Nonnevot schreef:Ik kan mij deels wel vinden in de reactie van Nougat. Toch denk ik ook dat bindingsangst in een bepaalde vorm wel bestaat. Ook wanneer je wel de ware bent tegen gekomen.

Ik spreek puur uit eigen ervaring. In het begin toen ik mijn vriend leerde kennen was ik al snel heel erg dol op hem. Toen het erop leek dat het echt wat ging worden raakte ik in paniek. En niet omdat hij de ware niet was, maar omdat ik bang was om weer gekwetst te worden. En dus duwde ik hem het liefste weg. Of te wel angst om te binden.
Hij heeft mij dat vertrouwen gegeven waardoor ik mijn angsten heb overwonnen. Hij was en is het meer dan waard.
Mijn vriend had overigens hetzelfde toen de relatie ook heel serieus werd. Hij werd steeds herinnerd aan zijn ex en hoe zij hem zomaar plots had verlaten. Hij kreeg in die zin bindingsangst dat hij zich niet volledig in zijn gevoel aan mij kon overgeven. Zijn verstand zei hem dat ik hem ook wel ging verlaten, zijn gevoel zei "Ik houd van haar"
En doordat we samen er heel open in staan, erover praten en het gevoel durven toe te laten, zijn wij er sterk door heen gekomen. De angsten zijn weg en we houden enorm veel van elkaar. En we kijken beide uit naar de toekomst.

Vandaag een jaar geleden leerde ik mijn vriend kennen. Het beste wat mij is overkomen in de turbulente tijd die ik achter mij heb gelaten.

Bliss schreef:Fijn Nonnevot!

Ik herken zowel de bindings- als de verlatingsangst. Van tevoren is het vooral bindingsangst, ik ga het liefst helemaal met niemand in zee, zodat er ook geen gevoelens en dat soort narigheden bij komen kijken ;) Ook na een date weet ik meestal wel dingen op te noemen waardoor de man in kwestie het niet voor mij is. Maar de enkeling die toch door de selectie komt en die ik toch leuk ga vinden, daarbij ontwikkel ik bijna direct een soort verlatingsangst. Ik wil het contact dan dusdanig graag onderhouden en hoe minder aandacht ik krijg, hoe leuker ik hem dan ga vinden. Achteraf gezien (dit zei ik ook in het datetopic geloof ik) vond ik sommige mannen pas écht leuk nadat ze toch niet echt beschikbaar bleken te zijn.
Nou ja, leuk dat ik tot dit soort inzichten kom, maar kom er maar eens van af!

Bliss schreef:Ik zat net eens ff te kijken naar vergoedingen voor psychologie, maar naar wat ik eruit opmaak, krijg ik helemaal niks meer vergoed. Dan is het sowieso geen optie, want ik kan dat niet betalen.
Fijn dat het te verklaren is, Discodip! Ik heb zelf idd ook aardig wat meegemaakt vroeger, maar zie nog niet helemaal hoe dat hiermee te maken kan hebben. Ik ben benieuwd of het boek me nog meer inzichten gaat geven.