Hier ging en gaat het hetzelfde als bij jou. Ik heb regelmatig gehad dat ik op het schoolplein de andere ouder een hand geef, telefoonnummers uitwissel en dan gaat mijn dochter mee.
Ik had voor mijn dochter naar school ging ook gedacht dat ik dit moeilijker zou vinden, maar eigenlijk heb ik er helemaal geen moeite mee.

Hier is het natuurlijk anders omdat ik vrijwel alle ouders al kon voordat R op school kwam. Hij gaat dus nooit zomaar bij een ''vreemde'' ouder spelen. Ook kennen alle ouders mij natuurlijk al dus hoef ik nooit kennis te maken met ouders.

Dat is vast n.a.v. mijn topic;) Onze dochter heeft nog wat moeite met nieuwe situaties, dus ik breng haar altijd naar binnen en blijf een paar minuutjes. Laatst heb ik wel een ander kindje meegenomen uit school (die kwam hier voor het eerst). Wat ik wel heel bijzonder vond is dat laatst een ouder het 4-jarige kind aan de weg uit de auto zette. Die was hier nog nooit geweest en ik had die moeder nog nooit gezien. Wij wonen overigens buitenaf, dus het is niet zo dat het kindje strak voor de voordeur afgezet werd, ze moest de oprit op, hek door (waarbij niet altijd duidelijk is waar het kleine hekje zit om doorheen te kunnen lopen, rest is elektrisch), achter het huis langs lopen en dan ben je pas bij de achterdeur.

Hier is het nog niet aan de orde geweest. N. heeft nog nergens om gevraagd. Mocht het ervan komen wil ik wel graag even mee. Sowieso voor mezelf, zodat ik weet waar ze terecht komt. Daarnaast zou ik graag even willen zien hoe N. is bij andere kinderen thuis. Ze kan soms even moeilijke momenten hebben. Graag zou ik dat de ouder waar ze is dan ook even willen toelichten. Of is dat stom?

Nee, is niet stom. Snap helemaal dat je daarover in dubio zit, zat ik namelijk ook. Maar laatst ben ik twee keer door een moeder aangesproken op mijn dochters gedrag. Nu zeg ik er gewoon bij dat mijn dochter nogal overheersend kan zijn, dat ze dit zelf ook graag wil verbeteren en dat ze haar dus gerust kunnen vertellen wanneer dit het geval is. Gisteren zei ik dat ook weer tegen een ouder en die kwam gelijk met een verhaal over hun kindje en verder merkte ik dat het gewoon neutraal werd opgevat,

Mijn zoontje heeft heel veel speelafspraakjes, maar ik ga eigenlijk niet mee als hij voor t eerst bij iemand gaat spelen.
En als ze hier spelen gaan de ouders eigenlijk ook nooit mee, ik heb 1 keer een ouder gehad die even mee liep om te zien waar we woonde maar daarna gewoon weer weg ging.

Ik dacht dat ik daar ook anders in zou zijn, maar in praktijk gaat dat toch anders . En de kindjes uit zijn klas wonen allemaal vlakbij op loopafstand dat vind ik ook wel prettig.

Nee, wel moet ik een goed gevoel hebben over de ouder(s). Als ik ook maar enigszins een raar onderbuikgevoel krijg bij de ouders in kwestie dan mogen onze kinderen daar niet spelen.

Ik ga de eerste keer wel even mee om te kijken waar ze wonen. Meestal moet ik sowieso meefietsen om haar af te zetten omdat de ouder zelf ook op de fiets is en geen extra stoeltje op de fiets heeft, maar als ze er al vaker heeft gespeeld mag ze eventueel ook mee in de bakfiets of de auto als dat kan. Dat vind ik dan juist wel fijn, want ik moet me anders enorm haasten omdat Ezra rond half vier alweer thuisgebracht wordt en ik er dan natuurlijk moet zijn. Maar ik ga dus niet uitgebreid kennismaken, echt meegaan en thee drinken deed ik alleen toen ze nog op de peuterspeelzaal zat.

Ik had eigenlijk ook altijd gedacht dat ik eerst van te voren 'kennis' zou maken en mijn zoon voor het eerst zelf zou wegbrengen. Maar toch heb ik het niet gedaan. Ik denk ook dat het een kwestie van loslaten is. S. is nu 2x wezen spelen bij het zelfde kindje en dat is opzich goed gegaan. De tweede keer beter dan de eerste keer. Toen is hij gewoon op het verkeerde moment wezen spelen. Opa had ze opgehaald, S. hoefde geen gordel om in de auto, opa rookte binnen, S. heeft toen geen drinken gehad en toen ik ze kwam ophalen was vader aan de telefoon en het was jas aan en de deur uit zonder een woord te hebben gewisseld. Alleen een duim omhoog dat het goed was gegaan. Bij de tweede keer was vader gewoon thuis (gescheiden vader) en hebben we wat gepraat, geen sigarettenlucht te bekennen en S. had een snoepje en wat drinken gehad. Dus voor de volgende keer laat ik heb daar met een geruster hart achter vanmorgen wilde hij bij een ander kindje spelen of een kindje mee naar huis nemen dus ik ben benieuwd straks. Wel geef ik trouwens wel altijd mijn telefoonnummer en adres op een briefje aan de ouders.

Het is bij ons overigens ook best lastig omdat alle kinderen in een andere wijk wonen dan wij. Ik wil graag even weten waar de ouders wonen, waar ik N. moet komen ophalen. Het is mij daar niet heel bekend. Dan is het ook nog maar hopen dat ze niet nòg verder van school wonen, want dan mag ik naar huis fietsen en twee uur later weer nòg verder terugfietsen. En dan weer naar huis. Hier worden er meestal na school speelafspraken gemaakt, maar ik ga dit niet een paar keer per week doen natuurlijk. Al zou het wel gezellig zijn als ik bij de desbetreffende moeder even en uurtje een kopje thee kan drinken terwijl de kinderen spelen.

Ik zou het helemaal niet erg vinden als de moeders van de kinderen die komen spelen thee blijven drinken. Nu ik erover nadenk heeft de moeder van Yrsa's beste vriendinnetje dat de eerste keer ook gedaan omdat zij erg verlegen is. Ik vond het juist wel gezellig dat ze kwam. Toen Yrsa de eerste keer daar ging spelen ben ik ook thee blijven drinken. Ik zou daar echt geen problemen mee hebben als een moeder dat vroeg, of het nou is omdat het kind verlegen is of omdat de moeder te ver weg woont.

Ik zou het ook niet erg vinden als een ouder mee zou komen, is vaak ook wel gezellig en leer je elkaar wat beter kennen. Inmiddels zijn er een paar ouders waar ik wel eens heen ga of die hier komen als onze kinderen op school zitten. We gaan ook wel eens met een paar ouders en de kinderen naar een speeltuin in de buurt na schooltijd. Mijn dochter gaat wel eens tussen de middag bij een vriendinnetje eten en ik pas soms op een zusje van 1 van de vriendinnen van mijn dochter als de ouders op school gaan helpen.

Gister had de oudste voor het eerst een speelafspraakje met een meisje uit zijn klas, ik kende het hele kind nog niet....maar ok

Zo leuk om t zien hoe trots en enthousiast hij was. "Kijk x, dit is mijn huis" "kijk, dit is mijn lego...ik heb helemaal niet zoveel speelgoed" "wij hebben geen dieren, ik heb wel een trein"....