Silver schreef:Ik heb geen baan en ben bewust thuisblijfmoeder, en "teer" op die manier van mijn vriend zijn geld, getrouwd zijn we nog niet dat is iets voor de toekomst. We hebben ook niet alles op de grote hoop geen gezamenlijke rekening o.i.d. Ik krijg elke week een budget op mijn rekening gestort en dat is dan het boodschappengeld, als ik eens iets duurs voor mezelf wil kopen dan 'plunder' ik mijn spaarrekening eerst wel. Die raakt op den duur ook op, maar dat zien we dan wel.

Francaise schreef:

minoessepoes schreef:ik vind dat niet "teren" op je vriend, dat is totaal afhankelijk wat jullie afspraken zijn en hoe jullie er in staan, verder heeft niemand daar wat mee te maken.

Ik verdiende altijd het meest van ons twee, maar sinds de geboorte van onze zoon ben ik 32 uur gaan werken en heeft mijn man promotie gemaakt, dus nu verdiend hij ruim meer en betalen we ook naar rato de vaste lasten. Voor mij was dat wel even wennen, terwijl we samen deze keus gemaakt hebben en hij niet minder kon gaan werken en ook niet wil dat onze zoon meer naar de opvang gaat. Ik voel me nu ook een soort van verplicht om dan ook het hele huishouden te doen, terwijl ik dus alsnog 32uur werk. Mijn man heeft dat gevoel overigens totaal niet, dat zit echt tussen mijn oren. We zijn trouwens in gemeenschap van goederen getrouwd, dus ondanks dat we ieder een eigen rekening hebben, is het aan het uiteindelijk gewoon van ons samen.

Hij wil niet dat zoon meer naar de opvang gaat? Of jullie samen niet?

SarahKey schreef:Ik vind het trouwens ook niet teren op mijn man's geld.
Hij zorgt voor het inkomen en ik voor het huis en de kinderen. Het liep bij ons spaak toen ik nog werkte en nu is er een stuk meer rust. Wij vinden het beide prima zoals het nu gaat. Al heb ik wel even moeten wennen om geld van hem 'aan te nemen'.

Als je zoiets doet in goed overleg en je staat er beide achter. Ik zou het anders vinden als de vrouw zomaar ontslag neemt omdat ze er geen zin meer in heeft en de man staat er niet achter.

minoessepoes schreef:

Francaise schreef:

minoessepoes schreef:ik vind dat niet "teren" op je vriend, dat is totaal afhankelijk wat jullie afspraken zijn en hoe jullie er in staan, verder heeft niemand daar wat mee te maken.

Ik verdiende altijd het meest van ons twee, maar sinds de geboorte van onze zoon ben ik 32 uur gaan werken en heeft mijn man promotie gemaakt, dus nu verdiend hij ruim meer en betalen we ook naar rato de vaste lasten. Voor mij was dat wel even wennen, terwijl we samen deze keus gemaakt hebben en hij niet minder kon gaan werken en ook niet wil dat onze zoon meer naar de opvang gaat. Ik voel me nu ook een soort van verplicht om dan ook het hele huishouden te doen, terwijl ik dus alsnog 32uur werk. Mijn man heeft dat gevoel overigens totaal niet, dat zit echt tussen mijn oren. We zijn trouwens in gemeenschap van goederen getrouwd, dus ondanks dat we ieder een eigen rekening hebben, is het aan het uiteindelijk gewoon van ons samen.

Hij wil niet dat zoon meer naar de opvang gaat? Of jullie samen niet?

Zoals ik al schreef:" terwijl we samen deze keus gemaakt hebben".

Ik kon makkelijk een dag minder werken, hij niet, ik vind het heerlijk om thuis te zijn bij onze zoon maar gun hem ook een papa dag (het is dus eerder andersom dan dat jij nu insinueert). Dat is door de situatie nu niet gegeven, maar kan over een paar jaar zomaar anders zijn en dan zou het zomaar kunnen dat ik weer full-time ga werken. Ik werk overigens van 06:30 tot 17:30 en hoef dus "maar" drie dagen te werken voor die 32uur. Ons gevoel is, dat als het financieel kan, wij willen dat onze zoon meer dagen in de week bij ons is, dan bij de opvang.

Charles schreef:Sheez...Maura heeft ook weer eens een vriend hoor.

Ga je nu iedereen uitleggen hoe een perfecte relatie in elkaar steekt (zoals klaarblijkelijk bij jou dus)?

Lot schreef:Is het niet je spaargeld aanbreken? Misschien heb ik het mis hoor maar ik vind aanspreken zo raar klinken
?