Ben ik, die twijfelde of ik ooit nog vlinders in m'n buik kon krijgen, eindelijk verliefd....
Is het op de Spaanse ober die ik heb ontmoet tijdens mijn vakantie

Het slaat echt nergens op, ik zag hem bij aankomst en BAM! Ik geloof niet in liefde op het eerste gezicht, tot 8 mei.... ik was meteen helemaal weg van hem.
Maar ja, kneus als ik ben zodra ik verliefd ben, ik durf mijn mond niet open te trekken. Nou was ik ook nog met mijn moeder op vakantie, dus dat maakte het er niet makkelijker op. Ga maar eens flirten ofzo met je moeder erbij

Dus 8 dagen lang om elkaar heen lopen draaien, weggekwijld bij zijn bruine ogen en verlegen glimlach, en afgelopen vrijdag afscheid genomen met 3 hollandse zoenen.
Ik voelde me zó verschrikkelijk kut toen ik weer thuis was. Hij spookte echt de hele tijd door mijn hoofd, hoe belachelijk ik het ook vind, aangezien we amper een woord hebben gewisseld en niet eens gezoend hebben ofzo.... sterker nog; we hebben niet eens uitgesproken dat we elkaar leuk vinden.

En toen.... kreeg ik opeens een vriendschapsverzoek van hem via fb. Hij had me opgezocht blijkbaar. Hoera!
Nu zitten we al 3 dagen lang tot diep in de nacht te appen. Ik check 100x mijn telefoon....lijk wel een verliefde puber.
Via de app durfde ik eindelijk te zeggen hoe leuk ik hem vind, en hij stuurde meteen terug dat hij hetzelfde voelt.
Hij heeft al gevraagd of ik in mijn vakantie in September weer terug kom, en stiekem wil ik niks liever, maar pfff.... heeft dit wel zin? Of ben ik echt supernaief bezig?

Ik wordt niet snel verliefd, was zelfs bang dat ik dit gevoel nooit meer zou krijgen.
Natuurlijk besef ik ook dat dit klinkt als het ultieme vakantieliefde verhaal, meisje valt op gladde ober, maar gelukkig is hij totaal niet zo'n populair figuur die na mij weer een ander schatje heeft.
Dat blijkt wel uit het feit dat hij me amper aan durft te spreken, en pas als ik weg ben gaat zoeken op facebook en zijn gevoel uitspreekt ;)

Ik vind het zo stom dat ik er de hele dag mee bezig ben, kon wel janken vanmiddag..... lijkt echt wel alsof ik een soort heimwee heb.
Heb dus vanmiddag een vriendin gevraagd of ze in Sept mee wil naar Tenerife. Zie ik hem dan en hebben we het leuk samen, dan zou dat geweldig zijn, en anders heb ik evengoed een leuke week met mijn vriendin, lekker zonnen en op het strand.

Wat ik met dit verhaal wil weet ik niet zo goed, maar ik moet gewoon even mijn ei kwijt denk ik....
Als ik heel reëel ben weet ik wel dat dit waarschijnlijk weinig kans van slagen heeft door de afstand, maar man, wat vind ik hem leuk
Stiekem toch hopen dat onze appjes zo leuk blijven, ik hem in September kan zien, en Robert ten Brink in December op mijn stoep staat haha!