Even update:
Ik heb mijn tante wel gesproken maar niet over mijn moeder alleen over het overlijden van.
Deze week even een stap terug gedaan want ik merk dat ik bekaf ben, financieel gezien gaat het nu ook niet heel feestelijk, we hadden behoorlijk buffer maar dat is er ook heel hard doorheen gevlogen de laatste maanden door alle tegenvallers, maar mijn vriend is vanaf morgen weer aan het werk en ik heb zelf ook aardig uren in de planning staan zodat we de tekorten gewoon weer kunnen opbouwen. Dus dat geeft ook wel behoorlijk rust moet ik zeggen. Ik baal alleen als een stekker want ik had al maanden kaarten voor een concert liggen en kwam er achter dat ik die dag gewoon geen vrij kan krijgen, dus heb er echt zwaar de P over in aangezien ik daar echt naar uit keek. En er is gewoon geen mogelijkheid om vrij te krijgen, ja of ik moet iemand regelen maar dat is wat lastig zonder personeel voor de rest in dienst. Ik ben in staat om naar kantoor te bellen en 1 van de managers te vragen om voor mij te werken
Ook is het zo dat ik alleen de eerste twee weken van de zomervakantie vrij kan krijgen (ik heb een 0 uren contract). Ik zie het als een compliment dat ze me niet kunnen missen, maar baal er wel van want mijn vriend is altijd afhankelijk van de bouwvak.
Ik ben zelf ondertussen bij mijn oude psych geweest en we gaan een heel nieuw plan opstellen samen met de psychiater. Mijn medicatie is ondertussen ook aangepast en daardoor gaat het slapen ook veel beter. Ik denk doordat ik rust krijg ik helemaal even een inkakker heb. Eten is nog steeds een drama, en mag ook echt niet meer afvallen, ik eet ook wel, maar heel weinig.
Ik maak me zorgen om mijn schoonmoeder op dit moment, ze heeft zware suiker al jaren maar nu ook weer problemen met haar darmen en ze moet over twee weken weer onder het mes. Ik had haar aan de telefoon dat ze vandaag haar laatste dag had op haar werk (vervroegd pensioen) en ze was best verdrietig, maar ze had zelf die keus gemaakt om eerder te stoppen, dus ik zei al, dat is toch niet zo gek dat je je zo voelt? Maar nee, dat was maar raar dat ze zich zo voelde en dat dat logisch was. En even gezegd dat ze toch maar even naar de huisarts moest voor haar darmen, dus dat gaat ze nu ook doen. Gelukkig maar, want bloed bij de ontlasting is ook geen succes.
Mijn eigen moeder niet gesproken meer, wel gezien op de begrafenis maar ze negeerde mij en ook mijn vriend.. Mijn broertje en schoonzusje heb ik wel weer gesproken. En dat is gewoon normaal contact nu.