Het maakt me verdrietig.

10 Feb 2015 02:20 door Anoniem91

Zoals hier al eerder bekend heb ik geen contact meer met mijn moeder.
Nu kwam mijn vriend er gister mee dat zijn moeder donderdag met hem wil gaan shoppen... Uh, oké?
Als ze dat nou vaker deden, maar nee, dit is de eerste keer in bijna acht jaar dat we samen zijn. Dus ik zei tegen hem dat het mij verdrietig maakte en dat ik de timing niet heel handig vind en dat het voor mij best wel als een steek voelt. Als in, kijk wat wij leuk samen gaan doen. Een paar weken geleden belde zijn broer ook opeens of ze wat zouden gaan drinken. Ook iets wat nooit eerder gebeurde, dus werd daar ook al verdrietig om (heb ook niks meer van mijn broertje gehoord). Maar ik moest me niet zo aanstellen.
Is het nou zo vreemd dat ik de timing van ook mijn schoonmoeder niet heel handig vindt? Ik voel me al ontzettend eenzaam en word hier echt zo vreselijk verdrietig van.

10 Feb 2015 02:34 door Minx

Tuurlijk voel je je daar verdrietig om, hij krijgt ineens wat jij zo graag wil. De timing is niet heel handig, maar zou het er ook niet mee te maken kunnen hebben dat je vriend ff niet lekker in z'n vel zit en ze hem er doorheen willen trekken? Iets wat veel families dan ineens doen. Jij hebt die steun zo hard nodig want je onvoorwaardelijke veilige basis is weg gevallen. Wil je ff een hele dikke knuffel geven :hug:

10 Feb 2015 02:39 door Anoniem287

Is zijn moeder het type om dat bewust nu te doen? Of kan het ook puur toeval zijn denk je en heeft ze er verder niet over nagedacht? Either way, ik vind het begrijpelijk dat het je verdrietig maakt, want het is ook gewoon confronterend. Ook van mij een dikke virtuele knuffel, want die verdien je! :hug:

10 Feb 2015 02:47 door Anoniem91

Ja, het is inderdaad, denk ik, omdat hij ook niet lekker in zijn vel zit. En alvast voor zijn verjaardag... Het stoort me ook wel dat hij met mij nooit wil winkelen, hij vindt het vreselijk. Maar ik heb vaak bevestiging nodig om iets te kopen voor mezelf (doe ik eigenlijk nooit).
Ik denk inderdaad dat ze er niet over nadenkt. En we hebben het er net nog wel over gehad en hij is nu bang om zijn moeder te kwetsen. Ik zei ook al, als je gewoon zegt, joh mam, de timing is niet heel erg handig nu met deze situatie. Dan is er niet zoveel aan de hand denk ik. Zijn familie is gewoon een stuk lomper met dat soort dingen ook. En niet zeiken, gewoon doorgaan.. Ik heb het gevoel dat ik nu overal alleen voor sta en dat maakt me ook machteloos.

10 Feb 2015 03:00 door Minx

je staat er echt niet alleen voor! Rationeel gezien weet je dat waarschijnlijk ook, maar emotioneel gezien voel je het niet. Dat doet pijn heel veel pijn :hug:

.

10 Feb 2015 03:01 door Anoniem91

Ondanks je mensen om je heen hebt voel je je toch alleen en onbegrepen. Dank je trouwens, las net jouw topic ook. Dikke knuffel van mij.

10 Feb 2015 03:03 door Minx

Dank je, ik herken je gevoel heel goed met betrekking tot het alleen voelen. En je weet dat het niet zo is maar gevoel uitleggen is heel erg lastig. En denk dat het daarom is dat je je soms zo onbegrepen voelt.

10 Feb 2015 03:09 door Anoniem91

Ja, ik weet ook allemaal niet hoe ik het met verjaardag van Lise straks moet doen..... Gek word ik er van.

10 Feb 2015 07:37 door Anoniem211

Ik begrijp het niet zo goed. 'Dit is de eerste keer in bijna 8 jaar dat we samen zijn'. Er is iets speciaals aan de gang op die dag?

10 Feb 2015 07:46 door Fiederilsje

Ik snap jouw gevoelens, maar aan de andere kant vind ik het ook leuk voor hem; blijkbaar komt het niet zo vaak voor dat ze wat samen doen (en wellicht duurt het hierna weer 8 jaar totdat er wat samen wordt gedaan oftewel, ik zou denk ik ook mijn kans grijpen). Maar ik vind het echt naar voor je dat dit steekt!

10 Feb 2015 09:02 door SoGood

Dat zulke dingen je raken daar kan ik inkomen. Maar om nou je vriend zijn verjaardagscadeau/dagje uit te ontnemen dat begrijp ik dan weer niet. Het is voor hem toch fijn dat hij wel een band heeft met zijn moeder of broer? Wat verwacht je van hem. Dat jullie samen verdrietig gaan zijn die shopdag? Je vindt de timing slecht, maar ja... Wanneer is de timing dan wel goed? Gun hem dat, hij zit niet lekker in zijn vel. Ga samen lekker op een andere dag iets gezelligs doen. Sterkte.

10 Feb 2015 09:07 door Anoniem122

Natuurlijk is het pijnlijk voor je, maar het is ook wel een beetje gek om hem dat contact niet te gunnen omdat jij nu geen contact meer hebt met jouw familie.
Misschien realiseren zijn moeder en broer zich juist door jouw situatie dat het belangrijk is om het contact goed te houden?

10 Feb 2015 09:11 door Anoniem88

Ik snap heel erg dat het je steekt. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat zijn moeder het uit goede bedoelingen doet? Dat ze, juist door jouw situatie nu, inziet hoe waardevol een goede band met haar zoon is en ze daar nu (onhandig getimed) in probeert te investeren?

10 Feb 2015 09:16 door Ooh La La!

Ik snap dat het steekt, maar probeer het voor je vriend een beetje leuk te vinden. Wil je dat hij ook geen contact heeft met z'n moeder en broer? Het is moeilijk om het niet op jezelf te betrekken, maar heeft je schoonmoeder het bewust gedaan?

Zelf zit ik in een vergelijkbare situatie. Mijn broer wil niks meer met mij en mijn ouders te doen hebben. Maar ondertussen post m'n broertje wel regelmatig dat hij met onze broer gaat stappen of iets dergelijks. Zelfde als laatst met zijn verjaardag. Ik was 's middags uitgenodigd en werd op tijd het huis uitgebonjourd omdat onze broer 's avonds zou komen. Dat steekt. Maar ik gun m'n broertje wel de band met zijn broer.

10 Feb 2015 09:47 door Elliot

Ik vind dat je je een beetje aanstelt. Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk is het afschuwelijk dat jij geen contact meer hebt met je moeder, en de manier waarop dat is gebeurd is ook heel naar. Dat staat buiten kijf en daar mag je ook zeker ontzettend verdrietig om zijn. :hug:

Maar dat jouw vriend en zijn moeder samen iets ondernemen staat daar compleet los van. Je kunt niet verwachten dat hij ineens ook nooit meer iets met zijn moeder gaat doen, alleen maar omdat jij verdriet hebt. Ik begrijp dat het voor jou hard aankomt dat ze samen iets leuks gaan doen en daar mag je ook best even verdrietig over zijn, maar ik zou hem geen schuldgevoel aanpraten door tegen hem te zeggen dat je het rot vindt dat hij dit gaat doen.

10 Feb 2015 10:13 door Caro

SoGood schreef:Dat zulke dingen je raken daar kan ik inkomen. Maar om nou je vriend zijn verjaardagscadeau/dagje uit te ontnemen dat begrijp ik dan weer niet. Het is voor hem toch fijn dat hij wel een band heeft met zijn moeder of broer? Wat verwacht je van hem. Dat jullie samen verdrietig gaan zijn die shopdag? Je vindt de timing slecht, maar ja... Wanneer is de timing dan wel goed? Gun hem dat, hij zit niet lekker in zijn vel. Ga samen lekker op een andere dag iets gezelligs doen. Sterkte.

Precies dit.

10 Feb 2015 10:46 door Anoniem110

Ik snap je gevoelens hierbij, maar ben het ook eens met mijn voorgangers. Ik herken het heel erg hoor en het steekt idd.
Maar je mag jou verdriet niet projecteren op je vriend. Het is zijn goed recht om met zijn moeder te gaan shoppen, of dat nu 8 jaar geleden is of vorige week.

Ik zou zelfs verrast zijn wanneer zijn moeder hem weer eens mee zou nemen. Dat wat jij mee maakt met je ouders wat heel erg verdrietig is, hoeft hij niet ook zo mee te maken met zijn ouders. Probeer hem daarin juist te steunen.
Ik denk eerder dat het verdriet bij jou zo hoog zit dat dit een vorm van jaloezie is. Wat heel erg logisch is.

10 Feb 2015 10:51 door ChiQ

Ben je bang dat je straks niemand meer om je heen houdt? Ik denk namelijk dat dat eerder gebeurd als je in zo'n positie zit en je je vriend dus ook dingen 'oplegt' probeer beide los te zien van elkaar. Hij mag dit doen, het staat los van jou en jouw situatie.

10 Feb 2015 11:09 door Susan

Ik snap wel dat het steekt, hoor. En ook wel dat je dat uit, al is dat in de ogen van anderen misschien niet helemaal redelijk.

10 Feb 2015 11:25 door Anoniem301

Ik snap dat dit je raakt, maar ik zou zeker niet het dagje uit met je vriend en zijn moeder ontzeggen. Hij mag en kan dat gewoon doen, juist omdat ze dat bijna nooit doen lijkt het me lullig als hij het af moet zeggen.

10 Feb 2015 11:28 door Susan

Ik zou het hem ook niet ontzeggen, maar ik snap wel dat het je verdrietig maakt en dat je dat even niet voor je hebt kunnen houden. Daarbij vind ik het wel gek dat als jij dan met hem wil shoppen, hij shoppen vreselijk vindt. Dan mag hij ook wel een keer met jou gaan.

10 Feb 2015 11:29 door Anoniem88

Maar zou het niet zo kunnen zijn dat hij met z'n moeder shoppen evengoed vreselijk vindt, maar de tijd met zijn moeder juist weer wel fijn vindt?

10 Feb 2015 11:31 door Susan

Misschien, maar als je dan weet dat je vriendin heel graag met jou wil shoppen en zelf bovendien geen moeder meer om zich heen heeft om mee te gaan dan is het toch niet teveel gevraagd om ook af en toe met je vriendin te gaan?

10 Feb 2015 11:36 door Anoniem301

Susan schreef:Misschien, maar als je dan weet dat je vriendin heel graag met jou wil shoppen en zelf bovendien geen moeder meer om zich heen heeft om mee te gaan dan is het toch niet teveel gevraagd om ook af en toe met je vriendin te gaan?

Ja dat sowieso, hij kan zeker vaker met haar gaan shoppen, als hij weet dat ze dat zo fijn zou vinden. Maar nog staat dat los van het uitje met zijn moeder vind ik.

10 Feb 2015 12:22 door Anoniem91

Het is niet dat ik het hem niet gun hoor.. Dat absoluut niet.
Er is meer aan de hand dan alleen dit hier in huis. Relatie loopt al een aantal weken/maanden niet lekker.

Welkom op Zeg maar Yes!

Het maakt me verdrietig.

Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Re: Het maakt me verdrietig.

Wie is er online?