Popcon ja klopt maar zodra kleine huilt zegt mijn vader wat nu haha

Mijn moeder voede ons meer op dus mijn vader weet niet zi goed wat ie moet doen als mijn kleine huilt dan zegtie gelijk hier

Mijn vader is vreselijke vreselijke rustige man waar je de woorden uit moet krijgen.hij is bang dat de kleine valt ofzo is hij verantwoordelijk. Ik vind niet zo.fijn dat mijn vader zo zacht is soms moet je ook hard zijn

Hier pas ik met regelmaat op op het buurjongetje via de babyfoon. Hij wordt nooit wakker. Mijn kinderen daarentegen worden nog wel eens wakker voor een speen of een knuffel of instoppen, en denk dat ze gek zou worden als de buurvrouw ineens boven haar bed zou staan. Sowieso ben ik er slecht in, l is bijna 3,5 jaar en nu pas komt mijn schoonmoeder een keer beneden zitten als ze (hopelijk) slaapt.

Mijn zwager en vriendin woonden naast ons. Als ik even blokje om wou op de racefiets bracht ik de babyfoon daarheen. Maar hun relatie is over, en mijn spontane oppas is weg.
Ik durf de buurvrouw aan de andere kant ook niet te vragen. Die zit ook gewoon wel eens midagen thuis in de tuin. Ik denk dan alleen is het niet raar? Gebruik je ze dan niet? Wil er geen misbruik van maken.

Popcorn, het houdt mij tegen dat zij gaan denken dat ik misbruik van hun maak.
Terwijl ik aan de andere kant denk, goh als je thuis zit is zo'n babyfoon weinig moeite. 999 van de 1000 x slaapt e door. Die kleine kans dat ze er heen zouden moeten zou voor e ook niet echt een probleem zijn, want ze is totaal niet eenkennig.

Het probleem is dat ik niemand lastig wil vallen met mijn probleem. De grens om hun te vragen voor als e wakker is ligt ook vele malen hoger. Maar zelfs zo een x een avondje, of wekelijks een uurtje durf ik al niet (puur dus voor mezelf) en val ik weer terug op m'n ouders (die nooit nee zeggen, maar waar ik t ook weer zielig voor vind)

Ik heb geen reacties gelezen.

Maar mijn zus is ook aleen met haar zoontje (3,5 jr) en zij gaat wel eens een blok om (lopend) en neemt dan de babyfoon mee (zij heeft een Alecto heeft een bereik tot 3km). Zij heeft het voordeel dat ze dichtbij 2 vriendinnen woont en daar dus heen kan met de babyfoon. Als ze gaat sporten dan passen onze ouders op.

Ik vraag mijn buurvrouw echt alleen als er hoge nood is. Niet omdat ik haar niet vertrouw hoor, maar die enkele keer dat we samen weg gaan vragen we opa en oma.
De andere buren zijn helemaal geen optie. Een buurvrouw van 80 plus en een vrijgezelle buurman van 55. Zijn beide geen kleine kinderen (meer) gewend.

Ik zou dat ook alleen in hoge nood doen. Nit voor een avondje sporten denk ik.
Ik had een oppas die 2x in de week kwam toen ik nog veel 's avonds repeteerde.

De buurvrouw heeft 1x opgepast toen T. een baby was, ik denk een uurtje of anderhalf. Buurjongen had T. toen bij hem op de kamer genomen en daar is ze lekker gaan slapen. Maar verder heb ik het eigenlijk nooit durven vragen. Terwijl ik denk dat mijn buurvrouw/buurmeisjes dat best wel leuk zouden vinden.

Ik weet wel dat als het echt nodig is, ik altijd kan aanbellen en er dan iemand tijd maakt. Maar zomaar om even te gaan sporten of weg te gaan, nee dat zou ik niet gauw vragen.

Ik zou willen dat ik de buren niet hoefde te vragen voor t sporten, maar heb helaas geen partner thuis zitten waarop ik kan terugvallen om wel een avond te kunnen sporten

Als ik voor mezelf spreek is sporten/etentje etc. toch meer iets waarvoor ik een betaalde oppas of mijn ouders/zusje/vriendin zou vragen dan iemand in de buurt.

Komt misschien ook wel omdat iedereen hier erg op zichzelf is. We groeten elkaar, maken een praatje als we elkaar tegenkomen maar meestal blijft het daarbij.

Ik deed af en toe een beroep op de buren. Als ik iets vergeten was bij de supermarkt bijvoorbeeld. We hebben goed contact met ze, komen geregeld bij elkaar over de vloer. Maar hun jongste blijkt ernstig ziek te zijn dus nu willen we ze alleen maar zoveel mogelijk ontlasten.

Babyfoon heb ik overigens nooit gedurft.

Ik weet genoeg, de ene buren ga ik toch eens vragen! De rest laat ik nog wel ff wachten..