Rejoy schreef:Kinderen leren ook dankjewel zeggen zonder dat je dat forceert. Children see, children do.
En nu suggereer jij dat bijv. parisienne, liadan of ik onze kinderen te vriend willen houden of niet de baas zijn. Nou surpise.. dat is niet zo. Ook onze kinderen moeten ook wel eens luisteren.
Artemis schreef:In mijn ogen is dat wat er met kinderen gebeurt, het verhaal in mijn op, als je met 2/3 denkt 'ze hoeven niets te doen omdat het zo hoort, alleen omdat ze het menen' die kinderen waren vast net zo lief en schattig toen ze 2/3 jaar waren. Maar omdat ze toen geleerd hebben dat alles vanuit hunzelf moet komen, en dat ze geen dankjewel hoeven t zeggen als ze verlegen zijn of maar enthousiast genoeg kijken kunnen ze zich ook niet beleefd gedragen als ze 8 zijn.
Wat is er mis mee om je kind te leren dat je dankjewel zegt omdat het zo hoort? Lijkt me een hele nuttige en doodnormale vaardigheid. Je bent namelijk niet altijd voor alles dankbaar waar je wél dankjewel voor hoort te zeggen.
Ik krijg weleens een kado waar ik niets aan vind, dan zeg ik toch dankjewel. In jullie verhalen mag je kind dan én een vies gezicht trekken en hoeft geen dankjewel te zeggen omdat ze het niet meent. Dat vind ik ongepast.
Ik krijg altijd het idee van ouders die geen ouders durven zijn, die hun kinderen te vriend willen houden en ze met fluwelen handschoentjes aanpakken. Terwijl je ze daar meer kwaad dan goed mee doet.
Ik ben echt niet superstreng ofzo, al lijkt dat misschien zo. Maar ik ben wél de baas, zij mogen een hoop zelf bepalen, maar uiteindelijk moeten ze ook weleens gewoon luisteren.
Intoxicated schreef:Het enige wat ik weet is dat ik nooit wil gaan chanteren.
Ik erger mij dood aan mijn ouders die tegen mijn neefjes zeggen.. Als je je bord niet opeet krijg je geen ijsje. Of als je nu niet luisterd dan gaan we niet naar de speeltuin.
Ik hoorde het vandaag ook weer via een vriendin. Dat zoontje luisterde tijdens de overblijfpauze thuis niet en toen werd er dus gedreigd. Als je nu niet ophoud met zeuren blijft pietje na school niet spelen. (En hij zeurde verder). Na school stond hij met pietje op het schoolplein en toen mocht Pietje dus niet mee. Nou 2 huilende kinderen en vooral Pietje snapte er niets van.
Ik ben gewoon zo vies van chantage. Ik vind het een machtsmiddel op de verkeerde manier gebruiken. Ik zeg het ook wel eens tegen mij vader als hij zo tegen mijn neefje doet maar dan krijg ik zo'n laf antwoord. 'Ach ze eten het toch op, ze worden er niet slechter van.. Ben jij er slechter van geworden?'. En dan laat ik het maar zo, want het zijn mijn kinderen niet. Maar tegen die tijd vind ik het echt niet tof als hij mijn kids zo zou chanteren.
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers