Nougat schreef:Tsja, ik snap best dat een ander land veel gaver lijkt, wanneer je daar op reis bent geweest dan je leven in Nederland, waar je verplichtingen hebt. Voor de meeste mensen is geld uitgeven nu eenmaal leuker, dan geld verdienen. Het is een soort utopie, want je kunt niet eeuwig op zo'n manier doorleven. Op een bepaald moment moet er toch geld worden verdiend en verlang je waarschijnlijk ook wel naar meer vastigheid, een huis, je wordt verliefd op een man, wil daar iets mee opbouwen. En waar op de wereld je die vastigheid ook uiteindelijk krijgt, het betekent dat je ook weer verplichtingen gaat krijgen, net als je in Nederland gewend was.

Maar natuurlijk begrijp ik hoe het voelt om dat vrije leven te leren kennen. De vrijheid, de spontaniteit, het gevoel het leven ten volle te leven. Ik heb het allemaal ook zelf meegemaakt en heb ervan genoten. Ik heb ook meerdere keren gedacht dat ik in zo'n ander land veel beter zou aarden en dat Nederland eigenlijk niet bij mij paste, maar weet je? Uiteindelijk kom je erachter dat je altijd jezelf meeneemt en dat je - ook in Nederland - kan leven zoals jij dat wilt. Dat het meer ligt aan de verandering IN jezelf dan aan de verandering buiten jezelf.

ไม่เป็นไร schreef:

Nougat schreef:Natuurlijk is dat anders dan alleen reizen maar ik ben daar echt veel gelukkiger, voel me er meer op mijn gemak en thuis en ik kan me ook echt niet voorstellen dat ik datzelfde gevoel in NL kan bereiken.
En dat heeft grotendeels te maken met de cultuur, de mentaliteit van de mensen en dergelijk.
Waar ik in Belgie bijna genegeerd werd en op mijn eerste dag werd toegeblaft in de pauze dat ik op iemand zn plek zat en ergens anders moest gaan zitten, werd ik in Bangkok gelijk getrakteerd op lunch, hing er een getekend a4 op mm werkbank om me welkom te heten, namen mn collegas me op sleeptouw etc.
Ik ben dan ook enorm blij dat ik over een paar maanden kan emigreren als het even mee zit!

SDL schreef:Ik kan me voorstellen dat als jij interesse toont in haar maar zij vervolgens niet stil staat of voldoende aandacht geeft over wat er bij jou allemaal is gebeurd in die periode, dit zorgt voor een domper. Wellicht was ze voor haar vakantie ook al zo maar valt het je nu pas op doordat je haar een langere tijd niet hebt gezien.

Ik zou het de volgende afspraak/telefoontje/email gewoon nog eens bekijken. Als ze dan weer weinig aandacht besteedt aan jouw leven en het vooral om haar moet draaien, dan zou ik haar daar op aanspreken.

Hoe gaat het eigenlijk met je moeder? En waar heb je een artikel over mogen schrijven? Hebben jullie al de sleutel van jullie nieuwe huis?

Nougat schreef:En ik snap best dat er ook mensen zijn die echt liever in een ander land wonen en werken, zoals jij Marsy en dat moet je dan ook vooral doen, dan is je echte leven inclusief werk in het buitenland, dat kan en is prima. Mooi weer is voor veel Nederlanders een reden om te emigreren, dat is anders en inderdaad een groot voordeel (om die reden ben ik zelf iedere winter een maand aan de andere kant van de wereld te vinden).

Maar voor de meeste mensen die enkel op vakantie zijn geweest in een land, of daar voor een bepaalde tijd hebben gereisd, is het toch een soort geïdealiseerd droombeeld wat ze overhouden aan een land/cultuur, gekoppeld aan een bepaalde stemming die ze destijds hadden. Niet echt realistisch dus.

Het is dan jammer om te merken hoezeer de Nederlandse cultuur en ook de mensen die hier wonen (ik dus, en onze vrienden) worden afgekraakt. Sowieso vind ik dat best erg om te horen, het voelt een beetje ... tsja... ondankbaar ofzo, alsof het allemaal niet goed genoeg is. Zeker omdat ze dus weinig interesse heeft getoond in mijn leven, want: 'hier was er toch helemaal niks veranderd'.

Nougat schreef:En ik snap best dat er ook mensen zijn die echt liever in een ander land wonen en werken, zoals jij Marsy en dat moet je dan ook vooral doen, dan is je echte leven inclusief werk in het buitenland, dat kan en is prima. Mooi weer is voor veel Nederlanders een reden om te emigreren, dat is anders en inderdaad een groot voordeel (om die reden ben ik zelf iedere winter een maand aan de andere kant van de wereld te vinden).

Maar voor de meeste mensen die enkel op vakantie zijn geweest in een land, of daar voor een bepaalde tijd hebben gereisd, is het toch een soort geïdealiseerd droombeeld wat ze overhouden aan een land/cultuur, gekoppeld aan een bepaalde stemming die ze destijds hadden. Niet echt realistisch dus.

Het is dan jammer om te merken hoezeer de Nederlandse cultuur en ook de mensen die hier wonen (ik dus, en onze vrienden) worden afgekraakt. Sowieso vind ik dat best erg om te horen, het voelt een beetje ... tsja... ondankbaar ofzo, alsof het allemaal niet goed genoeg is. Zeker omdat ze dus weinig interesse heeft getoond in mijn leven, want: 'hier was er toch helemaal niks veranderd'.

Nougat schreef:

Zeester schreef:En ook ik merkte dat ik veel meegemaakt had en de rest hier niet. Die waren alleen maar aan het werken, feesten, slapen en weer werken (overdreven gezegd).

Dit lijkt misschien zo wanneer je je niet in mensen verdiept, maar om mezelf als voorbeeld te nemen, ik heb in de maanden dat zij weg was wel degelijk veel meegemaakt. Alleen het zijn andere dingen dan waar zij zich op focust. Mijn moeder is ernstig ziek geworden, ik ben zwanger geraakt, ik heb een artikel gepubliceerd. Voor mij zijn dat grote dingen, voor haar vallen ze in het rijtje 'kleine burgerlijkheid'.