Re: Tussen hoop, angst en verdriet
Ze is gewoon bij. Alerter en praat. Eerder werd gezegd dat ze niet zonder masker kon maar ze wilde het zelf niet meer en heeft nu de zuurstof alleen.
Ongelooflijk ik ben echt compleet in de war. Mezelf proberen voor te bereiden op het ergste geen hoop niks meer, en nu?!?
Wat moet je ermee. De prognose is nog altijd slecht maar ze vecht zo hard dat ik haar daadwerkelijk weer naar huis zie gaan iets wat ik de afgelopen dagen totaal niet had kunnen in denken.
Om 14:00 een gesprek met de arts ben erg benieuwd wat hij gaat zeggen.