Bij F wisten we het niet. Mijn vriend wilde het eigenlijk wel weten, maar ik echt niet, ik heb die discussie gewonnen
We hadden op zijn kamer één muur in een neutrale kleur blauw geverfd, waar ik zilveren sterren op had gemaakt. De wagen die wij wilden, was er alleen nog maar in het blauw, maar wederom vonden wij het geen typische jongenskleur, dus hadden we die toch besteld. Qua kleertjes vond ik het wel lastiger. Neutrale kleertjes zijn toch snel grijs of beige. Ik had wel voor beide geslachten een mutsje gepimpt met de naam (F's naam in babyblauw, meisjesnaam in fuchsia). Toen hij er eenmaal was, kregen we van mijn ouders en zus wel al snel jongenskleertjes en ook van andere visite.
F is uiteindelijk via keizersnede geboren. Toen de gynaecoloog hem boven het doek hield, en zei "het is een jongen", was dat zo'n mooi en bijzonder moment
Eíndelijk wisten we wat we hadden. We hadden er zoooo lang op gewacht (hij is met 41+6 geboren) en nu was het dan eindelijk duidelijk dat we een zoon hadden.
Dit keer was het gemengd. Mijn vriend wilde het sowieso wel weten, maar ik twijfelde nog. Uiteindelijk overstag gegaan, aangezien ik de "discussie" bij F had gewonnen
We houden het wel geheim voor iedereen, dus nu er langzaamaan gekleurde accessoires in huis komen, blijft de deur van de babykamer dicht. De babykamer an sich is zeer neutraal, we hebben 1 muur grijs geverfd, de rest is wit. Op de grijze muur heb ik een witte boom geverfd. Het is dus echt puur de aankleding, zoals hoeslakens, mandjes, enz., waaraan het geslacht duidelijk te zien is, want dat wilde ik dan wel in die specifieke kleur. Kost ook wat, want die mandjes bijvoorbeeld, kon ik alleen bij Babypark in de juiste kleur vinden (€45 voor 4 mandjes..
) Vandaag ook weer zo'n €40 lichter bij Prenatal, voor 3 hoeslakens en een wasmand.. Maar ach, de grote dingen zoals wagen, box, speelkleden, enz., hebben we nog allemaal.
Ik moet eerlijk zeggen dat het nu wel makkelijker is. De naam staat al zeker een week of 10 vast, geboortekaartje is al uitgekozen, kleertjes kopen is nu eigenlijk wel veel leuker.
Er is voor beide kanten wat te zeggen. Ik vond het bij de 1e heel leuk en bijzonder om het niet te weten, maar nu ook wel weer erg leuk om een geheimpje te hebben voor de rest van onze omgeving, en gericht te kunnen inrichten. Ik moet er ook eerlijk bijzeggen, dat ik dit keer een voorkeur had. Door het geslacht al te weten vóór de geboorte, kon ik me voorbereiden op ofwel een "teleurstelling" of juíst op mijn voorkeur. Let wel: teleurstelling heb ik tussen haakjes gezet, want ik ben hoe dan ook blij met een 2e in huis, of het nou het geslacht van mijn voorkeur heeft, of niet.