Vanmiddag was ik aan het koken. Onze T.(4) had gevraagd of hij voor mocht spelen. Hij had door het raam gezien dat er kindjes buiten waren. Voorheen ging ik altijd mee naar buiten, ondertussen hoeft dit niet meer, maar check altijd wel even elke 10 minuten of hij nog voor is en of alles goed gaat. Maar vandaag trof ik een papa van een vriendje die was spelen van een buurtkindje aan (snappen jullie het nog ;-)) die onze T. vast had aan zijn polsen. Behoorlijk boos. T. had een tak in zijn hand. Ik telde dus de boze papa, de tak bij elkaar op en voelde dat er een probleem was. Ik riep wat ontzet, wat is hier aan de hand?! Waarop de man hem los liet. Ik riep T. bij me die in eerst instantie niet wilde komen (die voelde natuurlijk aan zijn water dat hij waarschijnlijk behoorlijk fout zat en zal waarschijnlijk ook wel bang voor de man in kwestie zijn geweest). Ik vroeg aan de man waarom hij hem beet had, hij legde uit dat T hem geslagen had met de tak. WTF! T. moest heel hard huilen en heeft sorry gezegd (al koste dat best wat moeite). Eindelijk zakte de man dan ook op ooghoogte en vertelde hem dat hij het fijn vond dat hij sorry zijn en dat hij graag een afspraak wilde maken dat hij nooit meer iemand zou slaan. Ik heb mij verontschuldigd en T mee naar binnen genomen waar hij van mij ook nog op de gang mocht nadenken wat er gebeurd was. Zelf was ik ook ondertussen ontdaan. Ik ben met T in gesprek gegaan daarna. En hij vertelde dat hij met de kindjes riddertje aan het spelen was en de tak was zijn zwaart. Toen de vader kwam om het kindje op te halen wilde hij hem gevangen nemen met het zwaart. Volgens hem ging het niet hard en kwam de tak tegen zijn buik. Ik geloof dan ook niet dat hij een zwaapslag ;-) heeft gegeven, maar gewoon uit zijn enthousiasme en levendige fantatie te ver door slaat. Ik heb gezegd dat ik zo teleurstelt was en dat hij altijd moet vragen (zelf een ouder of hij wil meespelen). Iedereen heeft andere normen en waarden.

Onze T. is eigenlijk helemaal niet van het slaan. De leeftijd van vier jaar vind ik best heel pittig. Aan de ene kant heel leergierig, rijke fantasie, het eeuwige waarom.) Aan de andere kant is hij wel veranderd sinds de basisschool (brutaal, hij is echt zijn grenzen aan het verleggen en verkennen). Ik weet ook niet of ik hem te hard gestraft heb? Want bovenop dat hij de gang op moest om na te denken, mag hij de rest van de week ook geen tv kijken.

Ik baal ervan dat de meneer niet bij me aangebeld had, of me geroepen heeft. Ik baal ervan dat hij hem zo vastgepakt heeft. Ik baal dat T. niet ingezien heeft dan hij een ouder niet zomaar mag bestormen met een tak. Baal eigenlijk van de hele situatie. Hoe zouden jullie met zo'n situatie om gaan, en welke straf is passend?

SVP niet quoten.