Ik heb het eigenlijk andersom, ik 'verwacht' helemaal niks (in die zien dat ik niet zit te tellen en te wachten), maar mijn moeder blijft me er maar op wijzen dat ik nog wel wat erf als mijn oma overlijdt en ook als ze zelf overlijden. Mijn oma is 89, dus tja, niemand weet natuurlijk precies hoe lang dat gaat duren, maar de kans dat ze binnen afzienbare tijd een keer komt te overlijden is ook wel aanwezig. Alleen daar ga ik dus inderdaad geen rekening mee houden, ik vind dat je geld pas moet uitgeven als je het hebt. Maar mijn moeder vind dat ik dat juist wel zou moeten doen of nou ja in elk geval zou kunnen doen. Blijf dat apart vinden.

Mijn opa en oma zijn wel vermogend en hebben heel goed vastgelegd wie wat krijgt. Aangezien mijn vader (hun zoon) niet meer leeft, krijgen wij dat deel ook. Ze zijn al oud, maar ik hoop dat het nog heel lang duurt.

Uiteraard heb ik zoiets niet meegenomen in het kopen van een huis ofzo. Afbetalen moeten we toch binnen 30 jaar, met of zonder giften.

Ja ik weet dat ik een flink bedrag erf, ik zit er niet op te 'wachten' maar weet wel dat het komt. Mijn ouders zijn daar ook heel open en eerlijk over en hebben ook aangegeven bij de hypotheek aankoop dat we er rekening mee konden houden. We hebben dus een aflossingsvrij gedeelte, maar zeker geen 100%. Daarbij ga ik er vanuit dat wij het sowieso kunnen betalen, ook zonder erfenis.

Nee natuurlijk houd ik daar geen rekening mee. Het idee alleen al vind ik bizar.
Ik vind dat mijn (schoon)ouders moeten genieten van het leven en wil echt niet dat ze financieel gezien rekening houden met de erfenis. Ik hoop dat ze nog een lang leven hebben en lekker genieten van het geld wat ze zelf bij elkaar gespaard hebben.

Flo; als je vader je erkend heeft zou je wel een wettelijk erfdeel moeten krijgen ook al laat hij in zijn testament zetten dat hij dat niet wil. Helemaal niets gaat wettelijk gezien niet in NL.

Ik vind het eigenlijk juist wel logisch om er wat rekening mee te houden. Niet dat je er op wacht oid natuurlijk maar toen ik een huis kocht noemde bv mijn vader wel zelf van dat je er toch rekening mee moest houden dat ze een koophuis (hypotheek inmiddels afbetaald), wat land en wat geld hebben. Niet dat ze rijk zijn, zeker niet, maar ze hebben zelf bv ook grond (woon in een plattelandsgemeente met van oudsher boeren in de familie) geërfd en gewoon altijd zuinig geleefd. En ook al zou ik willen dat ze er nu van genieten en het opmaken ze zijn gewoon zo opgevoed dat je toch aan de erfenis van je kinderen denkt en als je gewoon leeft doe je al gek genoeg. En ik vind het eigenlijk gewoon nuchter nadenken zonder dat je er buikpijn van hoeft te krijgen. Het is niet dat ik er met mijn hypotheek rekening mee heb gehouden, kan ook niet, maar het is gewoon logisch dat je later een bedrag krijgt. Ook al is dat met de huizenmarkt van tegenwoordig en een wat verouderde woning waarschijnlijk wel minder dan mijn vader zelf in gedachten heeft.

Nee die verwacht ik niet. Ik hoop dat als hun huis verkocht wordt hun schuld van het leasrproces in 1 keer vervalt. En als er dan wat over blijft is het alleen maar mooi meegenomen. Maar rekening mee houden wbt huis kopen nee echt niet. Vind het zelf ook nogal egoïstisch.

Ik heb werkelijk geen idee. Ik hoop dat mijn ouders en schoonouders gewoon nog lang leven, dat vind ik,belangrijker als geld.

Wel krijgen we eens in de zoveel jaar een gift van mijn opa en oma. Oma is ondertussen overleden... Maar opa deelt soms nog geld uit omdat hij het fijn vind om ons nu al t zien genieten van zijn geld en omdat het belastingtechnisch beter is ofzo.

Mijn ouders zijn hier heel open in en ik ben enig kind. Mochten mijn ouders overlijden zijn er twee huizen afbetaald en zal er ook geld vrijkomen. Ik hoop dat ik hier de aankomende jaren nog niets mee te maken krijg. Uit ervaring weet ik dat een erfenis/ schenking je echt niet gelukkig maakt en ik zit er eerlijk gezegd ook niet op te wachten.

Het komt hier wel eens ter sprake, maar we hebben er geen rekening mee gehouden bij het afsluiten van onze hypotheek. Mijn vader is overleden en mijn moeder weet nog niet of ze in hun (afbetaalde) huis wil blijven wonen. Als ze het gaat verkopen, komt het erfdeel van mijn vader vrij (zo heeft hij dat zelf laten opnemen in zijn testament). Dat zal een aardig bedrag zijn en we weten al wel hoe we dat zouden gebruiken (deel aflossing, deel om de verbouwing af te maken). Maar als mijn moeder besluit er te blijven wonen, ben ik alleen maar heel blij, want ik vind het een vreselijk idee om mijn ouderlijk huis te moeten missen.

Verder erft mijn man nog wat van zijn peetoom, die hebben geen kinderen. Maar ik heb geen idee of dat veel zal zijn en dat gaat als het goed is ook nog heel lang duren.

Maar het erover hebben op zich vind ik eigenlijk niet zo gek.

Wij hebben al een behoorlijke schenking gehad toen we het huis hadden gekocht en daarna nog een keer maar hebben toen een heel groot deel naar de kinderen gedaan.
Mocht mijn vader komen te overlijden en ik mijn kindsdeel zou krijgen dan verwacht ik nog wel wat ja. Bij mijn moeder niet en bij mijn schoonouders zit wel aardig wat. Mochten ze komen te overlijden dan weet ik dat het huis sowieso is afbetaald van ons, maar laat ze zelf maar lekker genieten, ze zijn beide nu vervroegd met pensioen en de levensverwachting van mijn schoonmoeder ligt niet heel hoog, ze wordt ook steeds slechter. Dus heb liever dat zij genieten en ze zo trots is op haar foto's die ze dan maakt. Schoonvader kwam trots en sneaky vertellen dat ie zijn zin had gekregen en toch een nieuwe auto had gekocht ipv een tweedehands auto. Ik zie mensen liever gelukkig dan dat ik een bak geld op mijn rekening heb staan.

Daar heb ik nog nooit over nagedacht. Mijn ouders zijn nog niet zo oud, dus voordat ik wat van hun erf duurt het nog wel even. Nou zijn ze geen big spenders, dus er zal vast wat over blijven. Maar zelfs al maken ze het wel op, dan hoop ik dat ze er van genoten hebben. Het is tenslotte hun geld.
Mijn vader maakt trouwens wel altijd stomme grapjes tegen mijn oma, dat ze niet zo veel moet uitgeven ivm de erfenis. Maar goed, ook zij heeft altijd hard gewerkt dus ik hoop dat ze van haar geld geniet.

Verder zou ik er nooit rekening mee houden, je weet niet wanneer je het krijgt en als je dan daardoor in de problemen komt ben je mooi de sjaak.

Ik vind het vreemd om een erfenis op die manier in te calculeren. Ik verwacht als mijn ouders sterven wel mee te delen in de erfenis, want ze hebben mij niet onterfd, maar daar ga ik nu echt niet over nadenken, of dit meenemen in enige financiele overweging.

Wij weten dat we een erfenis krijgen van opa en oma als die komen te overlijden. Weten ook hoeveel het is daar hebben we het ooit eens over gehad.

Wij hebben het nergens in mee gecalculeerd, je weet nooit hoe iets loopt.

Ik hoop natuurlijk dat de oudjes nog minstens 20 jaar mee gaan, en dat ik nog lang geen erfenis van ze ga krijgen, maar ergens vind ik het wel 'fijn' om te weten dat we ooit een bedrag krijgen wat wij nooit bij elkaar zouden kunnen sparen.... Maar dat vind ik geen slechte gedachte...

Incalculeren snap ik echt niet.... Dan zou je bijna nog teleurgesteld moeten zijn als de erfenis langer op zich laat wachten als dat je gecalculeerd hebt

Je ouders kunnen jou niet 100% onterven

Nee, dat is hier ook niet aan de orde gelukkig.

Ja maar ik hoop wel dat dat nog heel lang duurt.

Ik heb het dus juist andersom.
Ik verwachtte helemaal niks en kreeg in ene afgelopen Kerst een flink bedrag van mijn opa en oma.
Mijn oma was toen al overleden en mijn opa is vorige maand overleden.
Ze hadden dit gespaard voor alle kleinkinderen en hij wilde dit al geven voor zijn overlijden.

Maar wat ik nu heel erg heb, ik durf het niet uit te geven.
Ik wil het namelijk niet zomaar ergens aan uitgeven.
We hebben er tot nu toe alleen een heel mooi schilderij van gekocht, ter herinnering aan mijn opa en oma.
Daar kunnen we elke dag naar kijken.
Maar ik vind het zo moeilijk om er iets mee te kopen....

Helaas weet ik al wel wat wij per kind gaan krijgen als mijn moeder komt te overlijden. Voor het eerste deel heb ik al moeten tekenen toen mijn vader kwam te overlijden. Mijn moeder heeft ook een hele slechte gezondheid en gaat de laatste tijd ook behoorlijk achteruit. Maar dit nemen we absoluut nergens in mee. Ik zou het net als Gekkie heel moeilijk vinden om uit te geven.

Ik verwacht alleen maar schulden en troep :') En daar houd ik wel rekening mee, in de zin van; ik weiger straks alles, maar wil wel een aantal waardevolle spulletjes uit het huis hebben. En dan heb ik 't over emotioneel waardevol, hoor Mijn ouders hebben allebei altijd al problemen met geld gehad.

Mijn schoonouders hebben een praktisch afbetaald huis en een flinke spaarrekening, maar wij hopen dat ze straks gewoon gaan genieten samen. Proberen schoonvader al een hobby aan te praten (een bootje vinden we helemaal iets voor hem!) en ze vaker op vakantie te laten gaan, omdat ze het verdienen.

Bazinga dan wil ik je wel een tip meegeven. Probeer ervoor te zorgen dat je die spullen in handen hebt voor het overlijden. Dat klinkt cru en hard maar wij hebben dat ook gehad bij het overlijden van mijn schoonvader.
Hij had schulden maar zodra je de erfenis verwerpt mag je helemaal niets uit het huis meenemen. Dan gedraag je je als erfgenaam en kan je dus ook opdraaien voor de schulden.
Natuurlijk is er nog ruimte tussen het overlijden en verwerpen om dingen mee te nemen (hebben wij wel gedaan, vooral fotoboeken) maar officieel mag het niet. Ik heb er ook echt nachten wakker van gelegen, zo bang dat ze daarachter zouden komen en wij met die schulden zaten.

Bazinga: weigeren is weigeren dus dan mag je het huis ook niet meer in (als jij er na de dood iets uit gaat halen en ze komen erachter kan dat heel vervelend uitpakken)en alles wat jij verwerpt komt dan neer bij je broers/zussen en daarna je kinderen.

Dat weet ik idd Tenminste, mijn vriend heeft me er al op gewezen en ik heb 't al eens met m'n moeder overlegd. Spullen van m'n vader heb ik al in huis staan, 'just in case', dacht ik toen. M'n moeder zei dat als het plotseling gebeurd, we pech hebben en als ze ziek wordt, al gelijk de waardevolle spullen moeten gaan verhuizen.

Gaat trouwens om heel kleine dingen, hoor. Er is een boekje dat vroeger van m'n oma was, een aantal oude boeken die van opa zijn geweest. Niet eens echt iets van waarde, maar voor m'n moeder nu nog te bijzonder om al aan mij te geven.