14 maanden oude zoon slaapt ook al maanden niet meer door. Erg vermoeiend inderdaad...
Ik heb verder geen tips, maar wilde wel even aangeven dat er heel veel kinderen van die leeftijd zijn die niet doorslapen. Gedeelde smart is dan misschien een beetje halve smart. Ik denk dat het bij ons een stukje gewenning is, maar ook een stuk verlatingsangst(ook de leeftijd natuurlijk).

Wellicht heeft het CB nog tips?

Het CB heeft al een keer aangeboden om een keer te 'helpen' maar dan krijg ik als advies om hem gewoon te laten liggen en te laten huilen. Ik kan dat gewoon niet. Een half uurtje en dan kan ik het gewoon niet meer aanhoren. Plus de oudste wordt dan wakker en die krijgen we echt met heel veel moeite weer terug naar bed.

Wij geven wel een fles als N 's nachts wakker wordt (gebeurt gelukkig de laatste weken nauwelijks meer, heel soms als hij al om half 7 wakker is en wij dat nog te vroeg vinden om zelf op te staan dat hij er nog eentje krijgt).
Hij heeft tot 11 maanden bv gekregen, toen 3 maanden doorgeslapen, daarna begon het gedoe. Wij geven hem altijd zelf het flesje, en dat drinkt hij dan op, of niet, maar hij valt wel weer rustig in slaap. Het is dan niet meer inspanning als uit bed, heel even in de magnetron (en nu de laatste tijd gewoon koud uit de koelkast) en dan zelf weer terug in bed. Het is dan maar 2 minuten ipv 20 en het lukt me dan ook goed om weer in te slapen.
Ideaal is het niet, maar het kost in elk geval minder energie dan met een huilend kind te zitten....

In elk geval een knuffel, ontzettend slopend is het.

Heb je al eens gehoord van de kiekeboe methode?
Dit kreeg ik als advies van het cb. Ik heb dit uiteindelijk niet consequent gedaan omdat ik er niet achter stond om hem 5 minuten (of langer) te laten huilen.
Als je googelt op de kiekeboe methode dan vind je veel tips. De methode is bedoeld om je kindje te leren zelf in te slapen. Je zult wel een lange adem moeten hebben aangezien hij het gewend is dat je altijd komt en hij een fles krijgt.

Het punt is waarschijnlijk alleen: hij mag dan klein zijn, maar hij weet het heel goed dat mama hem niet kan laten huilen en vanzelf wel komt. Warmee ik overigens niet wil zeggen dat het een uitgekookt klein monstertje is, maar zo klein als ze zijn, ze hebben veel wel door. En ik denk dat de voedingen gewoon echt gewenning zijn. Als jij in de nacht een paar keer een halve boterham eet, dan word jij uiteindelijk 's nachts ook wakker met trek, en word je daar ook chagrijnig van. Zijn biologische klokje is daar nu gewoon op ingesteld. Hoe het komt dat het een tijdje terug beter ging weet ik dan niet, misschien was er overdag iets anders? Overdag beter gegeten, minder geslapen, drukkere dagen gehad? Ik weet het niet.

Ik denk dat je maar twee kanten op kunt, óf accepteren en ervan uitgaan dat het vast een zeker wel een keer beter wordt, of toch maar proberen te laten huilen. Ik kan me herinneren dat er ooit een forumster was die hetzelfde probleem had met haar jongste, die was er op een gegeven moment zo zat van dat ze de jongste maar in een campingbedje beneden in de huiskamer had gezeg. En laten huilen. Heel cru, het duurde een paar nachten, maar het hielp. Al weet ik niet of ik daarvoor zou kiezen

Hier overigens verder ook een prima slaper, in de zin van in slaap vallen enzo. Hij valt goed zelfstandig in slaap, altijd gedaan ook. Toen hij kleiner was kon ik hem overal neerleggen als het een keer zo uit kwam, maakte hem niks uit. Al probeerde ik natuurlijk wel zoveel mogelijk hem in bed te laten slapen, maar lag hij een keer ergens anders dan sliep hij ook. Ik heb ook niet het idee dat hij onrustig is tijdens zijn slaap, hij ligt echt zo ongeveer in coma als je hem ziet liggen. Alleen het doorslapen dus.. Hier heeft het CB ook wel dingen voorgesteld, maar daar sta ik niet zo achter. Ook omdat ik bij de oudste heel veel slaapproblemen achter de rug heb, en daar heb ik zoveel methodes bij geprobeerd. En niks hielp. Het beste was bij mij in bed of in een campingbedje naast mijn bed. En op een gegeven moment ging het goed, ze slaapt nu ook bijna altijd in haar eigen bed zonder al teveel nachtelijke onderbrekingen.

Dus ik heb zelf ook zoiets van, komt vanzelf wel. Al wil ik best dingen proberen om hem er een handje mee te helpen natuurlijk, want ik ben het slaapgebrek inmiddels ook wel een beetje zat. Alleen sta ik er niet achter om hem hele nachten te laten huilen. Zielig voor hem, en voor niemand hier in huis goed qua nachtrust. En hier is het echt 'honger' of gewenning aan voeding 's nachts. Aandacht helpt niet, bijvoorbeeld even een aai over de bol, knuffelen, maakt allemaal niets uit. Hij is weer rustig als z'n buikje gevuld is.

Ik snap het dilemma dus. Ik zit er trouwens ook nog aan te denken om de oudste een paar nachten uit logeren te doen en dan zelf door te zetten. Hem dan wel gewoon bij me nemen, maar geen voeding meer geven. Dan weet hij dat hij niet alleen is, maar ook dat hij geen eten krijgt. Al twijfel ik dus nog, want het zal vast deels gewenning zijn, maar ik twijfel bij ons ook of hij niet deels écht honger heeft omdat hij echt weinig eet over de dag.

x

Hier na 2,5 jaar nog steeds een slechte slaper helaas. Volgens mij kun je er niks aan doen. Soms slaapt ze ineens weken door om daarna weer wekenlang meermalen per nacht wakker te worden en te roepen om een slokje water (wel pas rond een uur of 4/5). Meestal beland ze die nachten dat ze wakker is uiteindelijk in ons bed. Dit alleen maar zodat wij ook kunnen slapen. Ik vind het inmiddels wel prima, ga de strijd niet meer aan. Het zal vanzelf wel goed komen.

Dochter heeft in haar leven 2x doorgeslapen. Ik weet dus niet beter. Ik wind me er niet over op want daarvan gaat ze niet doorslapen. Het komt vanzelf en tot die tijd accepteer ik het en verwacht ik niet dat ze doorslaapt. Sheelt een hoop frustratie denk ik.

Iedereen kan altijd zo mooi zeggen 'met acceptatie kom je heel ver', maar ik ben daar ook heel slecht in hoor.
Maakt(e) de situatie voor mij niet minder kut. Ik heb mn slaap echt nodig om lichamelijk bij te trekken en als dit meerdere keren onderbroken wordt, word ik daar echt geen vrolijk gelukkig mens van.
En natuurlijk is het zo, en werd/word ik niet boos op B. Maar accepteren nee dat kon/kan ik niet.

Hier had N. die periodes ook gehad (en soms nog steeds), ik heb het altijd maar zo gezien dat ze blijkbaar behoefte had aan meer voeding en daarna sliep ze ook weer makkelijk in. Hier is het ook weer vanzelf overgegaan zeg maar.

Ik vind slaapgebrek ook killing. Wij hadden laatst ook een periode dat de jongste snachts weer kwam. waarschijnlijk door de vakantie. Hier helpt een voeding het snelst. Bij ons slapen doet hij ook niet. Als hij echt honger heeft en hij is niet te dik dan zou ik kiezen voor de fles.

Ik had nachtdienst en toen werd hij ook wakker, heeft mijn man hem een kleine fles gegeven. Hij had ook steeds terugleggen geprobeerd maar dat werkte niet zo snel.

Y. sliep redelijk tot goed tot hij 2,5 was. Vanaf de één op de andere dag werd hij elk uur wakker van 20 uur tot 6 uur 's morgens. We hebben ik weet niet wat geprobeerd en we gaven van alles de schuld. Eerst dachten we dat hij onze spanning voelde van ons huis wat te koop stond. Toen dat verkocht was kregen we de sleutel van het nieuwe huis en gooiden we het daar op. Toen gooiden we het op de feestdagen en vervolgens op zijn verjaardag. Inmiddels waren we 6 maanden verder en waren de nachten dat hij maar 1 of 2x kwam op 1 hand te tellen. We hadden zijn jaarlijkse controle afspraak bij de kinderarts en daar hebben we het ter sprake gebracht. Uiteindelijk hebben we medicatie gehad en nu gaat het goed. Soms komt hij 1x per nacht, maar dan kunnen we hem gewoon terugleggen en slaapt hij weer verder.

Ik heb die periode op mijn tandvlees gelopen en zat regelmatig huilend op mijn werk. Gelukkig heb ik een hele goede werkgever

Heb je al geprobeerd zijn bedje in jullie kamer te zetten of in zijn eigen kamer op een andere plaats? Misschien een paar keer uit logeren zodat jij bij kan tanken? Nu in de vakantie heb je ook geen gedoe met schooltijd 's morgens.