Hahaha, daar ging m'n thee over het toetsenbord!

Hahahaha

Ik heb HBO gestudeerd, de meeste mensen om mij heen hebben dat ook. Ik merk wel dat ik 'slimme' mannen aantrekkelijk vind, mijn man had geschiedenis gestudeerd en mijn huidige vriend Economisch en fiscaal recht. Ik kom zelf uit een milieu waar het eigenlijk bijna de norm is om te studeren aan de universiteit, mijn moeder is biologe (niet dat ze daar nog iets mee doet behalve uitentreuren plantjes benoemen), mijn vader waterbouwkundige, mijn opa van vaderkant was psychiater (geneesheer directeur), mijn opa van moeders kant was professor doktor hoogleraar in de technische natuurkunde en mijn oma van moeders kant heeft geneeskunde gestudeerd.
Ik ben ondanks dat het nooit zo benoemd is, best wel opgegroeid met het idee dat studeren (aan de universiteit) belangrijk is en heb daar erg mee geworsteld in die zin dat ik lange tijd gedacht heb dat ik persé naar de universiteit moest om 'gelukkig' te worden en te voldoen aan de eisen.
Dit klinkt ook door in mijn vriendenkeuze. Hoewel niet bewust, ben ik gewend omgeven te zijn door mensen die gestudeerd hebben en op een bepaalde manier praten etc., ik voel me daar thuis bij, automatisch gelijk meer dan bij mensen die tja hoe zal ik het noemen, die 'cultuur' niet uitdragen. Want feitelijk heeft het volgens mij niet eens zo zeer te maken met slim zijn en studeren aan de universiteit als wel met een bepaalde manier van praten en denken die gedeeltelijk ook cultureel is.
Ik heb ooit eens een reisgenootje gezocht en wilde toen, al zei ik het niet hardop, echt liever niet met iemand reizen die mbo gedaan had of niks. Ik was bang dat ik daar helemaal niet mee kon praten. Uiteindelijk ben ik op reis gegaan met een meisje die van het mbo kwam en naar het hbo zou gaan. Toen dacht ik, nou ja dan zal ze daar wel slim genoeg voor zijn dus dan zitten we wel op 1 lijn. Achteraf echt een totaal foute keus, we hebben het helemaal niet leuk gehad een deel van de tijd, niet omdat ze dom was of dommer dan ik, maar omdat ze verschrikkelijk sloom was en veel te meegaand.

Anyway, ik ben door de jaren heen wel wijzer geworden en heb gemerkt dat opleidingsniveau erg weinig zegt over of iemand een goede of leuke vriend of vriendin voor je kan zijn. Tegenwoordig houd ik me eigenlijk helemaal niet meer bezig met het opleidingsniveau van iemand en er vind ook geen ballotage plaats op opleidingsniveau.

En mijn vriend, die kwam ik gewoon tegen op vakantie, hij is superslim, maar als ik hem hoor praten zou ik dat op het eerste gehoor helemaal niet zeggen, met zijn Dordtse accent en zijn verhaspelingen van woorden. Ik vind het heerlijk dat hij net zo snel kan denken als ik, maar hij is intelligent op een heel ander gebied dan ik. Ik snap werkelijk geen snars van al die cijfertjes van hem en hij snapt niks van mijn taligheid. Ook wel eens lekker dat je elkaar op dat vlak kunt aanvullen!

Door mijn vriend word ik enigszins omgeven door mensen die allemaal aan een universiteit hebben gestudeerd, een enkeling is ook gepromoveerd of hier nog mee bezig. De meeste collega's hebben een opleiding op wo/hbo/mbo niveau gedaan.
Vriendinnen zijn ook een mengeling van mbo/hbo en wo.

Ik vind het trouwens wel belangrijk dat iemand enige intelligentie bezit, zelf over dingen nadenkt en kritisch kan kijken naar de wereld om zich heen. Ik ga graag de diepte in, hou niet zo van vriendschappen die aan de oppervlakte blijven hangen. Mijn ervaring is alleen dat niet iedereen die aan de universiteit heeft gestudeerd deze eigenschap bezit en dat ook mensen die - om de een of andere reden - niet hebben gestudeerd die eigenschap kunnen bezitten.

Ik heb van alles wat rondom me. Ik ga meer op karakter en humor af dan op scholingsniveau. Wel heb ik een voorkeur voor mensen waarmee je lekker over het leven kan filosoferen en dan heb ik het liefst een gesprekspartner die een normaal tot hoger iq heeft. Maar dat is lang niet altijd meetbaar a.d.h.v. het opleidingsniveau (tenminste niet van 'onderaf' gezien. Van een WO'er verwacht ik toch wel een behoorlijk iq).

Ik heb liever lelijke mensen om me heen zodat ik wat knapper lijk.

Verder zegt het me allemaal niets. Ik heb een WO- en HBOstudie (ook in die volgorde) gedaan maar niemand vraagt ooit naar m'n studie en ik vraag ook nooit naar iemand z'n studie want die hebben de meeste mensen in mijn omgeving al heel lang afgerond.

Haha, mijn oma zei zoiets toen ze mijn (toen nog) vriend voor het eerst zag: als je over een paar jaar uitgepraat bent, heb je tenminste nog iets om naar te kijken.

Hier is het heel divers. Van ongeschoold tot HBO. Uit onze vorige vriendengroep is niemand overgebleven. Het was de vriendengroep van mijn man van vroeger. Mijn man is ongeschoold terwijl zij vrijwel allemaal HBO of hoger gedaan hebben. Dat was geen probleem tot wij gingen samenwonen en we merkte dat wij andere dingen belangrijker vonden. Zij wilde graag gezien worden en vonden status erg belangrijk. Dat hadden wij helemaal niet en uiteindelijk is het een beetje doodgebloed. Met hen zaten we gewoon niet op 1 lijn terwijl de mensen die we nu kennen (waarvan ook enkele HBO'ers zijn) heel anders in het leven staan. Meer zoals wij.
M.i. ligt het niet aan studie/opleiding maar dat wat bij je past als persoon. Karakter, humor, normen en waarden etc.

Ik heb vwo en daarna hbo gedaan en heb eigenlijk alleen vrienden die hbo of wo hebben gedaan. Ik selecteer ze er niet op, maar denk dat het vaak vanzelf wel zo loopt.

Wat Francaise zegt. Bijna iedereen om me heen werkt al een aantal jaar en wat ze nu doen weet ik wel, maar niet of daar een vooropleiding voor gedaan is. Sowieso, als ik kijk naar ex-klasgenoten zie ik dat die een heleboel richtingen uitgewaaierd zijn, waarvan de vraag is of daar nog een niveau-labeltje aan te hangen is.

Over mijn opleiding heb ik het eigenlijk zelden, zelfs niet met collega's en buiten dat weet niet iedereen wat ik precies doe omdat ze niet in het wereldje zitten.

Ik heb vrienden die gepromoveerd zijn en vrienden die nooit verder gekomen zijn dan het vmbo. Juist die mix vind ik fijn.

Ik dacht toen ik het typte aan mijn man en ik vind het zo zonde dat hij nooit is gaan studeren na de havo. Hij heeft er zelf ook heel veel spijt van.

In alle andere gevallen maakt het me niet uit natuurlijk. Ik heb hele aardige collega's die nooit een vervolgopleiding of studie hebben gedaan en dat zijn echt geen domme mensen.

Bij mij is dat heel erg gevarieerd. Ik heb vriendinnen die WO hebben gestudeerd maar ook vriendinnen zonder diploma of MBO of HBO. Zelf heb ik alleen MBO en heel eventjes HBO gestudeerd maar omdat ik nooit heb geweten wat ik wilde worden (weet ik nu nog niet) heb ik nooit door kunnen zetten naar iets waar ik voor wilde gaan. Bij mij ligt het er dus niet aan dat ik het niet kan maar omdat ik geen flauw idee heb . Ik vind het wel een beetje jammer dat er vaak zo neerbuigend over MBO gedaan wordt. Alsof de hoogte van je studie je intelligentie aangeeft.

Maar dat doet het toch ook? Waarom zouden we dat ontkennen?

Het geeft wel de hoogte van je intelligentie aan. Maar tussen intelligent en slim zijn zit nog een wereld van verschil.

Nee, niet ontkennen, maar er zit idd nog een wereld tussen. Mensen die ervoor kiezen geen (hoge) opleiding te doen. En dan wil ik niet mensen voor de schenen schoppen, maar ik weet gewoon dat er mensen zijn die het niet doen omdat mijn vriend en ik zulk soort mensen zijn. We hebben er heus wel de hersens voor, maar wisten allebei niet wat we moesten doen, qua opleidingen. Uiteindelijk is m'n vriend hogerop gekomen d.m.v. cursussen en interne opleidingen en ik vond een baan en mijn inkomen was thuis hard nodig, waardoor ik niet meer ben teruggegaan.

Dus nee, je kan 't niet zo zwart wit zien. Ik heb officieel alleen m'n basisschool afgemaakt, in welk hokje zou je mij dan moeten proppen?

Stuit: Wat is dat verschil dan?

Ik vind tot nu toe deze, en ook die andere discussie, compleet zinloos. Als je verschillende termen door elkaar gaat gebruiken en iedereen daar vervolgens heerlijk zijn eigen definitie aan gaat hangen, praat je voortdurend langs elkaar heen, en dat is precies wat hier gebeurt. Terwijl een aantal zaken (wat is intelligentie, is er een correlatie tussen opleidingsniveau en intelligentie, is er een correlatie tussen IQ en EQ, te cetera), al lang bekend zijn, dus als je daar wezenlijk in bent geïnteresseerd: gooi een willekeurig psychologieboek open (die heb je op ieder niveau) en lekker lezen.

Joh

In het laagste van het laagste hokje Baz en volgens Nougat begrijp je dan helemaal niks.

Een correlatie wil niet anders zeggen dan dat als je een grote groep mensen van de uni neemt, en je neemt een grote groep vmbo'ers, en je meet bij iedereen het IQ, en je pakt het gemiddelde per groep, dan zal de gemiddelde score bij de WO' erg hoger liggen dan bij de groep vmbo. En dan kunnen er prima individuele vmbo'ers zijn die een hoger IQ hebben dan individuele wo' ers; de correlatie blijft bestaan.

Je bent wetenschapper als je bent gepromoveerd. Wat doet je vriend dan?

Claufield was het niet Albert Einstein die nog niet eens zijn veters kon strikken? Maar dus wel door zijn slimheid een uitvinder is geworden.

Wat ik wil zeggen is dat je niet intelligent hoeft te zijn om slim te kunnen zijn. Je hoeft geen WO of universiteit diploma te hebben om slim te zijn. Dat kan iemand met alleen basisonderwijs nog zijn.

Claufield, ik snap wel wat je bedoelt. 't Is een appels met peren meten en allebei kunnen ze zoet zijn.

Ik vind alleen niet dat de studie die je volgt, automatisch je intelligentie aangeeft. En verder is het inderdaad niet te vergelijken.