Klopt! Ze heeft net een deel van een appel gegeten. Zoals altijd eet ze hem helemaal rondom in een prachtig 'patroon', en daarna is ze klaar. Maar.. ze heeft in ieder geval al vier hapjes brood en wat hapjes appel op!

Toch blijft het lastig inderdaad.

Als ik het zo lees komt het volgende in mij op.
Zij wil vat op het eten hebben, het moet gaan zoals zij het in gedachten heeft. Als het anders aangeboden wordt, dan dat zij gedacht had, dan gaat ze er tegen in en eet ze niet.
Dit hebben wij met onze zoon ook. Het is extreem vermoeiend, want als de gehaktbal verkeerd gesneden is, dan hoeft hij al niet meer. Sommigen denken dat ik gek ben dat ik met hem mee ga, maar ik weet dat zijn leven al vol met prikkels zit en vol met dingen waar hij absoluut geen vat op heeft en kan krijgen. Daarom probeer ik hem met het eten juist een veilige omgeving te bieden waar hij wel houvast heeft. Helaas lukt dit niet altijd, maar het gaat sinds ik hier actief mee bezig ben steeds beter. Tijdens het koken laat ik hem al helpen, met opscheppen mag hij kiezen wat en hoeveel en waar het op zijn bord het moet. En inmiddels heeft hij sinds 2 weken al 5 of 6 keer zijn hele bord avond eten leeggegeten. Dat hij überhaupt avondeten at was al een paar maanden geleden.
Zijn brood moet ook altijd hetzelfde en het gekke met hem, als hij een tosti heeft gehad, wil hij daarna altijd nog een broodje, want hij moet een broodje met ontbijt of lunch, ongeacht wat hij al gehad heeft, anders voelt het niet compleet voor hem.
Als hij niet wil eten vraag ik hem wat hij zelf voor oplossing bedacht heeft. De ene keer zegt hij dan dat hij een kleine jongen wil blijven en daarom niet eet. De andere keer moet het eten geprakt of wat dan ook.

Dat is iig iets.

Hopelijk gaat t snel beter!

Ik kan me nog steeds bij jullie aansluiten hoor en de mijne wordt alweer 6. Het medische is inmiddels uitgesloten, er is niks gevonden waarom hij niet 'kan' eten. Hier is het dus ook iets psychisch. Ik heb alles, maar dan ook echt alles, uit de kast getrokken om hem te laten eten. Het heeft niet gewerkt. Ik heb het los gelaten. Tuurlijk maak ik me zorgen, maar spreek dat niet meer naar hem uit. Binnenkort gaan we voor een psychologische test naar het wkz en dan wil ik dat niet eten uiteraard ook weer ter sprake brengen. Hopelijk komt er wat uit en tot die tijd eet hij maar gewoon zoals het hem uitkomt. Lastig is het hè.

Mijn dochter eet sinds een paar weken ook erg slecht. Wil alleen maar 'lekkere' dingen eten. Weet soms ook niet hoe daar mee om te gaan. Ze is net geen 1.5 jaar en neemt overal netjes een hapje van, maar spuugt het daarna net zo goed weer uit. Behalve bij lekkere dingen.
Ze heeft ook al een tijd iets raars. Ze weigert pertinent alles wat een rode kleur heeft. Macaroni, spaghetti, pizza, kersen, aardbeien, rode snoepjes ( we wilden eens uitproberen of ze dat niet toevallig zou eten), tomatensoep, tomaten, rode paprika, geel of groen eet ze wel.
Hoe ga ik hiermee om? Gewoon maar laten gaan en hopen dat ze het ooit wel gaat eten? Ze doet dit trouwens al vanaf het begin af aan.

Als je gevarieerd eten aan blijft bieden, krijgt ze haar vitamines wel binnen. En ze gaat vanzelf ook dingen eten die rood zijn, gewoon geen druk op leggen

Hier is R ook sinds jaar en dag al een ellendige eter. We hebben echt 1001 dingen geprobeerd maar het werkte allemaal maar even. Nu is het nog een (zeer) slechte eter maar ik vind hem nu op een leeftijd dat hij begrijpt dat hij moet eten. Hier is het dus nu geen geflauwekul meer maar gewoon proeven. Hij moet 5 hapjes proeven maar wanneer hij zeurt of kokhalst komen er hapjes bij. Dit werkt overigens goed ;)

Als ze kokhalst hier hoeft ze het dus echt niet te eten... Ik ga nog steeds over mijn nek als ik boerenkool ruik, omdat ik het als kind persé moest eten en dus letterlijk zat te kokhalzen aan tafel. Hoera voor het dwingen om te eten (not)

Ik herken bij hem wel het verschil tussen echt kokhalzen omdat hij het niet lekker vindt of dat hij gewoon boos is dat hij het moet proeven. Wanneer hij het echt niet lekker vindt dwingen we hem niet maar ik ken hem goed genoeg om dus te herkennen wanneer het maar een scene maken is.

Als ik mijn zoon dwing op jouw manier Fiene, en geloof me dat heb ik uit wanhoop ook geprobeerd, dan weigert hij daarna alles pertinent. Dan zijn we terug bij af en kunnen we weer naar sondevoeding grijpen. Mijn zoon is nog een stukje ouder dan de jouwe. Ik geloof niet dat dit een fijne oplossing is, maar fijn dat het bij jou werkt.

Hier een zoontje die soms niks wil eten. Het is wel vermoeiend

Ik vind kokhalzen ook echt een teken van stoppen.
Zal best dat er verschillende manieren zijn van kokhalzen bij je zoontje, maar dan extra opscheppen omdat hij kokhalst?


Ik vraag mijn zoontje ook om te proeven, tegenwoordig doet hij dat uitzichzelf, en zonder dwingen eet hij steeds meer zelf, hij eet nu zelfs boerenkool, dat deed hij een half jaar geleden echt niet.
Dochter zit nu heel erg in de fase dat ze niets wil en lust, maar daar maak ik me ook geen zorgen over, komt vanzelf, en als ze ouder is vragen we haar ook om te proeven.

Ik heb zelf echt een nare ervaring met dwingen van eten, mijn vader heeft een keer zijn bord met de mijne geruild en ik moest een groot bord vol met vies eten op eten, ik moest blijven zitten tot t op was, ondanks kokhalzen enzv, toen t eindelijk op was ging ik naar bed en alles kwam er boven weer uit. En dat alles omdat ik ook wat appelmoes erbij wilde ( en dat mocht niet omdat dat bij zijn eten hoorde)

Dus ja dwingen helpt niet en kokhalzend kind dwingen nog meer te geven vind ik echt te ver gaan..

Ik zou ook echt nooit mijn kokhalzend kind dwingen om te eten, laat staan extra opscheppen om hem te straffen voor het kokhalzen. Ik geloof best dat je een verschil ziet in de manier van kokhalzen, maar dan is het alsnog sowieso een manier van aandacht vragen en die geef je hem dan ook. Als je denkt dat hij maar doet alsof hij kokhalst, dan zou ik het eerder gewoon negeren.

Het wordt uit zijn verband getrokken. Ik zeg nergens dat er een schep bij komt maar een hapje. Ik ken mijn kind goed genoeg om te herkennen waar zijn gedrag vandaan komt. En als hij echt kokhalst hoeft hij niets meer maar ik zie prima wanneer het voor de show is. Jullie maken het veel en veel groter dan het is.

Nee het wordt niet groter gemaakt, jij maakt het nu ineens kleiner. Eerst was het kokhalzen en nu is het kokhalzen voor de show, dat is heel wat anders.

Ik had wel begrepen dat er bedoeld werd bij nepkokhalzen maar dan nog zou het niet mijn ding zijn.

Ik denk dat de problemen die bijvoorbeeld parisienne, thunder en alibi hebben ook in een hele andere categorie vallen dan de gewone peuter kleuter strijd om eten, waar bijna iedereen weleens tegen aanloopt. Dat is niet op te lossen met de opvoedtechniek van Fiene.

Thunder, zeker lastig. Sondevoeding is hier vast nog lang niet zo ver, maar geloof dat dat zoiets heftigs moet zijn. Begrijp heel goed dat jullie daar absoluut niet naar terug willen, dan inderdaad maar zoals hij het zelf voor ogen heeft. Hoe ziet dit er dan bij jullie uit? Wat eet hij dan zoal?

Alibi, je omschrijft ook echt precies mijn dochter. Ik vind dat je er wel een verhelderende verklaring over geeft. Over het stukje dat het eten iets is waar ze enigszins grip op kunnen hebben. Dochter krijgt ook continu teveel prikkels, haar hoofd maalt maar door, dag en nacht. Het klinkt me nu logisch in de oren dat het eten een rustmoment voor haar zou moeten zijn. Ik kan haar proberen nog wat meer te betrekken bij het koken, maar bij het pakken van het eten uit de koelkast trekt ze al een vies gezicht en schreeuwt: "Dat moet ik niet hoor!" en is weg. Het liefst eet ze elke avond tomatensoep. Ze krijgt dit dan ook een paar avonden per week. Samen met wat (stok)brood eet ze zo best een aardige laag uit een schaaltje weg. Nouja, er zitten in ieder geval wát aan groenten in, dus laat ik het maar zo. De blikjes Unox Stevige tomatensoep zijn hier niet aan te slepen

Overigens heeft dochter gisteren na de hapjes banaan nog een doosjes smarties op, drie augurkjes en een paar hapjes appelmoes. Een redelijke dag voor haar doen. Ze drinkt erbij ook nog twee flessen melk op een dag ('s ochtends en 's avonds), dus daar krijgt ze gelukkig ook wel weer iets aan voedingsstoffen van binnen. Maargoed, variatie zit er nauwelijks in dus. Bijna elke dag ziet er hier zo uit.

Mijn oudste was ook een zeer slechte eter tot 2 jaar terug. Toen ging ze op haar 5de in eens wel dingen proeven. Ze is 7 en eet best goed.
Mijn jongste daar in tegen eet ook slecht. En dan lees ik bij kokhalzen of zeuren een hapje extra. Nou dat zou hier extra tegen werken.

Gelukkig eten mijn meiden graag fruit dus vitamine krijgen ze binnen.

Parissienne, als je zelf tomaten soep zou maken zou ze dat dan ook eten? Dan kan je er lekker veel groente in doen en een grote pan voor haar maken en in porties invriezen.
En ik bedacht me nog wat gister, misschien kan je sensory spellen doen met haar. Bijvoorbeeld wat eten onder doekjes leggen en dat ze dan moet raden met haar handen wat het is, later kan je dat uitbreiden door haar te laten ruiken en misschien zelfs laten proeven of eerst aan de lippen te laten voelen. Iig alles met t doel te raden wat het is en er mee te spelen ipv eten.
Zo kan je haar ook met meel, rijst, doperwten enzv laten spelen.

Er wordt gezegd dat het niet kan dat hij dan een schep erbij krijgt. Dat zeg ik helemaal nergens, ik zeg een hapje.

Maar goed dat iedereen het op zijn eigen manier goed wil doen. En we elkaars kinderen in het echt niet kennen en dus niet weten wat de beste manier erbij is.

Ik reageerde hier op ja, er staat dat als hij kokhalst er extra hapjes bij krijgt ( dat is tocht t zelfde als extra opscheppen)

Dat maken jullie ervan. Ik schep op, of hij zelf, en daarvan moet hij vijf hapjes proeven. Wanneer hij moppert etc komt er een hapje bij. Het is echt niet zo'n groot drama hoor.

Jij kan het geen groot drama vinden. Ik persoonlijk vind dat het vreselijk! Maar zoals je al zei ieder zijn ding.