Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Het maakt me verdrietig.

<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11589

Geregistreerd: 15 Jan 2014 01:42

Bericht 18 Feb 2015 23:05

Re: Het maakt me verdrietig.

Denk dat het goede stappen zijn. Dat hij weer aan het werk kan doet natuurlijk ook een hoop voor z'n zelfvertrouwen :). Ik hoop dat jullie er uit komen!
2015 💙
<<

Anoniem91

Bericht 18 Feb 2015 23:07

Re: Het maakt me verdrietig.

Ja en die voor mij ook, ik ondersteun nu ook de sales manager erbij op kantoor.. Wel weer wennen om een hele dag op kantoor te zitten, maar ga straks ook naar klanten dus dan wordt dat ook veel minder.
<<

Anoniem148

Bericht 19 Feb 2015 03:57

Re: Het maakt me verdrietig.

Gelukkig, je klinkt positiever en ook jouw vriend lijkt goed te gaan. Ik hoop dat je vanaf nu een stijgende lijn zult maken en dat jullie hier samen uit komen!

Ben je nog wel een keer van plan om het gesprek met jouw tante aan te gaan?
<<

Anoniem91

Bericht 24 Feb 2015 23:43

Re: Het maakt me verdrietig.

Even update:
Ik heb mijn tante wel gesproken maar niet over mijn moeder alleen over het overlijden van.

Deze week even een stap terug gedaan want ik merk dat ik bekaf ben, financieel gezien gaat het nu ook niet heel feestelijk, we hadden behoorlijk buffer maar dat is er ook heel hard doorheen gevlogen de laatste maanden door alle tegenvallers, maar mijn vriend is vanaf morgen weer aan het werk en ik heb zelf ook aardig uren in de planning staan zodat we de tekorten gewoon weer kunnen opbouwen. Dus dat geeft ook wel behoorlijk rust moet ik zeggen. Ik baal alleen als een stekker want ik had al maanden kaarten voor een concert liggen en kwam er achter dat ik die dag gewoon geen vrij kan krijgen, dus heb er echt zwaar de P over in aangezien ik daar echt naar uit keek. En er is gewoon geen mogelijkheid om vrij te krijgen, ja of ik moet iemand regelen maar dat is wat lastig zonder personeel voor de rest in dienst. Ik ben in staat om naar kantoor te bellen en 1 van de managers te vragen om voor mij te werken :) Ook is het zo dat ik alleen de eerste twee weken van de zomervakantie vrij kan krijgen (ik heb een 0 uren contract). Ik zie het als een compliment dat ze me niet kunnen missen, maar baal er wel van want mijn vriend is altijd afhankelijk van de bouwvak.
Ik ben zelf ondertussen bij mijn oude psych geweest en we gaan een heel nieuw plan opstellen samen met de psychiater. Mijn medicatie is ondertussen ook aangepast en daardoor gaat het slapen ook veel beter. Ik denk doordat ik rust krijg ik helemaal even een inkakker heb. Eten is nog steeds een drama, en mag ook echt niet meer afvallen, ik eet ook wel, maar heel weinig.
Ik maak me zorgen om mijn schoonmoeder op dit moment, ze heeft zware suiker al jaren maar nu ook weer problemen met haar darmen en ze moet over twee weken weer onder het mes. Ik had haar aan de telefoon dat ze vandaag haar laatste dag had op haar werk (vervroegd pensioen) en ze was best verdrietig, maar ze had zelf die keus gemaakt om eerder te stoppen, dus ik zei al, dat is toch niet zo gek dat je je zo voelt? Maar nee, dat was maar raar dat ze zich zo voelde en dat dat logisch was. En even gezegd dat ze toch maar even naar de huisarts moest voor haar darmen, dus dat gaat ze nu ook doen. Gelukkig maar, want bloed bij de ontlasting is ook geen succes.
Mijn eigen moeder niet gesproken meer, wel gezien op de begrafenis maar ze negeerde mij en ook mijn vriend.. Mijn broertje en schoonzusje heb ik wel weer gesproken. En dat is gewoon normaal contact nu.
<<

Minx

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 11589

Geregistreerd: 15 Jan 2014 01:42

Bericht 25 Feb 2015 00:43

Re: Het maakt me verdrietig.

Fijn dat je in ieder geval weer wat contact hebt. En wat ontzettend balen van dat concert.
2015 💙
<<

Reva

Yipyapper

Berichten: 1966

Geregistreerd: 18 Nov 2013 21:57

Bericht 25 Feb 2015 18:53

Re: Het maakt me verdrietig.

Ik heb je nodig bij het concert :cry:
June schreef:Kruiden naar beschikbaarheid en emotie.
<<

Anoniem148

Bericht 25 Feb 2015 18:59

Re: Het maakt me verdrietig.

Probeer op een ander moment vakantie samen te plannen want ik denk dat het jullie wel goed zal doen.
Raar Hoe jouw moeder doet.
Vervelend dat je niet naar het concert kunt, gewoon idd manager bellen, heb ik ook wel eens willen doen omdat we Door ziekte personeel te kort kwamen ;) maar ja, die werken toch niet mee op de vloer.
Vorige

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers