Zou het kunnen dat je na de bevalling gewoon wat gevoeliger bent geworden voor dit soort dingen en dat het ook wel weer wegtrekt? Het is niet vreemd om na het krijgen van een kind (of dat nou de eerste of tweede is) wat emotioneler te reageren. Ik kan me wel voorstellen dat het lastig is, zeker nu je een week vrij bent en op je laatste werkdag zoiets is gebeurd.

Helpt het als je er met je man even over praat? Dat je de boel weer wat meer kunt relativeren?
En bedenk anders dat het geen zin heeft om je hier komende week mee bezig te houden. Deze week zul je toch niets wijzer worden, dus je er druk over te maken hoeft niet. Volgende week kun je de feedback weer lezen en dan heb je nog tijd zat om je ermee bezig te houden, mocht dat nodig zijn en dan onder werktijd.

Ik heb het ook. Zeker zoiets als een conflict lijkt me helemaal moeilijk om los te laten. Wat ik zelf wel eens doe is met mezelf afspreken dat ik er even over mag nadenken, over wat er gebeurd is, hoe ik gereageerd hebt etc. Dan daar een oordeel aan te verbinden, ik heb het goed gedaan, dit heb ik er van geleerd en doe ik de volgende keer anders. Of ik heb het deels niet goed gedaan (als in: dit had ik liever anders gedaan) maar dat geeft niet, ieder mens maakt fouten en dit heb ik nu geleerd. En het dan proberen los te laten, je hebt er immers al over nagedacht, je hebt er tijd aan besteed, ik ben een erge piekeraar maar ik probeer me dan ook vast te houden aan 'mijn oordeel', meer denkwerk is niet nodig dan. De vervolgstappen kun je niks meer aan doen thuis, dus zullen moeten wachten tot je weer werkt. Misschien helpt het ook wel om gewoon te accepteren dat het heftig geweest is en dat je het niet 1,2,3 kan loslaten, dat lijkt me best menselijk na zo'n groot conflict.

Succes!

Bedankt voor jullie reacties

Het loopt sowieso allemaal niet lekker op mijn werk. Ik ben enorm perfectionistisch, vind het vreselijk dat ik nu niet meer alle afspraken weet, dat cliënten heftig op mij reageren door mijn afwezigheid, voel me gigantisch onzeker. Ben in staat om ontslag te nemen en lekker ergens achter de kassa te gaan werken Ik ga een afspraak maken met de bedrijfsarts om gewoon even mijn hart te luchten.

Ik heb precies hetzelfde. Sinds er bij ons 1 persoon minder op het secretariaat zit. Het is gewoon zo ongelofelijk druk dat ik er ook mee bezig blijf. Ik ben toen op aanraden van mijn directeur begonnen met een mindfulness training begonnen. Het zijn in totaal 8 middagen en heb er nu 2 gehad. Het merk nu al verschil. echt een aanrader.

De eerste keer vond ik het zo zweverig maar toen ik bewust even tijd naam om het te ervaren kreeg ik een enorme spiegel voor en ben ik mijzelf meer bewust van wat ik doe en wanneer. Er zit een stuk meditatie in. Had je mij een maand geleden gezegd dat ik dit zou doen en volhouden had ik je uitgelachen maar ik ben heel blij dat ik er mee bezig ben.

Ik kan mij daar wel iets bij voorstellen. Wat bij mij helpt is om toch ondanks de vakantie de dingen " af te ronden" dus toch naar mijn werk gaan om te kijken of ik al mail heb van de gedragswetenschapper. Nu heb ik heel ander werk maar toch ik heb graag, als ik vrij ben of vakantie heb, de dingen afgerond en netjes afgewerkt achter gelaten.

Voor mijn eigen gemoedsrust ben ik weleens terug gegaan naar mijn werk, in mijn vakantie, om nog iets af te ronden omdat ik anders gewoon niet lekker thuis zat. Als dat nodig is dan doe ik dat anders is mijn hele vakantie "niets" waard. Dat klinkt overdreven maar ik kan daar ook echt mee zitten en ik weet gewoon dat ik rustiger zit als ik het heb afgerond dus dat doe ik dan ook. Ik kan er geen andere oplossing voor mijzelf voor bedenken omdat dat gewoon niet het gewenste effect heeft. Als het voor mij werkt om terug te gaan en af te ronden, dan doe ik dat. Daar heb ik zelf op da moment ook het meeste aan.

Hopelijk kun je nog wel genieten van je vakantie, zo niet, dan zou ik toch echt even naar mijn werk gaan, of het nou officieel wel of niet hoort, als ik daarmee geholpen ben door daarmee wel rustig vakantie te kunnen " vieren" dan zou ik dat doen. Soms moet je het jezelf niet te moeilijk maken (maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan!)


Edit: sorry ik had niet alles gelezen, als het sowieso niet lekker loopt op je werk is het inderdaad misschien raadzaam om eens een bedrijfsarts in te schakelen. Zeker omdat je schijnbaar altijd (ze te lezen) de controle wilt houden wat gewoon niet altijd kan. Natuurlijk voel je jezelf verantwoordelijk op bepaalde vlakken maar je moet af en toe ook gewoon lekker vakantie kunnen vieren. Mijn verhaal was meer gebaseerd op een eenmalige actie/situatie die soms voor kan komen maar uit jouw verhaal maak ik op dat wat er ook gebeurd, je moeilijk afstand kunt nemen van je werk. Dat zal je ongetwijfeld sieren maar het ook moeilijk maken! Heel veel succes in alles! Hopelijk kom je bij de bedrijfsarts verder!