Vooral ook dat trakteren idd Volgens mij is dat ook iets typisch Nederlands.. Op mijn stage in Bangkok, werd er altijd een taart oid gekocht door het bedrijf voor de jarige, en dat werd dan met iedereen gedeeld. Maar de jarige werd echt "verrast" zeg maar, met het halve team de jarige toezingen etc.

Sjah, ik hou er niet van om het rondje te maken, dat moet ik eerlijk toegeven.
Als mensen er over beginnen waarom dit moet zeg ik maar dat we elkaar moeten feliciteren dat we de jarige zo lang in leven hebben weten te houden, want dat was hij/zij in haar eentje nooit gelukt. Meestal zijn mensen dan geneigd om toch te feliciteren, al krijg ik dan wel vaak een kleiner stuk taart opeens...


En met die theorie is de jarige feliciteren ook raar, want die heeft immers vrij weinig gedaan om geboren te worden. Je wordt er toch wel uitgeperst door je moeder, ik kan het niet echt een prestatie noemen om geboren te worden dus om iemand daar nu mee te feliciteren... tja.

Ik vind dat dus echt zo'n idiote Nederlandse gewoonte, doe het zelf ook nooit. Als een van m'n vrienden jarig is feliciteer ik alleen de ouders uiteraard en eventueel partner. Ik vind typisch Nederlandse verjaardagspartijtjes sowieso ook mega suf Neh, wat dat betreft ben ik echt geen tatta.

Ik vind het ook vreemd en doe het ook niet. Ik feliciteer de jarige en eventuele partner.

Ik vind het niet vreemd. Vind het wel wat gezelligs hebben.
Ik feliciteer iedereen dan ook gewoon

Ik feliciteer diegene en vaak partner. Ouders feliciteer ik wel, maar dan houdt het op. Ik ga echt niet iedereen bij langs.
Net als dat je op een verjaardag komt en er zitten allemaal onbekenden die je toch bijna nooit weer ziet, voorstellen doe ik dan algemeen, zonder dat handje schudden. Hallo, ik ben ......

Haha ik ben daar veel te koppig voor, ik weiger dat te doen. Vind dat zo stom.

Het kan mij eerlijk gezegd niet zoveel schelen dat niet-Nederlanders onze gewoontes vreemd vinden. Ik ben een Nederlander en ik vind het normaal om gewoon even een rondje te maken op een verjaardag. Ik zie het ook altijd als een begroeting, gewoon even iedereen een handje geven.
En dat trakteren, tja, zo zijn wij dat hier nou eenmaal gewend. Ik ga dat niet ineens raar vinden alleen omdat ze dat in andere landen op een andere manier doen.
In Portugal bijvoorbeeld is het gebruikelijk dat mensen die niet tot de naaste familie van de jarige behoren zelf eten meenemen naar een verjaardag. In Ierland krijgen kinderen klappen op hun verjaardag, net zoveel als dat ze oud zijn geworden. Zo heeft ieder land zijn eigen verjaardagsgewoontes.

Eens. Het valt mij ook vaak op dat 'typisch Nederlands' een heel negatieve bijklank heeft, volgens mij zijn mensen in andere landen veel trotser op hun gewoontes. Ik maak dus ook gewoon even het rondje. Hetzelfde geldt inderdaad voor trakteren.

Eens Susan! Ik vind typisch Nederlands vaak juist heel leuk. Dat nuchtere, de hele 'doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg'-houding.

Trakteren vind ik wel een leuke traditie.

Maar vreemden op een verjaardag feliciteren? Ik vind dat zo vreemd. Dan stel ik mezelf liever voor. Ik ken dat ook helemaal niet van vroeger.

Ja, maar op de meeste verjaardagen waar ik kom ken ik iedereen al, dan vind ik mezelf voorstellen gekker dan anderen feliciteren met de jarige.

Je kunt ook gewoon drie zoenen geven, of gewoon hallo zeggen en een hand geven, toch? Maar verder ben ik het met je eens hoor, in andere landen lijkt men veel trotser te zijn op hun gewoontes en tradities dan in Nederland.

Dan geef ik gewoon drie zoenen met hoi hoe gaat het. Ik geef het artikel gewoon gelijk haha, ik vind iemand anders feliciteren gewoon raar. De enige uitzondering daarop vind ik ouders van kindjes. Die feliciteer ik wel. Maar de buurman van de beste vriend van m'n vriend hoef ik echt niet te feliciteren. En hij mij ook niet. Ik bedoel, als je het omdraait, ik word ook niet warm van binnen omdat iemand me met m'n schoonmoeder feliciteert. Ik ben niet jarig.

Nu ik erover nadenk geloof ik ook niet dat ik twintig keer 'gefeliciteerd' zeg als ik op een verjaardag een rondje maak, dus het is dan wel grotendeels drie zoenen, een hand of hoi. Maar toch ook wel eens gefeliciteerd.

Tegen iemands buurman zou ik het ook niet zeggen, maar wel tegen mensen die dicht bij de jarige staan. Dat kan ook de zoon of dochter zijn van de jarige, of de broer of zus. Maar dus niet een kennis of zo.

Living on the edge! Maar hetzelfde bij mijn hoor.

Ja precies, als Beatrijs Ritsema er maar niet achterkomt, want dan zijn we mooi in de aap gelogeerd.

Wij doen dat wel in de familie, je feliciteert iedereen met de jarige. Ik heb er altijd een hekel aan gehad, vooral omdat je als vrouw ook iedereen drie keer moet zoenen. Ik vind dat altijd zo ongemakkelijk.

Tegenwoordig maak ik me er wel eens makkelijk vanaf, dan zeg ik in het algemeen: jullie ook allemaal gefeliciteerd. Dit wordt onbeleefd gevonden, maar ja boeit me nu niet zoveel meer. Heb echt geen zin iedereen te zoenen.

Als ik op de verjaardag van vrienden kom dan feliciteer ik ook altijd de partner, maar niet de overige aanwezigen. Ik geef ook niet iedereen een hand, behalve als er iemand bij zit die ik nog niet ken. Dan geef ik een hand en stel ik me even voor.
Als kinderen van vrienden jarig zijn dan feliciteer ik de ouders en evt. de grootouders als die er ook zijn.

Dat doe ik altijd. Echt niet dat ik iedereen ga zitten zoenen. Ik vind dat maar vies haha.

Ik zoen eigenlijk alleen vriendinnen, mijn ouders/zus en schoonouders/zwagers etc. bij verjaardagen. De rest van mijn familieleden krijgt gewoon een gezellige zwaai 'Hoiii gefeliciteerd allemaal!' ofzo haha.

Ik feliciteer alleen bijvoorbeeld de partner, ouders of broer of zus. De rest van de gasten feliciteren vind ik echt dikke onzin.

Nougat, je moet nog altijd niks hoor dat bepaal je zelf neem ik aan.

Marni, jij feliciteerd wel veel mensen zeg. Als mijn schoonzus jarig is vraag ik me af waarom ik altijd haar schoonouders, schoonzus en diens man feliciteer, maar ook mijn schoonouders. Ja als zij er niet waren, was mijn schoonzus er ook niet, maar hun feliciteren vind ik eigenlijk bullshit.
De laatste keer dat ik op een verjaardag was bij mijn schoonzus heb ik alleen haar en haar man gefeliciteerd met het feit dat hun kind jarig was aangezien die nog steeds kijken alsof wij wildvreemden zijn.

Eigenlijk is het ook te gek voor woorden. Ik vier mijn verjaardag al jaren niet meer omdat ik er niks aan vind. Mijn schoonouders zijn dan zo kinderachtig om niks te laten horen zo van '''jij viert niet dan sturen wij ook geen kaart''. Toen mijn schoonvader het een keer niet vierde heb ik wel een kaart gestuurd omdat ik ondanks dat ik ze vrij raar vind beleefd probeer te zijn.

Ik heb eens tegen mijn schoonzus gezegd waarom zij dat doen en zij begreep het ook niet en vind het ook raar. Vorig jaar op haar verjaardag had ik het erover om het misschien te vieren en wanneer zij konden komen aangezien haar schoonmoeder op dezelfde dag jarig is. Uiteindelijk heb ik het niet gevierd omdat ik mij niet wilde overhalen en er nog altijd geen zin in had. Krijg ik niks van haar te horen terwijl ze sowieso 2 jaar achter elkaar een kaart, sms of e card had gestuurd! Dan denk ik ook.........weet je wel wat je gezegd hebt mbt je ouders naar mij toe je doet gewoon exact hetzelfde.

Nu had ze exact 1 dag na het overlijden een mail gestuurd voor haar verjaardag. Ook niet even vragen hoe het gaat, nee ho maar teveel moeite! Een blije mail over haar verjaardag. Wat interesseerd mij dat nou, ik heb wat anders aan me hoofd, houd daar eens rekening mee. Dus ik zei tegen mijn man dat ik terug had gemaild dat we niet gingen en hij vroeg waarom. Dat was toen ik het zei niet zo, maar later dacht ik ''waarom niet, ik heb er totaal geen zin in en ook omdat het zij dat nu vraagt amper 1 dag na zijn dood''.

Ik moet naar zijn familie verdomme eens assertiever worden en me niet zo laten behandelen/gebruiken en ook zeggen wat ik denk, maar dan hardop. Ik heb dus gemaild '''wij komen niet, we hebben nu geen zin in dat soort dingen''.
Zo er daarmee basta! Heb nog niks gehoord, het boeit me niet!

Haha, precies hetzelfde hier.