Een angst loslaten
Mijn vader heeft in de afgelopen maanden al meerdere keren (te vaak eigenlijk) een insult gehad; epileptische aanvallen. Hij heeft ze vooralsnog, gelukkig, in het openbaar gekregen, zodat ze snel konden ingrijpen, rectaal medicatie konden toedienen, zodat-ie snel uit die insult komt.
Krijgt hij echter zo'n insult vlak voor het slapengaan, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Wanneer hij zo'n insult rond tienen 's avonds zou krijgen, wordt hij pas een uur of 12 later gevonden. Dan kan hij dood zijn. Of we zijn weer terug bij af en hij heeft weer hersenletsel en dan is alle vooruitgang van het afgelopen half jaar mogelijk onherstelbaar kapot gemaakt.
Ik wil niemand kwetsen, maar mocht mijn vader overlijden, zou dat een stukje rust geven. Ik zou het moeilijk vinden, natuurlijk, maar ik denk dat ik er wel snel vrede mee zal hebben. Ik ben echter wel bang voor een soortgelijk telefoontje. Het bericht dat hij te lang in zo'n insult heeft gelegen of toch is overleden. Dat is stiekem ook de reden dat we dit jaar niet naar 't buitenland gaan, op vakantie. Ik heb mezelf wel voorgenomen dat 't de laatste keer is (vorig jaar zijn we ook niet weggeweest) en we volgend jaar gewoon gaan doen wat we willen. Maar ik wil niet zoveel uur vliegen of rijden van huis zijn, indien er wel zo'n telefoontje komt, eigenlijk.
Hoe laat ik die angst los? Want zo kan ik niet gewoon doen wat ik wil en dat is eigenlijk ook niet leuk.