Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Een angst loslaten

<<

Anoniem114

Bericht 26 Mei 2015 12:39

Een angst loslaten

Hoe doe je dat?

Mijn vader heeft in de afgelopen maanden al meerdere keren (te vaak eigenlijk) een insult gehad; epileptische aanvallen. Hij heeft ze vooralsnog, gelukkig, in het openbaar gekregen, zodat ze snel konden ingrijpen, rectaal medicatie konden toedienen, zodat-ie snel uit die insult komt.

Krijgt hij echter zo'n insult vlak voor het slapengaan, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Wanneer hij zo'n insult rond tienen 's avonds zou krijgen, wordt hij pas een uur of 12 later gevonden. Dan kan hij dood zijn. Of we zijn weer terug bij af en hij heeft weer hersenletsel en dan is alle vooruitgang van het afgelopen half jaar mogelijk onherstelbaar kapot gemaakt.

Ik wil niemand kwetsen, maar mocht mijn vader overlijden, zou dat een stukje rust geven. Ik zou het moeilijk vinden, natuurlijk, maar ik denk dat ik er wel snel vrede mee zal hebben. Ik ben echter wel bang voor een soortgelijk telefoontje. Het bericht dat hij te lang in zo'n insult heeft gelegen of toch is overleden. Dat is stiekem ook de reden dat we dit jaar niet naar 't buitenland gaan, op vakantie. Ik heb mezelf wel voorgenomen dat 't de laatste keer is (vorig jaar zijn we ook niet weggeweest) en we volgend jaar gewoon gaan doen wat we willen. Maar ik wil niet zoveel uur vliegen of rijden van huis zijn, indien er wel zo'n telefoontje komt, eigenlijk.

Hoe laat ik die angst los? Want zo kan ik niet gewoon doen wat ik wil en dat is eigenlijk ook niet leuk.
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11586

Geregistreerd: 15 Jan 2014 01:42

Bericht 26 Mei 2015 12:48

Re: Een angst loslaten

Ik denk dat dit een angst is die onmogelijk los te laten is zonder dat er wat extra's gebeurt. Je hebt het namelijk over een reeële kans. Ik moet zeggen dat ik de periode dat je vader alleen is ook behoorlijk lang vind. Zeker aangezien hij deze klachten heeft. Is er niet ergens een mogelijkheid dat er een alarm of controle komt waardoor jij meer rust krijgt?
2015 💙
<<

Anoniem114

Bericht 26 Mei 2015 12:57

Re: Een angst loslaten

Hij heeft nachtcontroles gehad, maar daar werd-ie wakker van en da's ook niet de bedoeling. Bovendien woont hij nu in een bejaardentehuis, da's wel met verzorging en verpleging, maar niet in een mate dat ze 24/7 voor de deur staan. Ben wel aan 't kijken naar andere manieren, zo weet ik dat er een horloge bestaat dat een alarm afgeeft bij plotseling schokkende bewegingen, maar goed dat ding moet dan alleen voor de nacht zijn want als-ie in z'n scootmobiel rondrijdt, schokt z'n arm ook.
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13492

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:55

Bericht 26 Mei 2015 15:30

Re: Een angst loslaten

Even heel hard gezegd, stel je bent ver weg op vakantie en je vader komt te overlijden, dan maakt het niet uit of je nou op 5 minuten afstand of op een uur afstand bent.
Hij is op dat moment dan al overleden.
Gelukkig zijn er tegenwoordig manieren om als je 'ver' weg bent, alsnog snel thuis te zijn.

Het wachten op een telefoontje is slopend. Wetende dat het ieder moment kan komen, wetende dat het ook nog jaren kan duren.
En omdat je zo met jezelf in tweestrijd zit (de rust die er komt als hij er niet meer zou zijn, maar ook het verdriet wat je dan hebt), ontstaat daardoor die spanning.

Knuffel!
<<

boeddha

Kletskop

Berichten: 609

Geregistreerd: 22 Apr 2015 12:14

Woonplaats: Achterhoek

Bericht 26 Mei 2015 16:56

Re: Een angst loslaten

Wat Lejow zegt dat hou ik ook altijd in mijn achterhoofd.

Mijn vader is al mijn hele leven zwaar hartpatiënt en ik had nooit gedacht dat ie de 50 zou halen maar inmiddels is hij 62. Ik weet gewoon dat ik in principe elk moment telefoon kan krijgen dat mijn vader overleden is maar ik wil hier niet de hele dag bij stilstaan en dat kan ook niet want dan heb je zelf geen leven meer. Wat jij nu meemaakt is eigenlijk nog best wel vers natuurlijk maar ik denk wel dat je je weg daar in moet vinden. En ik weet wel dat het makkelijker gezegd is dan gedaan maar je kan niet je eigen leven on hold zetten omdat er misschien wel wat kan gebeuren met je vader.
Ik ben op een uur afstand van mijn ouders gaan wonen en dat vond ik in het begin best moeilijk maar mijn moeder zei ook van als ik bel is het waarschijnlijk toch al gebeurd en ben je sowieso al te laat.

Probeer het toch een beetje los te laten (ik weet dat het moeilijk is) en ook je eigen leven wat te leven en bedenk vooral dat je alles voor m doet wat in je macht ligt.

Sterkte!
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7297

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:04

Bericht 26 Mei 2015 22:38

Re: Een angst loslaten

Dat is slopend, ik ben ook heel lang bang geweest dat ik mijn man een keer dood zou aantreffen of van het ziekenhuis een telefoontje zou krijgen. Toen ik hem uiteindelijk dood vond op een moment dat die angst eigenlijk eindelijk een beetje gezakt was omdat het weer de goede kant uit leek te gaan, was mijn eerste gedachte: "nou is gebeurd waar ik zo bang voor was" en eerlijk gezegd voelde ik me eerst even twee seconden opgelucht, omdat ik niet meer bang hoefde te zijn. Daarna kwam de hele hel van het regelen en de consequenties, maar goed dat is een ander verhaal.

Ik denk dat wat Lejow zegt een waarheid als een koe is, natuurlijk wil je dan snel thuis zijn, bij je broertje ook neem ik aan, om dingen te regelen. Maar hij is dan al dood en als jij zorgt dat je in ieder geval terug kan (hetzij door het geld te reserveren daarvoor, hetzij door een goede reisverzekering die dit ook dekt) dan is dat denk ik alles wat je kunt doen.

Wel rot hoor dat je vader zoiets bedreigends onder de leden heeft.
<<

Jilke

Kwebbel

Berichten: 261

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:26

Bericht 27 Mei 2015 08:12

Re: Een angst loslaten

Ik ben ook altijd erg bang om een telefoontje te krijgen dat mijn vader wat heeft gehad. Mijn moeder leeft niet meer, en mijn vader is zwaar hartpatiënt. Conditie is behoorlijk slecht. Zeker nu mijn broertje het huis uit gaat en er voor mijn gevoel geen controle meer is ben ik er bang voor dat mijn vader ineens overlijd en we dit pas een paar dagen later opmerken.

De angst om niemand als ouder meer te hebben zit soms erg diep.

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers