Alleen voelen
Ik heb het momenteel heel erg. Ik zit nu zo'n 2,5 week thuis van werken met een probleem in mijn rug. Ik ben dus continu thuis, kan maar weinig, en breng voornamelijk tijd door op mijn stoel, bij de televisie, op de laptop, of met tijdschriften/boeken.
Mijn vriend werkt regelmatig thuis, dus die helpt me waar hij kan, maakt het ook gezellig, en dan vind ik het leuk. Maar, ik hoor van verder bijna niemand iets. Ik snap dat mensen druk zijn hoor, hun werk en eigen leven hebben, maar een klein berichtje om te vragen hoe het gaat, zou al leuk zijn. Ik heb het sowieso niet aan iedereen vertelt, maar als ik in die tijd dus sowieso al niks van je heb gehoord, vind ik dat gewoon heel erg jammer. Ik heb zelf meerdere mensen wel geappt, en heb van niet iedereen antwoord gehad!
Er zijn 2 vriendinnen langs gekomen in die tijd, die had ik zelf uitgenodigd, en mijn ouders komen nu morgen ook even op visite met mijn zusje, dus dat is wel fijn/lief, maar kostte wel veel moeite om überhaupt langs te komen, en ineens moeten ze ook nog eerst naar mijn zus toe, waar ze sowieso al continu bezig zijn.
Maar ik, ik voel me alleen, voel me verdrietig, voel me onbegrepen, en vind het jammer dat je zo wel je familie/vrienden leert kennen, want het is toch een kleine moeite om even iemand een berichtje te sturen? Of ze nou zelf ook druk aan het werk is, of ziek thuis zit met een vervelend probleem. Kan het verder ook niemand kwalijk nemen hoor, maar ik voel me gewoon heel verdrietig en rot. Ik moet maar gaan slapen, denk ik.
Niet quoten aub, ik wil alleen maar even mijn hart luchten.