Fijn om te lezen dat je groeit en bloeit Poppy. Je hebt een hoop ellende meegemaakt en ondanks je twijfels in het verleden merk je nu dat je de juiste beslissing hebt genomen. Ik ben echt blij om dat te lezen.

Hier gaat het redelijk, ik merk dat ik niet super lekker in mij vel zit. Het thuis zitten ben ik beu, maar ook niet kunnen rondkomen van de ww. Plus een jongen waar een klik mee is, die nu teveel aan zijn hoofd heeft om er iets mee te doen. Echt, ik hoop dat het straks weer allemaal op zijn plek valt, want hier kan ik echt slecht tegen.

Poppy, wat fijn dat je je nu zo voelt!
Lady, pas je wel op? Probeer erover te praten met een vertrouwenspersoon ofzo, laat je niet nekken.

Hier gaat het wel, had even een major dip maar dat ging ook samen met veel werken en veel moeten. Ik heb een heel relaxt rooster de komende weken, dus even van genieten. Voor de rest probeer ik me ook te berusten in het feit dat we een stuk minder inkomsten hebben straks, en daar 'oplossingen' voor te zoeken ipv zorgen maken en niks ondernemen.

Fijn dat er veel meiden zoveel positieve dingen hebben/zien in hun leven!
Voor alle meiden die het even iets zwaarder hebben:

Met mij gaat het heel goed!
Samen met mijn lief heb ik het heerlijk. Zijn druk bezig met fantaseren over ons huwelijk en onze huwelijksreis! En leggen ook dingen concreet vast hoor, haha. 8,5 maand zijn zo voorbij, zaterdag trouwjurken passen!
Ben gelukkig in ons nieuwe huis, wat een schat om zoiets te hebben.
Gister heerlijk sushi gemaakt en gegeten met onze beste vrienden.
Op mijn werk gaat op zich alles op rolletjes, alleen is er wat terugloop qua cliënten.
Dit los ik op door wat minder dagen te gaan werken (minder huur!) en mijn werkdagen iets voller te plannen. Daarnaast ben ik druk aan het solliciteren voor een baan in het onderwijs.

Kortom, niks te klagen! Zit lekker in mijn vel en zie alles positief in!

Goed! Heel happy met de kids en mijn man. Samen goed bezig met sporten en afvallen. Zit lekker in mijn vel. Ga beginnen aan mijn opleiding. Heb er echt zin in!

Parel goed dat je rust zoekt in het gebeuren.

Lady denk aan jezelf...

Marin blij te lezen dat het goed gaat

Hier een heel dubbel gevoel, in het dagelijks leven gaat het goed. Ik heb het goed met mijn man, fijne vrienden en familie om me heen en ook op het werk gaat het goed.
Plannen voor de toekomst lijken stil te staan. Ons plan voor neiuwbouw wordt nu nog niet door de gemeente gesteund, dat zou dus nog wek 4-5 jaar kunnen gaan duren. Daarom zijn we gaan kijken naar bestaande, maar ook daar zit het niet echt mee. Er staan weinig huizen te koop, bij twee zijn we wezen en willen we ook mee verder, maar de verkopers willen er pas begin 2015 uit. Dus moeten we geduld opbrengen, tot er weer meer te koop komt (en dat gebeurt sporadisch, afgelopen jaar zijn er in totaal 5 huizen verkocht in de regio waar wij zoeken).
Ook met onze kinderwens moeten we geduld opbrengen en dat valt me steeds zwaarder. Het geeft soms ook wat spanning in onze relatie.

Snirp, wat fijn dat het zo goed gaat!
Skywise, fijn dat het bij jullie ook loopt zoals het hoort!
Taeda, ik kan me heel erg goed voorstellen dat de toekomstplannen een constante glimlach op je gezicht in de weg staan hoor, als de wens er eenmaal is dan kan het niet snel genoeg gaan.

Het gaat wel, de ene keer ben ik blij en nu ben ik best down en somber.
Ik ben nu vijftien weken zwanger en daar ben ik heel blij mee.
Aan de andere kant, schoonvader net overleden en soms lijkt het of voel ik het zo dat ik niet mag genieten van mijn zwangerschap en daar baal ik van. Waarschijnlijk houden we het bij twee kindjes dus ik wil er verdorie van genieten maar dat lukt dus niet altijd op de manier hoe ik het zou willen.

Voor de rest geniet ik met volle teugen van het lieve mannetje wat hier rond loopt, het is niet zo dat ik verdrietig ben als hij in de buurt is. Hij is een goed medicijn daar tegen zeg maar.

Dit lucht best op!

Met mij gaat het eigenlijk helemaal niet zo goed. Mijn lichaam vertelt mij dat ik rustig aan moet doen, stoppen, maar dat kan gewoon niet. Dat is ook de reden waarom ik nu ziek ben. Weerstand is onwijs laag waardoor ik alles oppik.
Het werk vind ik nog steeds wel leuk, alleen ik merk dat ik de dingen minder kan behappen als ik me zo voel. Echt kloten.

Lady, wat heftig dat je zoveel zware situaties meemaakt op je werk! Is er binnen het ziekenhuis iemand die gespecialiseerd is in begeleiding bij dit soort dingen? Iemand waar je even je hart bij kunt luchten en die je goed begrijpt omdat diegene in dezelfde omgeving werkt? Pak goed je rust!!

Taeda, wat vervelend dat jullie geduld zo op de proef wordt gesteld. Het gevoel stil te staan ken ik wel, dat is echt frustrerend! Zeker wanneer je wel allemaal plannen en wensen hebt.

Met mij gaat het redelijk. Ik vind het bijna gênant om het alweeeer op migraine te gooien en het daarover te hebben, maar de aanvallen zijn er nu weer vaak en ze zijn erg heftig. De laatste vier weekenden heb ik elke keer een zware aanval gehad, waarvan de laatste afgelopen zondag. Ik was toen op een Franse camping na een bruiloft, en werd super beroerd wakker. Ik had zo enorm veel pijn dat ik niet wist waar ik het zoeken moest. Ik sliep met een vriendin in een caravan, ik vond het ook zo naar dat zij dat moest zien . Ook flink over moeten geven, gewoon puur van de pijn en de druk op mijn hoofd. Uiteindelijk viel ik in slaap en toen ik na een paar uur wakker werd was de hele camping leeg, alle gasten naar huis incl. de vriendinnen waarmee ik terug zou treinen . Heel weird! Maar dat was bewust omdat ik voordat ik in slaap viel echt niet op m'n benen kon staan. Daarna ging het iets beter en kon ik nog met iemand met de auto mee terug gelukkig.

Ik probeer mijn humeur er na afloop niet teveel door te laten beïnvloeden, maar ik ben het zo zo zat. Volgende week kan ik na vier maanden wachtlijst eindelijk terecht bij de hoofdpijnpoli van het LUMC, ik ben heel benieuwd! Ik kijk er echt naar uit, hoewel ik er ook weer niet teveel hoop op wil vestigen.

In periodes dat de migraine meer op de achtergrond is voel ik me wel heel erg gelukkig, dus daar mag ik heel blij om zijn! Eigenlijk mag ik dus niet teveel klagen ;-)

Ik hoop voor je dat het helpt Sterre, migraine is echt een vreselijk iets en je kan er zo ontzettend beroerd van zijn.
Het kan je leven beïnvloeden zelfs. Dus ik vind het helemaal niet gênant of dat je klaagt.
Ik heb ook een periode gehad dat ik elke week hele heftige migraine aanvallen had, elke keer als ik iets leuks had gepland was ik ook bang om een aanval te krijgen en vaak gebeurde dat dan ook.
Op een gegeven moment is het bij mij minder geworden, ik weet niet precies waarom eigenlijk.
Ik denk dat het bij mij door de thuis situatie heel erg is geworden, en toen ik daar eenmaal uit was is het steeds minder geworden.
Nu heb ik het hoogstens 1 keer per maand en veel minder heftig dan vroeger, ik kan nog wel enigszins functioneren tijdens een aanval.
Het is jammer dat er nog veel onbegrip is van mensen die zelf geen migraine hebben, ach met een beetje hoofdpijn kan je nog makkelijk functioneren zeggen ze dan. Was het maar zo makkelijk.

Ik hoop voor je dat ze bij de hoofdpijnpoli wat kunnen betekenen voor je!

Jeetje Sterre wat kut dat je weer zoveel last hebt! Is er iets veranderd de afgelopen weken waardoor je meer migraine krijgt? Of is het niet te herleiden? Ik hoop echt dat hoofdpijnpoli je kan helpen

Oh, Sterre wat naar! Ik kan me voorstellen dat het echt je leven beïnvloedt. Hopelijk kan de hoofdpijnpoli iets voor je betekenen.

Dank jullie! Ik verwacht geen wonderen, maar ik hoop gewoon op meer perspectief.

Darcy, ik kan zo niet bedenken wat er de afgelopen paar weken is veranderd behalve het weer. Ik heb geen echte stress, heb het niet heel druk nog op mijn werk en ik eet en leef nog steeds vrij regelmatig. Stomm! Ik wil het op z'n minst graag snappen.

Pff..Sterre, wat ontzettend naar dat je zoveel last hebt van je migraine, dan valt de mijne nogal mee.

Met mij gaat het steeds beter en daar ben ik heel blij mee.

Jeetje Lady dat zijn een aantal heftige dingen! Ik hoop dat je ze een beetje een plekje kan geven..

Met mij gaat het goed . Heb een super lieve vriend waar ik happy mee ben. Zit helaas nog wel bij mijn ouders maar weet ook dat dat geen jaren meer gaat duren. Ik krijg wel alle vrijheid en dat is heerlijk. Verder nog geen vaste baan gevonden maar de waarnemingen die ik doe word ik blij van. Daarnaast heb ik nog altijd mijn bijbaantje waar ik genoeg kan werken. Enige wat niet zo lekker gaat is mijn gewicht, ik was iets (3 kg) aangekomen en kom niet meer onder een streep uit. Uiteindelijk komt het wel goed maar het frustreert ff. Maar heb nu ff twee weken gehad om te schakelen naar mijn bijbaantje weer terug en dan weer knallen .

Ik volg een opleiding tot verpleegkundige, BBL niveau 4. Best pittig, zo leuk!
Ik vind school leuk, en werk ook. Alleen aan de combinatie moet ik soms nog een beetje wennen. Voor aan het feit dat het eigenlijk nooit stopt hahah.

Lief van jullie! Komt goed hoor met mij, ga binnenkort eens met een werkcoach praten voor wat tips en tools.

Ik weet vaak niet wat ik moet antwoorden op die vraag. Het is zo ingewikkeld! Ik leef zo veel mogelijk bij de dag en bij het moment. Ik kan genieten van kleine dingen maar tegelijk is mijn leven zo'n grote worstelpartij op dit moment. Ik vind het soms enorm moeilijk niet in somberheid te verzuipen. Ik worstel met de dingen van het dagelijks leven die dat gevoel in de hand kunnen werken, juist ook omdat A. me daarin vaak hielp. Vooral het slapen is een drama en A. was juist de persoon die me tot rust kon brengen, even in zijn armen liggen, praten of even heel hard janken. Precies wat je soms nodig hebt. Precies wat ik nu nodig heb. Maar janken, hoe graag ik ook wil, lukt al tijden niet.
En toch, toch gaat het ook niet slecht, ik vind dat ik het goed doe, ik heb een super lief en leuk kind wasr ik enorm van geniet. Ik zie nog steeds wel toekomst al ligt de invulling totaal overhoop. Maar alles bij elkaar ben ik gewoon moe, verschrikkelijk moe en enorm verdrietig, al stop ik het vaak weg omdat ik verder moet.

Pompoen dat mag toch ook. Het is nog zo vers allemaal. Ik had al veel respect voor je hoe je met dingen om gaat maar dat is alleen maar meer. Ik denk nou ja weet eigenlijk wel zeker dat a. heel erg trots op je zou zijn geweest. Je hebt het afgelopen jaar zo veel mee gemaakt en dat kun je ook niet in een paar maandjes verwerken. Daarom voor jou een hele dikke knuffel.

Met mij gaat het goed. Ik besefte me gisteren toen ik klaar was van mijn late chaotische dienst werken, hoeveel geluk ik heb gehad.
3 jaar geleden was dit slechts een droom, nooit gedacht het ook daadwerkelijk te gaan meemaken. 3 jaar geleden zo diep in de put dat ik het niet eens meer zag zitten. Maar door moest alleen al voor mijn kleine mannetje.
En dan nu kijkend naar wat ik bereik heb en dan ook nog de baan, mijn droom, wat ik zo graag wilde.
Het heeft zo'n enorme omslag in mijn leven gegeven en ben daar nog dagelijks dankbaar voor.
En op het moment dat ik door een patiënt de hemel in geprezen wordt, stijgt dat geluk enorm.
Thuis loopt het goed, op mijn werk loopt het meer dan goed, studie verloopt prima en qua familie ook beter dan het ooit geweest is.
Ik heb alles wat mijn harte begeert en het zijn nu vooral de kleine dingen die me zo gelukkig maken.

Nu alleen mijn kleine neefje nog die komende week geboren gaat worden

Het gaat momenteel redelijk goed met me. Ik word gelukkiger met mezelf, sta op het punt te beginnen met een opleiding.
Ik ben nog niet waar ik zijn wil, maar ik ben al een stuk verder dan waar ik een jaar geleden was.

Dit vind ik zo fijn om te lezen

Wat goed dat het beter gaat Majira! Ik hoop dat je op je opleiding echt je plek vindt en zelfverzekerder in het leven zal staan!