Wij hebben gewacht tot de termijn echo. Dat was ook de eerste echo die ik kreeg. Ik bleek toen 11 weken zwanger te zijn. Toen hebben we het tegen iedereen verteld. Familie gelijk dat weekend en vrienden en collega's in de week erna.

2 dgn na de positieve test stond het op Facebook hahaha. Iets met overenthousiaste vader die z'n mond niet kon houden :p

De eerste zwangerschap met 5 weken aan mijn vader, die had wel wat leuks verdiend na het overlijden van mijn moeder, na 6 mijn schoonouders en schoonzussen/zwagers. De beste vrienden wisten het voor de eerste echo.

Deze zwangerschap hebben we het mijn vader en schoonfamilie met 7 weken verteld. Mijn beste vriendin wist het gelijk na de test. Verdere vrienden na de eerste echo.

Och jee, Minx was je niet woest? Ik zou echt boos zijn.

OT aan mijn moeder en haar man heb ik het dezelfde dag van het positief testen verteld, (toen was ik 4,5 weken zwanger) ze wisten dat we ervoor naar het ziekenhuis waren geweest enzo, en dus dat we er mee bezig waren.

Mijn schoonmoeder hebben we het met 8 of 9 weken verteld, op haar verjaardag. We hadden geld in een envelopje gegeven en een foto van de echo daartussen gedaan.

Een aantal goede vriendinnen wisten het toen de test nog aan het opdrogen was

Het weekend erna hebben we het mijn ouders en schoonouders verteld. En na de eerste goede echo, hebben we het op mijn verjaardag aan de rest van de mensen verteld.

Bij allebei na de termijnecho. Mijn vriend wilde graag eerst het op beeld gehad hebben. Verder vond ik het ook wel leuk om het voor ons te bewaren.

Ouders het weekend na de test (we wilde het niet via de telefoon vertellen), werk een week later ivm vele overgeven, broers en zussen met 8wkn en mijn beste vriendinnen daarna. Verdere vrienden, collega's ed na de goede echo met ruim 10 weken, ik moest het ook wel vertellen omdat ik zo ziek was en alles afbelde telkens.

Wij hebben het onze ouders meteen verteld omdat we het prettig vonden het er met iemand over te kunnen hebben en ook steun te kunnen krijgen, mocht het fout zijn gegaan.

De eerste keer hebben we het vrijwel meteen aan iedereen verteld. Of eigenlijk heeft sv dat gedaan en op de crematie van oma kwam iedereen ons feliciteren...

Bij de tweede hebben we het na de eerste echo verteld.

De planning is nu dat we het komend weekend tegen onze ouders vertellen en na de echo tegen de rest. We vinden het wel fijn om te vertellen, we hebben pas 25 juni de eerste echo. Als het fout gaat wil ik dat ook kunnen delen.

De allereerste keer dat ik zwanger was heb ik het heel snel verteld tegen ouders en schoonouders. Met 5 weken al. Dat eindigde in een miskraam. Dat was ook nog bij mijn ex.
Bij de eerste zwangerschap met mijn man hebben we het ook vrij rap verteld. Rond de 6 weken. Maar dat was door het spiraaltje heen. Dus de hele situatie kwam nogal als een schok en we hadden beiden het gevoel dat we er met mensen over wilden praten. Hij nam zijn zus direct in vertrouwen, ik mijn moeder.

Deze tweede zwangerschap hebben we gewacht tot 12 weken met vertellen. Achteraf vond ik het best leuk zo'n geheimpje met zijn tweeën te hebben een tijdje. Alhoewel het wel moeilijk was omdat we best veel hints hebben gegeven en we het beiden van de daken af wilden schreeuwen.

Wij hebben het onze ouders met 5 weken verteld, de broers en zussen met 10 weken en de vrienden/collega's na de echo met 11 weken. Mn baas heb ik het met 9 weken verteld.

Mijn zus heb ik het als eerst verteld, met een week of 8.

Mijn ouders en schoonouders met 10 weken.

Vrienden en familie met 12/13 weken.

Op facebook heb ik een bericht geplaatst met 20 weken, toen de echo goed was.

Bij de eerste hebben we het onze ouders en wat goede vrienden meteen verteld.

Bij de tweede hebben we gewacht tot na de 12 weken.

Hier ook zo.

Met 8 weken wisten mijn ouders en schoonouders en onze broers en zussen het (al wist mijn moeder het al omdat ik zo ziek als een hond was en daarom niet kon eten met kerst)

Met 12 weken aan onze vrienden en verdere familie.

Met 25 weken heeft mijn man een foto van de kinderwagen op facebook gezet en toen was helemaal iedereen op de hoogte.

Onze ouders wisten het ongeveer een week nadat wij het wisten, dus meet een week of 5/6. Komt omdat mijn moeder spontaan hier langs was gekomen en ik net bij de bieb boeken over zwanger zijn had gehaald. Tsja, ga het dan maar eens ontkennen.. Daarna dus ook gelijk langs zijn ouders gegaan om het te vertellen.
Ergens wel jammer, want we hadden het op een leuke manier willen vertellen ipv zo opeens. Anders was dat trouwens alsnog niet gelukt, want ruim een week later lag ik half uitgedroogd in het ziekenhuis omdat ik zo beroerd was..

Broers en aanhang hebben we het met kerst verteld, dat was met iets minder dan 8 weken (had geen zin om te liegen waarom ik niks at en zo beroerd was).

Vrienden hebben we het na de 12 weken echo verteld en op FB met een week of 15, toen we 8 jaar samen waren.

Ouders en broers 5 dagen na de test.
Vrienden hebben we het na 8 weken verteld tijdens onze housewarming. Toen was iedereen bij elkaar.

We hebben het onze ouders met 6 weken geloof ik verteld en vrienden ed. rond de 10 weken.

Mijn vader wist het 4 dagen na de test, toen was ik met hem op reis en het viel hem op dat ik zo weinig at. Toen we weer thuis waren heb ik mijn moeder gebeld en het telefonisch verteld omdat mijn vader het niet voor zich kon houden. Schoonzusje wist het met 6 weken, schoonouders met 8. Collega's wisten het ook met 8 weken. Andere vrienden rond 12 weken. Ik werd 30 en had op mijn verjaardag een taart met blauw/roze binnenkant laten maken door Alex. Daarna ging het ook op FB en heb ik me hier op het forum bekend gemaakt (ik schreef mee onder een pseudoniem)

Bij de eerste hebben wij het na de test aan familie en schoonfamilie verteld. Ook goede vriendin van mij wist het omdat zij juist voorstelde om een test te doen. Rond 6 weken ook aan mijn baas verteld en aan twee collega's, want dit was voor de zomervakantie en meer onder het mom van stel dat het mis gaat, dan weten zij waarom ik misschien wel down ben oid. Na de termijnecho hebben wij het op Facebook gezet en mocht iedereen het weten.

Bij deze zwangerschap wisten mijn (schoon)familie het ook meteen. Eerst wilde k wachten, maar stel dat het misgaat dan moet je zeggen van ja ik was zwanger, maar het is misgegaan. Dan moet je het alsnog vertellen. Daarnaast, ben ik zo iemand die het niet voor mij kan houden en het juist wil delen. Ook weten mijn goede vriendinnen het. Twee collega's weten het, omdat één ervan ook zwanger is en zij twee weken op mij voor loopt. Dat vond ik wel heel leuk om het dan ook te vertellen. Die andere collega is als een vriendin voor mij.
Verder ben ik van plan om het pas na de zomervakantie te melden bij de collega's.

Met zes weken aan mijn ouders en die zelfde dag ook aan m'n zus en zwager. Met een week of acht aan m'n andere zus/zwager en broertje en schoonzus. Twee stellen goede vrienden hebben we het met een week of tien verteld, ging Koningsdag vieren. Wilde wel even mee, maar heel lang trok ik toen niet. Had geen zin om tegen hun te moeten liegen dus besloten we het hun te vertellen. Schoonfamilie hebben we het na de eerste echo verteld. Schoonmoeder kan niet zo goed geheimen bewaren en hadden geen zin in dat iedereen het meteen zou weten voor we een echo hadden gehad. Daarna ook pas de resten van de vrienden het verteld.