Ah lieve Toos, wat een klap dan hè om nadien nog te moeten boeten voor wat er is gebeurd. Het is ook zo ongelooflijk knap van M, maar ik ben bovenal ook heel erg trots op S, het is haar ook maar allemaal overkomen en volgens mij is dat een ontzettend schattig kind!

Ik neem geen medicijnen, heb het altijd zonder gered, en ik weet nog dat ik zodra ik bevallen was van l echt de koning te rijk was weer. Ik moet echt fysiek met mezelf aan de slag, dan pas kom ik weer lekker in mijn vel. Ik heb wel zoveel mogelijk alle negatieve situaties en personen uit mijn leven gebannen, ik hoop dat door te kunnen trekken. Ik durf niet aan de medicijnen en niet aan de therapie nog, ik heb het idee dat het eerst slechter moet gaan wil het pas beter kunnen gaan en dat trek ik niet.

Heel veel sterkte jij!!! En probeer ook een beetje te genieten, hoe moeilijk dat ook is nu.

Toos & Charles: een hele dikke knuffel voor jullie. Jullie zijn beiden topvrouwen: gaan voor anderen door het vuur, zijn lief, aardig en eerlijk. Jullie kindjes boven met zo'n mama als jullie

Toos, ik heb echt heel, heel, heel veel respect voor jou. Wat ben jij een doorzetter en een supermoeder

Ik heb geen belangrijke stappen gezet in 2014. Geloof ik. Ja, oké, ik heb een studie afgerond, naast het hebben van een baby, dus dat is mooi. En fijn dat het klaar is. Maar verder niks ingrijpends.

Toos ik snap dat het echt vervelend is dat je pas instort op het moment dat je het net een beetje op de rit begint te krijgen. Maar eigenlijk is dat ook logisch denk ik, dan is er ook pas ruimte om in te storten. Hoe vervelend ook. Goed dat je stappen gaat ondernemen, ik denk dat het heel begrijpelijk is dat je hier echt even de tijd voor moet nemen, goed opladen, alles overdenken en een plekje geven. Heel veel succes!!! Het gaat zeker goed komen. Ben juist maar trots op jezelf hoe je je er de laatste 4 jaar doorheen hebt geslagen.

Jullie zijn allemaal super lief! Bedankt voor jullie lieve woorden. Over een tijdje zal het best wel beter gaan. Volgens mij psychotherapeut kan het wel een jaar duren voordat ik van deze burn out hersteld ben. De tijd zal het gaan leren. Voor nu kan ik niets meer doen dan het over me heen laten komen, veel rusten, mijn medicijnen innemen (ga ze alweer afbouwen, gelukkig) en alles relativeren. Verder moest ik van haar alleen maar leuke dingen doen dus mijn vriend heeft net een weekend Parijs voor ons geboekt voor over 3 weken. Echt, het is zo'n lieverd Hij vond het een goed excuus om een weekend sightseeing te gaan houden, en daar kan ik geen nee tegen zeggen.

Parel, ik snap je. Dat gevoel heb ik ook heel lang gehad. Ik vond medicijnen en therapie ook altijd maar een 'eng' iets. Voor de medicijnen. De stap naar therapie en medicatie was voor mij ook echt heel groot maar ik had geen keuze meer. Hopelijk zal je geest en lichaam na de geboorte van jullie meisje weer in evenwicht komen. Het is wat je zegt, hormonen kunnen veel met je doen.

Toos, ook ik heb veel respect voor je, ik hoop dat 2015 een mooi jaar voor je word. Heel veel succes met alles.

Beste stap voor mij was zwanger worden en ons meisje begroeten in ons gezin. Dat heeft bijna heel 2014 geduurd.

Toos, heel veel respect voor jou! Sterkte met herstellen van je burnout Fijn om te lezen dat het zo goed gaat met M. en met S. natuurlijk. En dat je zo'n lieve vriend hebt.

Parel, ik hoop dat je snel bevalt en je dan weer stukken beter voelt.

Heb ook enorm respect voor jou Toos, allemachtig. Ik vind het goed dat je nu even bij JEZELF stilstaat, na jaren aan anderen denken.

Het is eigenlijk een stap die mijn man heeft genomen, maar we hebben er samen toe besloten. Hij heeft zijn baan als chef bij een restaurant opgezegd en werkt nu nog slechts parttime in de horeca. De andere uren werkt hij als zelfstandige, hij haalt inboedels op en de bruikbare spullen die daaruit komen, verkopen we aan huis. We hebben een deel van het pand ingericht als winkeltje met brocante/vintage spulletjes. Het is ontzettend leuk om te doen, hij is vaker thuis dan ooit en financieel pakt het tot nu toe ook goed uit. Hij had altijd veel stress door het werken in de horeca en daar heeft hij nu echt geen last meer van, het heeft voor ons hele gezin dus goed uitgepakt!

Samenwonen met mijn vriend, en dus verhuizen naar de anderen kant van het land, de beste keuze ooit, ik heb echt de jackpot met mijn vriend, hij is geweldig!

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Wat super leuk, Pineco. Een heel leuk doel samen om aan te werken en je gezin heeft er ook nog baat bij. Mooie stap!

Jij hebt ook een leuk jaar voor de boeg Marin, de verhuizing naar jullie nieuwe huis is een super vooruitzicht! Geniet van alles wat 2015 brengt. En een dikke knuffel voor alle meiden die het moeilijk hebben nu

2014 was een rot jaar. Het begon zo mooi met de geplande zwangerschap in februari, die uitliep in een miskraam. Heel 2014 heeft in het teken gestaan van zwanger worden en de daaropvolgende miskramen. Ik had zo graag gezien dat dit jaar anders was gelopen. Het mooie is wel dat we door deze tegenslagen alleen maar dichter tot elkaar zijn gekomen. We hebben in dat opzicht grote stappen gemaakt binnen onze relatie. Ik heb in 2014 wel geleerd mijn dromen na te jagen, de dromen die wel te verwezenlijken zijn.

Laced

-Dat ik hulp heb gezocht voor mezelf doodmiddel van gesprekken en therapie.
-Dat ik voor mezelf ben opgekomen tegenover mijn werkgever en ik nu weer eindelijk vanaf maandag een vast plekje heb.
-Dat we het besluit hebben genomen om in 2015 met dochter aan een zwaar revalidiatietraject te beginnen, het gaat niet makkelijk worden, vooral omdat te combineren met werk wat ook door moet gaan, maar ben nu al blij dat we het erkend hebben dat onze dochter hulp nodig heeft met haar ontwikkeling en we het niet alleen kunnen. Nu gaan we hopelijk de hulp krijgen die we nodig hebben.

Toos; Je moet jezelf niet zien als zwak en falen dat je nu zo ingestort bent. Alleen enorm sterke mensen kunnen zo diep vallen: je moet heel hoog geklommen hebben en DAAR is heel veel kracht en moed voor nodig!

Ikzelf heb geloof ik niet hele grote stappen gemaakt in 2014... Het was eigenlijk best rustig in 2014, ik denk dat DAT de meest belangrijke stap was in dit jaar. Altijd was mijn leven hectiek ten top, had ik geen rust. Dit jaar had ik rust, was ik blij met wat ik heb, vertrouw ik op mijn mamainstinct en mezelf en hebben we een mooi lief meisje mogen verwelkomen die we opvoeden en verzorgen zoals het goed voelt (in vele ogen wat alternatief), ondanks dat wat anderen er van zeggen of denken. En dat voelt goed. Ook de relatie met mijn man is rustiger, we communiceren anders na hier hard aan gewerkt te hebben vorig jaar. We laten het niet meer oplopen tot het ontploft, maar proberen voor die tijd te praten en meer oog te hebben voor de ander.
Ja, rust was HET sleutelwoord wat heel veel verschil heeft gemaakt.

Daten met mijn huidige vriend en starten met rijlessen.

Dat ik hulp heb gezocht bij een psycholoog toen ik het echt even niet meer wist. Die paar gesprekken hebben ervoor gezorgd dat 2014 toch een mooi jaar is geweest. Heb echt veel over mezelf geleerd. En ben nu een stuk gelukkiger en sta positiever in het leven. Ik ga dit in 2015 zeker doorzetten. Zodat dit een nog mooier jaar gaat worden.