Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Zouden we dan toch..

<<

Blue

Gebruikers-avatar

Kwebbel

Berichten: 251

Geregistreerd: 18 Apr 2014 10:04

Woonplaats: Noord-Holland

Bericht 27 Jan 2015 14:15

Re: Zouden we dan toch..

Ik ben bij de oudste ook te vroeg bevallen met 33,5 weken. Waarschijnlijk door de GBS bacterie. Bij de jongste ben ik met 39,5 bevallen. Ik stond wel gelijk onder behandeling van de gyn maar heb geen extra controles gehad.
<<

Lejow

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13492

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:55

Bericht 27 Jan 2015 16:22

Re: Zouden we dan toch..

Pinkel schreef:Weten ze ook wat voor een infectie je toen gehad heb? En kunnen ze dit ook zien in je bloed tijdens je zwangerschap? Omdat je al zei dat ze je bij een volgende zwangerschap goed in de gaten willen houden. En ondanks dat je een verhoogde kans heb op wederom een vroeggeboorte, wat uiteraard heel naar is voor jullie en voor de baby. Weet je nu wel wat je kan verwachten, en je daar dus ook op (proberen) voor te bereiden.

Ik hoop dat je een arts vind die jij vertrouwd in zijn/haar kundigheid, zodat jullie een weloverwogen keuze kunnen maken.


Nee.. want als ik het goed onthouden heb vonden ze het niet nodig de placenta op te sturen.
Baal daar nog steeds van, want het laat bij mij een best groot vraagteken achter.

Hij zat in ieder geval in de placenta, want ik had al koorts tijdens de bevalling en toen de placenta er uit was, was mijn koorts ook snel verdwenen.

En dat ik wéét wat ik kan verwachten vind ik juist heel erg. We zijn er nu zo met vlag en wimpel doorheen gefietst. Op een paar typische prematuur dingen na heeft B helemaal geen grote complicaties gehad. Maar het kan ook zo anders gaan.
En nu had ik alle tijd bij haar in het ZH, maar wat als het volgende kindje weer te vroeg komt (overigens lagen er heel veel kindjes op zaal bij B, die al het tweede te vroeg geboren kindje waren in dat gezin), dan heb ik nog een kind thuis die tijd en aandacht en zorg verdient..

Wat Chiq zegt is denk wel waar hoor.. De positieve kanten overheersen steeds meer tegenover de angst.
Maar zal dan wel een aantal eisen stellen voor mezelf.
(Gelijk iets tegen de misselijkheid, onder goede regelmatige controle van de gyn, in het zh bevallen enz)
<<

Pinkel

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1555

Geregistreerd: 01 Sep 2013 15:25

Bericht 27 Jan 2015 16:34

Re: Zouden we dan toch..

Lejow schreef:
Pinkel schreef:Weten ze ook wat voor een infectie je toen gehad heb? En kunnen ze dit ook zien in je bloed tijdens je zwangerschap? Omdat je al zei dat ze je bij een volgende zwangerschap goed in de gaten willen houden. En ondanks dat je een verhoogde kans heb op wederom een vroeggeboorte, wat uiteraard heel naar is voor jullie en voor de baby. Weet je nu wel wat je kan verwachten, en je daar dus ook op (proberen) voor te bereiden.

Ik hoop dat je een arts vind die jij vertrouwd in zijn/haar kundigheid, zodat jullie een weloverwogen keuze kunnen maken.


Nee.. want als ik het goed onthouden heb vonden ze het niet nodig de placenta op te sturen.
Baal daar nog steeds van, want het laat bij mij een best groot vraagteken achter.

Hij zat in ieder geval in de placenta, want ik had al koorts tijdens de bevalling en toen de placenta er uit was, was mijn koorts ook snel verdwenen.

En dat ik wéét wat ik kan verwachten vind ik juist heel erg. We zijn er nu zo met vlag en wimpel doorheen gefietst. Op een paar typische prematuur dingen na heeft B helemaal geen grote complicaties gehad. Maar het kan ook zo anders gaan.
En nu had ik alle tijd bij haar in het ZH, maar wat als het volgende kindje weer te vroeg komt (overigens lagen er heel veel kindjes op zaal bij B, die al het tweede te vroeg geboren kindje waren in dat gezin), dan heb ik nog een kind thuis die tijd en aandacht en zorg verdient..

Wat Chiq zegt is denk wel waar hoor.. De positieve kanten overheersen steeds meer tegenover de angst.
Maar zal dan wel een aantal eisen stellen voor mezelf.
(Gelijk iets tegen de misselijkheid, onder goede regelmatige controle van de gyn, in het zh bevallen enz)


Dat vind ik dan wel slecht dat ze niks met de placenta hebben gedaan!! Hebben ze hem ook niet in het ziekenhuis onderzocht op infarcten oid? Misschien kan je dat nog navragen in het ziekenhuis.
En die onzekerheid is echt killing, ik weet er helaas alles vanaf! Vooral de onzekerheid omdat ze niet precies weten wat het bij mij geweest is, en daar dus ook niet goed op in kunnen spelen als het een volgende keer weer misgaat. Hoe kom ik er dan uit? Net zoals als jij heb ik ook nog een dochter die ik moeilijk aan haar lot kan overlaten. Het blijven hele moeilijke en soms onmenselijke keuzes...!!
Afbeelding

Afbeelding
<<

Pompoen

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 7297

Geregistreerd: 31 Aug 2013 23:04

Bericht 27 Jan 2015 17:06

Re: Zouden we dan toch..

Lejow schreef:Voor de bevalling zelf ben ik eigenlijk helemaal niet bang. Dat heb ik (ondanks alle stress van de vroeggeboorte) eigenlijk wel als 'prettig' ervaren.
Dat scheelt alweer :)

Ik zal bij een volgende zwangerschap ook gelijk onder controle komen van de gyn, ipv vk, dat stelt me ook al wel gerust.

Ik denk dat B een broertje of zusje ook wel leuk zal vinden, dat is alleen niet de voornaamste reden om het te doen.

Alles nog eens meemaken lijkt me gewoon erg mooi, en dan hoop ik vooral op een zwangerschap uit mogen dragen, een buikenfotoshoot kunnen doen, een 'normale' kraamtijd hebben (duuuudee wat laat ik me dan verwennen) en een echte newbornshoot kunnen doen.
Ondanks dat B volgens de uitgerekende datum newborn was toen we de shoot deden, zie je op alle foto's terug dat ze dat eigenlijk al niet meer is.
Helaas kan ik dat niet op zwart op wit krijgen, dat het zo zal verlopen.


Ik snap je gevoel zo goed! Ik heb alleen veel minder angst. Ik heb ontzettend babykriebels, al had ik me er eigenlijk al bij neergelegd dat het bij een zou blijven. Nu is de realiteit anders en gaat het wellicht wel gebeuren. Ook ik droom van een zwangerschap waarbij ik wél kan genieten. Een zwangerschap waar de vader wel van mee geniet, zonder bakken stress en al die negatieve afleiding van dat mooie, geen blindedarmontsteking (maar die garantie heb ik denk ik wel :wink: ), geen zwangerschapsvergiftiging. Een normale kraamtijd, geen vroeggeboorte en gewoon borstvoeding kunnen geven en vervolgens samen met mijn vriend kunnen genieten van het opgroeiende kindje. Dat droom ik en gedeeltelijk is dat natuurlijk wel realistisch.

Maar...ik heb, met een nieuwe relatie juist een grotere kans om weer zwangerschapsvergiftiging te krijgen, de borstvoedingsproblemen zijn gedeeltelijk waarschijnlijk niet te verhelpen (vaatspasmen) en dat alles normaal loopt en je je goed voelt wordt gewoon helaas niet gegarandeerd. Ook ik moet gelijk onder controle bij de gyn komen. Bovendien hebben we dan ineens 3 kinderen en dat was eigenlijk ook niet helemaal de bedoeling.

Aan de andere kant...het gaat om 9 maanden (hopelijk dan), 9 maanden op een mensenleven, 9 maanden die je vervolgens hopelijk jarenlang kindergeluk opleveren. Als ik moest kiezen tussen geen L. of wel L. met dezelfde zwangerschap en ellende, zou ik het gewoon weer over doen.

Anyway, jouw keuze is gewoon hoe dan ook goed, alleen probeer je niet te veel te laten tegenhouden óf juist sturen door de dromen en de angsten. Probeer vooral ook daarna in beeld te houden, dat kindje wat er dan uiteindelijk komt. Probeer realistisch te blijven, zowel in die dromen en angsten. En probeer inderdaad te bedenken hoe het voor jou dragelijker en beter zou kunnen gaan deze keer. Medicatie, gesprekken met de gyn of huisarts vooraf etc.
<<

Onweer

Bericht 27 Jan 2015 17:58

Re: Zouden we dan toch..

Geef het gekriebel lekker de tijd. Je hebt geen haast.
Als jullie een wens voor de tweede hebben, dan er aan beginnen.
Ik zag tot 2,5 jaar veel beren op de weg. Mijn man tot 3,5 jaar.
Nu zien we nog een paar kleine beertjes op de weg. Maar ook dat komt wel goed.

Geniet van je kriebels.
<<

Pinkel

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1555

Geregistreerd: 01 Sep 2013 15:25

Bericht 27 Jan 2015 18:34

Re: Zouden we dan toch..

Wat heb je dat weer mooi verwoord Pompoen!! En ik hoop ook voor jou dat mocht je nog een keer zwanger worden, het deze keer wel allemaal gaat zoals het hoort.
Afbeelding

Afbeelding
Vorige

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers