Dan sta ik daar misschien gewoon anders in. Ik heb het niet bepaald op mijn familie en eens in het jaar wordt er een familiedag, en eens in de zoveel jaar een familieweekend georganiseerd. Al mijn ooms, tantes, neefjes en nichtjes zijn erbij. Één tante, oom en hun kinderen zitten enorm in m'n allergie, zijn erg neerbuigend richting ons gezin (m'n ouders, broertje en ik). Laat die tante nou Ook nog eens neyt de regeltante zijn. Alles gaat compleet op een andere manier dan waar ik me fijn bij voel. Maar hey, het is de familie van mijn moeder, en mijn oma vindt het zo heelrijk om alles en iedereen bij elkaar te hebben, geniet zo overduidelijk, dat ik voor hen gewoon m'n tanden op elkaar bijt en me aanpas. Het scheelt bij mij al heel erg dat ik er niet direct in stap met een idee van 'nou, we zullen het wel weer gaan meemaken, ik heb hier helemáál geen zin in', want dan heb ik bij voorbaat al een kutweekend dan ga ik inderdaad overal opletten, en bij alles 'zie je wel, slecht plan, dit' denken.

En wat ik zal zei: het lijkt me sterk dat er van je verwacht wordt om van opstaan tot slapengaan elke minuut op elkaars lip te zitten, is dat wél zo, dan kan ik het me inderdaad wel voorstellen dat je aangeeft graag momenten voor jezelf in te lassen, of als dat niet gewaardeerd wordt, dan maar korter te komen.

Ik ben het helemaal eens met Izar, ik vind ook dat tijdens dit soort familieweekends compromissen mogelijk moeten zijn, ik vind ook dat het een weekend moet zijn dat voor iedereen leuk moet zijn, niet voor een of twee mensen die het op een bepaalde manier hebben bedacht waarop de rest moet inschikken. Als er familieleden zijn die meer privacy nodig hebben moet die ruimte er ook gewoon zijn. Je gaat voor de gezelligheid.

Wij zijn al vanaf mijn geboorte met de hele familie op kerstvakantie geweest, maar het is altijd vrijheid, blijheid geweest, elkaars behoefte aan privacy respecteren en zeker niet alles samen doen. Naar mijn idee hou je dat soort traditie zo het langste vol.

Vanmorgen is er een soort overleg geweest. Zoals het ging vond ik ook niet echt leuk; er was besloten dat ieder voor zich maar moest weten wat ie ging doen en alleen bij het avondeten samen zijn. Tja...dat vind ik nou ook niet echt een familie weekend. Dus zijn we in de ochtend samen op pad geweest. Toen de rest een activiteit ging doen -waar wij niks van wisten, omdat we aangegeven hadden dat het toch wel erg duur werd- zijn we nog even gebleven en toen tot het avond eten ons eigen weg gegaan.

We ook korter omdat ik heb vrij kon krijgen eerder, we één dag van dit vrije weekend ook samen wilden zijn en omdat nog eens 75 euro voor een nacht veel te veel kosten voor een weekendje weg zou worden (we zijn nu ruim 300 euro kwijt voor 2 nachten). Prima toch? Kan ik de maandag nog even thuis bijtanken voor ik weer ga werken.

Ik krijg van mijn broer steeds sterk het gevoel dat wij te min zijn, lastig en krenterig... Dus dat botst non-verbaal. Hij verdient gewoon veel geld en kan makkelijk > 300 euro missen voor 2 nachtjes weg. Bij ons gaat dat wat minder makkelijk.
Ik heb voorgesteld om er volgend jaar een dag weg van te maken. Dan weet iedereen waar ie aan toe is. Onduidelijkheid over wat wel en niet samen doen en wat dan etc vind ik niet fijn. Daarin ben ik niet de enige, mijn moeder heeft dat ook maar dan juist dat ze wel alles samen wil doen. Dus als we dan een dan van ochtend tot en met avondeten plannen met leuke dingen doen hoeft iedereen zich maar 1 dag aan te passen en weet iedereen waar ie aan toe is.

En verder pas ik me gewoon aan hoor. Kook gezellig mee, was met iedereen af, klets met mijn moeder (wat ik altijd lastig gevonden heb). Doe Boodschappen met mijn stiefvader. Dus i k meng me zeer zeker in alle sociale bezigheden.

Vanmiddag even een kwartiertje in bed gelegen en daarna gaan hardlopen.

Morgenochtend -straks!!!- weer ff hardlopen en bij het ontbijt vragen wat iedereen zijn of haar plannen zijn.

Serieus? 300 euro voor twee nachtjes weg? Wauw. Dat vind ik best prijzig voor een weekendje weg met familie, waarbij ik er nergens uit kan halen dat je in een heel bruisende stad/mooi gebied bent, waar veel is te zien en/of te doen en vooral waarbij jij je prettig voelt qua setting. Ik wil best dat bedrag neerleggen voor een tof weekendje weg, naar een plek waar ik van kan genieten. Dat zou ik nooit doen voor een familieweekend waarbij het gewenst is dat ik er ben en that's it. Het kan aan mijn eigen ervaringen liggen, maar zulke weekendjes, waarbij de ouders dit voorstelden waren zij ook degenen die dit betaalden. Ik heb niet meegemaakt dat de kinderen dit idee zelf opperden en ik zou ook niet dit bedrag betalen als mijn moeder/oma/wie dan ook van de familie, had bedacht dat dit een terugkerend jaarlijks uitje is.

Voor dat bedrag zou ik een heel leuke stedentrip kunnen maken naar bestemmingen die mij aanspreken (zit toevallig net ff te zoeken op internet om iets te boeken) en heb ik de vrijheid om te doen en laten wat ik wil, zonder rekening te hoeven houden met meerdere mensen.

Mijn moeder vindt het ook super als m'n zus en ik meegaan naar familiedagen. Maar ze weet ook dat haar mening/wens hierin niet zwaarder weegt dan die van m'n zus en mij en dus worden we nergens op aangekeken dat wij vriendelijk bedanken.

Maple: zou in Jips situatie echt 300 euro neerleggen om zo je familie tegemoet te komen? Eerlijk gezegd geloof ik dat niet. Dit is best een aanzienlijk bedrag, waarvan ik het vrij brutaal zou vinden als mijn familie dit van mij zou verwachten en er ook nog op aangekeken zou worden als ik dat niet zou hebben/willen. In mijn geval heb ik het wel en hoef ik de rest van de maand niet heel sober te leven, maar ik zou het niet willen. Dit vind ik geen normale bedragen voor iets gaan doen waar ik zelf niets uithaal qua plezier. Dan vind ik het nog heel schappelijk dat Jip een nacht korter gaat, want dan nog steeds kost het best wat. Persoonlijk heb ik er geen enkele moeite mee als mijn familie me hierop zou aankijken, want ik zou ze het meteen terugleggen bij degene die hier zoveel waarde aan hecht: waarom verwacht je dat ik betaal voor jouw diepe wens die niet eens eenmalig is maar jaarlijks is? Nee sorry, die kaart van diepe teleurstelling en verontwaardiging hoeft een familielid bij mij niet te trekken, maar gelukkig kan ik me ook niemand in m'n familie bedenken die het zo zou insteken ----> allemaal gezellig bij elkaar zijn met een prijskaartje van een paar honderd euro die hieraan hangt. Bizar vind ik het.

Nou zeg, ik vind dat je wel erg doordramt op wat ik vind. Ik heb gezegd wat IK zou doen, niet wat Jip moet doen. Dus ja, IK zou in Jips situatie wel 300 euro neerleggen eb dan maar een weekend af en toe op m'n tanden op elkaar bijten. Maar als Jip dat niet wil dan is dat ook goed. Ik heb nergens gezegd dat wat ik hierin vind het enige juiste is, als iemand anders het anders zou doen, dan is dat ook prima. IK vind alleen dat IK best m'n frustraties even opzij kan zetten. En dat ik vanuit mezelf beredeneerde had ik expres in m'n eerste reactie hier al aangegeven. Ik snap niet zo goed waarom je er dan nog op door moet gaan.

Haha, dat was geheel niet zo bedoeld dat je hiervan het gevoel krijgt dat ik doordram. Ik vind het wel typerend, omdat ik zo een handje vol forummers kan opnoemen die dit niet zouden doen en die dit wel zouden doen. Het valt samen met je eigen grenzen bewaken en ik vind het zonde om te zien dat o.a. jij je dit zou laten aanleunen: meegaan in de grillen van een ander familielid, terwijl je je geheel niet fijn bij voelt. Het was zeker niet aanvallend bedoeld, Maple.

Ik vind dit topic wel sprekend voor hoe de ene persoon haar/zijn belangrijker acht dan die van een ander. Stel dat ik onwijs veel waarde hechtte aan mijn verjaardag vieren en op die dag samen zijn met familie. Dan vind ik het verre van redelijk dat ik (op m'n zus na) overige familieleden 3 uur laat reizen met OV of 2 uur met auto en dan 30 euro minimaal aan trein- of parkeerkosten kwijt zijn en aangezien mijn huisje te klein is voor grote groepen in de woonkamer, iedereen ook nog op kosten jagen door de hele dag in kroegjes drinken en eten te nuttigen. Dan kan het wel mijn sterke wens zijn, maar dan zou ik zelf ook wat moeite mogen doen om een ander hierin tegemoet te komen. Of ik reis die dag af naar mijn familie, zodat ik alleen de kosten heb van het reizen, of ik trakteer de hele dag. Dat bedoelde ik dus aan te geven; je kan niet alles wegschrijven onder de noemer 'ja maar voor mij is het zo waardevol en belangrijk om dit moment samen te zijn'.

Voor mij is een avond uiteten met de hele familie van mijn moeders kant al echt de max hoor, daarna wil ik me echt zowat van een klif afgooien.

Van mijn vaders kant kan ik het lang volhouden, heb daar onlangs gelogeerd en werd volledig vrijgelaten.

Lieve meisjes, ik heb af en toe op mijn tong gebeten en ik heb mij aangepast. Maar het gaat er niet altijd om dat IK mij moet aanpassen. Anderen kunnen zich ook inleven in mij en aan mij aanpassen. Of elkaar tegemoet komen. Zoals we nu gedaan hebben. De nachten waren 75/nacht, boot en parkeren 50 euro. Dan nog lunchen en boodschappen. Dan zit je dus zo aan 300 euro voor een weekend weg. Ik zou dat normaal gesproken ook niet uitgeven.

Ik vind dat je het heel goed hebt opgelost Jip. Ik ben er ook voorstander van dat iedereen zich maar moet aanpassen en niet maar 1 persoon. Ik doe vaak ook maar deels mee aan zulke activiteiten en dat is niet omdat ik zo graag recalcitrant ben maar simpelweg omdat ik vind dat je moet doen wat goed voor jou is. Je eigen grenzen bewaken is voor mij het belangrijkst.

Oooh Jip, ben je op 1 vd Waddeneilanden geweest? Dat kan wel heel leuk en mooi zijn qua omgeving!

Klopt! Op T ersch. Het is stralend weer!

Wauw, hopelijk kan je ervan genieten! De zon, de natuur, de sfeer van het eiland.

Weer op de terugweg momenteel. Maar het was lekker genieten van buiten zijn!