Onze dreumes van 20 maanden heeft haast :p. Al een tijdje kwam hij naar me toe lopen en zei dan poepen. Om vervolgens ook daadwerkelijk in zijn luier te poepen. Afgelopen vrijdag deed hij dat weer, waarop ik aan hem vroeg, moet je poepen en hij antwoorde met ja. Ik heb toen zijn broekje en luier uitgetrokken en hem op het toilet op zijn potje gezet. Waar hij een keurig gedraaid keuteltje achterliet.
Toeval zou je denken. Gister zat mijn man op het toilet, mijn zoon liep naar hem toe (wij laten de deur altijd open) en zei wederom poepen. Man heeft broek en luier uitgetrokken en daar ging ons knuffeltje weer. Vanochtend deed hij het helemaal mooi. Hij rende naar me toe, poepen, wees naar de deur en terwijl hij daarheen liep, trok hij al een beetje aan zijn broek. En wederom raak. Dit keer ook een plas erbij.
Nu willen we toch van de gelegenheid gebruik gaan maken om alvast rustig met zindelijkheidstraining te gaan beginnen. Zonder druk uiteraard, maar waarom niet, als dit al zo goed gaat. Heb al de tip gekregen om hem zonder luier, in zijn onderbroekje rond te laten lopen, zodat hij ook de plas aan voelt komen. Maar ik vraag me eigenlijk af hoe je dat op een gegeven moment gaat doen met naar buiten gaan, in de auto of op plekken waar geen toilet in de buurt is. Doe je dan gewoon een luier om, of op hoop van zegen dat hij de boel niet laat stromen?