De band met mijn vader is prima. Die met mijn moeder ook, maar dat is wat tweeslachtiger, aan de ene kant kan ik goed bij haar terecht als ik ergens mee zit, maar ze springt heel erg van de hak op de tak en is erg impulsief en zuigt veel energie op. Als ik niet oppas word ik daar zo in meegezogen dus probeer ik een beetje afstand te houden.

Mijn schoonvader is helaas begin dit jaar overleden. Hij was een erg lieve man waar ik goed mee op kon schieten. De band met mijn schoonmoeder is niet goed.

Edit: Mijn vader zie ik dan weer eens 1 of 2 x per week, dan weer eens een paar weken niet. Hetzelfde geldt voor mijn moeder.
Mijn schoonmoeder zie ik momenteel helemaal niet (op haar verzoek, en ik vind het prima eigenlijk).

Ik ben ook enig kind, ik denk dat mede daardoor de band met mijn ouders altijd erg goed geweest is. Mijn vader en ik lijken enorm op elkaar, we zijn echt twee handen op èèn buik. Hij woont hier vlakbij waardoor we elkaar veel zien. Ik kan altijd op hem rekenen, hoef hem maar te bellen en hij is hier. Helemaal na het overlijden van mijn moeder is onze band nog veel sterker geworden.
Mijn moeder leeft dus niet meer. Vroeger botsten we altijd heel erg, ik kon haar in de puberteit treiteren tot op het bot. We konden niet met en niet zonder elkaar. Gelukkig is dit later, toen ik uit huis ging, helemaal goed gekomen en is onze band heel sterk geworden. Toen mijn moeder ziek werd was het alsof de grond onder mijn voeten weg sloeg. Ik kon daar helemaal niet mee om gaan. Maar met hulp heb ik ermee om leren gaan en heb ik geleerd de mooie momenten te koesteren. Ik had haar graag aan onze zoon voorgesteld en heb er soms best verdriet om dat dat niet kan, maar ik weet dat ze super trots is dat ze oma is van een prachtige kleinzoon en van een heel klein boontje dat nu in mijn buik groeit.

Goed. Mijn moeder is mijn beste vriendin. We gaan geregeld samen dagjes weg. Mijn vader kan ik ook goed opschieten. Maar sinds hij ziek is, is hij niet meer de vader van toen. Hij sluit zich steeds meer af en dat vind ik erg moeilijk. Maar als je met hem samen bent is het goed en verteld die mij dingen die hij anderen niet verteld.

Door mijn vader zijn ziekte zijn we wel hechter geworden. Ik zie ze oom geregeld en mijn moeder en ik appen dagelijks en haar zie ik wel 3a4 x per week ze komt hier vaak koffie drinken.
Wij gaan ook elk jaar met hun op vakantie sommigen vinden dat vreemd maar wij niet, nu kan het nog.

Ik kan alles bij mijn moeder kwijt, zij is een van de mensen die me het alle dierbaarst is.
Mijn stiefvader is voor mij mijn vader, hem bel ik echt als ik vaderlijk advies nodig heb.
Dagjes weg, bij elkaar koffie drinken doen we niet zo vaak, omdat ze een uur verderop wonen, en daar heb ik het wel heel erg moeilijk mee.

Mijn biologische vader is een eikel eerste klas, die band was vroeger beter maar tegenwoordig niet bestaand.

Mijn band met mijn moeder was altijd supersterk. Maar nu, na de zoveelste crisis met mijn vader, kan ik haar even niet luchten of zien. Ze heeft mijn leven dit keer echt flink overhoop gegooid.
En de band met mijn vader is nooit goed geweest.

Sinds ik moeder ben heb ik een hele goede band gekregen met mijn ouders. Ik begrijp hun beter dan voorheen, denk ik. Het scheelt ook dat ik tegenwoordig betere keuzes maak dan ik vroeger deed, ze zien dus ook dat ik nu vooruit ga.

Ik vind het helemaal niet gek. Ik zou het ook zo doen. Misschien niet ieder jaar maar een keer lijkt me hartstikke leuk!

Mijn moeder is heel nuchter en kan zich snel ergeren aan mij, al zo lang ik me herinner. Ik huil al als een ik mus zie doodgaat bij wijze van en ze werd daar altijd heel erg kwaad om ("Ik zal je iets geven om om te huilen!"). Ook noemde ze me vaak trut als ik iets verkeerd deed, bijvoorbeeld een glas laten vallen. Ik was daardoor erg onzeker.
In mijn pubertijd is ze gaan samenwonen met mijn stiefvader en dat deed niet veel goed voor de gezelligheid bij ons thuis. Hij had een vast ritueel wat hij keer op tv elke avond en dat was in zijn taal, niet in het Nederlands, dus ik keek nooit mee en ging altijd maar buiten hangen.

Ik ben heel jong op mezelf gaan wonen en heb ze toen een aantal jaar niet gesproken. Sinds een jaar of 5 hebben we weer contact, maar ze zijn zichzelf een beetje verloren in hun hobby waardoor ze geen tijd hebben. Ze komen hier niet op visite en als we daar zijn hebben ze maar half hun aandacht erbij.
Ik belde laatst op om te vertellen dat ik in de ambulance had gelegen maar ze zei slecht "oh nou vervelend" en begon over iets anders, zonder te vragen waarom ik er in moest oid.

Ook vinden ze onze manier van opvoeden niet echt heel goed en ze laten dat ook merken. (Mijn moeder vind dat ik bij een driftbui een emmer water over R heen moet gooien, dat deed ze ook bij mij, onze manier vinden ze maar stom).

Ze heeft ook echt wel goede kanten, het is niet alleen maar kommer en kwel, maar een goeie band hebben we niet.

Ik heb geen vader meer, die is overleden toen ik twee was. Wel heb ik al sinds mijn derde een hele lieve stiefvader die ik ook echt als vader zie.
Ik heb zowel met mijn moeder als mijn stiefvader een hele hechte band. Mijn moeder spreek ik dagelijks en ik zie haar zo'n 2-3 keer per week. Sowieso eet ik iedere dinsdag bij haar en vaak zie ik haar in het weekend zowel zaterdag als zondag. Ik zie mijn moeder echt als een vriendin en vertel haar echt alles. (Ja, ik ben er zo eentje die duistere geheimen van vriendinnen zelfs nog met mijn moeder bespreek.)

Met mijn stiefvader is de band ook heel goed. Vanwege zijn werk zie ik hem minder vaak. Hij heeft een eigen transportbedrijf en is 's avonds tot laat aan het werk en op zaterdag vaak ook. Maar we bellen/appen regelmatig met elkaar en ik zie hem sowieso wel wekelijks. Wij hebben samen onze eigen grapjes en liedjes en soms belt hij me, alleen maar om te vertellen dat Total Eclips of the Heart op de radio is. Als ik dan niet opneem dan laat hij het liedje horen op mijn voicemail, haha.
Hij is ook degene die mij gaat weggeven op de bruiloft, al heb ik daar wel om moeten zeuren hoor. Hij wilde me namelijk niet weggeven, S. mag me alleen even lenen zegt hij.

Zowel met mijn ouders als stiefouders is de band geweldig. Ze staan altijd voor ons en N. klaar, ik kan alles met ze bespreken, we hebben het altijd gezellig.. het is gewoon een groot warm gezin nog steeds. Van mij mogen ze hier om de hoek wonen, maar helaas.. we moeten altijd even een stukje rijden

Mijn ouders zijn echt de liefste ouders die ik me maar kan wensen. Ik heb een goede bang met zowel mijn vader als mijn moeder. Soms zijn er wel eens momenten dat ik m'n moeder achter het behang kan plakken, maar die momenten zijn er niet veel. Al komt dat ook deels door haar ziekte. Ik kijk met een goed gevoel terug op mijn jeugd en ben blij met de opvoeding die mijn ouders mij hebben gegeven en de normen en waarden die ze mij hebben geleerd.

De band met mijn ouders is super. Mijn moeder is mijn beste vriendin, ik kan altijd alles aan haar vertellen. Met mijn vader heb ik een totaal andere band, hij is geen prater, maar die band is ook gewoon goed!
Ook ik kijk met een heel goed gevoel terug op mijn jeugd, ik ben niks te kort gekomen, mijn moeder was altijd thuis voor ons en ze deden alles voor ons.

Ik ben enig kind en mijn ouders zien mij als een doorlopend project waar ze recht op hebben. Vooral mijn vader. De band is nogal verstikkend dus ik houd ze op afstand.

De band met mijn ouders is altijd al heel erg goed geweest. Nu mijn moeder niet meer leeft, is de band met mijn vader (en broertje en zusje) eigenlijk alleen maar beter geworden.
Mijn vader heeft sinds korte een vriendin en daar heb ik het erg moeilijk mee. Gelukkig kan ik dat ook gewoon heel open en eerlijk met mijn vader bespreken. Daar ben ik heel erg blij mee!

Mijn moeder en ik waren 4 hebben op 1 buik. De wist precies hoe ik mij voelde en wat er in mijn om ging. Twee jaar geleden is ze helaas overleden. Ik mis haar nog iedere dag. Minstens twee keer pet maand bezoek ik haar graf. Er zijn momenten dat ik er nog steeds om niet buiten maar die momenten nemen wel af. Dat zijn vooral momenten die ik gewoon extra graag met mijn moeder had gedeeld of haar daarin om advies had willen vragen.

Sinds haar dood is de band met mijn vader veel hechter geworden. Hij staat altijd voor mijn klaar en is een nuchtere en lieve man. Ik heb er niet zulke gesprekken mee als ik had met mijn moeder maar ik kan wel met alles bij hem terecht en hij laat mij vaak weten dat ik goed bezig ben en hij trots op mij is.