Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

20 Mrt 2015 09:28 door Anoniem216

ไม่เป็นไร schreef:
Dimmel schreef:
ไม่เป็นไร schreef:Nee zeker niet, nu heb ik ook geen kinderwens dus misschien als dat wel zo was ik er anders in zou staan. Maar vind het ergens toch wel "egoistisch" om maar aan kinderen te beginnen omdat jijzelf dat zo graag wilt. Dan kan je een kind nog zoveel liefde geven, er zal altijd een andere ouder ontbreken.. en ja, dat kan altijd gebeuren door scheiding of plotseling overlijden, maar dat is voor mij gevoelsmatig toch iets anders als een kind krijgen dmv een zaaddonor.
Krijg het idee dat er alleen gekeken wordt naar de eigen behoefte en niet naar het kind.

Je doet dit toch altijd vanuit je eigen behoefte. Dan is een stelletje net zo egoïstisch als een single.

Je snapt niet hoe ik het bedoel.

Hoe bedoel je het dan? Het feit dat er een vaderfiguur ontbreekt? Ik ben benieuwd waarom jij het egoïstisch vind.

20 Mrt 2015 09:29 door Anoniem125

Nee, een vader is inderdaad totaal onbelangrijk voor een kind :eyes:

20 Mrt 2015 09:30 door Anoniem114

Ik snap wel wat er wordt bedoeld (denk ik...)

Als kind van gescheiden ouders, heb ik deels bij m'n vader en deels bij m'n moeder gewoond en eigenlijk was 't nooit helemaal goed. En 't had weinig te maken met het missen van een vader- of moederfiguur, want volgensmij zijn mijn beide ouders hartstikke hybride. (m'n vader was een awesome kok en fixte al m'n kleren als ik er weer 's een scheur in had, terwijl m'n moeder me heeft leren banden plakken en klussen) Maar beiden hadden niet de middelen om fulltime thuis te zijn, dus er werd veel gewerkt en dat heb ik wel gemerkt. Ik was een zogenoemd 'sleutelkind', overblijven was vaste prik en bij thuiskomst, waren m'n ouders bezig met 't huishouden.

Dat heb je ook wel bij stellen, natuurlijk, maar als single parent heb je minder opties.

20 Mrt 2015 09:34 door Anoniem216

Vader is niet nodig, maar een vader figuur in de zin van een opa of een goede vriend kan dat prima compenseren. Nougat dan zijn kinderen van homostellen ook zielig, die missen immers ook de moeder of de vader.

20 Mrt 2015 09:45 door Anoniem107

Dimmel schreef:Vader is niet nodig, maar een vader figuur in de zin van een opa of een goede vriend kan dat prima compenseren. Nougat dan zijn kinderen van homostellen ook zielig, die missen immers ook de moeder of de vader.

Dat vindt ze inderdaad ook niet kunnen, meen ik me te herinneren.

20 Mrt 2015 09:46 door Anoniem125

Maple schreef:Hoewel ik deels begrijp wat je bedoelt hoor, ben ik het er niet mee eens. Ik denk dat een kind in een (al dan niet bewust gekozen) eenoudergezin ook prima in z'n behoeften voorzien kan worden.
Maar, nu we het hoer dan toch over hebben ben ik wel benieuwd of je specifiek kunt benoemen waarom dit dan noet goed zou zijn voor een kindje? Omdat er een vaderfiguur ontbreekt?

Ik reageerde op dit bericht van Maple. Vandaar dat ik specifiek verwees naar de rol van de vader. Kan me namelijk niet zo goed voorstellen dat je niet snapt hoe belangrijk een vader is voor een opgroeiend kind. Of in ieder geval, hoe belangrijk het is om op te groeien in een gezin, waar twee mensen elkaar versterken, helpen, liefhebben. Dit kunnen ook twee mannen, of twee vrouwen zijn. Of, in een minder ideaal geval, gescheiden ouders die beiden zeer betrokken zijn bij het kind.

Natuurlijk kan het soms niet anders, maar bewust kiezen voor een situatie waarin een kind opgroeit met alleen jou als moeder, nee ik zou daar dus nooit voor kiezen. Ik vind dat je moet denken aan het kind en niet alleen aan wat jij zelf wil.

20 Mrt 2015 09:47 door Anoniem125

Maple schreef:
Dimmel schreef:Vader is niet nodig, maar een vader figuur in de zin van een opa of een goede vriend kan dat prima compenseren. Nougat dan zijn kinderen van homostellen ook zielig, die missen immers ook de moeder of de vader.

Dat vindt ze inderdaad ook niet kunnen, meen ik me te herinneren.

Huh? Spreek voor jezelf :eyes:

20 Mrt 2015 09:49 door Anoniem107

Nougat, de vraag in m'n laatste post op de vorige pagina stel ik ook aan jou. Je post hierboven vind ik daar geen inhoudelijk antwoord op, dat geeft voor mij niet aan waarom jij precies vindt dat het niet kan. Overigens kan ik me een discussie van een (paar) jaar terug herinneren waarin je heel stellig aangaf dat je vind dat homostellen geen kinderen zouden moeten willen, fijn dat je je mening daarover hebt bijgesteld.

20 Mrt 2015 09:52 door Anoniem125

Dat heb ik werkelijk nooit beweerd. Nooit gevonden ook, dus nee mijn mening is niet bijgesteld of wat dan ook. Beetje vreemd dat je dit zo zegt.

20 Mrt 2015 09:54 door Anoniem122

Ik heb het niet over een vaderfiguur, wel over een tweede ouder waarop een kind kan terugvallen (Of dat nou man-vrouw, vrouw-vrouw of man-man is). En daarop doelde ik wat betreft behoeftes van een kind. En dan kan je nog zo'n geweldige opa hebben of een vriend van de familie waar een kind terecht kan, dat is TOCH anders dan een ouder.

Als je als stel samen een kinderwens hebt en aan kinderen begint, vind ik dat heel anders dan wanneer je als alleenstaande vrouw die kinderwens gaat vervullen dmv een zaaddonor. Er wordt dan altijd gesproken over "Oh IK heb zo;n kinderwens", maar ik denk dat er te snel voorbij wordt gegaan aan de behoeftes van een kind. En dat is voor mij gewoon een optelsom van meerdere dingen waardoor ik er zelf nooit voor zou kiezen. Twee ouders, als alleenstaande moeder moet je toch over het algemeen fulltime werken om het allemaal rond te krijgen financieel, dat is al een stuk zwaarder dan dat je met zijn tweeën bent. Een kind heeft in mijn ogen een tweede ouder nodig om op terug te kunnen vallen. Een kind geboren uit liefde van twee mensen (En dan staat dat nog helemaal los van of een relatie wel of niet goed blifjt gaan), is voor mij heel anders dan een moeder die een kinderwens heeft en dan maar een kind krijgt van een onbekende donor. Ik zou mijn kind dat niet aan willen doen, niet weten wie de vader is, alleen maar om mijn eigen kinderwens te vervullen. Etc etc.. Zoals ik al zei, het is echt een optelsom van die dingen bij elkaar.

20 Mrt 2015 09:55 door Anoniem107

Ik kan me wel degelijk een topic herinneren waarin jij en ik een enorme discussie hierover hebben gehad.

Maargoed, je omzeilt m'n vraag

20 Mrt 2015 09:58 door Anoniem107

Mai pen rai: maar wat betekent dat dan precies voor het kind? Ik zie nu alleen maar beweringen over uit liefde geboren zijn, een andere ouder om op terug te vallen als moeder zijnde. Maar ik lees nog geen antwoord wat een kind daarin nou precies tekort komt.

20 Mrt 2015 10:00 door Anoniem125

Eens met Mai Pen Rai. Vandaar ook dat ik het al snel egoistisch vind overkomen. Het lijkt alleen maar te gaan om IK WIL een kind, terwijl je eigenlijk in overweging zou moeten nemen hoe het voor dat kind is om op te groeien met alleen jou. Ik zeg niet dat het in geen enkel geval goed kan gaan, maar bewust kiezen voor het alleenstaande moederschap - zonder dat er iemand anders aanwezig is, dat zou ik voor mezelf nooit willen en dat wens ik ook eigenlijk niemand toe.

En ik vind de rol van een goede vriend/opa en oma/tante en oom etc. toch werkelijk een andere rol dan die van een vader/moeder, vader/vader, moeder/moeder.

20 Mrt 2015 10:02 door Anoniem125

Maple schreef:Ik kan me wel degelijk een topic herinneren waarin jij en ik een enorme discussie hierover hebben gehad.

Maargoed, je omzeilt m'n vraag

Maple, je bent echt verkeerd aan het denken, want ik weet 100% zeker dat ik nooit in mijn leven die mening heb gehad. Begrijp niet zo goed wat je hiermee wil bereiken, maar ik vraag je vriendelijk om ermee op te houden, want je verdraait zo op een heel gemene manier mijn woorden.

20 Mrt 2015 10:03 door Anoniem107

Nougat schreef:
Maple schreef:Ik kan me wel degelijk een topic herinneren waarin jij en ik een enorme discussie hierover hebben gehad.

Maargoed, je omzeilt m'n vraag

Maple, je bent echt verkeerd aan het denken, want ik weet 100% zeker dat ik nooit in mijn leven die mening heb gehad. Begrijp niet zo goed wat je hiermee wil bereiken, maar ik vraag je vriendelijk om ermee op te houden, want je verdraait zo op een heel gemene manier mijn woorden.

Goed, dan geef je geen antwoord, wat jij wilt.

20 Mrt 2015 10:04 door Anoniem122

Maple schreef:Mai pen rai: maar wat betekent dat dan precies voor het kind? Ik zie nu alleen maar beweringen over uit liefde geboren zijn, een andere ouder om op terug te vallen als moeder zijnde. Maar ik lees nog geen antwoord wat een kind daarin nou precies tekort komt.

Simpel toch?
Een gebrek aan liefde van twee ouders, een gebrek aan een tweede ouder om op terug te vallen indien nodig.. Ik denk dat die dingen zeker een gemis kunnen zijn voor een kind en als je het slecht treft ook zeker negatieve gevolgen KAN hebben voor een kind. Ik zou dat risico niet nemen alleen maar om mijn eigen behoefte te vervullen.. Je kan in zoveel keuzes egoïstisch zijn, allemaal prima, maar niet wanneer het een kind betreft, in mijn ogen.

20 Mrt 2015 10:12 door Anoniem119

Ik vind het heel mooi klinken dat een kind het beste opgroeid in een twee-ouder gezin maar ik vind het ook een beetje idealistisch. Waarschijnlijk zijn er heus wel wetenschappelijke bewijzen dat kinderen gelukkiger en zorgelozer opgroeien in twee-ouder gezinnen, maar ik blijf er bij dat een bewust éénoudergezin (dus dmv donatie ipv door scheiding) ook mogelijk moet zijn. Het hebben van twee ouders is immers geen vereiste of verplichting, er zíjn mogelijkheden voor éénoudergezinnen. Natuurlijk kan de praktische kant zwaarder zijn (denk aan opvang, werken, aandacht en zeker ook in noodgevallen) en er moet niet te licht over worden gedacht, maar ik vind niet dat er dan maar geen mogelijkheid moet zijn voor éénoudergezinnen om een kindje te mogen krijgen.

Ik ben het zelf ook niet eens dat een kindje verwekken (laten we het verwekken noemen, ipv nemen) als single ouder, dus dmv donatie louter egoistisch is. Bij een twee-oudergezin vind ik dat net zo goed gelden. Bij een bewuste keuze (en dus geen onverwachte zwangerschap) kies je op dat moment altijd omdat je een kindje wilt krijgen, dat is in dat geval altijd een keuze om je eigen wens te vervullen. Of het lukt is een tweede, maar de keuze is altijd egoistisch natuurlijk.

Een kinderwens is een intrinsiek iets. Of het nou bij de ene ontstaat wanneer je pas bij je partner bent en echt met hém samen een kindje wilt krijgen, of dat je gewoon de sterkte wens hebt om uberhaupt een kindje te krijgen, los van een partner. Het blijft een intrinstieke wens en keuze.

Stel ik was inderdaad op mijn 35e nog single, geen man, geen vrouw, geen relatie. Maar wel een kinderwens (wat sowieso al de grootste wens van mijn leven is). Wie ben jij (niemand in specifiek, maar jij als de medemens) om te vinden dat ik een egoistische slechte ouder ben, op basis van dat ik alleen ben?

Verder ben ik het heel erg met deze post eens:

Susan schreef:Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik gedaan had als het zo was, maar ik kan het wel heel goed begrijpen dat vrouwen die op latere leeftijd nog single zijn deze optie overwegen. Ik vind het ook heel raar om te suggereren dat zij kinderen als een accessoire zien, een kinderwens is voor singles net zo legitiem als voor stellen. Ik denk ook niet dat een kind ongelukkiger wordt bij een bewust alleenstaande moeder, zeker niet als er verder veel mensen om het kind heen staan.

20 Mrt 2015 10:37 door Hippie

Ik denk dat ik er alleen voor had willen gaan als ik tegen een bepaalde leeftijd nog geen juiste partner had gevonden en nog wel een sterke kinderwens had gehad. Al had ik me dan hoogstwaarschijnlijk wel beperkt tot één kindje, omdat het alleen vaak toch zwaarder is en zeker als je het op voorhand al weet dat je het alleen gaat doen dan zou ik daar zelf wel rekening mee proberen te houden.

Verder weet je gewoon nooit hoe het loopt, of je nu single bent of in een relatie zit. En ik vind een kind krijgen in je eentje niet persé egoïstischer dan wanneer je als stel een kinderwens hebt. Kinderen krijgen is vrijwel altijd in meer of mindere mate egoïstisch, en ik vind de motieven van een single nu niet zo afwijken van de motieven van een stel. Je kunt om exact dezelfde redenen een kinderwens hebben (er zijn ook heus wel verschillen te bedenken), met het verschil dat je alleen bent. Ik vraag me zelfs af of sommige singles er niet beter over hebben nagedacht, juist omdat het als single niet vanzelfsprekend is dat je een kindje zal krijgen. Als je dan een heel traject in gaat, zal dat over het algemeen heel weldoordacht zijn, wellicht beter doordacht dan sommige stellen die 'zomaar' voor een kindje gaan omdat ze het leuk vinden en het kan.

Uiteraard lijkt het me wel belangrijk dat je als single genoeg mensen om je heen hebt waar je op kunt terugvallen en het liefst ook een of meerdere personen die een beetje kunnen fungeren als rolmodel waar de andere ouder ontbreekt. En als single zal je waarschijnlijk meer moeten werken, dat lijkt me inderdaad wel een van de mindere kanten. Aan de andere kant zie ik bij de oudste op school vaak zat ouders die beide een carrière hebben en weinig thuis zijn, en dan niet omdat het echt nodig is om rond te komen. Dus ook bij kinderen met de ouders nog samen komt dit voor. Ik denk eigenlijk dat er aan elke situatie zo zijn voor of nadelen zitten en dat het per gezin kan verschillen hoe het loopt en of dat wel of niet goed werkt. In elk geval sta ik zeker niet negatief tegenover bewust alleenstaande moeders, ik kan me heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die uiteindelijk deze keuze maken als ze anders kinderloos zouden blijven.

20 Mrt 2015 10:38 door Anoniem107

Wat Marin zegt.

20 Mrt 2015 10:46 door Olivia

Ik vind de keuze van een alleenstaande ouder ook niet egoïstischer dan die van een koppel eerlijk gezegd. Wij hebben ook voor kinderen gekozen omdat wij dit zelf graag willen. Ik vind ook zeker dat de mogelijkheid hiervoor moet zijn. Net zoals ik vind dat het voor homo-stellen ook makkelijker zou moeten zijn om een kindje te krijgen (komen nu niet in aanmerking voor een eicel via het ziekenhuis).

Wat mij betreft mag iedereen die dat graag wil een kindje krijgen, mits er goed voor gezorgd wordt.

20 Mrt 2015 11:01 door Anoniem140

Ik zou het niet doen heb ik eerder al in dit topic gezegd maar dan omdat ik het zelf af en toe wel moeilijk vind en het brengt beperkingen met zich mee. Ik kan 's avonds niet eens onverwacht de deur achter mij dicht trekken en op stap gaan, vind ik ook niet erg trouwens. Maar hier bewust voor kiezen zou ik niet doen.
Vanuit het kind gezien denk ik dat zo'n ouder dat kind alle liefde zal geven en voor het kind vind ik het dus absoluut niet zielig of egoistisch gedacht van de ouder.
Mijn zoon ziet zijn vader ook niet, en dat is niet leuk. Vooral omdat het buiten mijn keuze om is, maar het wordt wel gecompenseerd door een hele goede band met zijn opa. Mijn vader en hij zijn echt twee handen op 1 buik en doen ook vaak dingen gezamelijk.
Ik denk dat de gedachte dat kinderen moeten opgroeien met een vader en een moeder tegenwoordig erg idealistisch.

20 Mrt 2015 11:18 door Elliot

Nougat schreef:Eens met Mai Pen Rai. Vandaar ook dat ik het al snel egoistisch vind overkomen. Het lijkt alleen maar te gaan om IK WIL een kind, terwijl je eigenlijk in overweging zou moeten nemen hoe het voor dat kind is om op te groeien met alleen jou. Ik zeg niet dat het in geen enkel geval goed kan gaan, maar bewust kiezen voor het alleenstaande moederschap - zonder dat er iemand anders aanwezig is, dat zou ik voor mezelf nooit willen en dat wens ik ook eigenlijk niemand toe.

Maar dit geldt toch evengoed als je als stel voor een kindje gaat? Dan moet je er ook over nadenken wat het voor een kind zou betekenen om bij jullie als ouders op te groeien. Twee ouders is echt niet per definitie beter dan één ouder. Ik vind het een beetje vreemd om te zeggen dat je het niemand toewenst. Ik durf best te geloven dat er kinderen zijn die een bewust alleenstaande ouder hebben die gelukkiger zijn dan andere kinderen die wel gewoon twee ouders hebben. Gelukkig opgroeien hangt van zoveel factoren af. Natuurlijk is een fijn gezinsleven daar een groot onderdeel in, maar ik zou niet durven beweren dat het egoïstischer is om alleen voor een kind te gaan dan als stel. Het lijkt me in beide gevallen een even egoïstische keuze.

20 Mrt 2015 11:35 door Anoniem126

20 Mrt 2015 12:48 door Anoniem144

Mijn kinderwens is altijd zo enorm groot geweest, dat ik zeker bewust alleen voor een kind gegaan zou zijn. Dan zou ik dat vanaf een jaar of 30 gedaan hebben. Ik onderschat zeker niet hoe zwaar dat zou zijn...

Gelukkig kwam ik op mijn 15e mijn man al tegen.

20 Mrt 2015 13:13 door Isabel_

Nu ik weet wat het hebben van een kindje inhoud, zal ik er nooit in mijn eentje bewust voor een kindje gaan. Ik vind het ouderschap een enorme verantwoordelijke taak (met voornamelijk heel veel mooie aspecten) die ik graag wil delen met een partner.

Welkom op Zeg maar Yes!

Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Re: Zou jij bewust alleen voor een kindje gaan?

Wie is er online?