Haha, zo erg is het ook weer niet hoor :p

Maar er zijn gewoon een paar dingen die me opvallen als het ware.

Kijk, ik lees ook vooral angst. Je bent bang dat het mis loopt, maar ook voor als het juist goed uitpakt. Want "hoe reageren dan z'n ex? En je broer? En anderen?". Ik neem aan dat zij jou en hem gelukkig willen zien (behalve z'n ex dan ) dus waar maak je je nu echt druk om? Laat je je echt weerhouden, omdat het wellicht wennen zou zijn voor je broer om jullie close te zien?

Ik vind echt dat je daarvoor je niet moet tegenhouden van het vinden van liefde. Daar doe je jezelf echt te kort mee.

Dat gezegd te hebben; weet je al of je überhaupt oprechte gevoelens heb voor hem? Wat ik eruit lees, is dat je hier pas over ging nadenken nadat hij z'n gevoelens heeft opgebiecht. Is het niet meer gevleid zijn? Ik snap het wel hoor, maar ik was zo iemand die iemand leuk vond omdat ze mij leuk vonden zeg maar. Het idee van joh een leuke jongen heeft gevoelens voor mij, kan al een idee geven van; misschien ik ook wel.

Ja, je zegt wel dat er wat spanning was. Maar is dat niet vaker als je als single op de bank zit met een wijntje met een andere leuke single ? Ik zeg niet dat het onmogelijk is dat een man en vrouw vrienden zijn, maar ik denk wel dat er momenten zijn dat de een of ander weleens nadenkt over gevoelens hebben/of hoe het met diegene zou zijn.

Afijn, ik vraag me dus meer af of hij je verstopte gevoelens voor hem naar boven heeft gehaald, of dat ze nu pas beetje ontstaan omdat je weet dat hij meer in je ziet dan gewoon een goede vriend.

Ik ben het er trouwens mee eens dat jullie band nu sowieso verandert is. Het zal niet meer hetzelfde zijn. Iig niet voor een lange tijd. Jij weet immers dat hij je aantrekkelijk vind. Dat legt opeens een andere sfeer op dat wijntje doen in de bank.. Dus in theorie is de vriendschap nu al anders/er niet meer op dezelfde manier. En als je hem echt al leuk vond, maar misschien durfde je er eerst niets mee te doen (want hij had een relatie, of omdat je geen blauwtje wilde lopen), waarom dan nu niet onderzoeken wat het nu kan zijn? Geloof me, zolang jullie er zo over appen al, is de verhouding al heel anders tussen jullie. En je kan de vriendschap ook verliezen door het te negeren. Want hij ziet je al anders

Dus dat is het meer, ik zou me eerst eens goed afvragen wat je nu zelf voelt voor hem en hoe jij hem ziet en of je hem wel zou willen als vriendje vriendje. Dan pas kan je je zorgen gaan maken om de rest. Maar serieus, je broer gaat echt niet z'n vriend kwijt raken als jullie niet blijken te werken (of hij moet je een enorme streek leveren ), maak je daar nog niet of beter gezegd - helemaal niet! - druk over. Maar onderzoek wel goed hoe het voor jou zit.

Haha oke, toch best lange tekst geworden. Sterkte :p

Bedankt voor je reactie Tabbie.

Voordat het uit ging tussen hem en zijn ex heb ik nooit gevoelens voor hem gehad. Onze band was toen ook heel anders, toch een stuk afstandelijker en oppervlakkiger. Het is zelfs nooit in me opgekomen om hem op die manier te bekijken.

Ik denk dat ik mezelf er een maand of 2 geleden op betrapte dat er door mijn hoofd spookte hoe het zou zijn als....
Sindsdien voelde ik ook een soort spanning als ik bij hem op de bank zat, maar geen vlinders ofzo. De band tussen ons is gewoon langzaamaan veranderd... Ik voelde me steeds meer op mijn gemak, we zitten op 1 lijn, kunnen heel goed praten, begrijpen elkaar.

Wat ik inderdaad wil doen is erachter komen wat dit gevoel nou precies is. Hij heeft hetzelfde stuurde hij, we weten allebei niet goed wát het precies is en wat we ermee aan moeten.
Het kan heel erg goed zijn dat die aantrekking er is doordat we allebei single zijn, vaak lekker een wijntje doen bij de open haard etc.... dat het in die zin van beiden een soort bevlieging is.

Het is in ieder geval niet zo dat ik iets ben gaan voelen sinds hij zijn gevoel heeft opgebiecht, dat staat er los van.
Feit dat hij zn gevoelens heeft geuit heeft er wel voor gezorgd dat ik er over ben gaan nadenken, terwijl ik het anders wrs had weggestopt en er nik mee had gedaan.

En je hebt gelijk, het is voornamelijk angst. Komt doordat ik mijn vertrouwen in de liefde en mannen een beetje kwijt ben, en dan al snel denk "ook dit zal wel weer fout aflopen" ... dat is even een knop die ik om moet zetten...