Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Je kind kwijt zijn

<<

Anoniem186

Bericht 12 Mei 2015 07:06

Je kind kwijt zijn

Gister echt de schrik van m'n leven gehad.
Ik was met m'n kinderen, m'n moeder en een vriendin van me en haar 2 kinderen bij een plas. Lekker op het strandje zitten, met water en zand spelen. Op een gegeven moment waren m'n dochter en haar vriendinnetjes achter ons bloemetjes aan het plukken. Wij stonden met de jongsten bij het water. Op een gegeven moment kwam haar vriendinnetje ook bij ons staan. Dochter was nog bloemetjes aan het plukken. Even later zag ik haar opeens niet meer. M'n moeder en ik gingen gelijk zoeken. Ze was helemaal nergens te bekennen! Ik bleef haar maar roepen en raakte steeds meer in paniek. Heel veel andere mensen op het strandje gingen ons helpen zoeken. Na een kleine 10 (?) minuten had een jongetje van een jaar of 10 haar gevonden. Ik kon hem wel zoenen! Wat was ik opgelucht zeg. Dochter was dus haar vriendinnetje gaan zoeken en toen kon ze ons ook niet meer vinden. Ze was echt een heel stuk de menigte in gelopen.
Ik ben echt nog nooit zo bang geweest. Ik zag de krantenkoppen al voor me...

Zijn jullie je kind wel eens ergens kwijt geweest?
<<

Parel

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2447

Geregistreerd: 21 Mrt 2015 11:30

Bericht 12 Mei 2015 07:14

Re: Je kind kwijt zijn

Oh dat is echt eng!
Mijn oudste is wel eens in de hema zoek geweest. Ze kon toen net lopen en stond naast me, ik kijk even de andere kant op en weer terug en weg was ze. Godzijdank was ze alleen het andere pad in gelopen maar mijn hart sloeg even over.

Ook kwam er eens in Monkeytown een man naar ons toe die vroeg of we een kindje kwijt waren, er stond namelijk een klein meisje op de parkeerplaats tussen alle auto's :wtf: dat bleek dus die van mij te zijn, ze was door de omheining van bamboe heen geklommen.
<<

Anoniem193

Bericht 12 Mei 2015 07:23

Re: Je kind kwijt zijn

Verschrikkelijk!

Wij zijn dochter een keer kwijt geweest op de vrijmarkt. Zijn haar 5 minuten kwijt geweest, maar het voelde als 5 uur. Wij waren gestopt bij een kraam, zij ook, maar ze droomde wat en liep toen automatisch verder. Het was zo druk, je liep. Echt voetje voor voetje met honderden mensen, maar zij glipte overal tussen door. Sindsdien ben ik echt panisch bij drukte en houden we allebei bij 1 kind de hand vast.
<<

Elroya

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4547

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:10

Bericht 12 Mei 2015 07:49

Re: Je kind kwijt zijn

OW dat lijkt me echt verschrikkelijk!
We waren een tijdje geleden bij een stoffen winkel, met 2 hallen, waar alle tafels net hoger waren dan dochter. Dochter staat natuurlijk niet mee te kijken naar stof, en liep paar x aan. Ons mam was er ook bij, maar even niet in de gaten gehad waar ze heen liep. Nu heeft dochter de leeftijd dat ze ook nog niet antwoord als ik roep waar ben je. Dus na een minuut in de ander hal gevonden, maar dat vond ik al een zeer onaangename ervaring

Nu ben ik sowieso iemand die al snel t ergste kan denken. Laatst stond ik met de buurvrouw te kletsen, en toen liep dochter ook wat rond. Op een gegeven moment liep dochter t paadje voor achterom in, dus zei ik tegen de buurvrouw ik ga daarheen. Zegt de buurvrouw als je nu door je huis naar de poort loopt zul je zien dat ze bij de poort staat. Maar ik ben toch snel via t paadje gegaan, super blij om haar te zien staan bij, jawel, de poort
E april 2013
R juni 2017
Y november 2018
<<

Chaos

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2213

Geregistreerd: 24 Dec 2013 22:54

Bericht 12 Mei 2015 08:31

Re: Je kind kwijt zijn

Nee, maar ze zijn wel het soort kinderen dat je zo kwijt bent. Ik ga daarom ook bewust niet naar zulke plekken als het druk is. Ik zorg altijd dat ik vroeg op zulke plekken ben en ga weg zodra het niet meer overzichtelijk is. Ik ga niet met ze winkelen als er geen vriendin/zus/oma/vader bij is.
Zoon van vriendin is net zo dus wij hebben ook afgesproken dat we als we kletsen gewoon voor ons kijken naar de kinderen ipv elkaar aankijken. Is wel minder gezellig maar wel het beste met onze boeven.

Dochter is ons weleens kwijt. Vorige week nog in het centrum, dan rent ze van ons weg om ondeugend te doen. In het midden zit bagel en beans waar je omheen kunt lopen dus ik had al tegen mijn moeder gezegd verder te gaan met Isam en Amani en ben zelf ook rondom gaan lopen zodat zij mij niet zag maar ik haar wel. Tot ze toch wat zenuwachtig werd uiteraard. Toen ben ik haar tegemoet gelopen en zei ze dat ze toch wel geschrokken was dat ze ons kwijt was en dat ze nooit meer van ons weg zal rennen. Hoop dat ze ervan geleerd heeft maar ik vrees dat het bij haar weer van korte duur is. :palm:

Ik ben overigens niet zo gauw in paniek, maar zo bij het water zou mijn hart wel in mijn keel zitten!
Afbeelding

I & N juni 2010
<<

Fiwen

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2341

Geregistreerd: 24 Apr 2014 12:38

Bericht 12 Mei 2015 08:36

Re: Je kind kwijt zijn

Ohw wat kan ik me jouw angst goed voorstellen. Ik ben J 1x echt kwijt geweest, was alles bij elkaar ook 'maar' 10 minuten maar dat waren de ergste 10 minuten van mijn leven.

Toen we net verhuisd waren is J (toen 2,5 jaar) een keer met een voetbal onder haar armpje de voordeur uit geglipt en in haar uppie naar de speeltuin 2 straten verder gewandeld. Ik was met haar in de tuin aan het spelen en ze vroeg of ze even boven iets mocht gaan pakken op haar kamertje, nou prima natuurlijk, maar ze was weg en ze bleef weg dus na 5 minuten ging ik kijken maar kon ik haar nergens vinden. Ik heb echt alles afgezocht thuis, zelf in de wasmachine en de droger gekeken en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ze dus echt niet meer in huis was.
Ik op m'n sokken de straat op, rondje om ons blok gerend maar geen J te zien. Ik weet nog dat ik op dat moment nog heel rustig was en heel logisch kon denken "ik ga bij schoonzus aanbellen dat ze mee gaat zoeken, ik bel man dat hij naar huis komt en als ik haar over 10 minuten nog niet gevonden heb dan bel ik de politie". Ik was net richting schoonzus aan het lopen en tegelijkertijd man aan het bellen toen een vrouw de hoek om kwam met J.
Toen brak ik echt en begon ik hysterisch te huilen, dus die vrouw heeft voor mij m'n schoonzus gehaald (die wonen 5 deuren verder) en schoonzus heeft weer mijn man gebeld want ik was helemaal over de zeik.
Achteraf bleek dus dat J onderweg naar boven haar voetbal tegen was gekomen en toen bedacht had dat ze wel even in de speeltuin kon gaan spelen. Toen die vrouw haar vond was ze al een drukke straat over gestoken en bijna bij de speeltuin, die vrouw vond het een beetje vreemd dat zo'n klein meisje helemaal alleen was dus had aan J gevraagd hoe ze heet en waar ik was, en toen J antwoordde dat ik thuis was had die vrouw gevraagd "zullen we dan maar even naar mama gaan" en J zei "oke" en liep zo met haar mee...
Heb echt nachtenlang nachtmerries gehad dat ze ipv deze mevrouw de verkeerde persoon tegen was gekomen.

J was trouwens nog het meest onder de indruk van hoe heftig ik reageerde. Dat ze weggelopen was, daar zag ze helemaal geen kwaad in maar hoe ik huilde, dat vergeet ze nooit meer. Daar heeft ze het nu (2 jaar later) nog steeds wel eens over, ze heeft het ook nooit meer gedaan.
Grote meid: 25-08-2010
Kleine meid: 15-09-2016

http://www.juulsoof.nl
Instagram & Facebook: @juulensoof
<<

Anoniem133

Bericht 12 Mei 2015 08:40

Re: Je kind kwijt zijn

We zijn de jongste weleens kwijt geweest in de Efteling. We stonden te wachten voor een attractie en hij schiet zo onder de hekjes door. Het was erg druk, en zag hem nergens meer. Lastige was ook dat veel mensen me er niet langs lieten omdat ze dachten dat ik voor wilde dringen. Uiteindelijk heeft iemand hem opgetild en zag ik hem dus boven de mensen uit komen. Hij was wel geschrokken maar ik geloof niet dat het heel veel indruk heeft gemaakt :laughcry:
<<

Anoniem136

Bericht 12 Mei 2015 08:54

Re: Je kind kwijt zijn

oh echt doodeng en helemaal zo bij zo'n plas.

Mijn vriend was laatst onze zoon kwijt op weg van school naar huis. Hij liep te dromen en zag mijn vriend niet meer, is toen gaan zoeken en liep heel ergens anders. Nu is hij al 7 en gaat dat niet zomaar mis, maar hij was zelf helemaal in paniek want en papa kwijt en in een onbekende straat. Mijn vriend is ook gewoon doorgelopen want die ging er vanuit dat hij thuis was.

Ik ben hem ook wel eens in huis kwijtgeraakt, niet echt natuurlijk maar hij vond het toen grappig om zich te verstoppen en gewoon keihard heel lang geen antwoord te geven. Toen ben ik ook wel een keer in paniek geraakt, het duurde gewoon echt lang en il had overal gekeken, inderdaad ook in de droger en de wasmachine. Hij lag uiteindelijk helemaal opgevouwen in de kinderwagen.

Toen ik vijf was waren we mijn broertje eens kwijt in de supermarkt. Ik kan me de paniek van mijn vader nog goed herinneren. Was aan een drukke straat en het duurde lang! Uiteindelijk gevonden maar mn vader heeft het er nog wel eens over.
<<

Parisienne

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3787

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:55

Bericht 12 Mei 2015 09:04

Re: Je kind kwijt zijn

Vreselijk eng, zulke momenten! Ik ben N. eens een paar minuten kwijt geweest in de Efteling. De schrik van mijn leven. N. is ook echt een meisje die je geen seconde uit het ook mag verliezen, echt niet. Vind het daarom ook heel eng om haar al mee te laten gaan op schoolreis. Ben verder helemaal niet overbezorgd, maar op dit gebied wel. Ik ken mijn dochter en ben er niet gerust op.
<<

Anoniem99

Bericht 12 Mei 2015 09:43

Re: Je kind kwijt zijn

Oohh wat eng! Helemaal bij een plas kan ik me jouw angst wel voorstellen..

Ik wilde dat onze buren wat meer van jouw bezorgdheid hadden. Hun dochtertje van 3 loopt gewoon de tuin uit. Soms loopt ze dan naar ons, maar nu kwam ze dus niet (we zaten in de tuin, dus we zagen dat ze de tuin uit liep). Op gegeven moment is mijn vriend maar op zoek gegaan (omdat ze dus niet bij ons was en mijn vriend zich wél zorgen maakte) en bleek ze dus al helemaal aan het einde van de straat te lopen en is ze een drukke straat over gestoken. En die vader reageerde heel luchtig.. Daar kan ik me dus echt kwaad over maken.
<<

Anoniem193

Bericht 12 Mei 2015 09:55

Re: Je kind kwijt zijn

Parisienne schreef:Vreselijk eng, zulke momenten! Ik ben N. eens een paar minuten kwijt geweest in de Efteling. De schrik van mijn leven. N. is ook echt een meisje die je geen seconde uit het ook mag verliezen, echt niet. Vind het daarom ook heel eng om haar al mee te laten gaan op schoolreis. Ben verder helemaal niet overbezorgd, maar op dit gebied wel. Ik ken mijn dochter en ben er niet gerust op.


Mag je niet mee met schoolreis?
<<

Anoniem123

Bericht 12 Mei 2015 09:59

Re: Je kind kwijt zijn

oh wat eng! phff dan schieten er echt 100 dingen door je hoofd.

Ik ben Siem een keer kwijt geraakt in de ballenbak toen hij 1,5 jaar was. Ik wist dat hij niet naar buiten kon maar goed hij was ook niet te vinden. :palm: Uiteindelijk vond Woezel hem ergens helemaal bovenin het klimtoestel. Ik wist niet dat hij dat toen al kon :laughcry:

En laatst in sprookjeswonderland. Mijn man zegt wat tegen mij, ik antwoord terug en kijk hem daarbij aan. Ik draai me weer om, weg Siem. En toen konden we hem allebei niet vinden. Hij bleek later snel een soort dolhofje ingekropen te zijn. En wij maar zoeken in die speeltuin daar, en was ook nog erg druk :thumbdown:
Heb even flink staan foeteren op hem.
<<

Elliot

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15401

Geregistreerd: 20 Feb 2014 11:58

Bericht 12 Mei 2015 10:19

Re: Je kind kwijt zijn

Sienna schreef:Oohh wat eng! Helemaal bij een plas kan ik me jouw angst wel voorstellen..

Ik wilde dat onze buren wat meer van jouw bezorgdheid hadden. Hun dochtertje van 3 loopt gewoon de tuin uit. Soms loopt ze dan naar ons, maar nu kwam ze dus niet (we zaten in de tuin, dus we zagen dat ze de tuin uit liep). Op gegeven moment is mijn vriend maar op zoek gegaan (omdat ze dus niet bij ons was en mijn vriend zich wél zorgen maakte) en bleek ze dus al helemaal aan het einde van de straat te lopen en is ze een drukke straat over gestoken. En die vader reageerde heel luchtig.. Daar kan ik me dus echt kwaad over maken.

Jeetje ik kan me goed voorstellen dat je je daar kwaad over maakt. Wat gek joh!

Ik was laatst met mijn neefje aan het voetballen en toen schoot de bal zo de weg op. Ik heb nog nooit zo hard gerend om te voorkomen dat hij de straat op liep, m'n hart zat in mijn keel. Ik moet er niet aan denken dat hij in zijn eentje op stap gaat en drukke straten over gaat steken. En dat is niet eens mijn eigen kind..

♥♥
<<

Parisienne

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3787

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:55

Bericht 12 Mei 2015 10:23

Re: Je kind kwijt zijn

Alibi, nee, het zit vol. Binnen een paar uur hadden er al teveel ouders zich aangemeld om mee te gaan. Ik kan evt. vragen om op eigen houtje te mogen gaan en eenmaal daar aan te sluiten, maar dan ben ik (met N.'s brijdrage aan de schoolreis erbij) zo'n 50 euro kwijt voor een half dagje weg. Dat vind ik eerlijk gezegd zonde van het geld. Ik overweeg om haar dit jaar nog thuis te laten en die dag samen met haar wat anders leuks te doen of zo.
<<

Susan

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13549

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:29

Bericht 12 Mei 2015 10:28

Re: Je kind kwijt zijn

Sowieso kun je als je zelf meegaat je kind niet een op een begeleiden, dan krijg je een heel groepje onder je hoede, dat lijkt me dan helemaal niet fijn als je al gestrest bent omdat je weet dat je kind een wegloper is.
Remember: in the end, nobody wins unless everybody wins (Bruce Springsteen)
<<

Anoniem193

Bericht 12 Mei 2015 10:56

Re: Je kind kwijt zijn

Susan schreef:Sowieso kun je als je zelf meegaat je kind niet een op een begeleiden, dan krijg je een heel groepje onder je hoede, dat lijkt me dan helemaal niet fijn als je al gestrest bent omdat je weet dat je kind een wegloper is.


Maar dat is dan beter dan zelf helemaal niet mee gaan.

Bij ons kon het eerst ook niet dat 1 van ons mee ging, maar omdat afgelopen koningsspelen toch bleek dat het allemaal niet zo makkelijk ging met t en een andere/vreemde ouder bij hem als begeleiding hebben ze een andere ouder moeten vertellen dat die niet mee kan met schoolreis. Die andere ouder was een ouder van een kind uit groep 2, zonder bijzonderheden, die wilde gewoon mee voor de gezelligheid zeg maar, niet omdat er noodzaak is.
<<

Thunder

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6359

Geregistreerd: 01 Sep 2013 23:24

Bericht 12 Mei 2015 11:00

Re: Je kind kwijt zijn

Mijn jongste loopt altijd weg. Je kunt niet fatsoenlijk ergens met hem heen gaan zonder dat hij wegloopt. Schijt irritant. In het begin was ik ook altijd bang, maar inmiddels weet ik dat hij altijd wel (een soort van) in de buurt is. In winkels is hij ook altijd weg, maar loopt nooit naar buiten, meestal staat dan bij de roltrap te kijken (als die er is).
Liefde is niet krampachtig vasthouden, maar vertrouwend loslaten.
<<

anoniem203

Bericht 12 Mei 2015 11:10

Re: Je kind kwijt zijn

Ik ben de oudste 1x kwijt geraakt in de dierentuin. Ik stond wat eten te bestellen en mijn man liep een beetje rond met S.. Op een gegeven moment vraag ik aan mijn man waar S. was. Hij dacht dat hij bij mij was maar dat was dus niet zo. We hebben heel het restaurant + binnenspeeltuin doorzocht maar hij was nergens te bekennen. De tranen stonden in m'n ogen want ik had al allerlei scenario's voorbij zien komen en toen ik een blik worp naar buiten zat hij in een draaimolen zo'n 50 meter verderop. Hij was een jaar of 2,5 en hij was dus het restaurant uitgeglipt in een oogwenk. Er stond al een wat ouder echtpaar bij hem en had al aan hem gevraagd wat hij daar zo alleen deed. Nou ik schaamde me best wel en mijn man kreeg daarna de wind van voren.
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11502

Geregistreerd: 15 Jan 2014 00:42

Bericht 12 Mei 2015 11:14

Re: Je kind kwijt zijn

Mijn zoon is dan nog niet geboren maar ik zou denk ik echt niet rustig kunnen blijven. Meestal gaat het goed maar je kent ook de verhalen waarbij het niet goed gaat.
2015 💙
<<

Gijs.

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3164

Geregistreerd: 13 Apr 2014 09:04

Bericht 12 Mei 2015 12:02

Re: Je kind kwijt zijn

Oohhh wat een enge verhalen, dit is echt mijn grote angst! Brrr
I made a wish and you came true
L. 22-01-2012 M. 16-05-2014
<<

Snoes

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6939

Geregistreerd: 11 Dec 2013 11:19

Bericht 12 Mei 2015 12:34

Re: Je kind kwijt zijn

Oh pff nee gelukkig nog niet. Ik moet er niet aan denken, ik zou ook echt heel snel in paniek slaan denk ik.
2012 & 2016
<<

Lou77

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 62

Geregistreerd: 31 Mei 2014 20:17

Bericht 16 Mei 2015 19:54

Re: Je kind kwijt zijn

Mijn vader is mijn broertje (toen een jaar of 5) een keer kwijt geraakt op de markt. Ik was er zelf ook bij. We zijn toen naar het politiebureau gereden en daar was hij heen gebracht door een echtpaar. Ondertussen had hij alle cellen mogen zien en had hij een appel gekregen. Ik weet nog wel dat ik een beetje jaloers was dat ik dat niet mocht zien, haha!
Dochter 24-01-2014
<<

SoGood

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6114

Geregistreerd: 11 Sep 2013 11:54

Bericht 16 Mei 2015 20:06

Re: Je kind kwijt zijn

Vreselijk! Wij waren pas met familie in zo'n Landalachtige toestand in een huisje. Ineens zegt mijn schoonzus, waar is mijn zoon?! Hij was nergens te vinden in het huisje. Heeft hij (3jaar) zelf zijn schoentjes aangetrokken en is gewoon stilletjes het huisje uitgegaan om buiten een stukje verderop te gaan spelen. Wat waren wij geschrokken!
<<

Le Chat Noir

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 276

Geregistreerd: 01 Sep 2013 18:54

Bericht 17 Mei 2015 11:40

Re: Je kind kwijt zijn

Ohh wat erg. Nu ik dit zo lees bedenk ik me dat ik ze iets om wil doen met naam en telefoonnummer enzo. Is echt mijn grootste angst dat ik ze kwijtraak. Er waren hier afgelopen vrijdag twee meisjes niet thuis gekomen na het spelen (gelukkig goed afgelopen)op de een of andere manier doet me dat nu veel meer dan voor ik moeder was.
Afbeelding
<<

ChiQ

Bericht 17 Mei 2015 12:13

Re: Je kind kwijt zijn

Ik ben zelf weggeweest in Istanbul.. Dat is een stad waar je echt nooit meer terecht komt. Ik was 1,5 jaar, mijn opa had me meegenomen, normaal ging dat altijd goed, die dag niet. We waren naar de diertuin geweest met de trein, en toen we weer teruggingen stapte hij de trein in en ik bleef zitten op het bankje. Mijn opa is naar huis gegaan, al die tijd niet aan mij gedacht en toen ie thuis kwam vroeg mijn oma en moeder waar ik dan was? Meteen was er paniek. Opa helemaal kapot. Mijn moeder stormde naar buiten om mij te zoeken en toen in de verte zag ze me aankomen lopen in mijn rode lakjasje en schoentjes aan de hand van de overbuurvrouw van mijn opa en oma. Wat bleek, geluk bij ongeluk was de buurvrouw uit de trein gestapt waar mijn opa instapte en die zag mij zitten op dat bankje, ze riep mijn naam en toen ik reageerde nam ze me aan de hand mee naar huis. Anders was ik forever gone.
Volgende

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers