'stief'kind voelt als eigen kind? Kan dat?

24 Sep 2014 18:48 door Pompoen

Beetje rare topictitel misschien. Maar ik zit me steeds meer af te vragen of dat kan, dat je stiefkind (of adoptiekind oid) kan voelen als je eigen kind?

Mijn man had twee kinderen uit een eerder huwelijk, daarmee is de band nooit echt hecht geworden. Ik had graag gewild, maar het was gewoon moeizaam, er zat een ex tussen, ik was nog jong en ga zo maar verder. Ik kende ze vanaf dat ze 3,5 en 6 waren, we zijn nu 13 jaar verder en sinds mijn man is overleden heb ik eigenlijk geen contact meer met ze.
Nu heb ik bovendien een eigen kind en daar ben ik zo ongelofelijk gek op. Ik vind zijn snot niet vies, ik vind zijn poepluiers niet vies en ik houd zo ontzettend veel van hem.

Ik begin me af te vragen of je dat ooit ook zo kunt voelen voor een kind wat je niet zelf in je buik gehad hebt, gebaard hebt en van dag 0 hebt opgevoed. Zelfs in gunstige omstandigheden waarbij dat kind nog jong is, er geen vervelende exen zijn die er tussen gaan zitten etc., zelfs als je het dolgraag wil. Zou dat ooit hetzelfde worden, hetzelfde kunnen voelen?

En als dat nou niet zo is hoe ga je daar dan mee om? Met dat verschil tussen eigen kind en 'stief'kind?

24 Sep 2014 19:34 door Toos

24 Sep 2014 19:44 door Anoniem86

Heb je een vriend Toos, wat leuk voor je!

Pompoen, vind je t niet moeilijk dat je je stiefkinderen eigenlijk niet ziet!?

24 Sep 2014 19:47 door Pompoen

@Pippa, ik vind het heel erg jammer, vooral ook omdat L. dus gewoon zijn oudere broers niet leert kennen en zij hem niet. Bovendien zijn ze samen met L. het laatste beetje familie wat over is. Dus ja, ik vind dat wel verdrietig. Tegelijk is het in de loop der jaren ook al wel een beetje deze richting op gegroeid. Na jarenlang stoken van A.'s ex en het saboteren van de bezoekregeling de laatste jaren (dan belde ze op en zij ze willen niet meer en dan kwamen ze dus niet).

24 Sep 2014 19:48 door Toos

Al een tijdje pippa :thumbup:

24 Sep 2014 19:50 door Pompoen

Toos schreef:Persoonlijk ervaar ik niet hetzelfe gevoel voor mijn stiefkind als voor mijn eigen kinderen. Ik kan je niet goed uitleggen waarom. Ik hou van haar, absoluut en het voelt ook weer anders als anderen kinderen zoals vriendinnetjes van mijn kinderen maar het haalt het niet als dat gevoel voor mijn eigen kinderen. Niet zo intens in ieder geval.

Ja, dat lijkt me vrij logisch, maar daarom vraag ik me ook af of het wel kan. Ik heb soms het idee dat dat de bedoeling is of zo, maar stel nou dat je streeft naar dat gevoel van eigenheid voor stiefkinderen en dat kán helemaal niet, dan is dat toch een wassen neus? Dan kun je toch beter naar iets anders streven?

24 Sep 2014 19:51 door Toos

Wat vreselijk pompoen. Helemaal gezien je zoontje, ze zijn toch zijn broers. Je hoort helaas wel vaker dat een ex zo ontzettend veel invloed op een omgangsregeling heeft. Hier is dat jammer genoeg ook zo.

24 Sep 2014 19:59 door Susan

Een vriendin van mij heeft een stiefvader die volgens mij wel echt een vader voor haar is. Ik heb het ook nooit over 'je stiefvader', altijd over 'je vader' (haar biologische vader is niet meer in beeld). Hoe hij het ervaart weet ik niet, daarvoor ken ik hem niet goed genoeg, maar ik vermoed dat hij haar ook echt als een dochter ziet.

24 Sep 2014 20:14 door Anoniem117

Susan schreef:Een vriendin van mij heeft een stiefvader die volgens mij wel echt een vader voor haar is. Ik heb het ook nooit over 'je stiefvader', altijd over 'je vader' (haar biologische vader is niet meer in beeld). Hoe hij het ervaart weet ik niet, daarvoor ken ik hem niet goed genoeg, maar ik vermoed dat hij haar ook echt als een dochter ziet.

Ik denk dat het wel kan, of in ieder geval dicht in de buurt kan komen als de biologische vader of moeder echt uit beeld is en het kind volledig bij ouder en stiefouder woont. De moeder van mijn vader is bijvoorbeeld overleden toen hij 2 was en voor hem is zijn stiefmoeder echt zijn moeder.

24 Sep 2014 20:14 door Anoniem110

Ik heb nu 2 stiefkinderen en ik ben knettergek op ze en zij ook op mij. Ik kan oprecht zeggen dat ik ook van deze 2 houd, maar het gevoel wat ik voor mijn zoon heb, haalt het gevoel voor mijn stiefkinderen nooit in.
Ik sta er verder van af en ben veel objectiever naar hen. Plus dat ze een lieve moeder hebben en ik zou never nooit haar plek in nemen. Net als dat ik dat ook niet wil dat de vriendin van mijn ex dat zou doen.

Ze voelen speciaal want het zijn de kids van mijn vriend dus ze hebben zeker een plekje in mijn hart veroverd. (Dan ben ik sowieso wel heel dol op kinderen)

24 Sep 2014 20:25 door Anoniem125

Ik vind het vreemd dat een stiefkind in een adem wordt genoemd met een adoptiekind. Is toch een totaal ander verhaal. Een adoptiekind voelt inderdaad als een eigen kind, IS ook je eigen kind, alleen niet biologisch, maar verder wel, ook qua gezag en alles. Een stiefkind niet, die heeft gewoon een moeder/vader.

In sommige gevallen kan een stiefkind wel zo voelen als een eigen kind, dat zie ik bij mijn neefje, zijn moeder is samen met mijn oom, zijn vader is overleden toen hij een jaar of 1 was. Toen hij 3 was kwam zijn moeder mijn oom tegen. Hij heeft hem dus altijd gekend als vader, en mijn oom heeft die taak ook op zich gekregen. Samen hebben ze nog drie kinderen gekregen, maar mijn neefje is net zo goed mijn ooms kind als die andere kinderen en ook net zo goed mijn neefje!

24 Sep 2014 20:38 door Pompoen

Nougat schreef:Ik vind het vreemd dat een stiefkind in een adem wordt genoemd met een adoptiekind. Is toch een totaal ander verhaal. Een adoptiekind voelt inderdaad als een eigen kind, IS ook je eigen kind, alleen niet biologisch, maar verder wel, ook qua gezag en alles. Een stiefkind niet, die heeft gewoon een moeder/vader.

In sommige gevallen kan een stiefkind wel zo voelen als een eigen kind, dat zie ik bij mijn neefje, zijn moeder is samen met mijn oom, zijn vader is overleden toen hij een jaar of 1 was. Toen hij 3 was kwam zijn moeder mijn oom tegen. Hij heeft hem dus altijd gekend als vader, en mijn oom heeft die taak ook op zich gekregen. Samen hebben ze nog drie kinderen gekregen, maar mijn neefje is net zo goed mijn ooms kind als die andere kinderen en ook net zo goed mijn neefje!

Waar ik op doel gaat in het geval van een adoptiefkind wel op, je hebt namelijk geen bloedband met een kind en je hebt het kind niet in je buik gehad en niet vanaf dag 1 grootgebracht. Ik denk in dit verhaal bijvoorbeeld ook aan mijn eigen zoon, hij is 1,5 hij heeft mij, zijn biologische moeder en hij heeft een biologische vader die is overleden. In het geval dat ik nu met een nieuwe relatie zou gaan samenwonen zou hij in feite 'niet beter weten' en toch vraag ik me af of je dan net zo veel voor een niet biologisch kind kunt voelen als voor een biologisch kind. Dat vraag ik omdat ik nog nooit zo'n onvoorwaardelijke liefde heb gevoeld als ik voel voor mijn zoon, ook niet voor mijn man, al kwam dat best een eind in de richting. Vandaar dat ik daarbij ook tussen haakjes het adoptief kind noemde.

Wel fijn dat jouw neefje de kans heeft gekregen om alsnog met een vader op te groeien. Ik hoop dat ik L. dat ook kan bieden, hij verdiend het.

24 Sep 2014 20:45 door Anoniem126

24 Sep 2014 21:04 door Anoniem127

Als ik nu een man zou ontmoeten die al kinderen had, kan ik me bijna niet voorstellen dat ik zoveel voor die kinderen zou gaan voelen als mijn eigen kinderen. Mijn kinderen staan wel heel duidelijk op nummer een bij mij samen met mijn broer trouwens en dan pas komt de rest.

Denk wel dat hoe jonger de kinderen zouden zijn, hoe dieper de band zou kunnen worden.

24 Sep 2014 21:05 door Tom

Ik zie dit bij vrienden, dus ja, ik denk dat het kan maar niet in elk geval zo hoeft te zijn.

24 Sep 2014 21:13 door Fiederilsje

De stiefvader van mijn man heeft hem formeel geadopteerd (terwijl bio vader nog leefde) en heeft hem net zoals zijn eigen dochter opgevoed. Ik ben er niet bij geweest en kan het ook niet navragen, maar eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat mijn man als 'eigen' is beschouwd.

24 Sep 2014 21:17 door Zoethout

Susan schreef:Een vriendin van mij heeft een stiefvader die volgens mij wel echt een vader voor haar is. Ik heb het ook nooit over 'je stiefvader', altijd over 'je vader' (haar biologische vader is niet meer in beeld). Hoe hij het ervaart weet ik niet, daarvoor ken ik hem niet goed genoeg, maar ik vermoed dat hij haar ook echt als een dochter ziet.

Ik ervaar dit inderdaad zo. Mijn stiefvader was echt mijn vader en ik voor hem zijn dochter. Hij ging net zo ver door het vuur als voor zijn 'echte' dochters.

24 Sep 2014 21:43 door Spencer

Ik heb een collega met een stiefzoon van 14, ze kent hem sinds hij jong is (3 dacht ik) en ik heb niet het idee dat haar band met hem anders is dan normaal tussen moeder en zoon. Ik denk zelfs dat in dit geval zijn band beter met zijn stiefmoeder is dan met zijn eigen moeder.

Ik spreek je nog wel eens vaker dan alleen dit topic dus ik zal het haar eens vragen, hoe ze er over denkt.

24 Sep 2014 21:58 door Anoniem88

Nougat schreef:Ik vind het vreemd dat een stiefkind in een adem wordt genoemd met een adoptiekind. Is toch een totaal ander verhaal. Een adoptiekind voelt inderdaad als een eigen kind, IS ook je eigen kind, alleen niet biologisch, maar verder wel, ook qua gezag en alles. Een stiefkind niet, die heeft gewoon een moeder/vader.

In sommige gevallen kan een stiefkind wel zo voelen als een eigen kind, dat zie ik bij mijn neefje, zijn moeder is samen met mijn oom, zijn vader is overleden toen hij een jaar of 1 was. Toen hij 3 was kwam zijn moeder mijn oom tegen. Hij heeft hem dus altijd gekend als vader, en mijn oom heeft die taak ook op zich gekregen. Samen hebben ze nog drie kinderen gekregen, maar mijn neefje is net zo goed mijn ooms kind als die andere kinderen en ook net zo goed mijn neefje!

Ik vind da een stiefkind evengoed als een eigen kind zou moeten kunnen voelen, zelfs al zijn beide biologische ouders nog in beeld. Ik denk dat, als je dat niet hebt, de kans op biologisch eigen kinderen voortrekken heel erg op de loer ligt.

25 Sep 2014 08:57 door Anoniem97

Ik denk dat het wel kan, maar dat de omstandigheden daar wel na moeten zijn, als bijvoorbeeld een ex continu in beeld is en vervelend is dan kan t best lastig zijn. En je moet er wel voor open staan.

Zelf ben ik een stiefkind, met mijn stiefmoeder heb ik nooit een band gekregen, toen ze zelf kinderen kreeg met mijn vader merkte ik steeds t verschil tussen haar eigen kinderen en ik en mijn broer, nu nog steeds en dat is niet leuk.|
Maar mijn stiefvader is echt als een 2de vader voor mij en ik weet zeker dat hij ons als eigen kinderen ziet.

25 Sep 2014 09:07 door Anoniem140

Ik denk dat het antwoord uit meerdere facetten bestaat. Als ik puur antwoord moet geven op de vraag of je voor een stiefkind net zoveel voelt als voor je eigen kind zeg ik nee. De band die ik met mijn zoon heb gaat door alles heen, ik snap hem, ik hoef maar naar hem te kijken, ik voel alles aan bij hem, hij lijkt op mij, ik zie mijn familie terug in hem en ga zo maar door. En volgens mij komt dat doordat ik hem gedragen heb, vanaf minuut 1 verzorgd, gevoed, liefde gegeven heb en bij een stiefkind gaat dat niet op.
Mijn ex had een dochter en daar was en ben ik nog steeds dol op. Ze is nu moeder geworden en alhoewel ik haar niet zie, maar contact heb via facebook ben ik knetter trots op haar.
Als je een kind vanaf een bepaalde leeftijd echt opvoedt, omdat de moeder of vader buiten beeld is, heb ik wel het idee dat je dat gevoel kunt ontwikkelen. De factor "ander gezin" is er dan niet, en dan zorg je voor een goede basis en opvoeding net als je dat voor je eigen kind zou doen denk ik.
Mijn oom en tante hebben twee kinderen geadopteerd, en dat zijn gwoon mijn nichtjes, voelt niet anders dan mijn andere neefjes en nichtjes. Maar hoe het voor hun als ouders voelt weet ik niet, ik sta er verder vanaf natuurlijk.

25 Sep 2014 09:09 door Anoniem86

Ik denk wel dat het kan, m'n vriend heeft geen vader, alleen een stiefvader en in de 19 jaar dat hij z'n vader is is die band zo ontzettend sterk geworden, gewoon als vader en zoon. Hij heeft ook een zusje die dus wel echt is van vader, maar hij houdt van beide met zoveel zegt ie ook. Hij heeft m'n vriend ook officieel als zoon aangenomen.

25 Sep 2014 09:11 door Elliot

Vanuit mijn eigen situatie (ik heb een stiefvader) zou ik ja zeggen. Mijn stiefvader is in mijn leven gekomen toen ik 3 (bijna 4) was en het voelt voor mij gewoon als mijn vader en hij ziet mij en mijn zus gewoon als zijn dochters. Nu is het natuurlijk wel zo dat onze vader is overleden, wij zijn dus gewoon altijd met z'n vieren één gezin geweest.

25 Sep 2014 09:13 door Elliot

Overigens heeft mijn stiefvader geen biologische kinderen, ik denk dat dat ook verschil maakt. En daarbij denk ik ook dat het voor een stiefvader anders is dan voor een stiefmoeder. Een biologische vader baart geen kinderen, dus als stiefvader kun je dat gedeelte ook niet missen, terwijl dat bij moeders/stiefmoeders toch anders zal liggen.

25 Sep 2014 09:14 door Anoniem140

Elliot schreef:Overigens heeft mijn stiefvader geen biologische kinderen, ik denk dat dat ook verschil maakt. En daarbij denk ik ook dat het voor een stiefvader anders is dan voor een stiefmoeder. Een biologische vader baart geen kinderen, dus als stiefvader kun je dat gedeelte ook niet missen, terwijl dat bij moeders/stiefmoeders toch anders zal liggen.

Dit denk ik ook inderdaad.

Welkom op Zeg maar Yes!

'stief'kind voelt als eigen kind? Kan dat?

'stief'kind voelt als eigen kind? Kan dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kant dat?

Wie is er online?