Inzicht krijgen in jezelf.
Soms drukt iemand je met je neus op bepaalde feiten. Zo ook vorige week mijn vriend.
Ik ben van baan veranderd in augustus 2014 en heb daar wat leuke mensen leren kennen. Een van die meiden vindt mij helemaal leuk blijkbaar, op de laatste schooldag kreeg ik een kaartje waarin stond dat ze mij zo waardeert en dat ze zo blij is dat ik in haar leven ben gekomen, dat ze er echt een vriendin bij heeft. Ook kreeg ik van haar een bloempotje met daarop de tekst: If friends were flowers, I'd pick you.
Ik voelde me best wel een beetje in verlegenheid gebracht want ik zie haar als goede collega waarmee ik af en toe iets leuks doe, ik voel in de verste verte niet wat zij blijkbaar voelt voor mij(als vriendinnen dan he)
Mijn vriend zei toen: "Maar zo zijn er toch heel veel personen geweest die jou heel graag als vriendin willen, maar waarbij het voor jou voelt als een goede kennis of collega? Jij geeft mensen blijkbaar een goed gevoel en ze willen graag bij jou zijn, wat ik heel goed snap natuurlijk hahaha" (Echt iets voor mijn vriend om te zeggen, dat laatste )
Ik heb daar echt even een tijd over na moeten denken. Ik vind het wel typisch eigenlijk. En ergens ook wel een compliment. Maar ook dacht ik bij mezelf: waarom laat ik die mensen niet toe op die manier? Ik ben er nog steeds niet uit....
Jullie ook wel eens zoiets gehad? Dat iemand je een bepaalt inzicht gaf waar je van stond te kijken?
Ik ben van baan veranderd in augustus 2014 en heb daar wat leuke mensen leren kennen. Een van die meiden vindt mij helemaal leuk blijkbaar, op de laatste schooldag kreeg ik een kaartje waarin stond dat ze mij zo waardeert en dat ze zo blij is dat ik in haar leven ben gekomen, dat ze er echt een vriendin bij heeft. Ook kreeg ik van haar een bloempotje met daarop de tekst: If friends were flowers, I'd pick you.
Ik voelde me best wel een beetje in verlegenheid gebracht want ik zie haar als goede collega waarmee ik af en toe iets leuks doe, ik voel in de verste verte niet wat zij blijkbaar voelt voor mij(als vriendinnen dan he)
Mijn vriend zei toen: "Maar zo zijn er toch heel veel personen geweest die jou heel graag als vriendin willen, maar waarbij het voor jou voelt als een goede kennis of collega? Jij geeft mensen blijkbaar een goed gevoel en ze willen graag bij jou zijn, wat ik heel goed snap natuurlijk hahaha" (Echt iets voor mijn vriend om te zeggen, dat laatste )
Ik heb daar echt even een tijd over na moeten denken. Ik vind het wel typisch eigenlijk. En ergens ook wel een compliment. Maar ook dacht ik bij mezelf: waarom laat ik die mensen niet toe op die manier? Ik ben er nog steeds niet uit....
Jullie ook wel eens zoiets gehad? Dat iemand je een bepaalt inzicht gaf waar je van stond te kijken?