Door naar de dokter te gaan, bloed te laten prikken en even na te laten kijken of dat allemaal wel in orde is qua waardes!

Bedankt voor de tip Lejow Ik heb idd gisteren bloed laten prikken, dus het is even afwachten op de uitslag.

Ik zou als het al even duurt inderdaad ook even langs de huisarts gaan. Wel rot dat je je al zolang ellendig voelt.

Oh onze berichten kruisen elkaar zie ik goed dat je bent geweest.

Ja vanuit daar kun je dan in ieder geval uitsluiten of het lichamelijk is!

Ja, alleen heb ik het er met hem niet echt over gehad... Haha. Ik heb een knobbeltje in mijn nek, waarvoor ik bloed moest laten prikken. Maar hij heeft wel meerdere dingen aangekruist om te laten testen (ook omdat ik nog steeds bossen met haar verlies en ik al blauwe plekken krijg als iemand naar me wijst)

Oei dat klinkt niet fijn. Hopen dat de uitslag er snel is.

Ik herken het wel vanuit m'n B12 en vitamine D gebrek. Op deze combinatie checken ze bijna nooit dus dat zou ik wel navragen.
En sterkte. Het is zo klote om je zo te voelen!

Sinds dat de jongste geboren is heb ik ook met vlagen dat ik ontzettend angstig ben. Ik heb ook vaak nog levensechte nare nachtmerries waar ik soms wel een paar dagen last van heb. En de vermoeidheid en een opgejaagd gevoel herken ik ook wel. Soms loop ik echt als een kip zonder kop door het huis. Ik gooi het eigenlijk gewoon nog op ontzwangeren. Bij de oudste werd ik na 1,5 jaar ook pas de oude ik dus ik denk dat het nu ook gewoon wat langer duurt bij mij dan de welkbekende 9 maanden.

Ik hoop dat het knobbeltje in je nek iets ontschuldigs is en dat het bij jou ook nog een soort van ontzwangeren is. Sterkte!

Wat naar, ook dat je helemaal niet van je vakantie hebt genoten hierdoor. Zijn het klachten die je al vaker met vlagen hebt gehad of is dit de eerste keer?

Ik heb al van kinds af aan periodes waarin ik me voel zoals jij omschrijft. In mijn kindertijd is er nooit iets gevonden. Nu als volwassene ben ik weer dokters langsgegaan etc. en is er uiteindelijk een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld. Ik heb een tijdje antidepressiva geslikt en een mindfulnesscursus gedaan. Inmiddels ben ik gestopt met de medicijnen en ga ik erg vaak hardlopen, dat geeft ongeveer hetzelfde effect (meer rust in mijn hoofd, ik voel me fitter, en meer alsof ik de wereld aan kan).

Mocht er geen vitaminetekort zijn en niks anders lichamelijks, probeer dan vooral te bewegen, dat zou mijn advies zijn.

He wat naar voor je. Hopelijk kun je iets met bovenstaande tips en voel je je snel weet wat meer mens.

Wat naar voor je, Gijs. Hierboven staan al een goede tips waarvan ik hoop dat je er wat aan hebt, maar ik wil je veel sterkte wensen.

Klinkt als burn-out verschijnselen.. Daar al op gegoogled?

Klinkt inderdaad ook wel als burnout/overspannen of eventueel angststoornis/hyperventilatie daar moest ik als eerste aan denken (daar hebben mensen vaak een heel vertekend beeld van:kan zich ook uiten als Veel gespannen zijn en verkeerd ademen). Lichamelijk zou het een hyperthyreoidie kunnen zijn. Denk dat de huisarts dat wel checkt!

Klinkt totaal niet als vitamine b/d gebrek.

Edit: zie dat hierboven heel goed advies gegeven wordt door filoria

Wat rot dat je je zo voelt :hug:

Klinkt herkenbaar helaas, hopelijk komt er snel een oplossing.

Ik hoop dat je het verhaaltje gelezen hebt ;), ik heb het even weggehaald.

Oh, Gijs toch, dat is niet tof. Klinkt of je er even doorheen zit.

Mijn advies: Blijf niet tobben maar maak het bespreekbaar bij de huisarts.

Het kan soms ook helpen je angsten op te schrijven. Letterlijk van je af schrijven. Boekje dicht en weg leggen.
Het woorden geven aan angst kan sons ook helpen om iets te relativeren.

Hou je taai!

Weg

Hoe staat het nu met die plannen waar je laatst over schreef, is dat niet iets wat je een doel geeft, iets waar je mee bezig kunt zijn? Zijn er dingen waar je nog wel energie uit kunt halen?

Dit klinkt inderdaad meer als een burn out. Ik zit sinds september 2014 thuis met een ernstige burn out waarbij later nog PTSS, gegeneraliseerde angststoornis en depressie bij kwam kijken. Bij mij begon het ook met nergens meer zin in hebben, tegen dingen gaan opzien, doodmoe zijn, niet meer in slaap kunnen vallen angstig zijn voor dingen die ik niet kon plaatsen, paniek voelen om niets, ontzettend benauwd zijn, hartkloppingen, huilbuien, hoofdpijn, dubbel zien. Het echt letterlijke op zijn. Op een gegeven moment ben ik wel naar de huisarts gegaan, daar doorverwezen naar de psycholoog, en daar kom ik nu nog wekelijks. Ik gebruik momenteel 3 verschillende anti depressiva. Probeer het zelf asjeblieft niet zover te laten komen. Trek aan de bel, neem je rust en stel jezelf voorop. Wat heb jij nodig om jezelf beter te gaan voelen? Veel sterkte

Lieve allemaal, bedankt voor jullie verhalen en tips. Voor degene die hetzelfde voelen, jullie ook sterkte!
Ik heb zoiets nog nooit eerder gehad (alleen tijdens mijn zwangerschap dan, onder invloed van hormonen )
Hardlopen probeer ik idd al zoveel mogelijk te doen, dan kik mijn hoofd wel redelijk leeghouden. Opruimen en schoonmaken kan ik me helemaal niet toe zetten...
Een burnout weet ik niet. Ik zou niet weten waar het dan door zou moeten komen. Het zijn gewoon allemaal kleine dingetjes die ik normaal zou kunnen handelen en nu teveel zijn. Net bijvoorbeeld bericht gekregen dat onze gastouder ziek is. Niemand uit ons netwerk kan oppassen de komende dagen. Dan raak ik zo gestrest, zie gewoon geen oplossing.

Wolbol, wat naar dat je daar zo'n last van hebt. Ik zou toch wel even naar de ha gaan hoor! Al is het maar om je verhaal te doen.
We gaan aankomende week ons huis te koop zetten, maar verder kan ik de plannen ook nog niet omzetten in iets specifieks. Dus dat is ook wel lastig. Het speelt continu door mn hoofd maar ik kan er nog niet echt iets mee.

Als je dit soort klachten hebt en je kunt ze niet plaatsen, zou ik erop aandringen bij de huisarts dat jullie samen kijken welke stappen mogelijk zijn (praktijkbegeleider, psycholoog etc.), mocht er lichamelijk niks aan de hand zijn. Laat je niet afschepen hoor, wat je omschrijft klinkt erg naar!

oh lieve Gijs, laat je niet gek maken hoor!

Ik ben pasgeleden ook naar de huisarts geweest omdat ik het even allemaal niet meer kon overzien, het werd me even teveel. Zij heeft me doorgestuurd naar de praktijkondersteuner, en ik moet zeggen dat hij me even weer buiten de situatie heeft kunnen zetten en ik er weer met een frisse blik naar kan kijken.

Ik hoop dat je snel weer de oude bent!

Hoe gaat het nu Gijs? Zijn er al uitslagen?