Ik zal ook eens even een update geven over hoe het gaat en ik heb ook nog wat vragen.

Het gaat hartstikke goed met mijn zoontje en dochtertje! Ze groeien en ontwikkelen prima en zijn allebei mega vrolijk en sociaal. Wat helaas niet wegneemt dat ze nog vrij veel huilen. Vooral mijn zoontje huilt snel en is gevoelig. We moeten er elke nacht nog tussen de 4 en 15 keer uit voor een speen of om ze weer recht te leggen nadat ze zich in een gekke hoek hebben gemanoeuvreerd in hun bedjes. Doodvermoeiend!

Hoe deden andere twinmoms dat? Ik merk dat ik er een stuk sneller naartoe ga als bij mijn oudste, omdat ik bang ben dat de ander wakker wordt van het gehuil van de één. Of sliepen ze bij jullie apart?

Met mijzelf gaat het in de basis ook goed, ik ben in november gestart met een nieuwe baan voor 3 dagen per week en ik vind het heerlijk om zo ook iets voor mezelf te doen. Maar het kost natuurlijk ook energie en echt goed opladen vind ik thuis wel lastig met zoveel prikkels. Op de dagen dat ik alleen ben met alle drie word ik soms lichtelijk gek van het de hele dag zorgen en ‘aanstaan’.

Maar ik vind het ook zó prachtig, die twee! Enorm rijk en heel bijzonder om mee te maken, ook al kost het wat grijze haren en jaren van mijn leven ;-)

Wat fijn Elliot dat alles goed gaat. En echt nog even genieten van ze zo tegelijk zien op de echo's, straks zie je alleen nog maar delen kind .

Fijn dat het weer wat beter gaat Teun. Maar wat zullen jullie moe zijn. Ik herinner het me nog heel goed , dat eerste jaar. En die slopende vermoeidheid. Onze jongetjes huilden beiden ook enorm veel. Na bijna een jaar waren we nog nachtenlang bezig en toen zijn we toch maar begonnen met (gedoseerd) laten huilen. Ik weet nog dat ik dat helemaal niet wilde (want bij oudste dochter ook nooit gedaan). Maar aangezien we beide op randje instorten stonden, leek het bijna de enige optie nog. Na een nacht of 3 gingen ze toen eindelijk een uur of 5 slapen, tegelijk ook dus dat voelde ineens als uitrusten voor ons. Maar die van jou zijn echt nog wel wat kleiner, ik weet niet of ik het dan al had gedaan. Het is meer dat ik nog weet wat een gevecht ik het "laten huilen" vond en dan vooral met mezelf. Want na 3 nachten sliepen we allemaal wat langer en dat deed ons hele gezin goed. Hier sliepen ze op 1 kamer.
Maar voor de rest hebben we de eerste jaren vooral overleefd. En op de mooie momenten enorm genoten van die twee lieve jongetjes die opgroeiden bij ons. Maar je wordt er idd vrij rap wat jaartjes ouder van ja ;).

Hier zijn ze inmiddels 4 jaar en zitten nu een paar maand op school. Ik vind het echt leuk om jullie baby updates te lezen, ik besef me dan ineens hoelang het alweer geleden. En hoe snel het allemaal is gegaan(ook al duurden sommige fases een eeuwigheid ). Ik voel me nog steeds na 4 jaar de grootste geluksvogel van iedereen dat ik die 2 identieke jongens mag op zien groeien. Dat maakt de fases van totale uitputting (vaak) Wel goed gelukkig!

Teun, hier sliepen ze niet apart, maar werden (gelukkig) niet wakker van elkaars gehuil.
Ondertussen zijn ze alweer 4 jaar, vraag mij echt af waar die tijd gebleven is. (Al denk ik niet graag meer aan het eerste 1,5 jaar. Moeder worden, in een burn out raken, baan verliezen, verhuizen etc.)
Het gaat allemaal zo verschrikkelijk snel.
Gaan met veel plezier naar de basisschool.
Merk zelf dat het nu allemaal veel makkelijker gaat.
(Weer) meer tijd voor mezelf.

Oh die van jou gaan ook alweer naar school Caramba. Wat gaat het snel hè? Ik vind het wel heel leuk nu hoor, ze zijn zo groot en stoer. Mijn jongens zitten trouwens in hun groep 1 met nóg 3 tweelingen (alleen maar meisjes ). Dat vind ik echt superleuk, want voor hun (en hun vriendjes en vriendinnetjes) is dat hele tweelingzijn dus niet zo interessant of speciaal. Dat geeft wel een fijne balans in hun leventjes!

Ja, gaat hard.
Hier zijn ze wel de enige tweeling op school.
Dat is voor de anderen weer heel speciaal.
Twee (bijna) identieke koppies, dus staan ze iedere dag zowat weer in de belangstelling. Dit vooral bij de wat grotere kinderen, klasgenootjes vinden het niet meer speciaal, zijn er al zo aan gewend.
Zijzelf worden er niet warm of koud van.

Ik wil nog even wat domme tweelingvragen stellen, mag dat?

Bij flesvoeding, koop je dan twee setjes flesjes en spenen en houd je die per baby apart? Of kun je dat gewoon door elkaar gebruiken? Oh en speentjes, houd je dan ook de speentjes van baby A apart van die van baby B?

Als je twee placenta’s hebt, komen er dan eerst twee baby’s en dan twee placenta’s of wisselen ze elkaar af? Haha super suffe vraag dit maar ik ben daar oprecht benieuwd naar.

Ik had verschillende flessen.
Had de MAM flessen.
Ieder een eigen opdruk.
Spenen voor de flessen gebruikte ik wel doorelkaar.
Maar gingen na gebruik in de vaatwasser.
Andere spenen hebben ze nooit gebruikt.

Over de placenta kan ik je niets vertellen.
Had 1 placenta.

Ik heb een jongen en meisje dus had roze en blauwe flessen en spenen. Flessenspenen gebruikte ik wel door elkaar heen en in geval van spenen nood gaf ik ze die ook wel van elkaar. Lijkt me geen probleem, mits ze geen infectie of virus hebben.

Placenta geen idee eigenlijk, ze kwamen met een geplande keizersnede.

Elliot, eerst 2 kindjes en toen 2 placenta's, twee-eiïg tweeling.

Hier ook twee kleuren flessen gebruikt.

Ik ben met een keizersnede bevallen en heb geen idee hoe dit met de placenta is gegaan.

Thanks voor de antwoorden iedereen!

Ik zou wel onderscheid maken in flessen en spenen. Stel baby 1 heeft spruw oid, dan is kans op besmetting baby 2 minder groot.

Wij zijn wel begonnen met onderscheid tussen flessen en spenen, maar al snel raakten we de kluts kwijt. En nu trekken ze de (fop)spenen bij elkaar uit de mond en toen ze die bij zichzelf in . Dan zit mijn zoontje weer triomfantelijk met een roze speen in zn bakkes in de box, haha!

Die placenta-vraag had ik vlak voor de bevalling ook aan de gynaecoloog gevraagd ja! Maar ik weet het antwoord niet meer en het werd uiteindelijk een ks dus helaas niet zelf ervaren.

Wij hebben wel vanaf het begin af ieder hun eigen flessen gegeven. Allebei dr Browns maar er zit een naamsticker op.
Spenen hebben ze niet.

En ik dacht zelf, maar twijfel nu een beetje, dat nadat baby 1 eruit was daarna de placenta kwam maar nu ik dit zo schrijf weer ik het niet zeker want wat ik me wel goed herinner is nadat ze allebei eruit waren de gynaecoloog me de placenta van baby 1 lief zien omdat de navelstreng veel korter en dunner was. Dat was achteraf ook een reden waarom hij niet meed goed groeide en het niet meer fijn had in mijn buik.

Nog 2 maandjes en de tweeling mag 1 kaarsje uitblazen!
Ik ben nu een beetje ideeën aan het opdoen voor hun cadeau(s).

Ze hebben natuurlijk al een oudere broer dus veel speelgoed is er al. Vooral voor de kleine man zoek ik echt inspiratie.
Voor de kleine meid ook wel hoor want van ons krijgt ze een poppenwagentje en popje maar wat vraag je aan de visite? Gezamenlijk cadeau of aparte cadeaus?
Wat deden/doen jullie?

Shally, is het een idee om een lijstje aan te maken op lijstje.nl en dan drie kopjes, van je kids individueel en een kopje samen. Dan kunnen mensen zelf kiezen aan de hand van hun budget welk cadeau ze kiezen.

Wij hadden voor de verjaardag van de jongste (2e jongen): Loopfiets op vier wielen, auto's voor in de zandbak, waterspeelgoed, een modderkeuken, pannen/keukengerei voor in de modderkeuken, een pop, Duplo, een tuinsetje voor kids.

Dat is inderdaad wel een idee.
Een modderkeuken klinkt leuk, zal ik eens op zoeken.

Up! Na bijna twee weken tweelingmoederschap zit ik alweer barstensvol vragen.

Over het algemeen hebben wij twee hele zoete baby’s die goed slapen. Nu is J. vooral in de avond wat onrustiger en dan heeft ze echt mij of m’n man nodig om in slaap te komen. Ze is natuurlijk nog hartstikke mini, dus ik neem haar dan lekker bij me. Maar is het dan niet zielig dat zij veel meer bij ons is dan L.? Natuurlijk knuffelen we ook met L., maar zij heeft veel meer slaap nodig en valt ook altijd heel makkelijk zelf in slaap. Hoe doen jullie dat qua aandacht verdelen?

Hoe doen/deden jullie badjes als jullie alleen waren? Of moet ik dat gewoon niet willen en voorlopig enkel badderen als man en ik allebei thuis zijn? Of bijvoorbeeld de ene dag de één en de andere dag de ander?

Heeft iemand hier ervaring met een tweelingdrager? Ik heb een enkele mei tai dus daar wil ik J. tijdens de onrustige avonden in dragen, maar misschien is een tweelingdrager dan fijner zodat L. er ook in kan, dan heb ik direct dat aandachtprobleem ondervangen.

Elliot denk dat je je over dat meer knuffelen van J niet te druk moet maken. Als er 2 jaar tussen de meiden had gezeten had je daar nooit over nagedacht. Blijkbaar heeft J het meer nodig dan L.

Aandacht verdelen zou ik me ook niet te druk om maken. Voelt soms idd wat 'oneerlijk' maar het is nu eenmaal niet anders en ze houden er echt niks aan over.

Ik deed ze 's morgens in bad. In een shantala (soort grote tummi tub dus water bleef er best lang warm in.)
En dan direct na elkaar in hetzelfde water. Zo vies zijn ze nu eenmaal niet en toen ze ouder waren zaten ze ook wel samen in bad.
Ik kleedde de eerste wel meteen aan en legde die in het bedje. Daarna dus meteen de volgende. Je wordt er vanzelf handig en steeds sneller in. Bij het cb was ik vaak met 2 nog sneller weer klaar dan anderen met 1.

En ik deed ze ook niet elke dag. Om de 2 dagen ongeveer.
Met dubbel dragen geen ervaring maar er is wel een groep op fb hiervan dacht ik.

Ik kan er niks zinnigs over zeggen, maar ik herken het wel. Ik voelde me altijd schuldig als ik de ene baby meer vast had dan de ander. Daarom lukte het me ook niet om de draagzak te gebruiken. Ik wilde ze precies even veel vasthouden. Ik hield ook tijd bij. Nu ik dit zo typ, denk ik wel Holly, waarom? Ik had bij het badderen hulp. Dat deed ik samen met mijn moeder. Normale gevoelens denk ik, maar je hoeft niet aan dat soort gevoelens toe te geven. Het lijkt mij dat je moet inspelen op de behoeftes van de baby's. En volgens mij doe je dat fantastisch.

Gefeliciteerd met de meiden!

Heel herkenbaar dat gevoel wat betreft aandacht verdelen. Maar zoals anderen ook al aangaven zou ik me daar niet druk over maken.
Zelf had en heb het soms nog steeds heel erg het gevoel dat wanneer ik iets liefs zeg tegen de één er altijd achteraan moet gooien net als je broer.

Het badderen, eerlijk dat vond ik nooit zo leuk om te doen. Ik vulde het badje, wikkelde ze in handoeken en legde ze in de maxicosi. Dan één voor één badderen. Hoe groter ze werden hoe makkelijker het werd.

Nu is het allemaal nog onwennig misschien maar voor je het weet ontwikkel je je eigen handigheidjes wel!